Αναζήτηση
Αποτελέσματα 101-200 από 218
Ασθενής και γουλόζος, αμαρτίαν ούκ έχει!
(1910)
Γουλόζος (αντί οδοιπόρος)
Αυτός δεν αρταίνει φτωχό ποτέ του
(1910)
Ανελεήμων
Αρχής καλής το τέλος άριστον
(1910)
Εν χρήσει
Άσπρα μαλλιά, μαύρα γαμήσα!
(1910)
Ερμηνεία : Ανικανότης
Έπεσαν τ' άστρα τ' ουρανού και τα 'φαγαν οι χοίροι
(1910)
Έρριψαν τα άγια τοις κύσιν
Ο ατζαμής κι ο παλαβός είν' ένα πράγμα!
(1910)
Ατζαμής = άπειρος
Ουκ επ' άρτω μόνω ζήσεται άνθρωπος
(1910)
Εν χρήσει
Αυτή βάνει ασπράδι
(1910)
Ερμηνεία: Φτιασιδώνεται
Αυτός είναι ο άσωτος υιός
(1910)
Του Ευαγγελίου, επί διεφθαρμένου
Αν σε ΄φαου 'γω η γ - 'Οχίτσα, 'τοίμασε πολλά βοτάνια. Αν σε φάη ο γιός μ' αστρίτης, το ξινάρι και το φτυάρι
(1910)
Αστρίτης είδος εχίδνης, ποικιλοχρόου και λίας δηλητηριώδους
Η αυγή θε ναν το δείξη τίνους μάννα θε να λείψη
(1910)
Μύθος. Μια φορά δύο σύζυγοι είχαν της μαννάδες τους η οποίαις ετρογώσαντε σα συμπεθέραις. Στο τέλος η γυναίκα αποφάσισε να σκοτώση την πεθερά της με το τσεκούρι και το τρόχαγε. Ο άντρας της από μερικά λόγια της εκτατάλαβε ...
Τις εστίν ο πλούσιος; Ο εν τω ολίγω αναπαυόμενος!
(1910)
Ο ολιγαρκής...
Σωκράτης Φ. 7...
Σωκράτης Φ. 7...
Άπιστος, άθεος
(1910)
Εν τη παλάμη και ούτω βοήσωμεν!
(1910)
Τοις μετρητοίς
Αυτός έχει ανοιχτή την απαλάμη!
(1910)
Σπάταλος
Εμπήκ' ο λύκος στ' άντερα!
(1910)
Πείνα
Καλά τα λέμ' εμείς! Να ιδούμε τι λέει κι ο αποπάνου!
(1910)
Ο Θεός (άλλα μεν βουλαί ανθρώπων δε ο Θεός κελεύει)
Έπεσε απ' τ' άλογο στο γαϊδούρι
(1910)
Υποτίμησις
Αυτός είναι άπιστος Θωμάς
(1910)
Σε τάβλα που δεν έστρωσες, το χέρι μην απλώνης!
(1910)
Τάβλα = τραπέζι
Με ρίνει από πέτρα σε λιθάρι!
(1910)
Αναβλητικός
Εκεί έγεινε το Ανάστα ο Θεός
(1910)
Ταραχή μεγάλη
Τους απολάει και δεν τους ακούει
(1910)
Τους πόρδους
Αυτός είναι άπιαστο πουλί!
(1910)
Πονηρός
Οι απαίδευτοι μόνον τη μορφή των θεριών διαφέρουσι
(1910)
Κλεάνθης
Εγώ τον έκαμα άνθρωπο
(1910)
Τον εμόρφωσα
Τον έστειλαν από τον Άννα στον Καϊάφα
(1910)
Τον ενέπαιξαν
Αυτός το πήρ' αποκοπή ή ένα και καλό
(1910)
Επαναλαμβάνει το αυτό
Όταν απατιέσαι μαθαίνεις
(1910)
Είναι άνιφτος απ' τον καιρό που γεννήθηκε
(1910)
Ρυπαρός
Αυτός έχει την απαλάμη τρύπια!
(1910)
Σπάταλος
Τον έρριξαν απ' τη Σκύλλα στη Χάρυβδι!
(1910)
Ο λαός νομίζει το ζώο Σκύλα
Έχω τραχανά απλωμένον!
(1910)
Αδιαφορώ
Αυτός είναι ανοίξάτικος
(1910)
Γάϊδαρος
Αυτή είναι η αξανάσαστη!
(1910)
Εργάζεται διαρκώς
Τον εύγαλε απ' την απάτη
(1910)
Απαιδευσέα ιθάντων των κακών μήτηρ
(1910)
Πυθαγόρας
Η αποκοπή είναι αποσκοτή
(1910)
Εργασία πλημμελής
Το χαμό μου απάντεχα, τούτο δεν το πάντεχα!
(1910)
Άντεχα = περίμενα
Ανύπαντρος προξενητής για λόγου φροντίζει
(1910)
Μεσίτης γάμου
Η απάτη πέρνει κάστρα
(1910)
Ο πεπαιδευμένος ούτε εν πλούτω ούτε εν πενία καράσσεται, ο δε απαίδευτος εν αμφότεροις
(1910)
Αρίστων ο Χίος