Αναζήτηση
Αποτελέσματα 201-300 από 6601
Ο κουτσός με τόνα πόδι και με τ' άλλο καλαπόδι
(1891)
Καλοπόδι = ξύλινο πόδι
Τι ασπρόχαρος έρθε τώρα
(1893)
Ασπρόχαρος λέγεται εκείνος που δεν επιφέρει θλίψιν πολλή στους συγγενείς
Χαίρω, μάνα, τον υιό σου κι΄α(δ)ερφή τον α(δ)ερφό σου
(1893)
Επί των αγαλλυομένων εκ υποδοχής οικείων
Άναψε κερί και βρες με
(1891)
Ερμηνεία: Θα φύγω, θα φύγω κρυφά. Π.χ. Αν βαστάξη καμούσον καιρό αυτό το κεσάτι, άναψέ κερί και βρες με
Στ΄αστρί ρίξαμε
(1891)
Είχαμε πολύν καιρόν να σε ιδούμε (Καθαυτό: εκάμαμε μάγια για να έρθης να σε ιδούμε)
Καν το λαγό καλό μη σηκωθή και φύγη
(1894)
Ερμηνεία: Τους εξαπτομένους επί τη προς ωφέλειαν αυτών συμβουλή των άλλων
Έκαμε μιαν τρύπαν 'ς το νερό
(1895)
Ασκημέ μου, τι μας λείπει; - Ομορφέ μου, τι να φάμε
(1891)
Λέγεται εις τας νέας, αι οποίαι παίρνουν άνδρας νέους ωραίους αλλά φτωχούς, ή πλούσιους και άσχημους
Απ' του Νώι τουν κιρό κουβεντιάζς
(1893)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Άσπρος ούλλος μαύρος ούλλος, ούλλοι γάου γάου κάμνουν
(1894)
Ερμηνεία: Λευκοί κύσες μαύροι κύσες όλοι γκάου γκάου κραυγάζουν
Ου κόσμους τόχει άργανου κ' ημείς λιανή κουβέντα
(1893)
Ερμηνεία: Επί των κρύφα λεγόντων τι, ενώ είναι πασίγνωστον
Σώσον Κύριε
(1894)
Ερμηνεία: Δι' ανθρώπους κακούς
Κοντό πουλάρ πάντα πουλάρ
(1893)
Πέντε μήνες ένα κόμπο, ένα μήνα πέντε κόμπ'
(1891)
Συνοδεύεται από κείμενο ...
Α εν αστράψη ε βροντή κι α ε βροντήσ' ε βρέχει
(1893)
Τίποτε δεν γίνεται χωρίς αιτία
Άσπρος γεννιέτ' ο κόρακας και κότσινος μαλλιάζει τσαι μαύρος κατασταίνεται τσαι του τσουρού του μοιάζει
(1895)
Ερμηνεία: Δηλοί ότι η κακή φύσις δεν μεταβάλλεται
Απάν ώτ με αστράφτ και μη βρόντος
(1896)
Ερμηνεία: Επί αντικειμένου λίαν προσφιλούς
Ο λεϊλεάκον το στούδ ξαμόν κ' επεκώ βουκούται άτο
(1896)
Ερμηνεία: Παντός επιχειρήματος δέον να προηγήται ωρίμος σκέψις
Έκαμε μια τρύπα 'ς το νερό
(1892)
Ερμηνεία: Ουδέν
Α(ν) δεν αστάψη δε(ν) βροντά κι α(ν) δε(ν) βροντά δεν βρέχη
(1896)
Ότι ουδέν επέρχεται άνευ αιτίας
Άρχοντα για δέρνε τον για μη τον δοκιμάζης
(1891)
Ερμηνεία: Κρέα χελώνη ή φαγείν ή μη φαγείν
Κάνει τρύπα 'ς το νερό
(1894)
Ερμηνεία: Επί ματαιοπονούντων
Τα ΄χει αστρίτσια
(1893)
Ερμηνεία: εννοείται τα μάτια, δηλαδή σαν του αστριτσίου (όφεως) και λέγεται επί των ευφυών
Έλα απούν' αρρουστημένη σε'καμα αυγά και μέλι
(1890)
Λέγεται περί εκείνων, οίτινες πάντοτε προσποιούνται ότι είναι ασθενείς δια να τοις περιποιώνται τρυφερώτατα
Ας μπη κι' ας τα φάη κι' όλα
(1897)
Ερμηνεία: Λέγεται περί εσχάτης απελπισίας
Άψε κερί νάβρης το τειαφοκέρι
(1891)
Ερμηνεία: Ειρωνική εν περιπτώσει απωλείας των θειαφοκηρίων ότι αμηχανεί της μη δυνάμενος ν΄ανάψη πυρ ή φως. Μεταφορική εποί των στερουμένων σπουδαίου και λίαν αναγκαίου παράγοντος προς επιτυχίαν επειγούσης επιχειρήσεως και ...
