Αναζήτηση
Αποτελέσματα 101-200 από 421
Ο καλός ο νοικοκύρης πριν πειναση μαγειρεύει
(1940)
Συλλογή μαθήτρια Κυριακή Ζαχαρίου
Άνθρωπος αγράμματος ξύλον απελέκητον
(1940)
Συλλ. Μαθήτρια: Ζαχαρίου Κυριακή
Ο κακός κακόν έχει
(1940)
Το αψύ το ξείδι τ' αγγειό του χαλά
(1940)
Συλλ. Μαθήτρια: Ζαχαρίου Κυριακή
Ο ομόνεια φτειάνει σπίτια και η διχόνεια τα χαλάει
(1940)
Συλλογή μαθήτριας Κυριακή Ζαχαρίου
Ο καιρός είναι χρήμα
(1940)
Από Μαρτιού καλοτζιαιρκού τζι απ' Άουστον ςhειμώναν
(1945)
Ερμηνεία: Από του Μαρτίου και εμπρός αρχίζει το καλοκαίρι, κι' από τον Αύγουστο ο χειμώνας
Του καλού τζιαιρού τα νέφη όποθθεν νεφάνουν (γυρίσουν) βρέσκει
(1945)
Στην καλοχρονιά απ' όπου κι' αν αφανούν τα νέφη, βρέχει
Σένα το λέγω πεθερά, για να τ' ακούϊ η νύφ
(1941)
Ερμηνεία: Επί των λαλούντων δι' υπαινιγμών
Άρκα πωρνή, καλή μέρα
(1945)
Όταν τα πρωϊνα, κατά τους χειμερινούς μήνες, είναι με καιρόν άσχημον, η μέρα προβ΄λέπεται να είναι καλή
Κάτσε γάδαρε ψόφα όσπου να βγή τσιαίρη
(1940)
Συλλ. Μαθήτρια: Ζαχαρίου Κυριακή
Αν γιωρκίση η Πάφου πιάσ' τα ρούχα σου και χάθου
(1940)
Συλλ. μαθήτριας Κυριακής Ζαχαρίου
Απόν θέλει να πά στο μύλο πέντε μέρες κοσκινίζει
(1940)
Συλλ. μαθήτρια Κυριακή Ζαχαρίου
Μάζευε νιος νάχης γέρος
(1940)
Το νερό κοιμάται μα ο κλέπτης δεν κοιμάται
(1940)
Συλλογή μαθήτρια Κυριακή Ζαχαρίου
Αν γιωρκίση η Μεσαρκά τρών μανάδες και παιθκιά
(1940)
Συλλ. μαθήτριας Κυριακής Ζαχαρίου
Αν γιωρκίση το Καρπάσι όσοι κάμουν εννα φάσιν
(1940)
Συλλ. μαθήτριας Κυριακής Ζαχαρίου
Ο θυμωμένος και ο τρελλός ομοιάζουν
(1940)
Συλλ. Μαθήτρια Κυριακή Ζαχαρίου
Το πλάσμα του μουττάτον ο Θεός πουκουππάτο
(1940)
Συλλ. μαθήτρια Κυριακή Ζαχαρίου
Αυτός ηγενικίν μου κολλιτσίδα
(1941)
Μοι προσεκολλήθη και δια των πολλών των απαιτήσεων εγένετο ενοχλητικός
Από Μάρτην καλοτζιαίριν τζι απ' Άουστον ςhειμώναν
(1945)
Ερμηνεία: Από του Μαρτίου και εμπρός αρχίζει το καλοκαίρι, κι' από τον Αύγουστο ο χειμώνας
Αν βρέξ' Απρίλης δώδεκα κι ο Μάης μια δυο, θα πάρουν την κασέλλα σου, και όλον σου το βίο
(1941)
Ωφέλιμοι αι βροχαί του Απριλίου
Το γουδί το γουδοχέρι
(1949)
Επί του εμμενούντος εις παραλόγους γνώμας.
