Αναζήτηση
Αποτελέσματα 101-200 από 790
Άσκημο στην κούνια κι όμορφο στη ρούγα
(1952)
Το παιδί που γεννιέται άσχημο, θα γίνη όμορφο μεγαλώνοντας
Άσπρα στο πουγγί, ψάρια στο βουνί
(1952)
Ερμηνεία: Όταν δίνει κανείς λεφτά, έχει, όπου και να βρίσκεται, ό,τι θέλει
Σα δε κλέψ'νε τα χέρια τ', θα κλέψ'νε τα ποδάρια τ'
(1956)
Για ένα που θα βρη τρόπο να κλέψη και αδικήση
Εδώ σε θέλω κάβουρα να μου σαλτάς τα κάρβουνα
(1954)
Για κείνους που καυχώνται
Η πάστρα είναι μισή αρχοντιά
(1952)
Μήτε αρκοντιά κληρονομιά, μήτε τ' οφφίτσιον πάντα
(1956)
Τα πράγματα πάντοτε μεταβάλλονται, ουδέποτε μένουν σταθερά
Αν άκουε ο Θεός τον κόρακα, γαϊδούρι δεν θα υπήρχε
(1954)
Λέγεται συνήθως επί τω ακούσματι ευχών προς τιμωρίαν και εκδίκησιν εχθρών
Θέκ΄τον gώ σου, κάτσε σε ΄νgκάθε πάνου
(1951)
Υπόμενε όπως είσαι, γιατί μπορεί να πέσεις στα χειρότερα
Τ' άσπρα κατεβάζουν d' άστρα
(1951)
Τα λεφτά κατεβάζουν τ' άστρα
Κάθε αρχή δύσκολη
(1956)
Και τα φτωχά τρανεύουνε και τ' αρφανά βαστιούνται, και τάρημα παντρεύονται κι' οι χήρες 'κονομιούνται
(1953)
Φράση παρηγορητική – λεγόμενη πολλάκις και ως μοιρολόγι – καταδεικνύουσα την πρόνοιαν του Παντοδυνάμου Θεού προς τα πλάσματά του, και ιδία τους αναξιοπαθούντας
Λείπει μας τζι' ο γάδαρος λείπει μας τζι' η ταή του
(1953)
Ταη = τροφή
Κουκκούλιν να μεν κάμης, πουκάμισον εν κάμνεις
(1956)
Κουκκούλιν = το βαμνίκιον του μεταξωσκόληκος
Η αλεπού την ουράτης δε σήκωνε και τραβούσε και νεροκολοκύθι ακόμη
(1954)
Ερμηνεία: Δια τους επιχειρούντας ανώτερα των δυνάμεων των, χωρίς να έχουν και τα προσόντα δια την επιτυχίαν του σκοπού που επιδιώκουν
Κι αν είσαι και παπάς με την αράδα σου θα πας
(1953)
Απέναντι της τάξεως όλα πρέπει να υποχωρούν
Τρώεις σούππαν άρρωστε;
(1951)
Όταν προσφέρεις κάτι σε κάποιον και τον ερωτάς αν το θέλη, παρ' όλον που γνωρίζεις ότι του αρέσει πολύ
Άσπρος ήλιος μαύρη μέρα
(1958)
Ερμηνεία: υπονοεί ότι θα συνεφιάση ο ουρανός και θα αρχίση να βρέχη, διότι συνήθως το πρωί που βγαίνει ο ήλιος άσπρος ή το βράδυ που πλησιάζει να βασιλέψη και είναι άσπρος υπάρχουν διακεκομμένα μάυρα σύννεφα που εμποδίζουν ...
