Αναζήτηση
Αποτελέσματα 2601-2700 από 3022
Ο ατζαμής κι ο παλαβός είν' ένα πράγμα!
(1910)
Ατζαμής = άπειρος
Άμα χορέβκουν τ' άστρη, για νερά, για αέρα
(1945)
Αν τρεμουλιάζουν τ' άστρα προβλέπεται βροχή ή άνεμος
Αυτό είνι λύσι μ' απού δω κι δέσι μ' απού κει
(1926)
Όταν τις ευρίσκεται εν εξαρτήσει και δουλεία και μόνον κύριον αλλάσσει
Σα σου τύχη πειρασμός, δέξου τον για αγιασμό
(1957)
Επιείκια προς τους οχληρούς
Κατά τόν πασά τ' ασκέρι
(1923)
Αρφανή στα σπάργανα και στο στεφάνι χήρα
(1909)
Συνεχώς ατυχίαι
Ποιός απέθανε; Όποιος πάντ' αρρώσταγε
(1909)
Καταδρομή τύχης
Θέλει έναπ ππαράν ν' αρκινήση τζιαί δέκα να σταματήση
(1953)
Δια τους φλύαρους
Αστέρι έπεσε ψυχή έσβησε
(1924)
Προλήψεις επί διαττοντών
Εσ' είσ' ωρέ Ζήκο; Εγώ είμ' ωρέ Τζιάμπο
(1929)
Ο χρόνος μεταβάλλει τήν φυσιογνωμίαν τού ανθρώπου τόσον, όσον μετά μακράν αποδημίαν καί αυτοί οι αδελφοί δέν γνωρίζονται όταν συναντηθούν
Ο αρφανός δεν χαίρεται χίλια κι' αν βασιλέψη
(1907)
Όλα τα αγαθά και αν έχει δεν αναπληρούν την μητρικήν αγάπη
Ουκ επ' άρτω μόνω ζήσεται άνθρωπος
(1910)
Εν χρήσει
Πιάστηκαν βλαμάδες στα βαγγέλια
(1940)
Το λέν κοροϊδευτικά σε κείνους πού μαλώνουν
Αρκοντιά χωρίς τα έχει φάσκελα του που την έχει
(1917)
Τα έχει=χρήματα
Απού ανεκατώνεται με τα πίτερα τόνε τρώνε οι κόττες
(1963)
Η κακή παρέα, κακό τέλος φέρνει
Η αρχοντιά μυρίζει από μακρυά
(1954)
Ευγένεια και καλοί τρόποι
Δούλευε να τρώς και κρύψε νά χ'ς
(1939)
Περί μη δυνατής αποταμιεύσεως ικανής εκ της εργασίας
Του ' ρφανού του φσόκκου ο κως εν' 'νεχτό
(1951)
Του ορφανού παιδιού ο κώλος είν' ανοιχτός
Αυτή βάνει ασπράδι
(1910)
Ερμηνεία: Φτιασιδώνεται
Το αστρί του πουνέντε ρώτα ή την αγάπη που 'χα πρώτα
(1957)
Άστρο του Πουνέντε αυτό θα σε οδηγήση
Με γέρο γραίο αρμένιζε, σουρόκο παλληκάρι
(1952)
Γραίος (ιταλ.) Β.Α. Άνεμος, σορόκος και σορόκος, (ιταλ.) Ν. Α. Άνεμος. Καλό είναι ν' αρμενίζη (ταξιδεύη) κανείς , όταν έχουν περάσει μέρες που φυσάει ο γραίος ή όταν άρχισε ο σιρόκος
Αρρώστου τσιέρα φαίνεται και νηστικού μαγούλες
(1952)
Τσιέρα και τζιέρα (ιταλ.) όψη, πρόσωπο. Εύκολα καταλαβαίνει κανείς και τον άρρωστο και τον πεινασμένο
Αστραψιές τση νυχτός, βροχή τση μερός
(1952)
Δηλαδή θα βρέχη την άλλη μέρα
Ο άρρωστος θέλει γιατρό, κι ο πεθαμένος κλάψα
