Αναζήτηση
Αποτελέσματα 221-230 από 511
Του φίδ' όσο βλέπ' τ'ν ουρά τ' κομμέν'
(1938)
Δια την αμφίβολοβ συμφιλίωσιν δυο εχθρών
Αφέντης σκύλλον ώριζε κι ο σκύλλος την ουρά του
(1936)
Για όσους έβαζαν να κάμουν μια εργασία κι εκείνοι την ανέθεταν εις άλλους μικροτέρους των
Έτσ΄ είναι τούτη η dουνιά, ροδάνι και γυρίζει, άλλος αγάπη χαίρεται κι άλλος τη λαχταρίζει
(1939)
Παράπονον των ατυχησάντων εις τον έρωτα
Σπασμένο πιάτο
(1938)
Υπενόει τοις πάσχοντας από νόσον ύπουλον η οποία ευρίσκετο εις ύφεσιν
Ακόμα δεν αρχίσαμε, αύριο “πόσες έχουμε;”
(1936)
Λέγουνταν για τους τεμπέληδες που ήταν υποχρεωμένοι να κάμουν ένα έργο και μόλις άρχιζαν αδημονούσαν να φτάσουν στο τέλος
Αλλοίστονα π' λείπ' απ' το γάμο τ'
(1936)
Λέγουνταν γι' ανθρώπους πού άφηναν τή διαχείριση τών περιουσιών τους σέ άλλους
Δεν είδες κανα παιδί, να περπατή σαν άγγελος;
(1938)
Κάποιος επέστρεψεν από την Κ/πολιν και τον ερώτησε μια μητέρα αν είδε το παιδί της. Ο άνθρώπος είπεν ότι δεν το γνωρίζει το παιδί της, ούτε ήξευρε που ειργάζετο και η μητέρα του είπε την παροιμία εσήμαινε την υπερβολικήν ...
Δί dό 'χω που πνίγομαι, μόνε που βιδιάζ'
(1938)
Οι καταστρεφόμενοι, μετά τήν πάροδον του κινδύνου, θλίβονται περισσότερον από εκείνους που χάνονται μαζί μέ τον κίνδυνον. Η λέξις βιδιάζ' (= ευδιάζει) δεν ήτο εν χρήσει εις τήν ομιλίαν ήτο όμως γνωστή η σημασία της
Για τα σενα παίζω τουτα τα βιολιά και τα λαγούτα
(1939)
Ειρωνικώς όταν εγίνοντο αντιληπταί οι απώτεροι σκοποί νέου τινός, ο οποίος κεκαλυμμένος εξεδήλωνε την συμπάθειάν του προς μίαν νέαν
Οπ' λυπάται το ραβδί του, κείνος χάνει το παιδί του
(1939)
Περί της υπερβολικής αγάπης μερικών γονέων προς τα τέκνα των, η οποία μόνον πρόξειος ζημία εις αυτά καθίσταται