Αναζήτηση
Αποτελέσματα 1-100 από 313
Τουν άρρουστουν ρουτούν
(1893)
Ερμηνεία: Του δεόμενου δεν πρέπει να ερωτήση τις, ει δείται
Ξένο βιο καλολογάριασ' το
(1903)
Τα νερά κοιμούνται, οι οχτροί δεν κοιμούνται
(1882)
Ερμηνεία: Εννοείται ο εχθρός σκέπτεται, αγρυπνεί, πως να βλάψη
Τουλούπα
(1918)
Ερμ. Κεφαλή ασπρότριχα
Σημ. Τουλούπα= τολύπη, μαλλί δια γνέσιμον
Γένεια, γένεια τρών τα ψάρια
(1879)
Δεν έχωμε καιρός για χάσιμο
(1880)
Μ' έβαλε στην κούνια
(1922)
με εστενοχώρησε, με κάμνει όπως θέλη
Δεν πειράζει
(1880)
Ζυμαρωμένος
(1877)
Ερμηνεία: Ο εν καλή καταστάσι ευρισκόμενος ο πλούσιος
Παιδί και παίδεψη
(1903)
Σαν το ψάρι 'ς το δίχτυ
Ερμηνεία: Επί των ευρισκομένων εις δεινών θέσιν και ανάγκην
Σαν ο ποταμός με τα λιθάρια
Ερμηνεία: Επί υπηρεσίας μονοτονου
Παρά με νουρά
(1903)
Τημ πιάνει και τημ πιάνει η ζάλη
Ερμηνεία: Επί εργασίας ην πάση δυνάμει αναλαμβάνει τις
Του κόφτ'το κεφάλι
(1903)
Τουν έλουσα
(1893)
Ερμηνεία: Δηλαδή τον διόρθωσα, τον επέπληξα
Ζη και ζώνεται
(1877)
Τσιντζιρίζει ο ήλιος
Ερμηνεία: Καιει υπερβολικώς
Είναι όριον έθου
(1893)
Ερμηνεία: Επί των οινοβαρών, εύχρηστος εν Ηπείρω και εν Πηλίω
Έκανε τον κάμπο ράχη
(1903)
Ερμηνεία: Επί των ματαιοπονούντων
Επήρε τα πρόνταλα
Ερμηνεία: Έλαβε διεύθυνσιν άγνωστον
Τ' είδα γώ και δε χορεύω είδα τσίτσι ς τι περόνι κι αν γό ς την παραθύρα
Ερμηνεία: Επί πτωχ΄ν αλαζόνων
Τουν έβαλαν στου προυσκέφαλου, θέλ' κι στην τσέργα
(1893)
Ερμηνεία: Επί των μη αρκουμένων τοις παρά τινός εκουσίως παρεχομένοις, αλλ' εγειρούντων παρά λόγον αξιώσεις
Δεκοχτώ είν' οι Βεσσιανοί κ' έχουν είκοσι θεούς
(1880)
Βεσσιανοί είνε Χιώτες καί αυτή η παροιμία είνε από του Συνησιώτες Χίου. Οι Χίοι εναντίον των Καρδαμολέτων
Δεν τους βγήκε 'ς τη βαφή
(1880)
Δεν το 'πέτυχεν, δεν το κατόρθωσεν
Είνι πουλλά στου μύλου; - Σαν πάμι γλέπουμι
(1893)
Ερμηνεία: Ο χρόνος είναι διδάσκαλος
Του ψάρ' βρουμάει απ' του κιφάλι
(1893)
Ερμηνεία: Της καταστροφής κοινωνιών η οικογενειέν αιτιοί είσιν οι διέποντες
Τουν έπιασ' η πουλια
(1893)
Ερμηνεία: Επί των εχόντων κατεστιγμένον το πρόσωπον
Γέλα με να σε γελώ, να περνούμε τον καιρό
(1879)
Ερμηνεία: Επί των συναπατωμένων
Είναι σαν το πουλί ς το βρόχι
Ερμηνεία: Επί ευρισκομένων εις δεινή θέσιν και ανάγκην
Το ολίγο μαραζώνει, το πολύ φουσκώνει, το δίκιο θεραπεύει
(1879)
Ερμηνεία: Παν μέτρον άριστον
Εσύ τα ξέρς, ιγώ τα ξέρου, τι θέλουμι να τα ειπούμι;
(1893)
Ερμηνεία: Λέγεται όταν συνδιαλεγόμενοι περί ανθρώπου ή πράγματος παύωνται λέγοντες και ταύτα του λόγου ουκ όντος ηδέος
Επήρε το κεφάλι του αέρα
(1877)
Ερμηνεία: Επί παρεκτραπέντος των καθηκόντων του
Τον έπιασ' η πουλια
(1893)
Ερμηνεία: Επί των κατεστιγμένον εχόντων το πρόσωπον
Του χουριό δεν τουν θέλ', του παπά του σπίτ' γυρεύει
(1893)
Ερμηνεία: Ενώ δεν εισακούεταί τις, κακώς ποιεί λέγων
Το ζουμί ζημιιά δεν κάνει, όσο φας και τ' άλλο χύσ' το
(1908)
Επί απλών φαγητών
Ο Θεός να σε φυλάγη από βουβό ποτάμι
Ερμηνεία: Επί υπουλων ανθρώπων, αος δεί φυλάττεσθε
Ζη και ζένει
(1877)
Ερμηνεία: Επί κακής καταστάσεως υγείας
Τα λέει τς πεθεράς ν' ακούσ' η νύφη
Ότε ευσχήμως αποτρέπει τις τινα δια του αποτρέπειν άλλον
Άλλοι όπ και άλλοι μπόπ
(1877)
Αι συνιστώσαι την φράσιν ταύτην λέξεις, ληφθέντες εκ της βρεφικής ηλικίας, σημαίνουν την ακαταστασίαν των ανθρωπίνων πραγμάτων. Σημ. Οπ = σήκωμα, μπόπ = πτώσις
Αυτά τα λεν στο μύλο
(1879)
Ερμηνεία: Επί των ανωφελώς λεγόντων
Σαν Τούρκοι (ηύξηνταν)
(1922)
Ερμ. Επί προώρου αναπτύξεως πτηνών, ζώων κλπ.