(1952)
Αντί να κλαίμε για έναν άρρωστο, καλύτερα να τρέξουμε στο γιατρό
Αφού κλέψ'νε τ' άλογο, ύστερα κλούνε την πόρτα
(1956)
Για τον απρονόητο που δεν λαμβάνει εγκαίρως τις προφυλάξεις αλλά μετά το πάθημα
Άστριος μου με τον άστριον άτου 'κι ταιριάζει
(1940)
Το άστρο μου με το άστρο του δεν ταιριάζει. Για την ασυμφωνία δυο χαρακτήρων, προκειμένου για αντρόγυνο, αδέρφια ή φίλους
Αέρα κουπανάς
(1910)
Ματαιολογείς
Αυτός είναι ο άσωτος υιός
(1910)
Του Ευαγγελίου, επί διεφθαρμένου
Αυτός κόβει κάτι χοντρές
(1924)
Λέγει μεγάλα ψεύδη
Ο αγέρας κόβεται με τη βροχή
(1952)
Μαϊστράλι (ιταλ.) ΒΔ. Άνεμος
Αρκόντου και μωρού, καθώς του δόξει
(1952)
Μωρός=τρελός
Πόσοι πεθαμένοι κάθονται στ' αρρώστου το κλινάρι!
(1952)
Πολλές φορές ο βαριά άρρωστος γίνεται καλά, ενώ πολλοί από κείνους που τον επισκέφτονταν πεθαίνουν πρώτα του
Ο Πλάστης κάνει αρφανά τσαι τα καταϊκάζει, αμμ' έιναι πολυέλεος τσαί τα καλομοιριάζει
(1934)
Ο Θεός προστατεύει τα ατυχήσαντα ορφανά
Φεύgει το νερό, ΄πομέν΄ο νάμμος
(1951)
Φεύγει το νερό, απομένει ο άμμος
Τα άσπρα του τζυρού μου ισιώνουν την καμπούραμ μου
(1940)
Ερμηνεία: Την δυσμορφίαν συγκαλύπτει ως και ψυχικά ελαττώματα το παντοδύναμο χρήμα
Εν τζαί περνει αστάρκα
(1940)
Επί οξυθύμων που ανάβουσι και με το ελάχιστον
Ή δείρε τ' αρχοντόπουλο, ή χέρι μην του βάλης
(1952)
Μια και θα βρης το μπελά σου, δείρε το καλά, αλλιώς, παράτησέ το
Τσίτα – φούλα και τ' άσπρα πούλα
(1963)
Ερμηνεία: Λέγεται για ανθρώπους, που επιμελούνται την εμφάνισή τους, ενώ υποφέρουν και στερούνται
Ο παπάς μας ο καλός, πόχει τ' άσπρα τα πολλά
(1963)
Άσπρα=χρήματα
Κάθε πράμαν στον τζιαιρόν του τζι' ο κολιός τον 'Αουστον
(1956)
Λέγεται ως υπενθύμισις δια τους ανθρώπους, οίτινες ζητούν κάτι παράκαιρο
Στον ουρανό σ' εύρευγα και στη 'ής σέβρηκα
(1963)
Λέγεται, όταν συναντούμε τυχαίως κάποιον που επιδιώκαμε να συναντήσωμε
Άμα εσσιει αλεύρι, ξέρει τζι η μάννα μου τζαί κάμνει πίττες
(1951)
Όταν τις, όστις έχει όλα τα μέσα κατορθώνη κάτι και υπερηφανεύεται
Ίντα τσου και παρατσού. Τ' άσπρα μου' δωκα και τσούνε
(1949)
Σατιρίζει τους τσιγγούνηδες
Γύφτικο σπίτι καίγεται κι΄ οι γύφτοι περιχαίρουνται
(1936)
