Αναζήτηση
Αποτελέσματα 4201-4300 από 5044
Εκέντισεν ο τόπος όλος, ήγουν άναψε, πείρε φωτιά
(1880)
Κρητική
Ιού τα ξέρς ιγώ τα ξέρου τι θέλουμι να τα ειπούμι
Συνοδεύεται από κείμενο......
Με τα μουστάκια μάστουρας και με τα γένεια κάλφας
Ερμηνεία: Ταύτην λέγουσι περί των παλιδρομούντων αντί να προχωρήσουν εις τι, σημειωτέον δε ότι ο κάλφας εν Ηπείρω λέγεται ο μαθητευόμενος
Όποιος δεν ευχαριστιέται στα ολίγα, χάν΄ και τα πολλά
(1879)
Ερμηνεία: Επί απλήστων
Άλλος σκάφτει και κλαδεύει κι' άλλος πίνει και μεθάει
(1879)
Άλλοι σκάφτουν και κλαδεύουν κι' άλλοι πίνουν και μεθούν. Ερμηνεία: Επί των ακόπως κληρωνομούντων την πολύμοχθον περιουσίαν άλλων
Αλλού η καλόερους κι' αλλού τα ράσα του
(1879)
Καλοέρους = καλόγηρος
Αλλοί ςτον ξυλισμένον ως που νάρθουν οι κριτάδες
(1880)
Κυπριωτικόν
Άλλα 'ν' τα μάτια του λαγού κι' άλλα της κουκουβάιας
(1879)
Ερμηνεία : Άλλο γλαύξ κ' άλλο κορώνη φθέγγεται
Ακριβός 'ς τα πίτουρα και φθηνός ς' ταλεύρι
(1879)
Ερμηνεία: Επί των μη ειδότων τι πράττουσι
Άσκουπους ου νους διπλούς ου κόπους
Ερμηνεία: Πριν πράξη ως τι πρέπει να σκεπτεται
Αλλού δλένει ο νους του
(1903)
Ερμηνεία: Επί τον μη προσέχοντα επί το περί ου ο λόγος
Όποιος κεντάει το γάιδαρο θ' ακούση και τες πορδές του
(1879)
Ερμηνεία: Ο ενοχλών τινα θ' ακούσης φυσικώς και τα παράπονά του
Μήνα θα μ΄βρυλώση τα γίδια ς' τα γόνατα
(1879)
Ερμηνεία : Αδυνατεί να με βλάψη, δεν τον φοβούμαι
Όποιος κλέφτει το αυγό, θα κλέψη και την όρνιθα
(1880)
Ως η αρχαία: Ος κλέπτει το ωόν, κλέψει δη και την όρνιν
Όντα ν' ασπρίσ' ο κόρακας και γένη περιστέρι
(1879)
Ερμηνεία: Επί των μηδέποτε ελετ/όντων
Πήραν τα κουπιά τ' νερό
(1879)
Ερμηνεία: Επί των δυναμένων να κινηθώσι διότι τα κουπιά άνευ ύδατος μένουσιν άχρηστα, ή να πράξωσιν ανεξαρτήτως
Άλλον τον λάμνουν εκατό κι άλλον τον λάμν' ο νούς του
(1880)
Ροδιακών
Άλλος ανάφτει την φωτιά κι άλλος την ανεμίζει
(1880)
Δια τους διχωγνωμούντας κι ένας τρίτος
Να μι λεν Αλή Μπίνα ή Βοϊβουντίνα, κι ας ψουφάου απ' την πείνα
(1893)
Ερμηνεία: Επί των έξω μεν της οικίας πολυτελών, ένδον δε δυστυχών
Ου λαγός πιπέριν έτριβι, κακό του κιφαλιού του
(1893)
Ερμηνεία: Επί πράξεων βλαπτουσών τους πράττοντας
Λείπ' ο σούμπασης από ν κούλια
(1903)
Ερμηνεία: Δεν έχει τα μυαλά του
Τ λείπ' κ' η μάννα καί τό λαγκιόλι
(1903)
Ερμηνεία: Είναι τρελλός
Του πιδί αν δεν κλάψη η μάννα δεν του βυζάνει
Ερμηνεία: Ο δεόμενος τινος ας κρούη την θύραν άλλως ας μη προσδοκά παρά τινος αυθορμήτως να θεραπεύσωσι τας ανάγκαις του
Ποιος σκάφτει λάκκον του άλλουνού ο ίδιος πέφτει μέσα
Δαβίδ λάκκον ώριζε
Μεγάλωσε το γομάρι κ' εκόνταινε το σαμάρι
(1903)
Ερμηνεία: Ηύξησε το σώμα του και δεν χωρούν τα φορέματά του, λέγεται ειρωνικώς εις βλάκας μάλιστα
Να πω τίποτα με πιάνει ΄ς τα μάτια
(1903)
Ερμηνεία: Είδον πολλά καλά από σένα και δεν πιάνεται η κατάρα ή η μεμψιμοιρία μου
Μαύρος κι άλαλος και πειροσκοτινιασμένος
Ερμηνεία: Πιή όπερ δεν λαλεί ουδεμίαν φαιδρότητα έχει εφ' αυτώ αλλά διαρκές σκότος σκυθρωπότητος και μελαγχολίας τρέφονται με αυτού
Έβγαλε το μούτρο του από το στράϊστο
(1880)
Τραϊστός = τουρβάς, ταγάρι. Ζερρμπέλι Σπυρίς
Τον πήρανε μυρωδιά, μη φοβάσαι
(1880)
