Αναζήτηση
Αποτελέσματα 101-139 από 139
Στεφάνωνε κι' αμπάρωνε και βάφτιζε και φεύγα
(1889)
Ερμηνεία: Επί των σ' κονομιούντων τα πράγματα κατά τας περιστάσεις
Κίτρινα ψωλιά πάνε τ' άσπρα μου
(1889)
Ερμηνεία: Επί των απατούντων άλλους
Μη κοιτάξης το μήνα στην αρχή
(1889)
Ερμηνεία: Μηδένα προ του τέλους μακάριζε
Όμορφα τ' ασκιά, για τ' είναι από λάδι (ή από προβιές)
(1889)
Όμορφα = πρόσεχε! (;)
Εις εσέ το Γενεράλη το κατράμι είναι χατίρι, στείλε τ' άσπρα να το πάρεις
(1889)
Ερμηνεία: Επί των ασφαλιζομένων εν τη δοσοληψία από των ισχυρών
Ούτ' άσπρο στο πουγγί, ούτε ντέρτι στην καρδιά
(1889)
Ερμηνεία: Επί των ανοήτων των μη φροντιζούντων περί του γήρατος
Ό,τι θέλει ο άρρωστος θέλει κι ο γερός
(1889)
Ερμηνεία: Επί των υγιών, ους παραβλέπουσιν
Βρίσκεις αρφανό; Πάτα το 'ς το λαιμό
(1889)
Ερμηνεία: Διότι οι τοιούτοι ομοιάζουσι προς τον πλήξαντα τον ευεργέτην άρεν
Άσπρος γέρακας παν οι κόττες μας
(1889)
Σημ. Διότι ο λευκός εξαπατά τας όρνιθας
Ένα το χ' η αρχοντού αν βροντούν κι' αν δεν βροντούν
(1889)
Ερμηνεία: Στου κωφού υην πόρτα...
Στη λάσπη πέτρα μη ρήχνης, γιατί θα σε λερώση
(1889)
Ερμηνεία: Επί των αποφευγόντων των φαύλων την συναναστροφήν
Όλοι με τα κόκκινα, ποιος θα πάη μέ τ΄ άλογα;
(1889)
Ερμηνεία: Επί των κατωτέρων και των υπηρετών των ενδυσμένων καλώς και αδιαφορούντων περί του οίκου αναγκών
Και τ' αρφανά πορεύονται κι' οι χήρες κονομιούνται
(1889)
Ερμηνεία: Επί των υπό του Θεού προστατευομένων ορφανών και χηρών
Τ' άσπρα για τες κακές μέρες τ' ανθρώπου
(1889)
Ερμηνεία: Επί των δειναίς περιστάσεσι αξειδούντων των χρημάτων
Ν' αστράψη από του Δαμαλά να σου κάψη τα μυαλά
(1889)
Ερμηνεία: επί των μη ορθών ενεργούντων
Από το κακό και το χείρο κι από τον Αλή και το Χούσο
(1889)
Ερμηνεία: Επί των περιπιπτόντων εις μείζονα δυστυχήματα είνα θέλουν να αποφύγουν μικρότερα
Όπου κι' αν πάη τον κώλο μαζί τον παίρνει
(1889)
Ερμηνεία: Επί των συνεχοζόντων τας ποντιρίας την πράξεις και έξεις
Άδειο σακκί δε στέκει γεμάτο δε μιγάζει
(1889)
Ερμηνεία: Επί κεικόντων και επί μιαν κεκορεσμένων
Η νύχτα γεννά δράκοντα, και η αυγή ολ' άρχοντα
(1889)
Ερμηνεία: Επί των αιφνώς και παρ' ελπίδα εν βραχεί χρόνω γιγνομένων
Ντύσε ορφανό να βρης το μπελά σου
(1889)
Ερμηνεία: Επί αχαρίστων
Κόρδα φούντα τ' άσπρα που ν' τα
(1889)
Ερμηνεία: Επί κομπορρημονούντων
Σηκώθηκαν τα ποδάρια να ορμηνεύσουν το κεφάλι
(1889)
Ερμηνεία: Επί των ανθισταμένων παρά τους ανωτέρους
Είδα γω πολλούς σπανούς είχαν κάπου κάπου τρίχα
(1889)
Ερμηνεία: Επί των υπερβαινόντων το όριον και μέτρον επί των αδιακρίτων
Στην ξερή πέτρα να πάη θα βγάλει νερό
(1889)
Ερμηνεία: Επί ικανοτάτων
Εξήντα στ' άλογο κι' ογδόντα ντο σαμάρι
(1889)
Ερμηνεία: Επί των διδόντων πλείονα εις τα μικρού λόγου άξια και τουναντίον