Αναζήτηση
Αποτελέσματα 10601-10700 από 11736
Μάς βήκαν δ'λειές με φούντες
(1939)
Επί παρουσιαζομένων επιπόνων έργων
Δεν έβγαλ΄ ούτε γρυ
(1939)
Επί των εκπνεόντων αμέσως μετά το τραύμα ή επί των πιπτόντνω ες τα ύβρεις και απειλάς
Δεν τ' δείχν' άσπρ' μέρα
(1939)
Επί αυστηρών γονέων και κηδεμόνων
Παρηγοράν 'ς σον άρρωστον ους να εβγαίν' η ψη ατ'
(1931)
Παρηγοριά 'ς τον άρρωστο ώσπου να βγη η ψυχή του
Ν' αηλί εμέν και πάλ' εμέν, έρθεν η σειρά 'ς εμέν
(1931)
Αλίμονο σ' εμένα και πάλι σ' εμένα, ήρθε η σειρά σ' εμένα
Π' εθέλεσεν κ' επέθανε τη γην χαράν εποίκεν
(1931)
Όποιος ηθέλησε να πεθάνη έκανε τη γη να χαρή
Ο σημερ'νός εν' κι αυριζ'νός 'κ' εν'
(1931)
Σημερινός είναι κι αυριανός δεν είναι
Παραθεόν πα χα έης
(1931)
Ερμηνεία: Πρέπει να έχη και παραθεό
Να έλεπα τη ράχε σ'!
(1931)
Να έβλεπα τη ράχη σου!
Ο τσύλλος ψοφά και τη βαγμονή του 'κι αφήνειν τη
(1931)
Δεν αφήνει το γαύγισμά του
Ο παπουτσάς ξυπόλυτος κι ο ράφτης περλυμένος
(1931)
Ξηλομένος
Παπά παιδί διαβόλου εγγόνι
(1931)
Ερμηνεία: Λέγεται μετά χαριτολογίας επί παιδιού ιερέως χαρακτηριζομένου ως εξύπνου
Πέρσι εψόφησε κ' εφέτου έβγε ο βρόμος του
(1931)
Βρήκε η βρόμα του)
Αναθθεμα της κλώστρισσες και της παρακαθίστρες οπου παρακαθίζουσι αυτά τα τριά Σαββάτα. Το Κρηατενό, το Τυρινό, της πρώτης εβδομάδας
(1937)
Παρακαθίστρες = διανυκτερεύουσα εργαζομένη
Στο κακορίζικο χωριό τομ Μάϊ εβροντολοά
(1930)
Ερμηνεία: Επί των ατυχών και συνεπώς δυστυχούντων
Τα παράπονα σου στο Μαιτλανο
(1936)
Σημείωση: Λέγεται εις ένδειξην μάλλον αδιαφορίας
Το ζεγκινλίκ με τα παράες κ 'ίνεται
(1939)
Ζεγκινλίκ = το να είναι κανείς πλούσιος
Καθαείς στ' αποθάν΄ το ταφίν – ατ' γομών
(1939)
Ο καθένας που πεθαίνει τον τάφο του γεμίζει
Καλόν τυρίν, ση σκύλ' τ' αγγείον
(1939)
Καλό τυρί σε σκυλίσιο τομάρι
Ο σκύλον τον σκύλον 'κι τρώει
(1939)
Εννοεί κυρίως τους πλούσιους που εκμεταλλεύονται τις άλλες τάξεις, χωρίς και να αλληλοτρώγονται μεταξύ τους
Κάθαν σκύλος το πόστ'ν ατ σιουριουκλεύ'
(1939)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Εσκώθεν αν' κ' εντόκεν κα
(1939)
Σηκώθηκε πάνω και χτύπησε κάτω
Έστραψεν τα πέταλα
(1939)
Πέθανε. Τίναξε τα πέταλα
Αγάπα η Μάρω το χορό, ηύρε κι άνdρα ζουρνατζή
(1936)
Για ανθρώπους που συμφωνούσαν όχι όμως για να κάμουν αξιόλογα πράγματα, αλλά μάλλον γελοία και επιπόλαια
Αγάπα η Μάρω το χορό, ηύρε κι άνdρα καιdατζή
(1936)
Για ανθρώπους που συμφωνούσαν όχι όμως για να κάμουν αξιόλογα πράγματα, αλλά μάλλον γελοία και επιπόλαια
Ακόμα δεν τον είδαμε, Γιάννη τον εκράξαμε
(1936)
Αφορούσε εκείνους που βιάζουνταν να εκφέρουν γνώμη
- Από πού 'σαι, καρδαμάκ'(ι); Απ' αυτό τό bοστανάκ'(ι)
(1936)
Λέγουνταν γιά τούς ανθρώπους εκείνους, πού δέ μπορούσαν ν' αποφύγουν τις συνέπειες τής καταγωγής τους. Αντιστοιχεί η παροιμία αυτή μέ τή γνωστότερη “κατά τόν μπαρμπα-Γιάννη...”. Ήταν όμως ονειδιστική γιά τά ελαττώματα τών ...
