Αναζήτηση
Αποτελέσματα 1801-1900 από 3022
Άτσαλους είμι κι ατσαλιές δε θέλου
(1956)
Λέγεται για μερικούς ψευτοτίμιους που κατηγορούν τους άλλους
Η αρρώσκεια μπαίνει με το σατσίν, τζαι βκαίνει με το βελόνιν
(1940)
Η ασθένεια και τα ατυχήματα νομίζομεν ότι μας έρχονται γλήγορα, και βραδύνουσι να μας αφήσωσι, διότι τα αισθανόμεθα ζωηρότερον παρά τα αγαθά
Η σήρα τζαι το ορφανόν, εις τοθ θεόν αγκάλεμαν εκάμαν, τζ' ενίκησεν του αρφανού το κλάμα
(1940)
Η χήρα ευρίσκει σύζυγον όχι όμως και οι ορφανοί γονείς
Απόν ημπορεί να δέρει τον γάαρον γέρνει το σάμαν
(1951)
Όποιος δεν μπορεί να δείρη τον γάϊδαρον δέρνει το σαμάρι
Αθ θέλη ο γείτος σου, παντρεύβκεις το παιδίσ σου
(1951)
Αν θέλη ο γείτονας σου παντρέβεις το παιδί σου
Άσχημο στην κούνια έμορφο στο παναθύρι
(1956)
Το άσχημο μωρό γίνουνταν έμορφο σαν μεγαλώνε
Η αστραπή, τον τόπο της θα κάψη
(1956)
Σ' 'οποιον γίνει το κακό εκείνος και το αισθάνεται
Φτου κι' απ' αρχής
(1956)
Όταν τελείωνε μια δουλειά που δεν γίνουνταν καλή και πάλιν την έκαμναν
Όταν είναι για να γίνη καλά ο άρρωστος, ο γιατρός στο πόδι του έρχεται
(1965)
Καμμιά φορά ενώ ξεκινάμε να ζητήσουμε κάποιον που θα μας βοηθήσει, ξαφνικά μπροστά μας τον βλέπουμε
Πότε πίττα και λαρδί πότε πίττα μοναχή
(1939)
Περνούμε όπως μπορούμε
Άσπρου είν' του χιόν', μα του πατούν τ' αρνίθια, μαύρου του γαρύφαλου, πουλιέτι μι του δράμι
(1952)
Ερμηνεία: Λέγεται ως ενδεικτίκον του ότι δεν πρέπει να δίδεται μεγάλη σημασία εις την εξωτερικήν εμφάνισην, αλλ' εις τον εκπληρούμενον σκοπόν
Ο καυγάς ήτο για το πάπλωμα
(1956)
Τ' άστρον του είναι θηλυκόν και ααπάν τον ούλες
(1943)
Λένε για έναν νέον
Άσπρου είν' κι του χιόν' κι του κατ' ράν τα σκ'λιά
(1928)
Ερμηνεία: Διά να αποδείξουν ότι οι λευκότεροι κατά το δέρμα δεν είναι και οι ωραιότεροι·μάλιστα τουνατίον ότι το λευκόν χρώμα είναι τι σύνηθες και δεν προκαλεί εντύπωσιν. Τουναντίον το μελαχροινόν χρώμα ως σπανιότερον είναι ...
Άσπρος σκύλος μαύρος σκύλος
(1916)
Εις εκείνους όπου δεν διαφέρουν εις την κακίαν
Ανάθεμα την αρφανιάν, όσα καλά τζ' αν έση
(1940)
Η ορφανιά είναι πολύ αισθητή
Κάθε αρκή δυσκολία
(1940)
Όσον εξονυχιστική και αν είναι η μελέτη αναλαμβανομένης ενεργείας, πάντοτε θα συναντηθώσι πολλαί δυσκολίαι και λάθη εις την εφαρμογήν
Τη θέρμη τ δε δίν
(1911)
Το καλό το παλληκάρι ξέρει κι' άλλο μονοπάτι
(1954)
Για τους έξυπνους και ικανούς ανθρώπους
Γιάννης πήε, Γιάννης ήρθε
(1957)
Επί αδιορθώτων
Για το κορωνίδιν εμείναμεν άσποροι
(1940)
Δι' οικονομίαν ασημάντου πράγματος δύναται να προκύψη ζημία. Κορωνίν και κορωνίδι, είναι δύο μικρά ξύλα που συνδέουσι τον ζυγόν με το άροτρον
Καί 'δώ βαθιά κ' ικεί βαθειά καί πού νά πέ να πνιγώ
(1912)
Ερμηνεία: διά τόν ευρισκόμενον εν μέσω δύο δεινών
Αρρώστησ' ο ψωμάς, βάλ' τον να κοιμηθή
(1953)
