Αναζήτηση
Αποτελέσματα 401-500 από 3022
Ποιός σ' δίν' τ'φέκ' στούμ bόλιμου
(1915)
Επί του αδυνάτου του δανεισμού εργαλείων κατά την εποχήν της κατ' εξοχήν χρησιμοποιήσεώς των
Μου φάενε τ' αφτιά μου
(1957)
Μετά φορτικότητος απαιτεί
Βάστα κώλε να φας αβκόν
(1940)
Πρέπει να δεινοπαθήσωμενμ δια να κερδίσωμεν. Εικών εκ τυ τσουγκρίσματος αυγών. Συνήθως τσουγκρίζουν πρώτον με το μυττερόν του αβκού, και σαν σπάση τούτο με το πλατύ του, “τον κώλον”. Αν σπάση και τούτο ο νικήσας κερδίζει ...
Όποιος την έχει, δεν την χάνει, κι όποιος δεν την έχει, δεν την βρίσκει
(1953)
Εννοεί την ευγένειαν
Σην θάλασσαν κεκά πα αν κάθεσαι, όσον το παρακείται σε
(1911)
Και στη θάλασσα κοντά αν κάθεσαι τόσο νερό να ξοδεύης, όσο σου χρειάζεται
Εδέβασεν α κά
(1939)
Το κατέβασε κάτω. Κατάντησε αδιάντροπος, ανυπόφορος, ασυμμάζευτος ̇ ή χρεωκόπησε
Από Θεό και γείτονα δεν κρύβεσαι
(1952)
Πύλαρος, από τη συλλογή Μακρή
Μεγάλη μπουκιά να φάς, μα μεγάλο λόγο να μην πης
(1939)
Κάτι που το κατηγοράς μπορεί να το κάμης κι εσύ
Άμα δης κιρασουβίτ' κόκκαλου βαστά κι γλείφ'
(1918)
Ερμηνεία: Ένεκα της φιλαργυρίας
Πόθεν είν' το κλωναράκι; Από τούτο το δεντράκι
(1922)
Ερμηνεία: Επί ατάκτων νεανίσκων ομοιαζόντων τοις εαυτών γνώσι
Μεγάλη βούκα φάε, μεγάλο λόγο μη λες
(1922)
Ανάλογος τω των αρχαίων: Το θείον φθονερόν επί των ευτυχούντων όπως μη υπεραίρωνται
Η γριά δεν είχε δλειά κι αγόρασι γρούν'
(1923)
Λέγεται δια το πολυάσχολον της περιποιήσεως χαίρον.
Κείνους που θέλει του καλό μ', μι κάμιν' κι κλαίω, κι κείνους π' θέλ' το κακό μ', μι κάμιν΄και γελώ
(1938)
Συμβουλή των μεγαλυτέρων προς τους μικροτέρους
Θέλω και δε θέλω, μα σαν είνε πάρα πάνω θέλω
(1919)
Λέγεται η παροιμία επί των προσποιουμένων ότι διστάζοντι να αναλάβωσι την επ' αμοιβή δικαστηρίαν υποθέσεως τινός ή να δεχθώσι τι, αλλ' ευθύς μεταβαλλόντων γνώμην εαν ή ο πρώτος προτείνει ή άλλος τις ήθελε προσφέρει εαυτούς ...
Σε πόρτα ασφαλιστή όλα τα σκυλιά σεβαίνουν
(1916)
Του αμελούντος τα εαυτώ ο τυχών αρπάζει
Όποιος επρόλαβε τον Κύριον είδε
(1920)
Δηλαδή όποιος επρόφθασε πρώτος επήρε, οι δε άλλοι έμειναν έτσι
Ώσπου στέκει το πλάσμαν στέκει τζαι το κκισμέττιν του
(1931)
Δηλαδή όσο βαστάει ο άνθρωπος πρέπει να ελπίζη στην τύχη του
Αν βρέξ' ο Μάρτης δυό νερά κι' Απρίλης άλλο ένα να ιδής σταφύλια σαν παιδιά και πήττες σαν αλώνια
(1912)
Εύχρηστος εν Μεσσηνία
Κάμνει ο κλέφτης ταρασήν να φοηθή που χάση
(1931)
Συνοδεύεται από κείμενο ...
