Αναζήτηση
Αποτελέσματα 1-10 από 236
Το μικρομάθης το (γ)εροντοξεχάνεις
(1932)
Αι έξεις της πρώτης ηλικίας παραμένουν καιμέχρι γήρατος
Όσο τσ΄ α΄ ξεπέση ο Χριστός, πάλι πέντ΄ έξη άγιους κάνει
(1934)
Ερμηνεία: Επί των ανθρώπων των διατηρούντων έτι λείψανα της παλαιάς δόξης, δυνάμεθα να ισοφαρίσουν τον νεοπλουτισμόν των αγενών. Πβ ΖΑ 363, 433 και Π.Π. 3. 570, 25 κέξ
Στοίς εννιά ήκουσεν ο κουφός
(1934)
Ή στοις οχτώ επήρεν ο κουφός χαπάρι
Εφτά χωριά 'χ' η Κάρπαθο τσαι τ' Όθος μοναχό του!
(1934)
Σήμερον η Κάρπαθος έχει 10 μεγάλα χωριά και 2 η 3 μικρότερα. Φαίνεται ότι την εποχήν καθ' ην εποιήθη η παροιμία τα μεγάλα χωρία ήσαν επτά, εξ ου η παρομοίωσις του εις πολλάς χωριστάς συνοικίας διηρημένου χωρίου Όθους
Απού νηστεύγει γι' αρκοντιά, η πείνα του πομένει
(1934)
Ο εκ στερήσεων επιδεικτιών ως πλούσιος, θα έχη μόνον κέρδος την λιμοκτονίαν
Όπου 'η κουτάλι χάσκει τσ' όπου 'η χυλό λυμάσσει
(1934)
Περί των σφόδρα λαιμάργων και μετά αναιδείας καταβροχθιζόντων και τα ευτελέστερα εδέσματα (χυλός)
Έψιμα πουλτσά, κοράκου βρώμα
(1934)
Ερμηνεία: Τα βραδέως εκκολαπτόμενα ορνίθια δεν προφθάνουν να μεγαλώσουν και να γίνουν ανεξάρτητα, ώστε ευκόλως γίνονται βορά των κοράκων
Τοκ καθρέφτη – ν όπως τον αξαννοίεις σ' αξαννοίει
(1934)
Ερμηνεία: Η φιλία στηρίζεται επί αμοιβαίων αισθημάτων
Το Σάατον αρτίνευγε τσαί ποτέ μη ξετελεύγης
(1932)
Πρόκειται και εδώ περί κοπής ενδυμάτων κατά τας εν ισχύϊ προλήψεις