Αναζήτηση
Αποτελέσματα 201-300 από 591
Πάει πολύ να χώμε δα και του γαιδάρου μας τα νηάμερα
(1892)
Σημαίνει: Τα νηάμερα μνημόσυνα τελούμενα την εννάτην ημέραν από του θανάτου τινός
Ασκημέ μου κάτσ' να φάμε κι ομορφέ μου τι να φάμε
(1890)
Επί συζύγων δυσμόρφων μεν πλην αξίων και ευπαρούντων και το εναντίου
Ας λείψουν τα αρτυσί(δ)ια μου, να ι(δ)ώ τις μα(γ)ειριές σου
(1893)
Αρτιμή = το μη νηστήσιμον
Η αρκογκιά συνήθειο κ' η τάξη γονικό νε
(1894)
Η αρχοντιά είναι συνήθεια και η τάξη κληρονομική
Τ' άσπρα κατεβάζουν τ' άστρα
(1893)
Τού άρκοντα του τόπου σου τον Ά(γ)ιο του χωριού σου
(1893)
Ότι δέον να τιμώνται εκ ντόπιους
Σα δεν είσ' από (γ)ενεά πως να συ πρέπ' η αρκονιτά
(1893)
Επί νεοπλούτων αγενών
Πόσοι πεθαμένοι κάθονται στ' αρρώστου το κεφάλι!
(1891)
Ότι πολλοί εκ των περιποιουμένων τον ασθενή αποθνήσκουν, ο δε ασθενής επιζή
Αλλοί το(ν) δέρνου δέκ' οχτώ και δε το δέρν' ο νους του
(1893)
Κατά Μιχαλή Γέρου
Νιός ήμουν κι γέρασα να σ' ακούου
(1891)
Ερμηνεία: Επί του καυχωμένου δια τα κατορθώματά του, χωρίς ουδέποτε να εκτελή το υποσχεθέν
Είνε κι άσουρον τ' αρνί, έχει και πλατιάν ορέαν
(1896)
Επί των κομπορημονούντων
Απ' τουν καϊμό τσ' βρουχής καλόν 'ν' κι του χαλάζι
(1893)
Ερμηνεία: Προ της παντελούς ενδείας αρκείται τις κατ' ανάγκην εκτελέσι πράγμασι
Κόφτ' χοντρές καλή ώρες
(1893)
Είδα εγώ πολούς σπανούς, μα 'χανε που και τρίχα
(1892)
Ερμηνεία: Επί των μη εχόντων ούτε ιερόν ούτε όσιον
Τα παλιά τα κονίσματα τα βάνουν 'ς τομ πάτο
(1893)
Ερμηνεία: Επί περιφρονουμένων γερόντων
Άσπρος σκύλλος μαύρος σκύλλος και όλ' οι σκύλλοι μια γενειά
(1896)
Ερμηνεία: Επί των εχόντων ομοίαν φύσιν
Άσπρα στου πουγγί, ψάρια στου βουνί
(1893)
Ερμηνεία: Επί χρημάτων το παν δυναμένων
Αρχηγού παρόντος, πάσ' αρχή παυσάσθω
(1893)
Ερμηνεία : Ανάλογος το ομηρικόν “Ουκ αγαθόν πολυκοιρανίη”
Και τ' αρφανά πορεύονται κ' οι χήρες κονομιούνται
(1894)
Σημ. Στίχος δημ. άσματος.
Παίζε τση κεφαλής σου
(1892)
Λέγεται προς τον χαρτοπαίκτη, κυρίως σημαίνει κτύπα εις την κεφαλλήν σου, αλληγορικώς παίζε κατά βούλησιν
Άσπρος ήλιος μαύρη μέρα
(1891)
Έχει ο κούρος βρακί;
(1893)
Κούρος = πελεκίς. Περί παμπτώχων
Απόμνε Γιώτα μουναχή
(1894)
Έμεινεν εγκαταλελειμμένος, υφ' όλων μη έχων που την κεφαλήν κλίνη
Βούϊν επήεν, βούιν ήρτεν
(1894)
Ερμηνεία: Επί ανικάνων
Σέρνει τα κομμάθια του
(1892)
Συνοδεύεται από κείμενο ...
Ξένον πόνος όνειρος
(1894)
Του άλλαξε το φταπόμπι
(1895)
Ερμηνεία: Του είπε όλες τες πληγές του
Θωρεί κόσμον γενού κόσμος
(1893)
Ερμηνεία: Επί των μη τακτοποιημένων
Η κάτα θα πίν οξύδ;
(1895)
Αργεί το Πάσκα, μ' άρκεται
(1891)
Όπου γέρος σκάνταλο
(1895)
Η χέρα σ' έχει δε προμαλίζει
(1893)
Μιά καί μουζωμένη
(1892)
Συνοδεύεται από κείμενο ...
