Αναζήτηση
Αποτελέσματα 901-1000 από 1376
Τον έπιακαν πουθε σε πονεί
(1903)
Ή του χώθκαν πουθε σε πονεί
Το σιάσαμαν το χωριό, γύρνα πίσω Γιάννη
(1903)
Ερμηνεία: Επί αδιαλύτων ερίδων κατ' αστεϊσμών
Είναι κάλτσα του διαόλ'
(1903)
Ερμηνεία: Επί των επιτηδείων εις τα κακά μάλλον και γενικώς επί των εξύπνων
Σ πολλά τ' Θεού
(1903)
Ερμηνεία: “Δόξα σοι ο Θεός”, ενταύθα το “σ' πολλά έτη”, χάνει την κύριαν αυτού σημασίαν και δηλοί ευχαριστίαν ή ευγνωμοσύνης
Τα δικά μας των γειτόνων
(1903)
Ερμηνεία: Εννοείται το ρήχνομε = αποδίδομεν
Τον έβγαλε από τ' φιδιού το στόμα
(1903)
Ερμηνεία: Επί σωτηρίας εκ βεβαίου κινδύνου
Όποιο πρόβατο χωρίζετ' (ή χωρίζ') από το κοπάδι το τρώει ο λύκος
(1903)
Ερμηνεία: Κυριολεκτικώς και μεταφορικώς
Η πίτα π' κάθεται καλόν αφέντη καρτερεί
(1903)
Ερμηνεία: Κυριολεκτείται επί παρθένων ανυπάνδρων και παραγενομένων αίτίως συμβαίνει πολλάκις συμβαίνει να επιτυγχάνουν εις τον γάμον των καλύτερα άλλων εγκαιρως νυμφευθεισών
Η λίγδα 'ς τομ παστό
(1903)
Ερμηνεία: Εννοείται το πάνει
Τί ρήχν' ο ουρανός δεν το καταπίν' η γης;
(1903)
Ερμηνεία: Πάν ότι εξ' ανωτέρας δυνάμεως προέρχεται δέον να το υπομένωμεν
Να με λένε Λιαμbηΐνα κι' ας ψοφάω από τημ πείνα
(1957)
Ερμηνεία: Επί πενομένων, αλλ΄υπεράγαν φίλων της επιδείξεως
Ώτνους ου Θεός δεν τ' δίν' πιδιά, τ' δίν' ου διάβουλους αμψίδια
(1913)
Ούτινους
Ηύρα πεθερά κλανιάρα κι' έμαθα κι' εγώ και κλάνω
(1903)
Ερμηνεία: Οι προϊστάμενοι δημιουργούσι τους υπ΄ αυτους
Αν δε θιλώσ΄, δε λαγαρίζ΄
(1915)
Θιλός και θιλώνω = θολός, θολώνω
Χέσκι απάνου τ'
(1916)
Εγ εβγήκε τ΄αγκάθ΄απ΄το χωράφι
(1908)
Επί άρσεως συνδαίω τέλθματα
Οι κίτρινες μύτες τρών πολλές κόκκινες
(1903)
Ερμηνεία: Πολλοί ισχνοί περισσότερον των υγιών και ευρώστων
Γαμπρός υιός δεν γίνεται και νύφη θυγατέρα
(1908)
Αδύνατον ο ξένος άνθρωπος να καταλάβη θέσιν γνησίου εν την οικογένειαν
Ασπροκώλα δούλευε και κούκκος τρώει και πίνει
(1908)
Επί ραθύμων
Μι τουν θκόσ σ' φαει κι πιε κι αλισβιρίσι μη κάνς
(1913)
Θκό = ιδικόν σου
Ζήσε μαύρα να φας τριφύλλι τον Μάϊ 'ς τον Απρίλι
(1906)
Γαήλη
Γκαβός βελόνα έχασε μέσα σε μια αχυρώνα, ένας κουφός την άκουσε, εδώ κάπου βρόντησε
(1908)
Επί ανικάνων εχόντων αξιώσεις
Στα είκοσι πέντε γνώσι και στα τριάντα γρόσι
(1908)