Άσπορος μη μείνης άθερος δε μένεις
(1952)
Κακό είναι να μη σπείρη κανείς διόλου ένα χωράφι, αλλιώς αν σπείρη, κάτι θα θερίση
Από Μαρτιού πουκάμισο κι' απ' Αύγουστο πανωφόρι
(1953)
Λέγουσι
Του φτωχού η πομπή στο κούτελο, και τ' άρκοντα στο γόνα
(1952)
Γιατί από την παρέα του κατώτερού του ο άρκοντας κάτι περιμένει
Αρχοντοσυμπεθέρεψες; Κακή φωτιά που άναψες
(1952)
Από τη συλλογή Λιβιεράτου
Τ' αρκοντικό ψωμί έχει εφτά φλούδες
(1952)
Δουλεύεις σκληρά, ή παθαίνεις στενοχώριες για να το φας
Ηπήε για μαλλί, τσ' ηβγήτσε κουρεμένος
(1957)
Αντίθετος η έκβασις
Μιλεί σ' άστρο του σήμερα
(1952)
Αθ θέλης να φυής τησ σκάλαν αρκίνα που το πρώτον σκαλίν
(1953)
Να φυής=να ανεβής, Αρκίνα=άρχισε
Άσπαρτα κι αθέριστα πόσα μόδια κάνουν;
(1955)
Λέγεται για τους ανθρώπους εκείνους οι οποίοι κάμνουν διαφόρους υπολογισμούς μελλοντικούς, ελπίζοντες
Πρέπει να τόχει η κούτρα σου να κατεβάζει ψείρες
(1954)
Για κείνους που προσπαθούν να κάνουν κάτι, μα δεν τα καταφέρνουν
Μην κατηγορήσης την αρχή α(αν) δένε δης το τέλος
(1958)
Μην κατηγορήσης ένα, αν δεν ιδής πως θα πάη η δουλειά
Σάφτισανε τ' άστρα bρόν dου
(1951)
Αστράψανε τ' άστρα μπροστά του. Όταν κανείς έτρωγε δυνατή χαστουκιά ή τον χτυπούσαν στο κεφάλι
Η αρρώστια ακάλεστη δεν έρκεται
(1952)
Φταίνε οι ίδιοι οι άρρωστοι, που δεν επρόσεξαν
Τι να τουν κάνουν τουν άρρουστου ιφτά καπάκια τραχανά
(1955)
Λέγεται ειρωνικά για κείνους που κρεβατώνονται με την ελάχιστη αδιαθεσία
Όπου λείπουν τ' άσπρα, ουλά ναι μαύρα
(1952)
Άπρα λέγαν παλιότερα τ' ασημένια νομίσματα
Ο γάιδαρος ο κόντρης πριν να δή το σαμάρι κάθεται
(1951)
Λέγεται δι εκείνους οι οποίοι μόλις ευρεθούν προ υποχρεώσεων ή ευθυνών ζητούν με πάντα τρόπον την αποφυγήν των προτού να δοκιμάσουν τας δυνάμεις των
Άπου έσσιει δέντρον, έσσιει τζαί το σσιός του
(1951)
Σσιός η οσσιός = ήσκιος, οσσιά = σκιά
Ένι ασλάν' κιbι φσάχι
(1951)
Είναι σα λέοντας παλικάρι
Τ' 'ασπρα κατεβάζουν τ' άστρα
(1958)
Άπρα=τα χρήματα
Έχεις αγά; 'Εχεις κι αρκά
(1957)
Όταν έχεις ισχυρούς προστάτες, τότε και υπολογίζεσαι
Πότε αρχόντεψες κοπριά μου τώρα κάτι αγρήγορα
(1954)
Για κείνους οι οποίοι ανήλθον από τα κατώτερα εις τα ανώτερα στρώματα και δεν καταδέχονται κάν να μιλήσουν και υπερηφανεύονται
Καλιώρα του που τον έσσιει τζαί κατύσσιη του που τον λείφκεται
(1951)
Δηλαδή τον νουν. Καλιώρα του = Καλή ώρα του. Κατύσσιη του = κακή τύχη του
Νηστεύει ο δούλος του Θεού, γιατί δεν έχει να φάγη
(1956)
Στερούνταν ένας από κάτι, όχι γιατί δεν το ήθελε, αλλά διότι δε μπορούσε να το κάνη
Τα μαλλιά μου δεν τ' άσπρισα στο μύλο
(1956)
Ερμηνεία: Ως εκ της ηλικίας μου έχω περισσότερη πείρα από τον συνομιλητή μου
Άτσαλους είμι κι ατσαλιές δε θέλου
(1956)
Λέγεται για μερικούς ψευτοτίμιους που κατηγορούν τους άλλους
