Αναζήτηση
Αποτελέσματα 1-100 από 5044
Δαγκώνα ορθή σαν τ' αστακού
(1880)
Δανεικά κι αγύριστα
(1880)
Δεν του κόβει το μυαλό
(1880)
Σαν κλωνί βασιλικό
(1882)
Δανεικά κι αγύριστα
(1880)
Φράσις
Του μεγάλου του ψάρ' τρώει του μικρό
(1893)
Ερμηνεία: Διδάσκει να μη ερίζη τες προς τον κρείττονα
Του μήλου απουκάτου απ' τη μηλιά θα πέση
(1893)
Ερμηνεία: Επί των ομοίων τοις γονεύσι τέκνων
Του μάτ' τ' ανθρώπ' δε χουρταίνει
(1893)
Ερμηνεία: Επί των απλήστων
Ο αετός μύγες δεν πιάνει και με μύγες δεν χορταίνει
Ερμηνεία: Επί των τα μικρά και φαύλα υπερορών των. Αναλογεί τη αρχαία , Εχέσαιμών συχαλίσκει
Έχει χείλη ζαχαρένια και καρδιά φαρμακερή
(1908)
Ερμηνεία: Επί υποκριτών
Έβαλαν του λύκου να φυλάξ' τα πρόβατα
(1893)
Ερμηνεία: Προς του διορίζοντας προς τήρησιν της τάξεως ανθρώπους κακούς
Αυτά τα λεν στο μύλο
(1879)
Ερμηνεία: Επί των ανωφελώς λεγόντων
Σαν Τούρκοι (ηύξηνταν)
(1922)
Ερμ. Επί προώρου αναπτύξεως πτηνών, ζώων κλπ.
Γερός (είναι) σαν τ' άλογο τ' Αλεξάνδρου
(1877)
Ερμηνεία: Απάντησις επί ερωτήσεως περί της υγείας ακούντος προσώπου, διαισθάνουσας ότι έχει καλής, ως τον περιοώνυμων Βουκέφαλον
Οι απεθαμμένοι με τς απεθαμμένους και ζωντανοί με τς ζωντανούς
(1903)
Ερμηνεία: Επί των εκ πένθους μη συμμετεχόντων της κοινής ευθυμίας
Αμαρτία εξωμολογημένη
Ουκ έστιν εμ. Επί ομολογούντων δημοσία τα πταίσματα
Αλαλα π' άλαλα
Άρρητ' αρρήτων. Άλαλους -η-ον, βωβός αμίλητος, άρρητος
Αρχοντιές και λίμπες άδειες
(1903)
Ερμηνεία : Επί πτωχών προσποιουμένων ευγένειαν και πλούτου
Μάχαιρα δώσης μάχαιρα λάβης
Οι λάβοντες μάχαιραν, ει μάχαιρα αποθανούντων
Θα ρήξω στ' αστρί
(1875)
Θα μαντέψω ως ο μάγος της Περσίας
Μακαρία η οδός
Τί γίνεται ο Αναστάσης; Ο αναστάσης; Τώρα ο Αναστάσης! Μακαρία η οδός (απέθανε)
Γύφτκος γάμος γένεται και βιό λογαριάζετε
Βιό=σπίτι. Ερμηνεία : Οι πτωχοί εν ευθυμία το πάν λογαριάζουν
Νυν και αεί
Ερμηνεία: Εις τα τετευλαία του, κοντεύει να πεθάνει
Αέρα κοπανίζει
(1885)
Αέρα κοπανίζεις = αέρα δέρειν
Αιτία και θάνατος
(1879)
Σαράντα φάει, σαράντα πιε, σαράντα δώσε για την ψυχή σου
(1877)
Ερμηνεία: Λέγεται εις τας 9 Μαρτίου, εορτήν των Τεσσαράκοντα μαρτύρων...