Περί το 25ον, οτι φαίνεται ο φρονιμίτης
Μου τό βγαλε από τ' μύτη
(1903)
Ερμηνεία: Επί δυσαρέστου εν ώρα ευθυμίας
Τι μακριά 'ν' τα Γιάννινα για να καλό φαεί
(1903)
Ερμηνεία: Ειρωνικώς εις τους μη φειδομένους δια μακράν τινα απόλαυσιν
Λόγος κ' έργος
(1903)
Ερμηνεία: Αμ έπος αμ έργον ο σχηματισμός της λέξεως έργος κατ' αναλογίαν προς το λόγος
Τρία σακκούλια κρέμονται. Το 'να πείνα, τ' άλλο δίψα, τ' άλλο πινεσιά μεγάλη
(1903)
Ερμηνεία: Υπαινίσσεται πτωχόν υπερήφανον
Τον έστειλα με το σακκούλι άδειο
(1903)
Ερμηνεία: Έφυγεν άρπακτος
Έχς Θεό; -Έχω. -Έχς παραθεόν; -Δεν έχω. -Τότε όλα χαμένα τα εις
(1903)
Ερμηνεία: άνευ προστάτου ουδέν γίνεται
Κάτσε γερο διάιλε
(1903)
Ερμηνεία: Ότι πολλάκις οι γέροντες είναι χειρότεροι των νέων εις τα παρδαλά (τας ηδονάς)
Δε μου είπε ποτέ κακή σ' μέρα
(1903)
Ερμηνεία: Λέγουν γυναίκες και τέκνα ενθυμούμενα αποθανόντα σύζυγον ή πατέρα
Είμαι 'ς την καρδιά σου
(1903)
Ερμηνεία: Τίθεμαι εκ την θέσιν σου και πιστεύω τον πόνον σου
Εκαβαλλίκεψε το ντορή
(1924)
Είναι μεθυσμένος – (ντορής, με την έννοιαν του μαύρος οίνος)
Είναι γλυκιά η αλφή τ' θανάτ' των κοριτσιού
(1903)
Των κοριτσιού ή τσουπριών ή θηλυκών
Άνοιξε τα τσούφλια σου!
(1908)
Τα τσούφλια σου = τα μάτια σου,Παρεμφερούς μάτι 6
Με ρίχνεις από πέτρα σε λιθάρι
(1903)
Ερμηνεία: Εις τους τα αυτά διαφόρας επαναλαμβάνοντας εν δικαιολογία των όπως απόφυγον τα μή συμφέροντα αυτοίς
Η Βλαχιά μπασίδια έχ' βγαλσίδια δεν έχει
(1903)
Ερμηνεία: Διότι οι πλείστοι των των ημετέρων ταξιδευόμενοι εκεί δεν επίστρεφον πλέον. Περί της καταβόθρας ταύτης του Ελληνισμού ώς δικαίως εκλήθη πλείονα λέγουν τα δημοτικά τραγούδια μας. Σχετικόν πρός τ' ανωτέρω λέγουν ...
Διαβάζω 'ν αράδα μ', [η διαβαίνω]
(1903)
Ερμηνεία: Πέρνω τη σειρά μου, εκτελώ το χρέος
Τι θα τ΄ ξεπέσ' τ' ανθρώπ' και δε θα το τρανήσ'!
(1903)
Ερμηνεία: Οποιαδήποτε συμφορα και αν εύρη τινά, θα την υπομείνη
Κει να τ' γέν' κει να τ' απομείνη
(1903)
Ερμηνεία: Η φράσις λέγεται πάντοτε όταν αναφέρουν όνομα απυθανόντος ή πράξιν αυτού. Επί νέων μάλιστα νεκρών τιθεμένη αναπληρείτο παραλειπόμενον επ' αυτήν: μακαριότης ή το μακαρίτικο
Εμάλλιασ' η γλώσσα μου
(1903)
Ερμηνεία: Επί ματαιοπονούντων όπως πείσωσι τινά πολλάκις προτάσσεται το: σαν είπα τί; στα χαμένα ώσον