Αναζήτηση
Αποτελέσματα 301-310 από 506
Ο Θεός αρναούτ'ς ΄κ' έν'
(1939)
Ο Θεός δεν είναι Αρβανίτης. Δηλαδή κοντά στις δυστυχίες θα δώσει να ιδούμε και καλές μέρες
Χάμ τ' ωβού τ' απέσ', χαμ τ' ελαιατί τ' εξ
(1939)
Και τ' αυγού το μέσα και της ελιάς το απ' έξω.Για πλεονέχτη που τα θέλει όλα δικά του,προσπαθώντας να ξεγλυστρήσει από κάθε επιβάρυνση.
Τα γράμματα φαντάσματα, υιέ μ', τη λύρα παίξον
(1939)
Συνοδεύεται από κείμενο ...
Σ' αλών' ν-ατ' να βρέχ', να χονίζ'
(1939)
Στ' αλώνι του ούτε βρέχει ούτε χιονίζει. Ανάλογο με το “Ου φροντίς Ιπποκλείδη”
Έκατσα – τον σην αγκάλα – μ, α χτουπίζ΄και τα γένα – μ
(1939)
Τον κάθησα στην αγκαλιά μου, θα μαδήσει και τα γένεια μου. Για τους αδιάκριτους κι αχάριστους που κάνουν κατάχρηση της καλωσύνης και της ανεκτικότητας των ευεργετών τους
Από παν' βρέχ', απουφκά τρέχ', ο Νικόλας χαπάρ' 'κ' έχ'
(1939)
Για να κοροϊδέζουν κανένα που δεν ήξερε τι του γίνεται, ή δεν έβλεπε κάτι που το 'βλεπαν οι άλλοι
Ήλε- μ, αργάτες κ' 'ενουσνε, καμμιάν κ' εβραδάστες ;
(1939)
Το λέγαν οι εργάτισσες των χωραφιών με μακρόσυρτο και θλιβερό σκοπό, σα μοιρολόγι, βλέποντας τον ήλιο όταν μεσουρανούσε
Μικρός π΄ εγυναίκ΄σεν, καμμίαν ΄κ΄ εκομπώθεν
(1939)
Όποιος παντρεύτηκε μικρός ποτέ δε γελάστηκε. Ανάλογο με το : Για μικρός-μικρός παντρέψου, για μικρός καλογερέψου
Ασ' σο γουλούτσ'ν – ατ' γαίμαν σταζ'
(1939)
Από το σπαθί του αίμα στάζει. Παληκαράς κ' αιμοχαρής, που εμπνέει σεβασμό και φόβο
Ο Θεός δίει το τέρτ΄, δίει και το τέρμαν
(1939)
Ο Θεός δίνει την αρρώστεια, δίνει και την δύναμη – αντοχή