Είναι βαρειά η καλουηρική
(1893)
Ερμηνεία: Επί των οκνηρών και αργών
Άνεμος και του καπνού
(1894)
Επί των ασώτως εκλελοιπόντων
Σκώθκης κι βρώμσις τα gdουνομούμα σου
(1892)
Ερμηνεία: Λέγεται προς τους αει πέρδοτας και ενοχλούντας τους άλλους
Γένσι μι μι τη Μοίρα κι ρήξι μι 'ς την κουπριά
(1894)
Ο ευνοούμενος υπό της τυφλής τύχης καν καταδιώχθη υπό των ανθρώπων, πάλιν όμως ευτυχή
Σε λιμένει η ζερβή
(1895)
Επί των καθηστερησάντων εις την τράπεζαν
Μεθεί μιά βολά το χρόνο
(1892)
Ερμηνεία: Αντί μεθεί διαρκώς μη αφίνων ευκαιρίαν να ξεμεθύση και μεθύση εκ νέου
Εμπρός πατήρ, υιος δε βλουγάει
(1893)
Ερμηνεία: Ταυτον τω ''Αρχηγω παρόντος, πασ' αρχή παυσάσθω''
Όπου δεν αγροικά γερόντων καθίζει κλαιόντων
(1895)
Ερμηνεία: Φρόνιμοι και πολύτιμοι αι των γερόντων συμβουλαί και υποθήκας ως εμπείρων όντων
Σαν θέλη η νύφφη κι ο γαμπρός τύφλα να χουν η πεθθερά κι ο πεθθερός
(1895)
Ερμηνεία: Συγκατανευόντων τωνουσιώδη ενδιαφερομένων ουδείς δύναται να τους εμποδίση εις την απόφασίν του και ειδικώς επί συνοικεσίου
Άλλοι ψυχομαχούν κι' άλλοι καυλομαχούν
(1894)
Ερμηνεία: Ότι άστατα τα της φύσεως
Θωρώντας η (γ)ειτόνισσα γαμειέτ' η μια της άλλης
(1893)
Ότι επί των κακών συναναστροφών διαφθείρονται τα χρηστά ήθη
Του διάβασε και τα κακά της μοίρας του
(1892)
Ερμηνεία: Προσβλητικώς
Ούτος έσει στη μαύρη θάλασσα καράβι, στη Κω
(1894)
Γυναίκα, στη Ρόδο περιβόλι, να πάη να πιή
Η καλοζωή βαστά το γέρο κι' ο πηλός τον τοίχο
(1895)
Ερμηνεία: Κι' ο πηλός συγκρατή τον τοίχον ούτω και ο άνετος βίος τον γέροντα εν τη ζωή
Το πουλί ν επήραμε τη φωλιά ν' εχέσαμε
(1894)
Ερμηνεία: Επί των περιφρονούντων τους συνεργάτας των μετά την εκτέλεσιν του ποθουμένου αυτών
Ποντικός κουδούνια φόρε και αν τα φορε ποιος τα θωρε;
(1895)
Ερμηνεία: Επί των παρ' αξίαν επαρομένων και των κακών χρήσιν ποιουμένων των αγαθών των
Διαμαντένιε μου καθρέφτη ότι να σε πω σου πρέπει
(1894)
Ερμηνεία: Ειρωνεία επί των ουδεμίαν εχόντων χάριν
Λίγδα στουν παστον τρέχ'
(1892)
Ερμηνεία: Μετά πικρίας λέγεται επί ανελπίστου και ευτυχών κερδών εις τους πλουσίους
Παρά μαύρη καρδιά μαύρον πρόσωπο
(1895)
Ερμηνεία: Επί των ομολογούντων τα κατά τινος εν τη καρδιά των πάθος ή δυσαρέσκειαν
Ι κιρός πλάει τάχυρου
(1892)
Ερμηνεία: Ο καιρός πωλεί το άχυρον, κατά τας περιστάσεις τα πάντα
Θα σι πω κατόπι σ' όσα φύλλα κι κλαδιά
(1892)
Ερμηνεία: Εν εναντία περιπτώσει θα σοι είπω όσας ύβρεις και κατηγορίας γνωρίζω
Μη μι λες σπασμέν', να μη σι πω ξεκοιλιασμέν'
(1892)
Ερμηνεία: Επί αμοιβαίων αντεγκλήσεων
Ανάποδα, τ' ασκιά στο λάδι
(1892)
Ερμηνεία: Φερ. Όταν λέγη τις όλως το αντίθετον του πραγματικού, ωσεί θα έλεγε να βάλη τους ασκούς εις το έλαιον, αντί το έλαιον εις τους ασκούς
Βράσον χαλκόν, βράσον ση να δέα βαίν πλάν ο μισεαφέρτς
(1896)
Ειρωνεία
Πάω μάνα μου κ' εγώ ς το γρίπο κ' έχω και καλόγ καπόττο
(1895)
Ερμηνεία: Επί των νομιζόντων οτι και αυτοί κάτι είναι και πράττουσι. Γρίπος μέγα δίκτυον δεόμενων στιβαρών χειρών ίνα ανασυρθή. Επειδή δε ρίπτεται την νύκτα, έκαστος τον πηγαινόντων εις τον γρίπον εφοδιάζεται με ένα καπόττο ...