Από την Πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλλα, και πέφτω μεσ' στη θάλασσα και πλέω σα bαλτάς
(1936)
Λέγουνταν για όσους έλεγαν ασυναρτησίες και ακατάληπτα πράγματα, ιδιαίτερα για όσους δεκίμαζαν να γράψουν στίχους
Απ' όξου κούκλα κι από μέσα πανούκλα
(1936)
Ερμηνεία: Λέγουνταν για τις γυναίκες εκείνες που εφρόντιζαν μόνο να φαίνουνται καλοφορεμένες και καθαρές, ενώ κάτω από τα εξώρουχα τους κρύβουνταν κουρέλια και ακαθαρσία των γοντών. Επίσης λέγουνταν και για πράγματα που ...
Κάλλιο παιδί ξερνιάρικο, παρά παιδί τσιρλιάρικο
(1938)
Λέγεται επί των βρεφών, όταν εμέσουν το επιπλέον γάλα που έχουν πιει. Θεωρείται ότι τα βρέφη που κάνουν εμετό το επιπλέον γάλα χωνεύουν καλά, ενώ όσα είναι ευκοίλια δεν ευδοκιμούν
Και στους τραμβαγέρηδες στέκεται προσοχή
(1939)
Το λένε για τους νεοσύλλεκτους ή τους κουτους φαντάρους ή τους πολύ ευσυνείδητους, που όλους έξω τους χαιρετουν, φτάνει να φορούν κάπως στρατιωτική στολή
Ήρτε της προσκολλήσεως
(1939)
Δηλαδή ως επί πλέον
Ρέμπελο τάγμα ή Ρέμπελο ασκέρι
(1939)
Για τους λόχους ή τις διμοιρίες που πάνε άτακτα και κατά μπουλούκια
Κατά το σκόρδο, ρε!