Καλομελέτα κ' έρχεται
(1916)
Άντρα θέλω τώρα τον θέλω
(1908)
Ερμηνεία: Λέγεται κατά των αξιούντων και επιμενόντων να εκξελευθή παρευθύς όπερ αιτούνται. Πρόδηλον θ' είναι ότι η παροιμία προήλθεν εκ της αξιώσεως παρθένου τινός όπως εκδώσωσιν αυτών οι γονείς
Ότ' έσπειρες θα θερίσης
(1963)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Τζιείνον πούσσιεν η 'ρκά στον νούν της, εθώρεν το όρομαν
(1954)
Κείνο πούχε η γρηά στο μυαλό της τόβλεπε στ΄όνειρό της. Ερμηνία : Δια τους αδημονούντας να εκτελέσουν κάτι
Άμον καμελί' ουράδ'
(1931)
Σαν γκαμήλας ουρά
Δυό νουμάτοι τρείς κουβέντες
(1902)
Ερμηνεία: Επί ασυμφωνίας και θορύβου εν τας συζητέσι
Έφτασε το μαχαίρι ως στο κόκκαλο
(1922)
Ερμηνεία: Επί κακού υπερβαίνοντος παντός ορίου αντοχής
Όποιους θέλ' να μην αηκούσ' τα βαρδάρια στου μύλου δεν πααίν'
(1902)
Βαρδάρι = το από το πανωμύλο συγκρατούμενον ξύλον και ας την μυλόπετραν ακομβήι, ίνα ες της κινήσεως εκείνης εις τρομώδη κίνησιν ηθέμενον κινή το πανωμύλι και αναγκάζη το άλεσμα μικρόν και κάτ' ολίγον να πίθει εις την οπή ...
Όποιους δε θέλ' να ηκούσ' τα βαρδάρια στου μύλου δεν πάει
(1902)
Βαρδάρι = το από το πανωμύλο συγκρατούμενον ξύλον και ας την μυλόπετραν ακομβήι, ίνα ες της κινήσεως εκείνης εις τρομώδη κίνησιν ηθέμενον κινή το πανωμύλι και αναγκάζη το άλεσμα μικρόν και κάτ' ολίγον να πίθει εις την οπή ...
Στο σκύλο άχηρα και στον γάϊδαρο κόκκαλα
(1922)
Επί αντιστρόφων
Το 'οργό και χάρην έχει
(1963)
Δηλαδή η ταχεία ενέργεια είναι ασφαλής.
Α μάθ' ο γέρος γάδαρος πορπατηξιά, θα μάθω κι εγώ γράμματα
(1920)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Δεν τρώει άχυουρα!
(1957)
Ερμηνεία: δεν είναι αμβλύνους
Στη βράση κολλά το σίδερο
(1920)
Κολλώ = συγκολλώ
Ο λύκος στην αντάρα χαίρεται
(1962)
Κάθε πέρυσι και καλύτερα
(1920)
Δηλαδή και ως προς τας βροχάς και ευτυχίας και ως προς την εν γένει κατάστασιν των ανθρωπίνων πραγμάτων, πολιτείας κτλ. Δηλαδή όσο πηγαίνωμεν, τόσο και χειρότερα θα έχωμεν
Να πάρω τον ίδρω μου
(1940)
Να ανασάνω, να ξεκουραστώ
Σα δεν έχ'ς γέρο, πέψε τσ' αγόρασε
(1943)
Τόσο πολύτιμες είναι η πείρα κι' οι συμβουλές του
Όσα δίν'ς τόσα παίρ'ς
(1915)
Περί του ισοζυγίου της τιμής και της ποιότητος πράγματος τινος
Απού 'σει πούζαν τζαί παι(δ)ίν στογ γάμον τί γυρεύκει;
(1920)
Ερμηνεία: Επί των εχόντων αείποτε ασχολίας
Το 'ουδί το 'ουδοχέρι και το gόπανο στο χέρι
(1963)
Λέγεται, όταν συνεχώς κάνη ή λέγη κανείς το ίδιο πράγμα.