Ήγουν εκατάλαβαν τι υποκείμενο είνε
Ακριβός στα πίτουρα κι φτηνός στ' αλεύρι
(1893)
Ερμηνεία: Λέγεται επί του μη ακριβώς διατιμώντων τα πράγματα και ζημιουμένων
Τα λόγια σου μ' εχόρτασαν και το ψωμί σου φα το
(1879)
Ερμηνεία: Επί των δυσαρεστουμένων υπό της διαγωγής του φιλεύοντος
Στη μύτη του μαχαιριού
(1881)
Ερμηνεία: Επί ξυρού ακμής ''στη μύτη του μαχαιριού ευρίσκονται τα πράγματα'' δηλαδή, εις κρίσιμον περίστασιν, κίνδυνον
Είδ' ου ζουρλός τουν μιτζμένου κι αναμέρσι
(1913)
Μιτζμένου = μεθυσμένου
Ήρθ' η γκαμήλα για εν' άσπρου, που 'ν' τ' άσπρου;
(1893)
Ερμηνεία: Επί πράγματος ευθυνοτάτου, μη υπάρχοντος δε χρήματος προς απόκτησίν του
Απο τα μετρήμενα τρώγει ο λύκος
(1880)
Κέρκυρας
Η μύτ' μας στον ουρανό κι' ο κώλος μας στη στάχτη
(1879)
Ερμηνεία: Επί των πτωχαλαζόνων
Μύτη κοκκαλένια
(1877)
Μύτη = Κάλαμος
Του το έφερε στη μύτη
(1877)
Ερμηνεία: Επί ερεθιζόντων
Τείν' η μύγα τείν' η σπλήνατς
(1913)
Η σπλήνατς = η σπλήνα της
Που τημ πλάς τηγ κλάρα;
(1916)
Ματαίως ζητείς να με εξαπατήσης
Πάρ' τουν στου γάμου να σ' πή κι του χρόνου
Ερμηνεία: Επί ανθρώπου αλλ' αντ' άλλων λέγοντος, αλλοκότου
Το 'χουν στάξ' ο Θελος μη βρέξ'
(1903)
Κυριολεκτικώς επί της ιδιάζουσης στοργής των γονέων προς τα μονογενή τέκνα των
Ξ΄νεο κρασί γλυκό σα μέλι
(1879)
Ερμηνεία: Επί των αρεσκομένων τοις ξένοις
Κατά το γουρί σου κ' το γουρί μου
(1908)
Κατά σον κ' εμόν κηρ' όμηρος
Κοιμήσου απ' την άλλ' τη μεριά
(1893)
Ερμηνεία: Επί των κακώς φρονούντων ότι δήθεν έχουσι καλώς τα πράγματά των
Όποιους μ' αγαπάει, μι κάν' κι κλαίου
(1893)
Ερμηνεία: Επί της παρ' ανθρώπων παιδείας
Μέτρα τ' τον τορό μ' ένα τσακνάκι
(1913)
Τόρος = ίχνη ζώων κ ανθρώπων
Στην μικρή τη φούντα κρύβετ' ο λαγός
(1906)
Από ερμηνίας
Δεν έχει 'ς τον ήλιο μοίρα;
(1880)
Όσ' μύθοι λέονται γένονται και μολογιούνται
(1903)
Ερμηνεία: Ούτω δικαιολογούν αι γραίαι τας αναιτιολογήτους και δεισιδαίμονας παραδόσεις
Μου το βγαλε απ' τις μύτες
Ερμηνεία: Ομοία με την: Μ' το βγαλε ανάλυμα και Μου το βγαλε ξινό
Είναι για την Μπουνίλα
Ερμηνεία: Φρενοβλαβή
Ακόμα δε μπορεί να δέση το βρακί του
(1903)
Ερμηνεία: Λέγεται ειρωνικώς εις παιδία επιχεορούντα ανώτερα των δυναμεών των
Όποιος μ' θέλει το καλό, με κάν' και κλαίω, κι όποιος μ' θέλ' το κακό με κάν' και γελώ
(1882)
Ερμηνεία: Οι γονείς δηλαδή συγγενείς και άλλοι ειλικρινείς επιπλήττουσι δια τα αμαρτήματα τους ιδικούς των, οι δε άλλοι τουναντίον
Τι σε μέλ΄ εσέν΄, καλέ μου, για το γύρο της ποδιά μου;
(1881)
Ερμηνεία: απόσπασμα δημ. Άσματος και ως παροιμία
Να καναν ουλις οι μυίγες μέλ΄ έτρουγαν κ΄ οι γύφτ΄ μι τα χουλιάρια
(1893)
Ερμηνεία: Πας τις δεν δύναται το αυτό
Σι ξένουν κόλου ικατό ξυλιές τίπουτας δεν είνι
(1893)
Ερμηνεία: Επί των μηδέν λογιζομένων τοις αλλοτρίους συμφοράς
Ανάφερ' όνουμα, να ιδής άνθρωπου
(1893)
Ερμηνεία: Επί του εμφανιζομένου εν ω χρόνω διαλέγονται περί αυτού
Στόχου χάρτα, κάβουρα, να πηδάς τα κάρβουνα
(1893)
Ερμηνεία: Εις επιτέλεσιν δυσχερών έργων
Για τον μουντζούρ' ανάδευαν και ο τραχείλ'ς αφέντευε
(1879)
Ερμηνεία: Επί των αλλοτρίας και χηνότων
Μικρόν κώρον δεν έδειρες, μεγάλον μη φοβερίζης
(1879)
Ερμηνεία: Επί των μη φροντιζόντων εγκαίριο περί ανατροφής των κώνων του