Αναζήτηση
Αποτελέσματα 11-17 από 17
Η Βαρβάρα βαρβαρίζει και ο Σάββας σαβανώνει κι' ο Νικόλας περαχώνει
(1934)
Η σημασία των λέξεων αυτών, αι οποίαι βεβιασμένως ετέθησαν χάριν παρηχήσεως είναι περίπου ότι από της 4ης μέχρι της 6ης Δεκεμβρίου επικρατεί ψύχος δριμύ και πίπτει άφθονος χιών. Και η επομένη παροιμία εκφράζει εικονικώς ...
Μήδε τσοπάνης στα βουνά μήδε ζευγάς στους κάμπους
(1934)
Ερμηνεία: Κατά την εποχήν του Αγίου Δημητρίου οι ποιμένες μεταβαίνουν εις τα “χειμάδια” Δηλαδή: Τας χειμερινάς νομάς, τας οποίας εγκαταλείπουν κατά την εορτήν του Αγίου Γεωργίου (23 Απριλίου). Προς τούτο η Λαϊκή παροιμία λέγει.
Χειμωνιάτικη γέννα καλοκαιρινή χαρά
(1934)
Με την παροιμίαν αυτή υποδηλούται ότι όταν τα Χριστούγεννα είναι χειμών δρυμής το θέρος θα είναι ευάρεστον
Ο άι Μηνάς εμήνυσε, πούλια μη ξημερώση
(1934)
Η πούλια βασιλεύη κατά τας παρατηρήσεις του Ιουλίου την 17 ή την 20 Νοεμβρίου δηλαδή λίγας ημέρας μετά την εορτήν του Αγίου Μηνά (11 Νοεμβρίου)
Τρείς τα Γέννα, τρεις τα Φώτα κι έξη το Μεγάλο Πάσχα
(1934)
Με την παροιμίαν αυτή ορίζονται αι ημέραι αργίας αι οποίαι δικαιολογούνται κατά τα εορτάς ταύτας
Το καλοκαιράκι τ' άϊ Δημητρίου
(1934)
Άϊ Δημητράκη, μικρό καλοκαιράκι
Εαν δεν έλθω του Αγίου Μηνά. Του Αγίου Φιλίππου είμαι αυτού και να μου χαιρετάς παλιοκαπάδες
(1934)
Αυτά υποτίθεται ότι τα λέγει ο χειμών. Αν δεν έλθη την 11 Νοεμβρίου θα έλθη αφεύκτως την 14 και τότε οι κάππες των χωρικών πρέπει να τεθούν εις ενέργειαν