Το πολύ Κύριε ελέησον, βαρκυέται τζ' ο Θεός
(1940)
Αι συνεχείς ενοχλήσεις αποβαίνουσιν δυσάρεστοι και εις τον μάλλον υπομονητικόν
Είδα τον ατζελό μου ...
(1949)
Πολλά έπαθον μέχρις συ ... π.χ. “Έιδα τον άνζελο μου ως να τελέψω τη δουλιεά μου”
Είναι όμορφος σαν άτζελος
(1949)
Διότι οι άγγελοι εικονίζονται κατ' εξοχήν ωραίοι
Δε δίνει του ατζέλου του νερό
(1949)
Ως πού φιλάργυρος
Εβ βάρος της γης
(1940)
Κατά το άχθος αρούρης, δια τους ανωφελείς και αχρήστους
Εύρε τον αdίμαχό του!
(1943)
Τον αντίπαλον, αυτόν που του ξεπλήρωσε όσα έκανε στους άλλους, το δυνατώτερο|\Παρεμφερής Κατζιούλη 955, φ. 30
Ο απόστολος Βαρνάβας ανοί(γ)ει τα παντα(γ)ύρκα τζ' ο απόστολος Αντρέας βαδώννει τα
(1940)
Τα μεγάλα μανηγύρια άρχονται την 11ην Ιουνίου εορτήν του αποστόλου Βαρνάβα. Η τελευταία πανήγυρις, η του αποστόλου Ανδρέα 30 Νοέμβρ. Επειδή ένεκα της αποστάσεως και της κακοκαιρίας ήτο δύσκολος η προσέλευσις εκ των άλλων ...
Βάρdα τζ' εν να περάσ' ο βούς - Τζαί πού ένι; - Να το σσίνι που πάω να τογ γοράσω
(1940)
Δια τους πιστεύοντας ως πραγματικότητα απλάς των ευχάς. Η παροιμία οφείλεται εις παραμύθιν καθ΄ο ένας τρελλός, που ήθελε να αγοράση βούν, παρεμέριζε τους διαβάτας δια να περάση το βώδι του που έμελλε να αγοράση
Ανεμομαζώματα, δαιμονοσκορπίσματα
(1943)
Ιστορία Σκύρου, σελ. 166, Κατζιούλη 214(φ. 9α) και Παπαγεωργίου...
Όπου έχει άσπρο στο πουγγί, πτάνει ψάρια στο βουνί
(1949)
100 άσπρα = 1 παράς
Εβούλλωσεν του τα ο δκιάολος
(1940)
Πιστεύεται ότι του φιλαργύρου τα χρήματα είναι κατηραμένα και φέρουσι δυστυχίαν. Ίδε “ ακριβός ” 9, του οποίου προφανώς είναι βραχυλογία...
Αγαπά τα ξ'νά
(1943)
Πάσα αρκή δυσκολία
(1948)
Κάθε αρχή είναι δύσκολη
Αγέρα κοπανίζει!
(1943)
Δεν κάνει τίποτα, τεμπελιάζει, ματαιοπονεί
Από δήμαρχος κλητήρας
(1943)
Από μακριά τσ' αγάπη
(1943)
Παραμφερής, Βάρνερ Συλλογή Ελληνικών παροιμιών, φίλος
Τούρζιξε τ'ν αβανιά
(1943)
Τον κατηγόρησε άδικα, τον συκοφάντησε
Πέθανε στα γέλια
(1941)
Έσκασ' στα γέλια
(1941)
Χίλιοι στ' άσπρο!
(1943)
Περοφρον. Άνθρωποι που δεν αξίζουν τίποτα
Χρόνε τσαι πάλι αρχή
(1943)
Λέγεται για επιμονή φορτική
Φτου τσ' απ' την αρχή
(1943)
Ο άσπρες, μαύρες γίνεται;
(1943)
Ερμηνεία: δεν αλλάζει κανείς φυσικό
Έχει τ' αστζικά του!
(1943)
Ερμηνεία: τα νεύρα, τη λόξα του
Βγήτσε ασπροπρόσωπος!
