Αναζήτηση
Αποτελέσματα 501-591 από 591
Αντίς να βογγάη το βόϊδ' βογγάει τ' αμάξ
(1895)
Ερμηνεία: Επί των φωνασκούντων οτι αδικούνται εν π' αδικούνται πράγματι, οι σιγώντες
Άντρα φύτευέ μου αμπέλια και λινάρι μη μου σπέρης, τι αν το σπείρης και το βγάλω μεσ' στον κ... θα στο βάλω
(1891)
Επί εσάτης φυγοπονίας και εσάτης θρασύτητος
Κράκτης εις τις 'ρώμεςκράζει, κι ο Παπατρέχας 'πόλυεί
(1893)
Ότι τινος διαλύουν την εργασίαν ινα άλλοι προετοιμάζουν αυτήν
Αλλού τα κούρταλα κι' αλλού είν' ο γάμος
(1893)
Ερμηνεία: Επί των επιτυγχανόντων, αντ' άλλων διενεργούντων (κυρ. Επί γάμων)
Η αρκαρά το γκαστρί της κρουφό καμάρι τό'χει
(1893)
Αρκαρά = η πρωτέγκυος
Το 'κανε απαλάμα
(1893)
Ερμηνεία: Ήτοι γυμνόν κι η παλάμη λέγεται δε επί παντελούς φθοράς γαιών αγρών λειμώνων
Άλλα λέ η λύρα μου κι' άλλα ο λυριστής μου
(1893)
Ερμηνεία: Επί των άλλα αντ' άλλων αποκρινομένων
Απολύθ'κε σαν η ώρα του κάστρου
(1893)
Ερμηνεία: Οι φλύαροι παραβάλλονται με τον κώδωνα του προλογίου του φρούριου. Παρεμφ. Αρχ. Ώσπερ Δωδωναίον χαλκείον
Γίνηκε ανάστα ο Θεός
(1893)
Ερμηνεία: Φράση λεγόμενη επί των οχλαγούντων μεταφορικως. Διότι οτι ο ιερέας κατα τον εσπέρινόν του Μ. Σαββάτου αναγγέλει τας λέξεις “ ανάστα ο Θεός” ρίπτει συνάμα εκ της ωραίας πύλης δάφνας, τότε πάντες σι εν της εκκλησίας ...
Αντάρες και βροντάδες
(1893)
Ερμηνεία : Έχουνε γούλη μέρα τώρα αντάρες και βροντάρες, κραυγάς κ' βοάς κατα λέξιν, πλην μεταφορικής σημαίνει το ευρίσκεσθαι τινά εις διασκεδάσεως κ' ευθυμίας “έχει ώρα που ήρτε ο αδρεφό του, αντάρες και βροντάρες”
Αντί να σείουνται τα πανάφλια, σείουνται τα κατώφλια
(1891)
Ερμηνεία: Επί μεμψιμοιρούντων κατ΄άλλων ζημιωθέντων πλείονα αυτής
Ποιός – Ο Γιάννς ο άπιαστος
(1893)
Ερμηνεία: Επί αοριστίας και αδέσποτου φήμης
Είν' πλί αλάλ'το
(1893)
Εις αφρόνων νέων
Από το Γιάννη ως το(ν) λλιό, ανάθεμα τους και τις (δ)υο
(1893)
Ερμηνεία: Επί ομοφρόνων. Λλιο = Ηλίας, τις = Αντί τους
Από τη πόλιν έχομαι κ' εις τη κορφή κανέλα
(1893)
Επί των ασυναρτήτος ομιλούντων
Μ' έκαμεν η μάννα μου να μοιάσω του κυουρού μου
(1895)
Ερμηνεία: Ευνοεί τα τέκνα εκείνα, ατινα απολαμβάνουσιν καθ' ολοκληρίαν την φύσιν του αληθούς πατρός των, καλών ούσαν ή κακών
Δεν το βάφω
(1892)
Ερμηνεία: Επειδή εις ένδειξιν πένθους βάφουν μαύρα τα φέσια εκ μεταφ. φέρ. ή φ. εις, δηλαδή, οτι ουδόλως θα σενοχωρηθώ ουδέ λυπούμαι δια την δείνα περίπτωσιν. Περιφρονιτικώς
Δεν έχω για τα τι έπαθα, μόνο τα θέλει πάθει
(1893)
Ερμηνεία: Εκ των δις παθόντων
Άπλω τα τσακωμένα σ'!
(1892)
Ερμηνεία : Άπλωσον τας χείρας σου (αλλά το δεύτερον και επί ποδών)
Απιστία, βρε Μανιατες γράφετέ μας για χωριάτες
(1895)
Η αρχή εκ της εισβολής των Αράβων δια του Δίρου, άνευ εν θέση Κάμαρις ήτο ην πλειομένης η οικογένεια Γεωργιβέλου εν πυργώ. Προσηληθείσα εις παράδοσιν απάντησεν οτι παραδίδεται μόνον εις τον αρχηγόν , αν παρουσιασθέντα ...
