Αναζήτηση
Αποτελέσματα 301-400 από 591
Κάθου πραματάκι μου και λόγια μη μου φέρνεις
(1891)
Ερμηνεία: Οι μη παρέχοντες τοις απαιτουσι αποφεύγουσι μελλούσας δυσαρέστοις συνεπαίας
Βρυκόλακας στη γεννιά τ' πλαλεί
(1894)
Ερμηνεία: Δια τοις έπαζη τας μόνον την μετά των οικείων αναστροφών
Κολοκύθια 'ς το πατερό
(1893)
Έκανε τομ πόντο βρόντο
(1893)
Ερμηνεία: Επί ματαιοπονίας
Σ σ άλων ατ νέα βρέσ' νέα σονίζ
(1896)
Επί αμερίμνων
Βάλε βούτυρο να φας πιλάφι
(1894)
Διά να αποκτήση τις το ποθούμενον δέον όπως μη φεισθή δαπάνης
Βρέξε κώλο φάγε ψάρι
(1894)
Τα καλά κόπους κτώνται
Βούρτσα λανάρια κόπανος Μεγάλ Πεφτ κοντά ναι
(1894)
Ερμηνεία : Άλλοτε παρεσκευάζουν το λίνον και προετρέπουν αλλήλας, όπως ταχέως χρώνται τους άνω οργάνους διότι πλησιάζει η μεγάλη Πέμπτη ότε παύσονται εργαζόμεναι. Λέγεται και σήμερον επί των βιαζυμένων εκτελέται τι
Η σκύλα πε τη βιά της στραβά κάμνει τα παιδιά της
(1894)
Ερμηνεία: ότι τά μετά σπουδής εκτελούμενα γίνονται ατελή
Μου πάνει πέντε πέντε
(1893)
Έχ΄ κι ο μύρμηγκας χολή κι το κουνούπι άλμμα
(1891)
Ερμηνεία : Ενέστι καν μύρμικι καν νέρφω χολή
Ανάγλειμμα του βγα τα γέλια
(1894)
Ερμηνεία: Όταν εν τη χαρά επέλθη λύπη εκ δυστηχήματος
Βάλε 'ς τήν πλασταρμά νερό και πνίξου
(1894)
Ερμηνεία: Ειρωνεία όταν ακουσθή τό απροσδόκητον
Βαρειά η καλογερική
(1894)
Ερμηνεία: Δια τους μη δυναμένους εκτελέσαι τι όπερ πρότερον ενόμιζον εύκολον
Καλή ζωή κακή διαθήκη
(1895)
Ερμηνεία: Οι απατηλοί ουδέν αφήνουσι εις τους κληρονόμους των
Δίπλα, Σμαηλάκο μου κ' οι παπίτσαις περνούνε
(1892)
Ερμηνεία: Ένα κυνηγόν, ονόματι Ισμαήλ, μεταβάντα είς κυνηγεσία νησσών, εξαπλωθέντα δ' αμερίμνως ενώ περί ίπτατο σμήνος τοιούτων, επετίμα ο συνοδοιπόρος του διά της φράσ. ταύτης. Φέρεται εκ Μεταφορ. Επί των αταράχων και ...
Αργεί ο Θεός, και σκα ο φτωχός
(1896)
Επί των πιεζομένων
Άθθρωπον αποταής και κούλουκα της μάνdρας
(1892)
Αποταή = γενιά, οικογένεια
Έχασι κι τ' αυγά κι του καλάθ'
(1891)
Ερμηνεία: Φράσις λεγομένη επί των δειλών, οίτινες εν τη πρώτη προσβολή πτοούνται και δεν δύνανται ουδεμίαν ν' αρθρώσωσι λέξιν.
Αντίς να τρίξ' τ' αμάξι τρίζει ο αμαξολάτης
(1893)
Ερμηνεία: Επί των αδίκης μεμψιμοιρούντων
Κάθσε του αγγειό 'ς τη διάβα κι' ανεγέλα τσι διαβάτες
(1893)
Ερμηνεία: Επί των οδνειδιζόντων άλλους δια τα εαυτών ελαττώματα. Πρβλ. Προυτ. π.τ. Πως άν τους υπ' εχθρού ωφελοίτο 13, 7, ανθρώπινου ελάττωμα ονηδίζεις ή επί των νώτων φέρην την νέμεην...
Μικρή αφάνα, μεγάλο λαγό βγάζει
(1895)
Αφάνα = βοτάνη ακανθώδης
Γύφτος κτυπά γύφτος ουριάζει
(1891)
Ερμηνεία : Επί βαρβαριζόντων
Την νύχτα κάμνει μέρα
(1892)
Ερμηνεία: Υπερμέτρως εργάζεται
Θέλ' άρατα κι θέματα
(1891)
Από παραμύθι
Πιρσες πινεσες, μεγάλα ωχιασίματα
(1891)
Πολλαί καυχήσεις, κομπορρημοσύνας
Απού δήμαρχους κλητήρας
(1893)
Έχει τραχανά απλωμένο
(1892)
Ερμηνεία: Εις δήλωσιν αμεριμνησίας
Ανθεί και λουλουδίζει
(1892)
Ερμηνεία : Αημάζει
Τουν έκουφταν την πίττα τ'
(1891)
Από παραμύθι
Πότι φύλλα πότι μήλα
(1892)
Επέθανε κι΄ ακούστηκε
(1891)
Εβγήκ' ανοιχτός
(1892)
Επτώχευσεν ειλημμένη εκ των εμπορικών ισολογισμών, οι οποίοι λέγονται ανοικτοί όταν παρουσιάζωσιν αδικαιολόγητον έλλειμα
Κρούει τ' αντσίν
(1895)
Ερμηνεία: Είναι κουτσός
Ανθεί
(1892)
Ερμηνεία: Εις δήλωσιν μέθης
Σάλιαρα μπάλιαρα
(1895)
Άρες μάρες κουκουναρες
Άρα κατάρα
(1892)
Άλλα μελετούσαμεν κι' άλλα εμβρόβρασιν
(1893)
Εμβρόβρασιν = επρόλαβαν, μάς εύρον
Αυτή ανθίζ' και λουλουδίζ'
(1892)
Ερμηνεία: Κατ' ευφημισμόν δυστυχή, παρακμάζει
Το φαρμακίν έχ' αντιφάρμακον
(1893)
Ότι εκστον πράγμα έχει και το αντίθετο του
Άψαστα πουλιά δέκα στο παρά
(1894)
Από κωπής, εις το βήμα
(1896)
Επί απείρων
'Δώ πάν' οι γιάλλοι
(1891)
Συνοδεύεται από κείμενο ...