Δέ δίν' ούτε φωτιά
(1913)
Η ούτε τή θέρμη του. = είναι πολύ φιλάργυρος
Πέφτω με τα μούτρα 'ς το …
(1903)
Όριον έθου
Αυτός γυιέ μου είναι ντιπ όριον έθου
Άσκοπος ο νους διπλός ο κόπος
(1879)
Ερμηνεία: Επί των ανοήτως πραττόντων
Σώσον, Κύριε
Εις επιφώνημα θαυμασμού: Αλήθεια; Σώσον Κύριε
Άδαρτος κλαίει
(1879)
Ερμηνεία: Επί των αδίκως παραπονουμένων
Όσο να πης τφου [κρομμύδι]
Ερμηνεία: Περί των ταχέως και ευχερώς κατορθουμένων
Αυτ' ή ασθένεια ουκ έστιν εις θάνατον
Ερμηνεία: επί πράγματος ακινδύνου
Γρούν' στου σακκί
Ερμηνεία: Επί αγοράς πράγματος αδοκιμάστου
Ζη και ζαίνεται
(1903)
Ερμηνεία: Κακοζή
Νίπτομαι τας χείρας
Εγώ νίπτομαι τας χείρας, δεν ανακαντόνομαι, κρίνατε μονάχοι σας, ότι θέλετε
Σκυλί άπιστο
(1906)
Τον εδέχτ' κε σαν τη βροχή 'ς τ' αλώνι
Ερμηνεία: Επί των ψυχρώς υποδεχομένων
Βάνω έργατα
Ερμηνεία: Υποπτεύομαι
Κατόπιν εορτής
(1880)
Είπεν αφρών ουκ έστι Θεός
Επί θεωρούμενων αθέων
Τουν άρρουστουν ρουτούν
(1893)
Ερμηνεία: Του δεόμενου δεν πρέπει να ερωτήση τις, ει δείται
Ξεφτέρι
Ερμηνεία: Ικανός ταχύς και πρόθυμος
Νύν απολύης
Έφτασε τώρα στο νυν απολύης (ψυχορραγεί)
Νησκός κι' δέρπανους
Ερμηνεία: Καταπεινασμένος
Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι
Αυτός δεν αξίζει τίποτε... είναι μακάριοι οι φτωχοί τω πνεύματι
Εσβύστηκα 'ς τα γέλια
(1903)
Ο Θεός καλός
(1903)
Ερμηνεία: καλός βοηθός
Μαύρου να ν' ή άσπρου;
Του το λέγει ο μη πιστεύων εις τον λόγον τινός
Τουν άρρουστου ρουτούν
Ερμηνεία: Δεν πρέπει να ερωτά τις τον δεόμενον εάν έχη ανάγκην
Τφού κι αρχή
(1903)
Ερμηνεία: Επί ακαίρου επαναλήψεως
Αρχήσαμε τα σάλτα νάτα
(1880)
Επίδειξες είς βαθμόν τρέλλας
Άσπρος κάμπος μαύρ γίδια
(1880)
Ξένο βιο καλολογάριασ' το
(1903)
Δεν αξίζει ο κόπος
(1880)
Τα πήρες άρτσι βούρτσι
(1903)
Επί σπατάλης
Οπέρ τον αρπάξαι κ' ξεχίσαι
Επί αρπάγων διαχειριζόμενα τα κοινά
Έπαθε του λιναριού τα πάθη
(1880)
Έχω έργατα
Ερμηνεία: Υποπτεύομαι
Από τον καιρού τ' καιρού
(1903)
Ερμηνεία: Παλαιόθεν
Δε σε βάνω βανταλάχο
Ερμηνεία: Δαιτητής, δικηγόρος.
Άσπρα γρόσια για μαύρες μέρες
(1879)
Ερμηνεία : Επί των δαπανούντων αφειδώς προς απαλλαγής κινδύνου
Μεροδούλι, μεροφάϊ
(1875)
Κακήν κακώς εχάθη
(1880)
Ερμηνεία: Κακό κακώς απώλετο, φράσις ισοδύναμος εις αρχαία