Δια κάθε περίπτωσιν υπάρχει και μέτρον
Άσκημέ μου φέρε να φάμε. Τσ' όμορφε μου! Πύντα τσείνα;
(1934)
Άσχημος σύζυγος αλλά πλούσιος προτιμητέος του ωραίου αλλ΄απόρου
Η αρκογκιά, πάει τζ' έρχεται. Η τιμή έσ σαλεύκει
(1940)
Η διατήρησις του πλούτου δεν εξαρτάται από την θέλησίν μας. Ο τίμιος όμως, εάν θελη, δύναται και μένει πάντοτε τίμιος
Η φτώχεια του αρκόντου, εν η αρκογιά μου μένα
(1940)
Ο πλούσιος όσον και αν ζημιώση είναι ευπορώτερος από τον πτωχόν, και εις ημέρας ευπραγίας τούτου ακόμη
Αρκοντικά προδεύκεται, τζαί σσυλλικά τζοιμάται
(1940)
Προδεύκεται αντί πορεύκεται
Πάντρεψέ με μακρυά, να ξέρω να παινιούμαι
(1958)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Έσμιξε τ' άστρο ντων
(1938)
Ταίριασαν
Δεν απόμεινε μύτη
(1926)
Ουδέν ή ουδείς απέμεινε, Από την συνήθειαν των Βυζαντινών να σχίζουν ή να κόπτουν την ρίνα των πταισάντων
Τα ασκανδάλιστα, στους ουρανούς μεινίσκουν
(1940)
Εφόσον το σφάλλεσθαι είναι ανθρώπινον, αδύνατον είναι να μη σκανδαλισθώμεν
Στράφτει του Λιμνίτη; Γλήορα στο σπίτιν
(1940)
Αστραπαί προς την τοποθεσίαν Λιμνήτης θεωρείται προάγγελος βροχής
Οι μύλοι αργιούν κι οι δούλοι αργιούν κι οι γαιδάροι σκόλην έχουν
(1937)
Το λένε για τη γιορτή της Υπαπαντής
Τ' ανεγέλο κάτσε στη στράτα κι ανεγέλα το διαβάτη
(1939)
Το λεν στους κακούς που κοροϊδεύνουν άλλους
Όποιος βιάζεται πάει μέ τού Νακέλη τήν τράτα
(1939)
Το λένε στους βιαστικούς
Είναι από τούς αεροπόρους
(1939)
Δηλαδή, είναι βοηθητικός. Τους βοηθητικούς φαντάρους τους λένε αεροπόρους. Το ξέρουν κι οι ίδιοι. Ένας που τόν ρώτησαν τί είναι, απήντησε με χειρονομία, τινάζοντας σαν φτερά τα χέρια του.
Ού δρόμους έχ' ανήφουρου κι' κατήφουρου
(1939)
Επί πάσης επιχειρήεως που δεν ευδοκιμεί άνευ δυσχερειών και επί εκείνων που ανυψώνονται εκ των περιστάσεων εκ των αυτών και καταπίπτουν και ταπεινώνονται
Δεν έριξα σ' τ' άστρια
(1909)
Το τσινιάρικο μουλάρι δεν τρώει το παχνί του
(1939)
Το λένε για τα παιδιά που κάνουν πείσματα
Τ' αρρώστου η βούκκα φαίνεται, του νηστικού χωρίζει
(1953)
Το κάθε τι φαίνεται, δεν δυνάμεθα να το κρύψωμεν
Ένα χρόνον άσπορους, δέκα ερήμους
(1928)
Διά τον μη εκ συστήματος γεωργού, όστις δια την ακαταστασίαν του στερείται του αναγκαίου άρτου
Κόβ' κουρόμπλα
(1927)
Κουρόμπλα = κορόμηλα
Όπου τον μέλλει να πνιγή, ποτέ του δε παιθαίνει
(1959)
Το γραμμένο της τύχης δε ξεγράφεται, όποιου γραφτό είναι να πνιγή, θα πνιγή
Καλή αρχή, καλό τέλος!
(1910)
Επομείναμεν από το 'νι άσποροι
(1938)
Το λένε όταν από ελάχιστο πράμα, χάνει κάποιος μεγάλη δουλειά
Δέν είναι Γιάννης κι είναι Γιαννάκης
(1937)
Τό λέν όταν υποστηρίζουνε δύο, τό ίδιο πράμα μέ διαφορετικό τρόπο
Άστρα πολλά στον ουρανό μα λίγα 'χουν φως τρανό!
(1910)
Πολλοί μεν οι κλειτοί, ολίγοι δε οι εκλεκτοί
Αρχόνων ορμηνιά θάνατος
(1910)