Αναζήτηση
Αποτελέσματα 1621-1630 από 1787
Βράζ του αίμα σ΄ σαν τ΄ λαγού τ΄ ψοφχ !
(1927)
Η φράση αυτή λέγεται ειρωνικώς και χάριν, αστειότητος, π.χ. Θα πάου μέσα να κάτσου. Κρυώνου όξου. Πιδί ισύ κι να κρυώνεις ; σένα βράζ΄ του αίμα σ΄ σαν τ΄ λαγού τ΄ ψοφχ!
Θα μ' β'λλως τα γίδια στου γόνα!
(1927)
Ερμηνεία: Ουδόλως θα δυνηθή να με βλάψης. Επειδή εκ φύσεως τα γίδια είναι σαν σφραγισμένα εις το γόνατον
Βλάχους είν'; τυρί βαστάει
(1927)
Πρόκειται περί αλόγου συλλογισμού, καθ' όσον ο βλάχος (=ο έχων ποίμνιον) δεν βαστάει πάνοτε τυρί. Ταύτο με το: ράβδος εν γωνίας, άρα βρέχει.
Ηύραμι τουγ καλόκουλου, τα τ' βγάλουμι τουγ κώλου
(1923)
Λέγεται προς ανθρώπον, όπως βλέπουν ημάς ποχωρητικούς, γίνεται απαιτητικότερος περισσότερον
Αλαφουσκιασμένους
(1923)
Πλήρης φιλοσοφίας, δεικνύων οτι έχει φόβους μη πάθη κακού τι. Βεβαίως προέρχεται η σημασία του εκ του “σκιασμένος σαν ελάφι”
Ου πουλύς ου ανήφουρους θα φέρ' κι κατήφουρου
(1923)
Δηλαδή η ακμή συνεπάγεται και την παρακμή
Θα σ' αλλάξω τμ πίστ' στου ξύλου
(1923)
Ερμηνεία: θα σε ξυλοκοπήσω ανηλεώς
Κάν' σαν αλπού του Μάη
(1923)
Τότε ένεκα του οργασμού η αλωπήξ είναι σχεδόν εξω φρενών
Θέλ' άλισμα για ναηκούσ' αυτός
(1923)
Δηλαδή, ρητορική πειστικόττα
Ουπόχ' κι οπ' δεν έχ' μπουκ'βάλα τ' Αη Βασλειού θα φάη
(1926)
Μια φορά ένας παπάς έλεγε πως για να 'φκειάση κανένας γλυκύσματα του Αγίου Βασιλειού χρειάζονται υλικά. Για να της το αποδείξη, της αφήρεσε το βούτυρο από το δοχείο. Η παπαδιά όμως είχε τη γνώμη πως έχει δεν έχει, μπορεί ...