Αναζήτηση
Αποτελέσματα 10201-10300 από 11736
Από ένα ξύλο βγαίνει σταυρός και φκιάρι
(1937)
Ερμηνεία: Από την ίδια γενιά καλός και κακός
Τον άρκον έστειλαν'ς σ' ορμάνιν κ' εφορτώθεν όλον τ' ορμάνιν
(1931)
Επί του οκνηρού
Άμον τη Βόνας το μυτίν
(1931)
Σαν της Βόνας τη μύτη. Βόνα σκρωτήριον διαρκώς συννεφώδες. Κερ. Επί του πάντοτε σκυθρωπού
Το καλόν ημέρα από πουρνού φαίνεται
(1931)
Η καλή μέρα από το πρωΐ φαίνεται, Χαλδ. 1040
Επάθαμεσ σαν τομ μάνdημ που το πουλάριν
(1931)
Ερμηνεία: Λέγεται στις περιπτώσεις που τσακώνεσαι με τον άλλο συζητώντας πράγματα μελλοντικά κι απραγματοιποίητα. Συνοδεύεται από κείμενο...
Εχήσκα 'να αλτηνού βαλόν κι εκείνο λάσχα το κγαϊτουρού τον κώλο
(1938)
Αλτηνού = μαλαματένιο
Εκεί που φτείς, μη γλείβς
(1939)
Ότι πής να μην το αναιρής ή όποιον υβρίζεις να μην τον καλοπιάνης κατόπιν
Ου γέρους κι αν στουλίζιτι, στουν ανήφουρου γνουρίζιτι
(1939)
Επί γερόντων που νεανίζουν (sic!) και οι οποίοι προδίδονται εις τας δυσκόλους περστάσεις
Όλ' οι γύφτ' μια γινιά είνι
(1939)
Περι εκείνων που και πρότερον συνδεδεμένοι δια συγγενικού τινός δεσμού ανανεώνουν τούτον δι' αρραβώνος των τέκνων των και επί των συμμορφουμένων προς το συμφέρον
Ότ' ακούς 'ς τ' γειτουνιά σ' πάντιχέ του στ' γουνιά σ'
(1939)
Όλοι έχομεν κοινήν την τύχην
Παίρν' τ΄ δ'λειά σ' απ' ακ'λούθ
(1939)
Κανονικώς, συστηματικώς
Όλα τα γ' ρούνια μια μύτ' έχ' ν
(1939)
Όλοι οι κακοί είναι όμοιοι.
Ούδι ζ'μιά σ' ούδι ζ'μια μ'
(1939)
Επί των σφόδρα φιλοδικαίων.
Όπκοιος κάθεται στερεά και θάλασσα 'υρεύει ο διάολος του κώλου dου κουκκιά του μαερεύγει
(1934)
Δι' όσους δεν αρέσκονται εις την υπάρχουσαν κατάστασιν και επιδιώκουν αλλαγάς, οδηγούσας εις καταστροφήν
Όπ' αγαπά τον νήλιο και την δροσοπεζούλα, πόλλα καλά στερεύγεται η έρημή dου γούλά
(1934)
Ο φυγόπονος πολλών αγαθών στερείται
Έλα πάππο μου, να σου δείξω τ' αbελοχώραφά σου
(1934)
Επί των ανετοίμως επεμβαινόντων εις ζητήματα, τα οποία άλλος κατέχει καλύτερον παντός άλλου, λόγω φυσικής ή σκοπίμου αναστροφής μετ' αυτών
Άδειαζέ μ' d' γουνιά
(1936)
Την έλεγαν συνήθως στα παιδιά, όταν ήθελαν να τα διώξουν. Όταν επρόκειτο για μεγάλους, δεν το έλεγαν κατά πρόσωπο, αλλά σε τρίτους
Μπαbά μ΄στείλε μ΄τ΄ν ευκή σ΄- Έλα με τα ποδάργια σ΄κι πάλε καθώς διούμε ...
