Αναζήτηση
Αποτελέσματα 1701-1800 από 2765
Όλα dα φαιά να τα πααίνη ο μουσαφίρης, δε συφέρει το νοικοκιούρη
(1963)
Πααίνη = πηγαίνει
Ο κακός άθρωπος δε bροκόβγει
(1963)
Π. χ. “Μα δε dο ξέρεις, πως ο κακός άθρωπος δε bροκόβγει. Δε dον αφήνει ο Θεός να προκόψη
Ό,τι θωρείς και κάνουσι gάνε
(1963)
Θωρείς = βλέπεις
Κάμε καλό, νάβρης κακό
(1963)
Ερμηνεία: Λέγεται όταν, ενώ κάποιος προσπαθή για το καλό του άλλου βρη στο τέλος τον μπελά του
Τα δυο καλά δε 'ίνουdαι
(1963)
Ερμηνεία: για να απολαύση κανείς ένα καλό, πρέπει κάτι άλλο να θυσιάση
Η καλοερική είναι βαρειά
(1963)
Λέγεται για μια δύσκολη δουλειά
Φλάσκα βάλε στο πατητήρι σου να τρέχη σα dη βρύση
(1963)
Μαντηλαριά= είδος σταφυλιού, διάφορα είδη σταφυλιών, όλα τα είδη κάνουν πολύ κρασί
Σαν ακούς Μαριά και Ιάννη, βάνε ψάρι στο τηάνι
(1963)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό
(1963)
Δηλαδή ο δυνατός, ο πλούσιος επιβάλλεται στον αδύνατο
Λείψ' απού το μιστό, να μην σ' εύρη κρίμα
(1963)
Δηλαδή καλύτερα μα αποφεύγη κανείς να κάνη το καλό, γιατί κάποτε τον αναγκάζει ο ευεργετηθείς με την συμπεριφορά του να δυσανασχετήση και αυτό είναι αμαρτία
Λείψ' απού το μιστό, να μην εύρης κρίμα
(1963)
Δηλαδή καλύτερα μα αποφεύγη κανείς να κάνη το καλό, γιατί κάποτε τον αναγκάζει ο ευεργετηθείς με την συμπεριφορά του να δυσανασχετήση και αυτό είναι αμαρτία. Μιστό = ελεημοσύνη, ευεργεσία
Απού το μοιραδιακό dου δε bορεί κανείς να ξεφύη
(1963)
Γραφτό, μοιραδιακό = το τυχερό, το γραφτό
Δεν ήξερει τα τρία κακά τση μοίρας του
(1963)
Δηλαδή αγνοεί τα πάντα, δεν ξέρει τίποτα
Κόσμος χαλά και κόσμος γίνεται
(1963)
Δηλαδή δεν πρέπει να απελπίζεται ο άνθρωπος, γιατί υπάρχει πάντοτε η ελπίδα ενός απροόπτου
Η μαναριά 'ξεχάστηκε, μα η κουβέdα δε ξεχνιέται
(1963)
Μαναριά = τσεκούρια (μανάρι = τσεκούρι)
Ό,τι κάνη κόσμος, να κάνη κι' ο κοσμάκης
(1963)
Δηλαδή πρέπει κανείς να συμμορφώνεται προς τις γενικές συνήθειες
Ω και κρίμας τα κουδούνια!
