Αναζήτηση
Αποτελέσματα 2201-2300 από 3022
Δέν είναι Γιάννης, είναι Γιαννάκης
(1936)
Ειρωνικά, γιά όσους παίρνουν ως διαφορετικά τα όμοια
Μπρός γκρεμός καί πίσω ρέμα
(1937)
Ανάμεσα σέ δυό δύσκολες θέσεις
Ό,τι δεν πάει στο μπούστο, πάει στο μπουστοπάνι
(1915)
Όταν κανείς ζητεί από άλλον κάτι, δικαιολογών την αίτησίν του, ότι είναι άχρηστον εις τον κατέχοντα. Εκείνος επιφέρει την ανωτέρω παροιμίαν, εννοών ότι θα χρησιμοποιήση αυτό εις άλλην περίπτωσιν
Ήφνα με τη μπουτσά στο στόμα
(1918)
Ερμηνεία: Απήλθον πριν μασήσω και καταπιώ, εκ της μεγάλης σπουδής μου
Με τη μπουτσά στο στόμα
(1918)
Ερμηνεία: Απήλθον πριν μασήσω και καταπιώ, εκ της μεγάλης σπουδής μου
Ένα χρόνο άσπορος, πέντε χρόνια άθερος
(1908)
Τούτο λεγόμενου περί του αγρού γεωπονικώς, δεν δύναται να είναι αληθές παν τουναντίον συμβαίνει, όταν αγρός τις μείνη ακαλλιέργητος επί εν ή πλείονα έτη, έπειτα καλλιεργηθείς γενναίους φέρει καρπούς. Αληθώς έχει η εν λ. ...
Άσπροι σκύλοι, μαύροι σκύλοι, όλοι οι σκύλοι μια ενιά
(1963)
Παραδείγματος χάρη: Αν ήτον οι βενιζελικοί στη gυβένησ' , ήθελε ναναι όλα καλύτερα
Το μάτι του νοικοκυρού παχύνει τ' άλογο
(1906)
Ερμηνεία: Αμφότεραι σημαίνουσι ότι η επιμέλεια και φροντίς του ιδιοκτήτου διατηρεί εις καλών κατάστασιν την κτήσιν και προοδεύει αυτήν
Μπουμπουνίζ' στην Μπαρμπαργιά βάλτε κουδούνια και κυπριά
(1952)
Η παροιμία αυτή γίνεται χρήσις με τα πρωτοβρόχια του φθινοπώρου και είναι τα μπουμπουνιτά προγνωστικά σημεία διά την βαρυχειμωνιά ή την καλοχειμωνιά
Μπουμπουνίζ' στην Πάτρα πούλα τα και φάτα
(1952)
Η παροιμία αυτή γίνεται χρήσις με τα πρωτοβρόχια του φθινοπώρου και είναι τα μπουμπουνιτά προγνωστικά σημεία διά την βαρυχειμωνιά ή την καλοχειμωνιά
Το καλό αρνί βυζαίνει δεκαοχτώ μανάδες και το κακό ούτε τη μάνα του
(1939)
Ο καλός έχει πολλούς φίλους
Κεραμίδια που δεν τρέχουν μην τ' ανακατώνης
(1922)
Ανάλογον με το: Μη κίνει κακόν ρυ κείμενον
Άμ θα γυρίση ο σβώλος !
(1924)
Θα γυρίση ο τροχός της τύχης και οι ευτυχούντες τώρα θα δυστυχήσουν και οι δυστυχούντες θα ευτυχήσουν
Ότι μέλλει, δεν ξεμέλλει
(1917)
Ερμηνεία: Ότι πέπρωται γενέσθαι, γενήσεται
Έχεις γρόσια ; έχεις γλώσσα
(1938)
Ο πλούσιος μπορεί και μιλεί ελεύθερα
Εννιά βολές μέτρα και μια κόβε
(1929)
Αι σοβαραί αποφάσεις δεν πρέπει να λαμβάνωνται βεβιασμένα, αλλ' αφού εκ των προτέρων υπολογίζωνται και σταθμίζωνται όλαι αι συνέπειαι αυτής
Στη χούρχουρη του μύλου
(1927)
Φράση χρησιμοποιουμένη ως απάντησις εις μωρολογούντας
Ωσάν δεν είσ' από γενιά, πως θα συ πρέπ' η αρχοντιά;
(1938)
Γενιά=η κληρονομική ευγένεια
Δεν έχει καιρό γυρίζει τα τουλομοτύρια!
