Αναζήτηση
Αποτελέσματα 11-20 από 53
Τ' αθρώπου τ' αχείλ' είναι ξένο, η καρδιά είναι θ'κη' τ
(1941)
Ο άνθρωπος και εις τας στιγμάς της μεγαλυτέρας του θλίψεως πιθανόν δια μιαν στιγμήν να γελάση ασυναισθήτης
Να με τρυπήσ'να τ' μύτ'
(1941)
Όταν ήθελε να δώση μεγαλυτέραν βάσιν εις τους λόγους του
Αυτόνα τα κηργιά τονε λείπ'νε
(1941)
Είναι ετοιμοθάνατος
Να ΄χα ΄στιά και πυροστιά
(1941)
Διά παντελή ανέχειαν. Περικοπή παραμηθιού, κατά το οποίον μια οικοκυρά εξεδήλωνε την προθυμίαν της να περιποιηθή τους επισκέπτας της, να τους κάμη χαλβά, αλλά δεν είχε ούτε φωτιά, ούτε πυροστιά ούτε και τα άλλα υλικά
Ποιό δάχτ'λο σ' να κόψης κι να μη bονέσης;
(1941)
Η λύπη των γονέων είναι ίση, ανεξαρτήτως της ηλικίας του αποθανόντος τέκνου των
Πολυπροικούσα και μονοβρακούσα
(1941)
Δι' εκείνας που εκαυχώντο ότι έχουν μεγάλην προίκα και δεν είχαν να επιδείξουν σπουδαία πράγματα κατά τον γάμο των
Η κόττα σκαλίζοντας έβγαλε τα μάτια τ'ς
(1941)
Δι' εκείνους που ενώ είχον συμφέρον να παρασιωπηθή μία υπόθεσις, διαρκώς την ανεκίνουν
Καθώς κ'φάθ'κα, ηύρα το σαλαμέτι μ'
(1941)
Σαλαμέτι = σωτηρία
Καλάθια δίχως πάτο!
(1941)
Ελέγετο με αγανάκτησιν, επί το πλείστον ως ανηλίκους, οι οποίιοι, εις παρατήρησεν τινα απήντων με απροθυμίαν μονολεκτικής “καλά”
Καιρού σ' πανιά, καιρού σ' κουπιά, καιρού σ' στον άνδρα σου βρακιά
(1941)
Ερμηνεία: Αναλόγως του καιρού και των αναγκών της δεόν να προσαρμόζηται η καλή οικοκυρά