Κάμε ρόκα
(1894)
Ερμηνεία: Αδιαφορεί
Καμήλα γυρεύοντας τα κέρατα έχασι κι τ' αυτιά
(1891)
Συνοδεύεται από κείμενο ...
Αν είναι η νυφη μας κοντρή, το φουστάνι της επά 'ναι
(1893)
Των αποδείξεων υπαρχουσών αι εικασίαι είναι περιτταί
Βάστα με να σε βαστώ να περνούμε τον καιρόν
(1893)
Επί των συμβοηθούντων αλλήλους
Σε κάθε φαγεί πεπέρ γίνεται
(1892)
Ερμηνεία: Εις όλα αναμιγνύεται
Είν' αλάλ'το
(1893)
Εις αφρόνων νέων
Για τα σένα μπήκα ς τα μαχαίρια
(1893)
Ερμηνεία: Εις πυγμάς ήλθον
Ο τρελλός κουδούνια δεν έχει, α τα καμώματά του φαίνεται
(1890)
Ερμηνεία: Επί των πραττόντων έργα ανάξια νουνεχούς και φρονίμου ανθρώπου
Μάζεψε τα πλυμένα σου και τα κατουρημένα σου
(1893)
Ερμηνεία: Επί των αποβεμεομένων κι' της θέσεώς των
Πότε (γ)ίνηκες κολοκύθθα κι εμάκρυνεν ο λαιμός σου;
(1893)
Ερμηνεία: Επί των μεγαλοχούντων προώρως
Άπιαστα πουλιά δέκα στον παρά
(1894)
Ερμηνεία: Επί υποσχομένων μη υπάρχοντα
Έκατσε σαν την αποζυμώστρα
(1892)
Ερμηνεία : Αποζυμώτρα λέγεται η οικοκυρά όταν αποζυμώση και καθίση ν' αναπαυθή
Ανάφερ' όνουμα, να ιδής άνθρωπου
(1893)
Ερμηνεία: Επί του εμφανιζομένου εν ω χρόνω διαλέγονται περί αυτού
Στον ουρανό σ' εγύρευα και στη γη σ' ηύρηκα
(1892)
Ερμηνεία: Φέρεται επί ανελπίστου συναντήσεως
Εν είναι άξιος να μοιρ΄ση δυό γαδάρων άχερο
(1895)
Ερμηνεία: Προ ανόητους οίτης και δια μικρά ζητήματα είναι ανίκανοι, ανάγεται και προς απαίδευτου
Γένοι μι με μοίρα κι' ρήξι μι 'ς την κονηριά
(1894)
Ερμηνεία: Ο ευνοουμένος υπό της τυφλής τύχης και καταδιώχθει υπό των ανθρώπων πάλιν ευτυχεί
Με τη μάχαιρα σου
(1894)
Ερμηνεία: Προς τους χρωμένους τη βία
Ότ ο κόσμος κι' ο Κοσμάς κάνει κι' ο χατζη Θωμάς
(1890)
Ερμηνεία: Πρέπει να ζη τις κατά τα έθιμα χωρίου τινός
Όπχιους διαλέξ' παίρ τ' αποδιολίδγια
(1891)
Λέγεται τούτο εις τους εκλέγοντας τα μετά μεγίστης προσοχής και επί τέλους απατωμένους εν τη εκλογή. Ιδίως λέγεται επί νέων, όιτινες εν τη εκλογή συζύγου εν ω ήσαν λίαν προσεκτικοί, επί τέλος εξηπατηθήσαν
Κατά που θωρώ τη φλάσκα μηδ' εφέτος Λαμπρή μηδέ του καιρού Πάσκα
(1892)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Τον έβγαλεν αφ' τον ήλιο
(1899)
Ερμηνεία: Τον εφόνευσε
Που τα σύκα ως τα σταφύλια
(1895)
Ερμηνεία: Επί συντομωτάτης διάρκειας πράξως τινός
Ο πόχει αιτιά και κρύβεται με την αιτιά πηγαίνει
(1893)
Όποιος κρύβει την αρρώστεια του πηγαίνει από αυτήν
Τουν λόου σ' δυο δε θα τουν κάμου
(1891)
Ερμηνεία: Εκπληρώ την επιθυμίαν σου με τα μεγίστης προθυμίας ώστε δεν σε αναγκάζω ποτέ να επαναλάβη την αίτισίν σου. Η φράσις αυτή εν γένει εκδηλοί τρυφεράν τινα περιποίησιν
Μ' αυτόν έφαγα ψωμί κι άλας
(1892)
Είμεθα αχώριστοι φίλοι
Αν τον μυριστής θα πέσ' η μύτη σου
(1892)
Ερμηνεία: Φέρεται εις δήλωσιν βαθμού της ταυτότητός τους
Με πίτυρα σμίγεις οι χοίροι σε τρου
(1891)
Ερμηνεία: Ομιλίαι κακών διαφθείρουσι ήθη χρηστά
Τα ξύνισε τα μούτρα
(1893)
Ερμηνεία: η περίφρασις αυτή μεταφορικώς ειν' της αξίας γενομένων σημαίνει το δυσηρεστήθη
Απέσ' 'ς σο σκατό σ' νοχούτ εύρες και γελάς
(1895)
Ερμηνεία: Γελάς χωρίς αιτίανσαν μωρός
Χέρι το 'κοψ' η αφεντιά δε πονεί
(1893)
Ότι πάν το διεπόμενον υπό νόμο είναι αρεστόν.