(1943)
Δεν απόμ'νε ρ'θούνι!
(1943)
Ο κουφός νικά τον στράνιον
(1949)
Στράνιος ή στραβόξυλος
Κάθε αρνίμ που τα πισινά του πόδκια εν τα κρεμμαστή
(1940)
Κρινόμεθα ανάλογα με τας πράξεις μας
Στ' ς εννιά Μαρτίου μ' δε στσύλος κούdουρος στ' αbέλι δε χουρεί
(1943)
Ερμηνεία: Γιατί τα κλήματα έχουν ανοίξει, κι' όποιος μπει, χαλά τα τρυφερά βλαστάρια
Όποιος στον μήλον μπαίνει αλευρωμένος πάντα βγαίνει
(1940)
Συλλογή μαθητής Ανδρέας Κυπριανού
Αν δεν δουλέψης νέος θα δουλέψης γέρος
(1940)
Συλλ. μαθήτριας Σταυρινή Ξενή
Έπεσαν τ' άστρα κι εφαάν τα τα τζανασάρια
(1941)
Τζανασάρια = λύκοι
Το φίδ σα δε το πατίϊς τν ορά τ, δε σε δαgάνι
(1941)
Ερμηνεία: Επί των απερισκέπτως ενοχλούντων τους κακούς και ζημιουμένων
Τον ατζίγγανο το gάναν βασιλέ, Άμα 'δε τα ξύλα, είπε: - Για 'δε ξύλα για κάρβνα
(1940)
Ατζίγγανο = ή τον καρ'νοκαύτ'
Άντρας άψιμο, παιδία παίδεψες
(1940)
Ο άντρας φωτιά, τα παιδιά παιδεμός//Λέγεται από τις γυναίκες (συζύγους) και τις μαναδες. Οι πρώτες για τους άντρες τους, οι δεύτερες για τα παιδιά τους. Όλες για τις απαιτήσεις που έχουν άντρες και παιδιά και για τη σκλαβιά ...
Παπά παιδί δκιαόλου αγγόνιν
(1940)
Ερμηνεία: Πιστεύεται ότι τα τέκνα των ιερέων είναι συνήθως πολύ έξυπνα
Εβκαλέμ με άσσον τζαί τριαντάνα
(1940)
Εκ του σχετικού παιγνιδιού με χαρτιά
Τον γάδαρον τον κόντρην τσηλάτον σάμα
(1940)
Συλλ. μαθητής Ευάγγελος Γεωργίου
Όποιος μπιστεύγεται τον κώλον του, χέζει το βρακίν του
(1949)
Qui culo suo fidit bracas concacat
Μάθε γέρο γράμματα τώρα στα γεράματα
(1940)
Συλλογή μαθητής Ανδρέας Γ. Κιρκιλλής
Άμα ρίξη στραοπελέchιν κάμνει σαράντα μέρες να βρέξη
(1945)
Σαν πέση κεραυνός, σταματά η βροχή και βρέχει μόνοςν μετά σαράντα μέρες
Τ' άλλο; Το φαγε η Κάλω
(1941)
Λέγεται υπό του διηγουμένου, όταν δεν προσέχουν εις τους λόγους του και δυσαρεστήθη, διότι τον ξαναρωτούν. 179, 118
Δέ θέλι τ' αλλνού το τοσονά
(1941)
Δέν καταδέχεται να κλέψη το παραμικρόν. 145, 117
Πολλοί νεκροί που κάθονται στ' αρρώστου το κεφάλι
(1940)
Το λεν όταν πεθάνη κάποιος που περίμενε να πεθάνη άλλος που ήταν άρρωστος
Άσπρο χαρτί, μαύρα γράμματα
(1941)
Επί των αγνοούντων το περιεχόμενον δικαστικής αποφάσεως
Άσπρορ ρούχον, πρόσωπο της πουτάνας
(1940)
Ερμηνεία: Το λευκού χρώματος ύφασμα κηλιδώνεται αμέσως