Κάταρα καταρωτά κι ώπου είναι δίκιον πα
(1895)
Ερμηνεία: Τουτέστι ότι αι δικαιολογημέναι κατάραι ισχύουσι
Το τσινιάρικον μουλάρι σε παραχωριό πουλιέται
(1893)
Ότι τα ευτελή πράγματα πωλούνται όταν είναι άγγυντα
Γυρίζει γυρίζει το σιτάρι, στον μύλο θα πά
(1895)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Κ΄έτσ΄ μουσκημένα κ΄ ετσ΄ βριμένα
(1894)
Ερμηνεία: Και κατά τον ένα και τον άλλον τρόπον ήσαν πάντοτε εντός μεγάλου κινδύνου, ου αδήνατον να αποφύγην
Ούλ' οι γύφτοι μια γενιά
(1890)
Η γριά σαν το πάθ', βάλλ' και το φορκάλ' πίσ' απ' την πόρτα
(1897)
Δις εξαμαρτείν ούκ ανδρός σοφού. Από παραμύθι
Σκύλλοι που την ράχην σου
(1895)
Ερμηνεία: Λέγεται προς φαγόντα ερωτώμενον αν καλώς έφαγε και αποκρινόμενον καταφατικώς
Έχ' ο θεός για της αρφανής το(ν) παυτόν
(1893)
Ο θεός προστατεύει τους απροστάτευτους
Πάει πολύ να χώμε δα και του γαιδάρου μας τα νηάμερα
(1892)
Σημαίνει: Τα νηάμερα μνημόσυνα τελούμενα την εννάτην ημέραν από του θανάτου τινός
Ας λείψουν τα αρτυσί(δ)ια μου, να ι(δ)ώ τις μα(γ)ειριές σου
(1893)
Αρτιμή = το μη νηστήσιμον
Η αρκογκιά συνήθειο κ' η τάξη γονικό νε
(1894)
Η αρχοντιά είναι συνήθεια και η τάξη κληρονομική
Ορφανόν ανατρέφεις το πειρασμό σου γυρεύγεις
(1893)
Επί των πασχόντων υπό των κηδευομένων των
Τ' άσπρα κατεβάζουν τ' άστρα
(1893)
Τού άρκοντα του τόπου σου τον Ά(γ)ιο του χωριού σου
(1893)
Ότι δέον να τιμώνται εκ ντόπιους
Σα δεν είσ' από (γ)ενεά πως να συ πρέπ' η αρκονιτά
(1893)
Επί νεοπλούτων αγενών
Πόσοι πεθαμένοι κάθονται στ' αρρώστου το κεφάλι!