(1963)
Δηλαδή είναι κρίμα να μένουν αχρησιμοποίητα τα κουδούνια, ενώ θα έπρεπε να τα φορούν οι ανόητοι άνθρωποι, που είναι σαν ζώα
Ευτά ο κόσμος έχει τα κι' εμείς παθαίνομε dα
(1963)
Ευτά = αυτά
Κουκκιά ήφαες και κουκκιά μαρτυράς
(1963)
Λέγεται σε άνθρωπο, που είναι εκτός πραγματικότητας
Ποιός μϊαρός στην ώρα μου; είπε, λέει ο Χριστός
(1963)
Λέγεται για τα παιδιά, που θα γεννηθούν τη νύχτα των Χριστουγέννων
Κουκκιά μετρημένα
(1963)
Λέγεται για κάτι σαφώς ωρισμένο και υπολογισμένο
Στου λωλού τα 'ένεια μαθαίνει ο bαρbέρης
(1963)
Λέγεται όταν κανείς αποκτά πείρα εις βάρος άλλου
Θα μου κόψης το νερό να ψηθού dα λάχανα
(1963)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Θα μου κόψης το νερό να καού dα λάχανα
(1963)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Πρέπει να νοάς και να βλοάς
(1963)
Βλοάς = Να ευλογείς
Ξαναπλάσε με 'δα, λέει
(1963)
Κανένας, λέει, δεν εμίλιε gι' επααίνασι να τονε θάψουσι ζωdανό
(1963)
Λέγεται όταν κανείς δεν διεκδική τα δικαιώματά του και παραγκωνίζεται από τους άλλους
Οι πολλοί θένε πολλά κι΄ οι λϊοι θέν΄ απ΄ όλα
(1963)
Δηλαδή κι ο ολιγομελής οικογένεια έχει τα έξοδά της
Οικονομία στο μαϊδανό, βούτυρο με την οκά
(1963)
Λέγεται όταν δεν ξέρη κανείς, που πρέπει να κάνη οικονομία
Κάνει όξω νου
(1963)
Δεν ηξέρω 'ω ζευγάρι ξεζευγάρι, τρεις φορώ στο κάθα μου ποδάρι
(1963)
Λέγεται όταν κανείς δεν έχη σαφή συνείδηση των αριθμώνΙΙΣυνοδεύεται από κείμενο......
Ξέρει κι΄ ο χωριάτης, είdα ΄dο φαϊ
(1963)
Λέγεται όταν δεν αρέση σε κάποιον ένα φαγητό, ενώ είναι καλό ή κατά το γούστο άλλου θεωρείται καλό
Καλύτερα 'ναι να ξέρης παρά νάχης
(1963)
Δηλαδή είναι καλύτερη η επιδεξιότητα και η νοικοκυρωσύνη από την ύπαρξη αφθόνων οικονομικών μέσων
Δεν ηξέρ' από που βγαίνει ο νήλιος
(1963)
Λέγεται όταν κανείς δεν γνωρίζη ούτε τα σχτοιχειώδη
Κάλλια που ξέρει παρά πόχει
(1963)
Δεν ήξερ' απόθε ξημερώνει
(1963)
Ποιο ει 'dο καλό φαϊ
(1963)
Ήφαα τα λάπαθα κι' είδα 'ω, ειdά ΄παθα
(1963)
Ερμηνεία: Λέγεται όταν διδαχθής από πείρα να προφυλάγεσαι
Ήφαα 'ω τα λάπαθα κι' είδα, ειdά 'παθα
(1963)
Ερμηνεία: Λέγεται όταν διδαχθής από πείρα να προφυλάγεσαι
Τάπαθες, τα ξέρεις, μα τα θένα πάθης, δε dα ξέρεις
(1963)
Ερμηνεία: Δηλαδή κανείς δεν μπορεί να ξέρη, τι του επιφυλάσσει το μέλλον
Έτσι τη bαθαίνουν όσοι έχουνε κοκόρου γνώση
(1963)
Ερμηνεία: Λέγεται όταν κανείς ταλαιπωρηθή, αποτύχη, ζημιωθή κ.τ.λ., λόγω επιπολαιότητος, απρονοησίας, απερισκεψίας
Οπ' αγαπά ο Θεός παιδεύγει
(1963)