(1956)
Ερμηνεία: Λέγουν ειρωνικώς δια κάποιον ο οποίος κάθεται και εν τούτοις παραπονείται ότι δεν ευκαιρεί
Του άρχοντα δος του ξύλο και του φτωχού βάλ' του τζερεμέ
(1910)
Τζερεμέ=πρόστιμο
Αρχηγού παρόντος πάσα αρχή παυσάτω
(1910)
Εν χρήσει
Κάνω γώ κι ας είνι σκόλ' ν' μη φανούν d' αdρού μ' οι κώλ'
(1940)
Κάνω = γνέθω, κάνω ρόκα
Άστραψεν ο Βασιλιάτης τζιαί μουγκάρισεν ο (W) σοιρός ες ει νερά
(1939)
Βασιλειάτης είναι τοποθεσία της παραλίας Βασίλειας (Κερήνεια) και σοίρος βράχος εις την θάλασσα ΒΑ του Καραβά
Όπου δεν είδε τν αυγή, ούδ' ούλη την ημέρα
(1910)
Ο απρόσεκτος
Που ρίχνει πέτρα στ' αναγκαίο θα πιτσιλιστή
(1938)
Αναγκαίο=Αποχωρητήριο
Και τα ορφανά 'ρφανίζονται για να κακοπεράσουν
(1938)
Το λεν όταν πάρη ο χηρεμένος μητριά στα παιδιά του και αυτή τα βασανίζει
Τ' άσπρα κατηβαίννουν τ' άστρα
(1941)
Ο πλούτος είναι παντοδύναμος. Αιγυραίς λόγχαις μάχου και πάντων κρατήσεις
Τ' αγίου το τεφτέρι είναι μεγάλο
(1939)
Και γράφει δηλαδή τα ταξίματα και τα περιμένει
Αστράψ' από το Ζάλογγο δέσ' το μέσα τ' άλογο
(1940)
Θα κάμη κακοκαιρία
Και η τρίχα έχει τον ήσκιον της
(1912)
Ερμηνεία: Και το ελάχιστον πράγμα ενίοτε ωφελεί και ο ελάχιστος άνθρωπος γίνεται ωφέλιμος
Εύρες το δεν εύρες το βρες το και καβάλλα το
(1918)
Συνοδεύεται από κείμενο ...