(1939)
Ερμηνεία: Δια μερικούς που νομίζουν ότι θα επιτύχουν ευκόλως δι΄ενός λόγου κάτι, δια το οποίον χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια
Όταν έρχομαι να μ΄αποφεύγεις, κι όταν φεύγω να μ΄ακολουθάς
(1939)
Ερμηνεία: Δια τα σταφύλια, τα οποία εις την αρχήν είναι ξινά και επιβλαβή, ενώ όταν ωριμάζουν είναι ωφέλιμα
Όταν έγγραφα μιλούν, οι χωριάτες σιωπούν
(1939)
Όταν διεφιλονεικούντο τα όρια οικοπέδων ή αγρών και προσεκομίζοντο αι εγγράφοι αποδείξεις
Ευκή γονιού αγόραζε και στου βουνό ανέβα
(1939)
Ερμηνεία: Η ευχή των γονέων φέρει καλόν
Το συρμό θωρείς και το φει τι ρωτάς;
(1930)
Επί των πασιδήλων
Ατό πα έχ' το φαλαμίδ'ν-άθε
(1939)
Κι αυτό έχει το θαλαμίσκο του, το ιδιαίτερό του διαμέρισμα. Λέγεται από πολύ χορτάτον, που θέλει να δικαιολογηθεί έτσι για να δεχτεί κάτι εκλεκτό που του προσφέρουν ή κι από κείνους που του το προσφέρουν πιέζοντάς τον να το δεχτεί
Ασ' σην πίσσαν σο γατράν
(1939)
Από την πίσσα στο κατράμι. Ανάλογο με το : Από την Σκύλλα στη Χάρυβδη
Βούκα και τούρκισμαν
(1939)
Μπουκιά και τούρκεμα – αλλαξοπιστία -Πολύ ακριβά φαγητά, ή και πολύ νόστιμα
Ας σό κακόν, σον κίνδυνον
(1939)
Η ψη την ψην όντας κι θέλ', ποπά ντο στεφανώνεις;
(1939)
Για τα συνοικέσια, όπου από πριν είναι γνωστή η ασυμφωνία των χαρακτήρων, και η έλλειψη συμπάθειας του ενός ή και των δυο μελλονύμφων μεταξύ τους. Η παροιμία απλώνεται και σ' άλλες εκδηλώσεις της ζωής, φιλίες άσπονδες, ...
Λύκ' πορδίν έκ' σα, κι αγοίκον λόγον 'κ' έκ' σα
(1939)
Λύκου πορδή άκουσα και τέτοιο λόγο δεν άκουσα.Για πολύ περιέργα κι απίθανα πράγματα που ακούει κανείς.
Ήμπαν ακούς πολλά κεράσα μικρόν καλάθ' έπαρ' και δέβα
(1939)
Όμοιο με το: Όπου ακούς πολλά κεράσια μικρό καλάθι πάρε μαζί σου
Κάμ' σόν ήλον και τρώει σήν εβόραν
(1939)
Εργάζεται στον ήλιο και τρώει στον ίσκιο. Κουράζεται στην εργασία του μα έχει το κεφάλι του ήσυχο : Δεν έχει ανάγκη κανέναν, δεν χρωστάει κανενός
Με ξένα χέρια φίδια πιάσε
(1938)
Στις υποθέσεις σου μη βάλης ξένο γιατί θα σε βλάψη
Ξένος, ξένα πονεί
(1938)
Ο ξένος δεν μπορεί να νιώση τον πόνο του άλλου
Λόγια της καραβάνας
(1939)
Συνοδεύεται από κείμενο ....