Απόν ημπορεί να δέρει τον γάαρον γέρνει το σάμαν
(1951)
Όποιος δεν μπορεί να δείρη τον γάϊδαρον δέρνει το σαμάρι
Αθ θέλη ο γείτος σου, παντρεύβκεις το παιδίσ σου
(1951)
Αν θέλη ο γείτονας σου παντρέβεις το παιδί σου
Άσχημο στην κούνια έμορφο στο παναθύρι
(1956)
Το άσχημο μωρό γίνουνταν έμορφο σαν μεγαλώνε
Η αστραπή, τον τόπο της θα κάψη
(1956)
Σ' 'οποιον γίνει το κακό εκείνος και το αισθάνεται
Φτου κι' απ' αρχής
(1956)
Όταν τελείωνε μια δουλειά που δεν γίνουνταν καλή και πάλιν την έκαμναν
Άσπρου είν' του χιόν', μα του πατούν τ' αρνίθια, μαύρου του γαρύφαλου, πουλιέτι μι του δράμι
(1952)
Ερμηνεία: Λέγεται ως ενδεικτίκον του ότι δεν πρέπει να δίδεται μεγάλη σημασία εις την εξωτερικήν εμφάνισην, αλλ' εις τον εκπληρούμενον σκοπόν
Ο καυγάς ήτο για το πάπλωμα
(1956)
Το καλό το παλληκάρι ξέρει κι' άλλο μονοπάτι
(1954)
Για τους έξυπνους και ικανούς ανθρώπους
Γιάννης πήε, Γιάννης ήρθε
(1957)
Επί αδιορθώτων
Αρρώστησ' ο ψωμάς, βάλ' τον να κοιμηθή
(1953)
Δια κάθε περίπτωσιν υπάρχει και μέτρον
Πάντρεψέ με μακρυά, να ξέρω να παινιούμαι
(1958)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Τ' αρρώστου η βούκκα φαίνεται, του νηστικού χωρίζει
(1953)
Το κάθε τι φαίνεται, δεν δυνάμεθα να το κρύψωμεν
Όπου τον μέλλει να πνιγή, ποτέ του δε παιθαίνει
(1959)
Το γραμμένο της τύχης δε ξεγράφεται, όποιου γραφτό είναι να πνιγή, θα πνιγή
Άσπρα γρόσια για μαύρες μέρες
(1953)
Η αποταμίευσις είναι καλή διά τάς αντιξόους περιστάσεις της ζωής μας
Στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα
(1954)
Για κείνους που είναι ισχυρογνώμονες
Άλλα τα μάτια του λαού κι άλλα της κορατσίνας
(1958)
Λαού = λαγού, κορατσίνας = κόρακος. Ήτοι άλλα αποτελέσματα έχει η παρουσία ενός ασήμου κι άλλα ενός με επιβλητικότητα
Ήρταν οι αππέξω να βκάλουν τους αππέσω
(1956)
Ερμηνεία: Λέγεται δι΄ ανθρώπους που προσπαθούν να αναμειγνύωνται εις ξένας υποθέσεις
Έκαμεν τζί η Μαριού μυλλόπηττες
(1953)
Λέγεται εις περίπτωσιν κατά την οποίαν ένας αφανής επιτέλεση αξίαν λόγου πράξιν
Ας κάμω το καλό κι εγώ θα τοβρω απ' το Θεό
(1952)
Δοξασίαι περί φιλοξενίας
Κάμε το καλό και ρίξτο στο γιαλό
(1952)
Δοξασίαι περί φιλοξενίας
Άρχισα από το άλφα
(1959)
Άρχισα απ΄την αρχή
Επήαμεν να πούμεν , τζι' είπαν μας
(1951)
Όταν ο αδικών δεν σιωπά, αλλά έχει την αναίδειαν να υβρίζη ακόμη τον αδικηθέντα
Φάϊ λάδι κι έλα βράδυ
(1951)
Κατά που σου κάμνουν κάμνε τζιαι κατζίαν μεν κρατάς
(1956)
Απόδιδε τοις ανθρώποις τα ίσα, χωρίς να αισθάνεσαι δι' αυτούς κακίαν
Άστραψε απ' το Ζάλογγο δέσε μέσα τ' άλογο
(1958)
Εννοεί το Ζάλογγο (Άνω και Κάτω) της Παραμυθιάς. Άμα αστράψη από κεί δια ωρισμένα χωριά της Λάκκας Σουλίου ή από την Σκάλα της Παραμυθιάς δι άλλα θα κάνη καταιγίδα. Η παροιμία δηλοί επιμέλεια των πραγμάτων σου