Ώστε να πης αλάτσι
(1892)
Ερμηνεία: Εν τω άμα
Αεν ταφί μυρωδίαν έσ
(1895)
Άπιαστα πουλιά πενήντα
(1893)
Επί μεγαλοχούντων
Το κοψε λάσπη
(1892)
Ερμηνεία: Επί των φευγόντων δρομαίως
Από μυλωνάς δεσπότης
(1891)
Η σπάρσιμο ή βάφτισμα
(1894)
Τα τέκνα ομοιάζουν τους γονείς ή αναδόχους
Ώστε να πης κρομμύδι
(1892)
Ερμηνεία: Εν τω άμα
Κόφτει το μαχαίρι του
(1895)
Αλείφθησαν τ' αφαλάγγια
(1891)
Ερμηνεία: Επί των δωροδοκουμένων
Άρρητα θέματα, κουκιά τηανισμένα
(1893)
Τηανισμένα ή τηγανισμένα
Άχολον ανdρόγυνον σαν περιστεροζεύγαρον
(1893)
Επί την εν αρμονιά συμβιολυντων συζύγων
Από τον Άννα στον Καϊάφα
(1891)
Είναι τ' απατού του
(1892)
Ερμηνεία: Εις δήλωουν μανίας
Αντρόϋνο ξεχωρίζει
(1892)
Ερμηνεία: Είναι ραδιούργος
Κάμνου τα τάσα πάσα
(1891)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Γέρμα κι άπουρα
(1891)
Ερμηνεία: Φράση, δι΄ εις εκφράζει τη συμπάθειαν προς πτωχούς και απροστάτευτους ορφανούς
Η δεύτερη γυναίκα είνι μπάλουμα
(1894)
Εμβάλωμα, πρόσθετον
Ώστε να πης λεμόνι
(1892)
Ερμηνεία: Εν τω άμα
Όπου βιάζεται σκουνταίβζει
(1894)
Σκουνταίβζει = σκουντάφτει. Σπεύδε βραδέως
Ηννοίξα κ οι αγούροι!
(1894)
Ήσθισαν και τα παληόχορτα
Από τη φωτιά στα κάρβουνα
(1891)
Άπλω σαλείζ τα τσακωμένα σ'!
(1892)
Απεχέ με τυλίξου με
(1894)
Ερμηνεία: Επί αποστροφής
Έχει φουσκωμένα μυαλά
(1892)
Ερμηνεία: Επί αλαζώνων
Έσπασ' αντιχολός μου
(1892)
Ερμηνεία: Επί φόβου
Αντάμα φάγαμε ψωμί κι άλας
(1892)
Τα πολλά λόγια φέρνουν φτώχια
(1891)
Φράσις λεγομένη επί πολυλογία
Άπιαστος κλέφτης παστρικός νοικοκύρης
(1895)
Σημείωση: Παρεμφερής: Φωρ ου γιγνώσκει ειμί αιωρείται
Α(γ)απά τα ξυνόμηλα
(1896)
Επί των εν διαφορά βιούντων
Απού την μάνδραν, εις την βάρκαν
(1896)
Επί απείρων
Απού προεστός, κράτης
(1896)
Εξ' ίππων, επ' όνους
Άγιρζα πορνεοινή καθάρζα μέρα
(1894)
Αγρία πρωΐα καθαρά ημέρα
Εταράχθηκ' αντιχολός μου
(1892)
Ερμηνεία: Επί φόβου
Αξίζει του βάρους του
(1892)
Είναι γερός ασλάνι
(1893)
Ερμηνεία: Υγιέστατος, ανδρείος
Είσαι γερός σαν το θρεφτό
(1893)
Ερμηνεία: Ως μόσος σιτευτός
Απ' του Μάη ως τα κιράσια
(1892)
Ερμηνεία : Αποτελεί προθεσμίαν τινά και λέγεται εμπαικτικώς επί βραχέων προθεσμιών, διότι ο Μάϊος ουδόλως απέχει από τις καρποφορίες των κερασιών
Άλλη καμιά δε γέννησε μόν η Μαριά το Γιάννη
(1890)
Ερμηνεία: Επί των μητέρων οίτινες πανταχού και πάντοτε περί των ιδίων τέκνων ομιλούσε
Δόντ' άσπρου δεν του δείγνου
(1893)
Ερμηνεία: φέρομαι αυστηρώς πρός τον υιόν μου ή άλλον οικείον
Όπου λυπάται του κάττη το φαεί τρών οι πεντικοί τα ρούχα του
(1893)
Επί των εκ φιλαργυρίας μη προβλεπόντων το ίδιον αυτών συμφέρον