Ότ' έσπειρες θα φυτρωςη
(1963)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Να ιδή η στραβή τ' αρνί τς
(1922)
Ερμηνεία: Να γνωρίση ευγνωμοσύνη
Εύκου του ξένου κήπου ν΄ανθή ο δικός σου
(1938)
Ερμηνεία: Ότι θέλεις στον άλλον, θα βρης
Ο γέρος κι' αν αντρεύγεται στο ρίζωμα κοντεύγεται
(1919)
Δηλαδή αποκάνει, υστερεί
Η κοιλιά φτια δεν έχει
(1922)
Ερμηνεία: Επί πεινώντων, οίτινες δεν υπακούοσιν αλλά προβαίνουσιν επί τα έσχατα
Του καπετάνιου το παιδί θ' αποκαπετανέψη
(1928)
Αυτό το λέει ο ένας σ' έναν άλλα να δη αν είναι ικανός κι ο δεύτερος να το πή. Είναι όμως δύσκολο πέστε το τρείς τέσσερες φορές κια αντί να πή αποκαπετανέψη καταντά με την επανάληψη να γίνει πουτανέψη
Μου είπενε, τα σέρν' η παρασύρα
(1925)
Μου είπε τα εξ αμάξης
Καλοφάωτα, μα κακοχώνευτα
(1938)
Το λεν όταν δανείζεται κάποιος, μα δε μπορεί να πληρώση
Έχει λαγκιόλι και τον πιάνει
(1905)
Θυμώνει
Γονικόν το παπαδίκι, σόϊ μ πάει το βασιλίκι
(1932)
Όταν ένας ακολουθή την εργασίαν του πατέρα του
Λύκος ξερόν παστηρμάδια με
(1938)
Λέγεται επί των λαιμάργων οίτινες καταβροχθίζουν παν αγαθόν που αποκτούς ημερησίως χωρίς να λογαριάσουν και την αύριον
Αφικί μου να σ' αφίκου, ε 'μ' αφίνεις, ε' σ' αφίννου
(1941)
Ερμηνεία: Συμβαίνει πολλάκις οι δεσμοί μετά τινος άλλου να ώσι τοιούτοι, ώστε και να θέλη τις ν' απαλλαγή δεν νύναται άνευ τη συγκατάθεσεως του άλλου
Ένας μήνας, πέντε κόμποι, πέντε μήνες, ένας κόμπος
(1948)
Θέλει να πει πως ο Αύγουστος αξίζει για ούλους τσοι μήνες αντάμα και πιάνει κανείς τσοι κόπους του
Θα ΄του λύση τον αφαλό στο ξύλο
(1918)
Ερμηνεία: Επί εντατικής μαστιγώσεως
Τα λόγια χαλάν τ' ανώϊα
(1941)
Όποτε πεινα θα 'φα
(1924)
Οπόβρω τ' ανεβάτζο μου, εκεί dα 'ονικά μου
(1963)
Ανεβάτζο=κάτι που ενισχύει, που ανεβάζει οικονομικώς. Ονικά=γονικά. Δηλαδή όπου ο άνθρωπος βρή συμφέρο, υποστήριξη, εκεί αισθάνεται σα να είναι στην οικογένειά του, στην πατρίδα του.
Στο γέρικο άλογο όλες οι μύγες μονο μυρίζουνε
(1938)
Στο φτωχό και δυστυχισμένο τυχαίνουνε όλες οι δυστυχίες
Δέν βγαίνει απού τή μιά μυλόπετρα τ' αλεύρι
(1938)
Τ' ανδρόγυνο πρέπει νά είναι ομονημένο, γιά νά προοδέψη τό σπίτι
Να τ'ν ιθ'κη σ'τ' ν πηχ' δε μιτρούν
(1939)
Οι άλλοι διαφορετικά σε κρίνουν και όχι όπως εσύ κρίνεις τον εαυτό σου
Ο κώλος ο ξεβράκωτος είδε το βρακί και εχέστη
(1931)
Δηλαδή, ενώ προτύτερα δεν είχες τίποτα, τώρα που κάτι απόκτησες, νομίζεις πως έχεις του κόσμου τα βασίλεια