Ερμηνεία: Λέγεται σαν παρηγοριά, σε άνθρωπο, που του τυχαίνουν αλλεπάλληλα ατυχήματα
Ευτά ήθελες κι' ευτά ήπαθες
(1963)
Είναι από παραμύθι
Α δε bάθης, δε μαθαίνεις
(1963)
Ερμηνεία: Η πείρα δηλαδή διδάσκει
Ριζικό μου δος και στη gοπρϊά με ρίξε
(1963)
Δηλαδή η τύχη είναι ο μόνος παράγων της επιτυχίας ενός ανθρώπου
Ο παθός γίνεται ιατρός
(1963)
Ερμηνεία: Δηλαδή όποιος πάθη αποκτά πείρα
Ο παθός είναι ιατρός
(1963)
Ερμηνεία: Δηλαδή όποιος πάθη αποκτά πείρα
Το πάθημα 'ίνεται μάθημα
(1963)
Να βάλης ρόκκα στη bαdα σου, να διπλώσου dα παΐδια σου
(1963)
Δηλαδή ο καθείς θεωρεί τη δική του δουλειά βαρύτερη από των άλλων
Στη dρυπανιά ξίζει το καρφί
(1963)
Λέγεταιόταν στην κατάλληλη στιγμή ειπωθή ο κατάλληλος αποστομωτικός πειρακτικός λόγος
Κάλλια ρούφα παρά ρούχα
(1963)
Δηλαδή καλύτερα είναι να εξοδεύης όλα σου τα εισοδήματα σε τροφή παρά σε ρουχισμό
Ο ζαβός δε φορεί κουδούνια, μόν' α' τα καμώματα γνωρίζεται
(1963)
Δηλαδή τον ανόητο, τον κουτόν άνθρωπο τον καταλαβαίνει κανείς από τις πράξεις του
Ο λωλός το bαλαβό σα dα μάθια dου τον έχει
(1963)
Δηλαδή ο καθένας εκτιμά τον όμοιό του
Ο λωλός, σα gουραστή, δώνει και καθίζει
(1963)
Δώνει και καθίζει = Αποφασίζει να καθίση, καθίζει
Dρίτης του νερού, βασιλικός γιατρός, dρίτης του βουνού, φκυάρι κι αξίνη
(1963)
Ντρίτης = είδος φιδιού υδρίτης
Το βούδι αν ήξερε dη δύναμή dου, αλίμονό μας
(1963)
Λέγεται για τη δύναμη του ανθρώπου, όταν δεν έχει επίγνωσή τηςΙΙΣυνοδεύεται από κείμενο......
Ξοδιάζουν οι λωλοί και τρων οι φρένιμοι
(1963)
Λέγεται όταν υποβάλλεται κανείς σε έξοδα και καρπούνται άλλοι
Νηστεύγει ο δούλος του Θεού, 'ια δεν έχει να φάη
(1963)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Νηστεύγει ο δούλος του Θεού, 'ιατί φαί δεν έχει
(1963)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Ν' ανεμένη κανείς α' το νηστικό μερέdι
(1963)
Μερέdι = Μεσημεριανό φαγητό
Του μικρού ει' dο νερό και του μεγάλου το φαϊ
(1963)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Το σϊό σϊό νεράκι το περνά το 'αδουράκι
(1963)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Σα dο bαιάτικο φαΐ το ξαναζεσταμένο, έτσα εί' gαί τ΄ αdρόϋνο το ξαναπαdρεμένο
(1963)
Δηλαδή και ο δεύτερος γάμος και το ξαναζεσταμένο φαΐ δεν είναι καλά
Σα bούναι το αdρόϋνο το ξαναπαdρεμένο, ετσά είναι και το φαϊ το ξαναζεσταμένο
(1963)
Δηλαδή και ο δεύτερος γάμος και το ξαναζεσταμένο φαΐ δεν είναι καλά
Όποιος την νύχτα περπατεί λάσπες και σκατά πατεί
(1963)