Γερός (είναι) σαν τ' άλογο τ' Αλεξάνδρου
(1877)
Ερμηνεία: Απάντησις επί ερωτήσεως περί της υγείας ακούντος προσώπου, διαισθάνουσας ότι έχει καλής, ως τον περιοώνυμων Βουκέφαλον
Οι απεθαμμένοι με τς απεθαμμένους και ζωντανοί με τς ζωντανούς
(1903)
Ερμηνεία: Επί των εκ πένθους μη συμμετεχόντων της κοινής ευθυμίας
Σαράντα φάει, σαράντα πιε, σαράντα δώσε για την ψυχή σου
(1877)
Ερμηνεία: Λέγεται εις τας 9 Μαρτίου, εορτήν των Τεσσαράκοντα μαρτύρων...
Τόταξι λαγούς μι πετραχήλια
(1915)
Δέ δίν' ούτε φωτιά
(1913)
Η ούτε τή θέρμη του. = είναι πολύ φιλάργυρος
Μακαρία η οδός
Τί γίνεται ο Αναστάσης; Ο αναστάσης; Τώρα ο Αναστάσης! Μακαρία η οδός (απέθανε)
Πέφτω με τα μούτρα 'ς το …
(1903)
Όριον έθου
Αυτός γυιέ μου είναι ντιπ όριον έθου
Άσκοπος ο νους διπλός ο κόπος
(1879)
Ερμηνεία: Επί των ανοήτως πραττόντων
Σώσον, Κύριε
Εις επιφώνημα θαυμασμού: Αλήθεια; Σώσον Κύριε
Άδαρτος κλαίει
(1879)
Ερμηνεία: Επί των αδίκως παραπονουμένων
Όσο να πης τφου [κρομμύδι]
Ερμηνεία: Περί των ταχέως και ευχερώς κατορθουμένων
Αυτ' ή ασθένεια ουκ έστιν εις θάνατον
Ερμηνεία: επί πράγματος ακινδύνου
Γρούν' στου σακκί
Ερμηνεία: Επί αγοράς πράγματος αδοκιμάστου
Ζη και ζαίνεται
(1903)
Ερμηνεία: Κακοζή
Νίπτομαι τας χείρας
Εγώ νίπτομαι τας χείρας, δεν ανακαντόνομαι, κρίνατε μονάχοι σας, ότι θέλετε
Σκυλί άπιστο
(1906)
Τον εδέχτ' κε σαν τη βροχή 'ς τ' αλώνι
Ερμηνεία: Επί των ψυχρώς υποδεχομένων
Γύφτκος γάμος γένεται και βιό λογαριάζετε
Βιό=σπίτι. Ερμηνεία : Οι πτωχοί εν ευθυμία το πάν λογαριάζουν
Βάνω έργατα
Ερμηνεία: Υποπτεύομαι
Νυν και αεί
Ερμηνεία: Εις τα τετευλαία του, κοντεύει να πεθάνει
Κατόπιν εορτής
(1880)
Είπεν αφρών ουκ έστι Θεός
Επί θεωρούμενων αθέων
Ξεφτέρι
Ερμηνεία: Ικανός ταχύς και πρόθυμος
Αέρα κοπανίζει
(1885)
Αέρα κοπανίζεις = αέρα δέρειν
Νύν απολύης
Έφτασε τώρα στο νυν απολύης (ψυχορραγεί)
Νησκός κι' δέρπανους
Ερμηνεία: Καταπεινασμένος