Δεν έχει 'ς τον γήλιο μοΐρα
(1894)
Ερμηνεία: Δια τον ατυχεστάτον εν πάσι
Δό μ κυρά μ τον άντρα σου και σύ πάρ τον κόπανο
(1894)
Ερμηνεία: Διά τον ζητούντα παρ' άλλου ό,τι αυτώ απολύτως εστίν αναγκαίον. Λέγουσι δέ ότι κόπανος σημαίνει το βρέφος, όπερ εσπαργανωμένον ομοιάζει πρός κόπανον
Του χωριάτη το σκοινί μονό δεν φτάννει και διπλόμ περισσεύγει
(1895)
Σημ. Διπλό = διπλωμένο, ουχί διπλάστον
Ηύρεν τ' αγγείον να βάλης μέσα ξύδι
(1895)
Ερμηνεία: Προς πειράζοντα και ερεθίζοντα τινά ευρέθιστον
Αυτός το 'χει δίπορτο
(1894)
Ερμηνεία: επί ανθρώπου έχοντος διπλούν καταφύγιον εν ανάγκη
Ηύρες τον άγιον ν' άψης το κερί
(1895)
Ερμηνεία: Προς τους δέχοντας να απαντώσι τινά δυσκόλως εξαπατώμενον ή προς θέλουσα να ενοχλήσει και επομένις ενοχλούντα τίνα ον γνωρίζει μη σηκώνουντα χωρατά
Τυφλοί κουτσοί στουν Αγιου Παντελεήμουνα
(1893)
Ερμηνεία: Επί των ενοχλουμένων παρά παντός έχοντος ανάγκην
Χαρά 'ς τα νιάτα σ'
(1891)
Ερμηνεία: Επαινετικώς προς νέους ωραίους και ανδρείους
Τση νύχτας τα καμώματα τα γλέπ' η μέρα κι γιλάει
(1893)
Ερμηνεία: Τα έργα της νυκτός γίνονται κακώς δια το αμυδρόν του λύχνου φως
Μονάχος σκάφτ τον λάκκον του
(1892)
Ερμηνεία: Προς τον όλεθρόν του τρέχει, δημιουργεί κακόν μέλλον
Του πολύ του Κύρι' ελέησου βαρεί κι του Θεού
(1893)
Ερμηνεία: Το συνεχώς παρακαλείν τινα είν' ενοχλητικόν
Είναι πιπέρι
(1893)
Οφύχολος δριμύς χαρακτήρ
Εγύρισε το φύλλο
(1892)
Ερμηνεία : Επί των ευμεταβόλων χαρακτήρων, έτι μεταφοράς από των δικαστών, οι οποίοι τις μίαν σελίδα του νόμου ευρίσκουσιν άρθρον εφαρμοζόμενον εις περίπτωσιν τινα, αλλά μεταμεληθέντες στρέφουσι την άλλη σελίδα, ένθα ...
Του πρώτου του παζάρ' πουτές μην του διώγντς
(1893)
Ερμηνεία: Διότι ο ζητών πολλά χάνει και την πρώτην προσφερομένην τιμήν
Έρθει 'ς τομ' ποσό του
(1893)
Ανέρρωσε
Κάθοντας θερίζεις θειά; Βιάζομαι παιδάκι μου
(1895)
Ερμηνεία : Ειρωνικώς προς βραδείς και οκνηρούς εκτέλεσιν εργασίας τινάς
Γίνκε προσωπίδα
(1893)
Ερμηνεία: Επί των καθ' υπερβολήν ψιμυθιωμένων γυναικών
Πάει σαν το γάιδαρο με τη σέλλα
(1892)
Ερμηνεία: Φέρεται εις εμπαιγμόν των φερόντων ένδυμα πολυτελές, δυσανάλογον προς την κοινωνικήν αυτήν τάξιν, και εν γένει επί πάσης παρομοίας δυσαναλογίας