Δηλαδή τη νύχτα πρέπει να καθόμαστε σπίτι μας, επειδή είναι σκοτάδι στο δρόμο και μπορεί να πατήσωμεν ακαθαρσίες. Μεταφορικώς σημαίνει, ότι, όποιος κυκλοφορεί τη νύχτα, έχει κακά σχέδια
Ξεδιαλεοdας τα σύκα δεν επόμεινε gακένα
(1963)
Λέγεται όταν, ενώ ξεκινά κανείς να κάμη διαλογή, στο τέλος δεν απορίπτη τίποτε
Ξαναζύμωσε με 'δα, λέει κάμε με
(1963)
Δηλαδή ο άνθρωπος δεν αλλάζει τα φυσικά του
Όσα ξέρω κοιμισμένος, δε dα ξέρεις ξυπνητός
(1963)
Λέγεται σε άνθρωπο, που κάνει τον έξυπνο και νομίζει πως μπορεί να μας γελάση
Ο παπάς, που βγάνει τη μερίδα, ξέρει, που τη βγάνει
(1963)
Δηλαδή όποιος κάνει ή λέει κάτι, ξέρει για ποιο λόγο το κάνει ή το λέει
Ξέρω, μα δεν έχω, ΄λεε gανένας
(1963)
Λέγεται όταν ξέρης να κάνης κάτι, αλλά σου λείπουν τα μέσα
Καλού καιρού ξύλο κόψιμο, ελέαν οι παλαιοί
(1963)
Λέγεται για τους ηλικιωμένους ανθρώπους τους ακμαίους, τους υγιείς. Το ξύλο για να είναι αντοχής κόβεται με ωρισμένο καιρό
Ξημερώνοdας και διατάζοdας
(1963)
Λέγεται όταν ρωτάμε για κάτι προ της ώρας του
Το λαό τόνε πιάνεις με τον αραβά
(1931)
Λαός = λαγός
Σα γκαλέστρα 'σαι καμένη
(1928)
Όταν δούνε καμμία στολισμένη την καθημερινή
Βήει ο κλέφτης τσι φωνές να φυ' ο νοικοκιούρης
(1963)
Λέγεται, όταν προσπαθή κανείς, ενώ έχει το άδικο, να επιβληθη αγριεύοντας
Απόθε dο κόψης ξεματώνει
(1963)
Δηλαδή όπως και αν κάμης, θα περιπλακής, θα παρεξηγηθής, δεν θα μπορέσης να περατώσης κάτι
Όποις bηδά πολλά παλούκια, δε bορεί, θα κάτση κι ένα στο gώλο dου
(1963)
Δηλαδή όποιος εκτίθεται σε πολλές περιπέτειες, όποιος πολυπραγμονεί, κάποτε βρίσκεται μπλεγμένος ή ζημιωμένος
Ήβγε dου θεριστή τόνομα κι άρα θερίση κι άρα δε θερίση
(1963)
Λέγεται, όταν κάποιος διαφημισθή, ανεξαρτήτως, αν αξίζη ή όχι
Και το βασιλιά βρίζουν απίσω dου
(1963)
Λέγεται σε άνθρωπο, που στεναχωρρειέται, επειδή έμαθε, ότι τον βρίσανε
Είχαμε γκαί του αδάρου μας τα νιάμερα!
(1928)
Το λέει κανένας πιο πολύ για κάτι του είναι αδιάφορο
Που βαστά, καλά βαστά
(1925)
Όποιος βαστά καλά βαστά
Ια ξένες έγνοιες κακοερνούν οι σκύλοι
(1963)
Λέγεται στον ευαίσθητο, που υποφέρει για ξένες υποθέσεις
Σε ξένο gώλο εκατό ξυλιές
(1963)
Δηλαδή η κακομεταχείριση ή η σπατάλη του ξένου πράγματος δεν μας πονάει, μας είναι αδιάφορη
Λΐα λέω και πολλά κατάλαβε
(1963)
Λΐα = λίγα
Κόβγε ρίχτ' απίσω σου
(1963)
Λέγεται για ατημέλητη, μη τακτική, βιαστική εργασία
Σε ξένο τσικάλι μήτε ξείδι μήτε λάδι
(1963)
Δηλαδή δεν πρέπει να αναμιγνύεται κανείς σε ξένες υποθέσεις, να μην λέη ούτε υπέρ ούτε κατά