(1891)
Ότι πολλοί εκ των περιποιουμένων τον ασθενή αποθνήσκουν, ο δε ασθενής επιζή
Αλλοί το(ν) δέρνου δέκ' οχτώ και δε το δέρν' ο νους του
(1893)
Κατά Μιχαλή Γέρου
Νιός ήμουν κι γέρασα να σ' ακούου
(1891)
Ερμηνεία: Επί του καυχωμένου δια τα κατορθώματά του, χωρίς ουδέποτε να εκτελή το υποσχεθέν
Είνε κι άσουρον τ' αρνί, έχει και πλατιάν ορέαν
(1896)
Επί των κομπορημονούντων
Απ' τουν καϊμό τσ' βρουχής καλόν 'ν' κι του χαλάζι
(1893)
Ερμηνεία: Προ της παντελούς ενδείας αρκείται τις κατ' ανάγκην εκτελέσι πράγμασι
Κόφτ' χοντρές καλή ώρες
(1893)
Είδα εγώ πολούς σπανούς, μα 'χανε που και τρίχα
(1892)
Ερμηνεία: Επί των μη εχόντων ούτε ιερόν ούτε όσιον
Τα παλιά τα κονίσματα τα βάνουν 'ς τομ πάτο
(1893)
Ερμηνεία: Επί περιφρονουμένων γερόντων
Άσπρος σκύλλος μαύρος σκύλλος και όλ' οι σκύλλοι μια γενειά
(1896)
Ερμηνεία: Επί των εχόντων ομοίαν φύσιν
Άσπρα στου πουγγί, ψάρια στου βουνί
(1893)
Ερμηνεία: Επί χρημάτων το παν δυναμένων
Άπιαστα πουλιά χίλια στουν παρά
(1893)
Ερμηνεία: Επί των απαγγελομένων πολλά, μηδέν δε πραττόντων
Αρχηγού παρόντος, πάσ' αρχή παυσάσθω
(1893)
Ερμηνεία : Ανάλογος το ομηρικόν “Ουκ αγαθόν πολυκοιρανίη”
Και τ' αρφανά πορεύονται κ' οι χήρες κονομιούνται
(1894)
Σημ. Στίχος δημ. άσματος.
Μιλεί με τους αγγέλους
(1891)
Λέγεται για τους ενάρετους, ή ειρωνικά για όσους παριστάνουν τους ενάρετους
Ετούτα είναι τ' αγγούρι
(1891)
Τούτο είναι η δυσκολία
Άλλη φορά ήμουν άγγελος
(1891)
Άγρια πορναριά καθάρια μέρα
(1893)
Το καμή άλας
(1894)
Απο παραμύθι
Άγγελος πρωτοστάτης!
(1891)
Επιφώνημα θαυμασμού
Ετούτο είναι τ' αγγούρι
(1891)
Τούτο είναι η δυσκολία
Μιλεί με τσ' αγγέλους
(1891)
Αξίζει του βάρους του
(1892)
Καμινάδα μην καπνίση
(1892)
Ερμηνεία: Επί αδιαφορίας
Ίγκι Αϊ τριάδα
(1894)
Έκανε κάθε τρεις και τύπον της αγίας Τριάδος
Αγάλι' αγάλια πας μακρυά
(1893)
Αγαπά τα ξυνόμηλα
(1893)
Επί των εν διαφθορά βιούντων
Σ' έπιασα στα πράσα
(1892)
Παρεμφερής τσακώνω 1...
Ερμηνεία: Σε συνέλαβον επ' αυτοφώρω...
Ερμηνεία: Σε συνέλαβον επ' αυτοφώρω...
Παίρνει τα πιστά του
(1892)
Ερμηνεία: Υπερασπίζεται τινα...
Παρεμφερής πάρτη (τα) 1...
Παρεμφερής πάρτη (τα) 1...
Α(β)άνισσα στο σπίτι σου για σούρα τη – σ – συνάεις - ότι δέον να αποφεύγωμεν τους συκοφάντας
(1893)
Ότι δέον να αποφεύγωμεν τους συκοφάντας. Σημ. αβάνισσα- συκοφάντις, σούρα- συκοφαντία
Αγκαστρώνει με το μάτι
(1891)
Μπήκε στο ζυγό
(1892)
Ερμηνεία: Ενυμφεύθη
Κρουφό τ' αυτί του πονηρού
(1894)
Ερμηνεία: Επί εχεμυθίας
Ρθούνι δε διαφαλάσσει
(1892)
Ερμηνεία: Αντί του ουδδείς παρουσιάζεται
Αλλού τα πουληε
(1892)
Ερμηνεία: Απευθύνεται προς αναξιόπιστον
Μαύρισε το πρόσωπό τ
(1892)
Ερμηνεία: Κατησχύνθη
Αλείφθησαν τ' αφαλάγγια
(1896)
Επί δωροδοκουμένων
Πήρατα
(1891)
Πήρατα = πέρατα
Ον αγαπά Κύριους πιδεύει
(1893)