(1939)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Παρασκευή τον άντρα σου Τετάρτη τα προικιά σου
(1938)
Ερμηνεία: Δηλαδή το φυλάει η Αγ. Παρασκευή και θα πεθάνουν άντρας και παιδιά! Αι πέση καμμιά ξημερώνονται Τετάρτη ή Παρασκευή
Από του δαιμόνου το μιτάνο (sic) μηδέ τυρί μηδέ μαλάκα
(1938)
Από τον κακόν άνθρωπον πρέπει ν' αποφεύγωμε τα δώρα, και τα καλά και τα κακά
Το βιός μου, στη βιά μου
(1937)
Ο μακροξέρης πετεινός στο ματσιπέτι κράζει, τα γίνεντά του δε θωρεί κι άλλους καταδικάζει
(1938)
Έκαστος δύο πήρας φέρει. Μακροξέρης = ο πετεινός με τα μεγάλα ξερά, πόδια, γίβεντα=οι ντροπές
Κάθε πουλί με το σκαλισματσάκι του ζη
(1938)
Στον κόσμο υπάρχει θέσις για όλους
Το σίδερον ζεστον κοπανίεται
(1939)
Δεν πρέπει ν' αφήσει κανείς να του ξεφύγει ευνοϊκή περίσταση για την επιτυχία κάθε δουλειάς
Έγεντον άμον περδίκ'
(1939)
Έγινε σαν πέρδικα – Έγειανε, δυναμωσε, έγινε τελείως καλά από την αρρώστεια που πέρασε
Άμον αρνικόν περδίκ'
(1939)
Σαν αρσενικό περδίκι – Παραχαϊδεμένος κι΄ ανοικονόμητος
Για ένα κ' σούρ' τσ' γειτόν'σσάζ ιμ, πήγα κι ηύρα δέκα
(1938)
Δια τους νυμφευομένους με αγνώστους την νέας αι οποίαι ήσαν πολύ χειρότερη από τας γνωστάς των
Κόρη μου, και αν άργησες, το νέο τον εδιάλεξες
(1938)
Ειρωνική φράσις δι εκείνους που επερίμεναν πολύ, δια να νυμφευθούν και εις το τέλος ενυμφεύοντο με ευτελώς ασημάντους
Από δ'λειά κι' από θάνατο να μη νοτάζεσαι
(1939)
Η εργασία και ο θάνατος είναι κάτι που δεν εξαρτάται εκ της ιδίας την θελήσεως
Κακακά η κότα, θα dό γεννήσ' τ' αυγό
(1938)
Κάτι το οποίον το κρατούσαν μυστικόν, άλλ' οπωσδήποτε θα έβγαινε εις το φανερόν.
Η αγροικιά μέσ΄στου τσ΄βάλι δι bαίνι
(1939)
Δεν κρύβεται η ανοησία
Το βαρύ σ' κών τ' αλαφρύ
(1938)
Περί ζημιών και ατυχημάτων, των οποίων το βάρος ελησμονείτο λόγω άλλης, μεταγενεστέρα και μεγελυτέρα ζημιά
Όξου απ' τον Ορδάνη
(1938)
Διά τους αυστόλως, και ανενδοιάστως παρανομούντας, μη ενδιαφερομένους ουδέ διά τα προσχήματα
Τον έκαμα και στέκει προσοχή μπροστά μου
(1939)
Δηλαδή, με υπολογίζει, με φοβάται (από το στρατό)
Βαράει σκασμός
(1939)
Σαλπίζει σιωπητήριον
Γροίκα χτύπους στα χανιά γροίκα τσι κι' επά κοντά
(1938)
Οποιοδήποτε καλό ή κακό που θα συμβή, δεν θα αργήση να ακούσθη
Μίαν κακή γυναίκα, δύο φορές τηνε χαιρέτα
(1938)
Η κακή γυναίκα θέλει περιποίηση, για να μη βρη ο άλλος τον μπελά του
Αγαπώ σε γρα να κλάνης, μα να μην τσι πολυβγάνης
(1938)
Ερμηνεία: Κάθε υπερβολικό δεν είναι καλό
Απήτ' η γρα την ήπαθε, εσφιχτομανταλώθηκε
(1938)
Ερμηνεία: Όταν κάμη κανείς ένα σφάλμα, προσέχει να μην το ξανακάμη
Εγροίκου κι΄ίδρωνα, κι' είδα κι' εξέδρωσα
(1938)
Όταν για μικρά πράγματα γίνεται πολύς λόγος
Ετούτανά τα γροικώ βερεσέ
(1938)
Όταν δε δίδει κανείς σημασία στα λόγια του άλλου, δεν τον πιστεύει
Άδειασέ μας τη γωνιά
(1938)
Τη λένε στους ενοχλητικούς, προπαντός στα μικρά παιδιά όταν πειράζουν
Δώσαν τύ χουριάτ' τ' αυγό ήθελό το τσί ρουφτό
(1935)
Ρουφτό = ρουφηχτό