Κάθε γουνιά τουν καπνό τς ξέρ'
(1891)
Έκαστος έχει τας θλίψεις του
Έχ' αντάρες και τρεχάματα
(1891)
Είναι λίαν τεθορυβημένος ένεκα αιφνιδίου συμβάντος
Γίνηκε τ' αυγό να ορμηνέψη την όρνιθα
(1890)
Ερμηνεία: Επί των συμβουλευόντων τους ανωτέραις αυτών
Γαμπρό και νύφη χάσαμε σηκώτε να χορέψουμε
(1894)
Σημαίνει: Λέγεται ότι γραίδιον απολέσαν γαμβρόν και νύμφην των ιδίων του τέκνων και θεωρούν αυτούς ως ξένους έλεγε τ' ανωτέρω
Αφ' τον Ελιό ως το Χαμολιό φωτιά να κάψη και τους δυό
(1891)
Άνευ ερμηνείας των λέξεων
Απ' το ράμμα ως το βελόνι
(1892)
Ερμηνεία: Λεπτομερείς
Αλιπού ειδί τουν κώλου τς θάροι γιαράς που είνι
(1891)
Ερμηνεία: Ούτω και τινές ιδόντες μερικών τινά ευτυχίαν ή δυστυχίαν εκτρέπονται της ευθείας ταρασσόμενοι
Άλλα λέ' η λύρα μας κι' άλλα η τσαμπούνα μας
(1893)
Ερμηνεία : Επί των άλλα αντ' άλλων αποκρινομένων
Απ' του ράμμα ως του βέλον!
(1894)
Λεπτομερώς μετά εκτενούς σαφήνειας Από παραμύθι
Άπιαστα ψάρια κ' πουλιά δέκα πέντε στο παρά
(1893)
Επί των αβέβαιων
Ανύπαντρος προξενητής, για λόγου του γυρεύει
(1896)
Ανάλογος τη των παλιαών : “Άκαιρος πρόξενος εις εαυτόν αφορά”. Ζηνόδοτ. Και Διογέν.
Άκαιρος πρόξενος εις εαυτόν αφορά
(1893)
Αναλόγως τη των παλαιών. Ζηνόδοτ. Και Διογέν.
Το 'βαλε τα γιαλιά
(1891)
Ερμηνεία: Του έβαλεν οκία ήθελεν ο απατήσας, τομ ηπάτησε πωλήσας πράγμα μικράς αξίας εις μεγάλην τιμήν
Αμαρτίαι γονέων παιδεύουσι τέκνα
(1893)
Ερμηνεία: Επί συμφορών τέκνων, επειδή οι γονείς των ή κακώς ανέθρεψαν αυτά ή κακόν παράδειγμα εγένοντο αυτοίς
Σ' του λουτρό να τραγουδάς κι' 'ς την ξενιτειά να πινέσι
(1891)
Ερμηνεία: Προς τους καυχωμένως ανοικείως όπου και αν τύχωσι και ενώπιον των γνωριζόντων αυτους κάλλιστα
Ανύπανdρος προξενητής, για λό(γ)ου του γυρεύγει
(1896)
Άχαρος προξενητής εαυτόν αφορά
Απού την Πόλιν έρκομαι, κι' εις την κορφήν κανέλλα
(1896)
Επί ασυναρτήτων
Κλαίνα τα ρούχα για κορμί και το κορμί για ρούχα
(1894)
Ερμηνεία: Δια τους κακοενδεδυμένους δυσειδείς
Δεν τα βγάνει στ' ανοιχτά
(1892)
Ερμηνεία: Επί ανίκανων να φέρωσιν εις πέρας υπόθεσιν επιχείρησιν
Η ζόνα ζόνα τέσσερις, η μπέκα μπέκα πέντε κι' η κεραμιδοτρέχουσα σαρανταπέντε μέρες
(1891)
Ερμηνεία: Η γουρούνα (ζόνα-ζόνα) κάνει τέσσαρας μήνας γκαστρωμένη, η προβατίνα (μπέκα-μπέκα) κάνει πέντε και η γάτα (κεραμιδοτρέχουσα) σαρανταπέντε μέρες...
ως προς την λ. πρβλ. Λαογρ. Δ' 142, αρ. 122, στ. 7 σημ....
ως προς την λ. πρβλ. Λαογρ. Δ' 142, αρ. 122, στ. 7 σημ....