Να σύρ ο κλέφτας τηφ φωνή να φύη ο νοκοκύρης
(1930)
Ερμηνεία: Επί των υπευθύνων και δια της ευφυΐας των ανευθύνων γιγνομένων
Με τα λόγια χτίζω ανώγια και κατώγια
(1930)
Ερμηνεία: Επί των μεγαλαυχούντων
Κουτσοί στραβοί στο Μπαdελεήμονα
(1939)
Όλοι ζητούν να επιτύχουν τα ίδια πράγματα
Πέ τα κουκιά ως τα κεράσια
(1939)
Λέγεται για να δηλώσει μικρή χρονική διάρκεια
Τη όρνιθα πίν'νερό γλέπ' και το Θεγό
(1939)
Πρέπει κανείς να μη λησμονεί τους ευεργέτες του. (λήμμα όρνιθα)
Γιά το ύψος γιά το βάθος
(1939)
Η πρόοδος μεγάλη η καταστροφή
Θέρος, τρύγος, πέλεμος
(1939)
Πέλεμος = ο πόλεμος
Να ματσ'λάς τα λόϊα σ' καλά κ' ύστερα να τα βγάν'ς απ' του στόμα σ'
(1939)
Προς τους άκριτα αναπόδεικτα ή πειρακτικά εκστομίζοντας
Μια κι απ' έδου παν οι άλλ'
(1939)
Ερμηνεία: Επί των φευγόντων μετά διάπραξιν κακού τινος ή επί τξ εμφανίσει διώκτου τινος
Ξένους πόνους ξώδιρμα
(1939)
Ερμηνεία: Επί των ουδόλως λογιζομένων τα των άλλων δεινοπαθήματα
Ούτ΄ ο διάολος να μ' απαdήξη, ούτε το σταυρό μου να κάμω
(1934)
Ερμηνεία: Προτιμητέα η αποφυγή του κακού συναπαντήματος
Πόχει και κακοζή με το dανός του
(1934)
Ο ευπορών και κακοζών από φιλαργυρίαν, δικαίως πάσχει
Θες τρώω κι άμε στα ζα
(1934)
Ζα = ζώα
Ξέρω το πως θα παντρευτώ μόνο να ούμε-ν απόψε πως θα ενώ!
(1934)
Επί των ανυπομόνων εγωιστών των ζητούντων την άμεσον ικανοποίησιν των πόθων των
Ο Παπάς τα θαφτικά τσ' ο νεκρός στ' ανάθθεμα
(1934)
Δια τους υπολογίζοντας το συμφέρον των πρωτίστως και αδιαφορούντας δια τας ηθικάς υποχρεώσεις
Να ΄ρκεσαι τσαί να μυρίζης
(1934)
Ερμηνεία: Προς τους καθιστώντας οχληράν την παρουσίαν των εις μίαν συναναστροφήν λόγω της συχνής και φορτικής επισκέψεώς των
Από ΄σπέρας μετά γειάς τσαί νυχατό μετά χαράς
(1934)
Ερμηνεία: Γενικώς λέγεται επί της ταχεία φθοράς παντός πράγματος
Ήλιε μου τα χαμηλά σου!
(1934)
Λέγεται προς ενοχλητικόν άνθρωπον εις όν υποδεικνύεται αλληγορικώς να απέλθη ως ο ήλιος ο χαμηλώνων προς την δύσιν ίνα εξαφανισθή
Εντόκα το σήν τραμπούκα σ'
(1939)
Σού την έφερα, ή σ' εκδικήθηκα. Η έκφραση συνοδεύεται και με χειρονομία, κατά την οποία η δεξιά παλάμη χτυπάει ζωηρά πάνω στήν αριστερή γροθιά
Εθέλθεν κ' η γραία μυρωδίαν, ας κλαν' και μυρίσκεται
(1939)
Ερμηνεία: Ανάλογα με το παραπάνω
Όσον εν' τ' απάν' της γης εν' και τ' αφκά
(1939)
Όσος είναι πάνω από τη γη, τόσος είναι κι από κάτω από τη γη
Έναν έργον και δύο δουλείας
(1939)
Χρησιμοποιείταιγιά να χαρακτηρίσει την ακατάστατη δουλειά, πού δημιουργεί διπλάσια απασχόληση
Η γούλα-σ' κ' η προίκα σ'
(1939)
Ο λαιμός κ' η προίκα σου.Λαίμαργε.
Απ' έξ' ο χορόν γαϊτάν έν'
(1939)
Ανάλογο με το: Απ' έξω από το χορό πολλά τραγούδια ξέρει
Εμέν τερεί κ' εσέν ελέπ'
(1939)
Αλοίθωρος
Ο καλόν άρθωπον καλόμ ημέραν 'κ' ελέπ'
(1931)
Ο καλός άνθρωπος καλή ημέρα δε βλέπει
Ο καλομηνάς επεδέβεν άτον
(1931)