Σημείωση : Ο γύφτος αδιαφορεί δια την τύχην της οικίας του αφου αυτή είναι εν πρόχειρο κατασεκεύασμα, δυνούμενον οπουδήποτε και οποτεδήποτε ώστε να στηθή
Είναι βαρκλερτωμένο σαν του γύφτου το καλύβι
(1936)
Σημείωση: Λέγεται για κάθε ψυχική και υλική πενιχρότητα ή για τις δουλειές
Κόρφος που μπάση, θα βάλη
(1952)
Μπαίνη αέρας μέσα σ' έναν κόλπο, θα φυσήση έπειτα κι' αντίθετα, προς τ' ανοιχτά
Εγώ γελώ τους δώδεκα και χίλιοι γελούν με μένα
(1929)
Κακόγλωσσοι και χλευασταί είναι συνήθως εκείνοι που έχουν τας περισσοτέρας κακίας και τα περισσότερα ελαττώματα
Ζήσε, μαύρε μου, να φας χλωρό τριφύλλι
(1929)
Μια κατάστασις σώζεται μόνο εις την κατάλληλον εποχήν, ενώ η άσκοπος έχει ως συνέπειαν τον βέβαιον όλεθρον
Άρρωστέ μου, πχιέ νερό
(1961)
Σηκώθηκε η ανdάρα 'πό πάνου μου
(1951)
Σηκώθηκε η συννεφιά από πάνω μου. Όταν αλαφρώνουμε από μια σταναχώρια
Άμ' αστάψει το Τσουννίν, έσει νερά
(1940)
Την τοποθεσία Τσουννίν, βράχον παρά τον Κορμακίτην προς τα Λίβερα, ονομάζουσιν οι κάτοικοι και Μαυρολίμνη
Αμ' αστραφτ' η σκοτεινή εν ούλον νερά
(1940)
Σκοτεινή τοποθεσία προς Α του Φτέρυχα (Κερηνείας)
Τ' απελπισμένο κάτεργο 'ς ένα βαθύ λιμάνι
(1909)
Η τιμωρία βραδύνη, αλλ' επέρχεται
Τ' άδικο δεν κάνει προκοπή
(1909)
Του Γενάρη το φεγγάρι είναι σαν τον Αλωνάρη
(1952)
Δηλαδή, είναι φωτερό σαν τις μέρες του Αλωνάρη
Όπου κρύβει την αρρώστια του, πάει με δαύτηνε
(1952)
Δειλία
Άσπρος σκύλος, μαύρος σκύλος, από κείνος ει gι' εκείνος
(1963)
Ερμηνεία: Λέγεται όταν μας επαινούν κάποιον, ως καλύτερον από άλλους, ενώ είναι όμοιός των
Τ' άσπρα ξυπνούν dον αωλάτη
(1963)
Ερμηνεία: Το κέρδος κεντρίζει τη δραστηριότητα του ανθρώπου
Νdαράγανε τα μαύρα μο τ' άσπρα σου!
(1951)
Ερμηνεία : Ανακατώθηκαν τα μαύρα με τ' άσπρα σου
Τί να κάν' στουν άρρουστου μαλαματέϊνια κλίνη;
(1957)
Η υγεία είναι το παν
Κιάρος Γαρμπής, κι άλλος γαρμπής
(1952)
Κιάρος (ιταλ.) = καθαρός
Ή βάρ' το τ' αρχοντόϊπουλο, ή μη το μαγαρίζεις
(1953)
Εις σπουδαίας περιστάσεις του βίου του ο άνθρωπος πρέπει να συμμορφώνεται αναλόγως με την σπουδαιότητα αυτών, ώστε η εμφάνισίς του να είναι καθ' όλα αξιοπρεπής. Τα ημίμετρα και η επιφυλακτικότης πρέπει να αποκλείωντα
Σαν τση τρελής τα μαλλιά
(1916)
Ερμηνεία: Ακαταστασία
Κάθ' άρκοντας και όρεξη, κάθε παπάς και τάξη
(1952)
Οι νέοι κυβερνήτες βάνουν νέους νόμους