Των ατζιγγάνω η κακιά αποσπέρας ως ταχιά
(1938)
Για ανθρώπους πυ μαλλώνουνε, και φιλιώνουν πάλιν αμέσως
Το πρόσωπον είναι σπαθί και κόβγει τες κοβέντες
(1912)
Ερμηνεία: Το πρόσωπον είναι πάντοτε σεβαστον
Χίλια μαύρα, ένα άσπρο
(1939)
Οταν πάθη κανείς καμιά ζημιά, χίλια λόγια να πη, ένα άσπρο αξίζει. Το άσπρο είναι το τρίτο του παρά
Από χιονιού κι' ο Νότος
(1949)
Ασθενής και οδοιπόρος νόμου ούκ έχει
(1938)
Ο άρρωστος και ο ταξιδιώτης δεν κρατούν νηστεία. Ιδίως στις Σαρακοστές
Από σιανόν ποταμό, μακρυά τα ρούχά σου
(1937)
Σιανόν ή σιγανόν
Άσπρος σσύλος, μαύρος σσύλος, ούλοι σσύλοι ένι
(1940)
Ερμηνεία: Ο κακός και δύστροπος είναι πάντοτε κακός εις οιανδήποτε τάξιν και αν ανήκει
Τ' αναπιασαν τα προζύμια
(1913)
Ερμηνεία: Επί εναρξεως ερίδων μεταξύ ατόμων, εχθροπραξιών μεταξύ κρατών
Ποιός ρωτάει τη Φατμέ, πότε γένεται μπαϊράμι
(1938)
Φατμέ = όνομα τουρκισσας κατωτάτης καταγωγής
Αγγονίστην τζ' ο σσύλλος βρακοζώνιν;
(1940)
Λέγεται ειρωνικώς δι΄όσους, ενώ αρχικώς ήσαν ταπεινοί επειδή απέκτησαν κάτι προβάλλουσι με απιτήσεις. Επί σπατάλων με ασταθείς πόρους που ζώσιν όπως και οι ευπορούντες
Μαθημένο 'ναι τ' αρνί, να κουρεύγηται να ζη
(1917)
Κατά τας δεινας περιστάσεις έκαστος καταφεύγει εις το σύνηθες έργον του
Το πείσμα βγάζει πρήσμα
(1938)
Παρά τυροπάππουλα γκι όξω ο κώλος, κάλγκιον της κερατιάς ο φλόμος και μέσα ο κώλος
(1932)
Τα λέει ο ποντικός που πιάστηκε στην παγίδα και βγήκε ο πάτος του
Όπου πάει η τσουλπαπούτσ' του κώλο ντου μαζί τον παίρνει
(1939)
Ο κακός πάντα είν' ο ίδιος
Κορμί θωρείς, μα καρδία δεν ηξέρεις
(1963)
Δηλαδή από την εξωτερικήν εμφάνιση ενός ανθρώπου δεν μπορείς να ξέρης τα αισθήματα, τους καημούς του
Ο Μάρτης ο γδάρτης, κι' ο πασσουλοκάφτης
(1963)
Ερμηνεία: Ο Μάρτης κάνει δριμύ κρύο
Ο Μάρτης ο γδάρτης, ο πασσουλοκάφτης
(1963)
Ερμηνεία: Ο Μάρτης κάνει δριμύ κρύο
Που μάχαιρα δώση, μάχαιρα θα πάρη
(1963)
Δηλαδή ότι κάμης θα σου κάμουνε
Μάρτης, γδάρτης, και παλουκοκαύτης
(1956)
Ερμηνεία: Τον Μάρτιο που έκαμνε κρύο, έκαιγαν ότι ξύλα βρίσκουνταν από τον χειμώνα
Μάρτς Μάης
(1956)
Ερμηνεία: Οι Κατσίβελοι φοβούνταν το κρύο του Απρίλη και δεν τον έλεγαν. Τους έλεγαν, ξεχάσατε τον Απρίλη κι' απαντούσαν, που να πρισθή και να σκάση
Δέν είναι Γιάννης, Γιαννάκης
(1939)
Τό λέν σέ κείνο πού λέει τό ίδιο πράμα μέ άλλο τρόπο
Κάμε καλό να σ' εύρη κακό
(1929)
Τρελλός και άρχοντας όπως του έρθει κάμνει
(1951)
Ο μεν τρελλός μη λογαριάζοντας κανένα ένεκεν της μωρίας του ο δε άρχοντας δια των χρημάτων του
Στον ατζαμή dυχαίνει το ψάρι
(1934)
Ο αδέξιος έχει πολλάκις εκείνα, άτινα στερείται ο ικανός, ο επιδέξιος, ο κατάλληλος
Πότ' αυγό πότε τυρί, δεν μας λείπ' η αρτυμή!
(1909)
Πενία
Ανεσκειούνταν τα κρεββάττ'ια αρκοντοκουννίσματά του
(1932)
Μεγαλεία ανάλογα με την κοινωνική θέση του καθενός