Αναζήτηση
Αποτελέσματα 201-300 από 1932
Γης Μαδιάμ
(1893)
Ερμηνεία: Επί καταστροφής
Καλανταρί αγγούρεα
(1881)
Ερμηνεία: Επί των ζητούντων πράγματι ου'χ'εις τον καιρόν του
Έπεσε στα νύχια του
(1892)
Περιέπεσε εις την διεύθυνση ή την διάθεση άλλου
Αναγέρνει τον πάτο του γιαλού
(1892)
Ερμηνεία: Επί ραδιουργών
Τον γνωρίζουν και τα μελιγκούνια
(1892)
Ερμηνεία: Λέγεται επί πασίγνωστων προσώπων.
Δεν είναι για δώ
(1892)
Ερμηνεία: Φέρεται ειρωνικώς δια ντους εναβρυομένους επί πολυμάθειας
Έδεσε το γάιδαρό του
(1892)
Ερμηνεία: Επί προσώπων, τα οποία εξασφαλίζουσι το μέλλον των
Ζη και βασιλεύει
(1892)
Ερμηνεία: Δαμάζει τη ζωή
Εκατάπια τη γλώσσα μου
(1892)
Ερμηνεία: Εις δήλωσιν φόβου
Του 'δειξε τα δόντια του
(1892)
Τον εξεφόβισε
Έγεινε ίσκα
(1892)
Ερμηνεία: Εις δήλωσιν μέθης
Πού χε γνώσ' εκουρευε, δεν εκωλοκούρευε
(1879)
Ερμηνεία: Επί των εχόντων πρόνοιαν
Έχει ου Θιός
(1893)
Ερμηνεία: επί παραμυθίας
Έκαμε καρφί δίχως κεφαλή
(1892)
Εκ παρομοιώσεως, επί ημιτελούς έργου
Τον γνωρίζουν και οι μύγες
(1892)
Ερμηνεία: Λέγεται επί πασίγνωστων προσώπων.
Από ντροπής ως γέλιο
(1892)
Ερμηνεία: Προς εξοικονόμησιν του πράγματος
Έχει τα καλά του κόσμου
(1892)
Ερμηνεία : εις δήλωσιν ευπορίας
Πεντάρα δέ δίδω
(1892)
Ερμηνεία: Επί αδιαφορίας
Είναι ογλήγωροι στά δόντια
(1892)
Ερμηνεία: Επί των οκνηρών, είναι δηλ. ταχύς μόνον όταν τρώγη
Χώρια τα γερά
(1892)
Ερμηνεία: Απευθύνεται προς τον θραύνοντα υέλινα σκώη
Του 'γγιξε στο ομοούσιον
(1892)
Ερμηνεία: Έθιξε την κυριωτέραν χορδήν τινός
Με τα δυό ήρθαμε
(1892)
Ερμηνεία: Η φράσις φέρεται εις σήλωσιν επιθυμίας προς κένωσιν δευτέρου ποτηρίου
Παίζει πέτρες του ήλιου
(1892)
Ερμηνεία: Εις δηλώσιν μανίας
Εν τή δόξη του
(1892)
Ερμηνεία: Εις δήλωσιν μέθης
Διαόλου πανηγύρι
(1892)
Ερμηνεία: Επί δήλωσιν υπερβολικής συγχύσεως
Επί ξύλου κρεμάμενος
(1892)
Ερμηνεία: Εις δήλωσιν ευτυχείας
Τα πανε
(1892)
Ερμηνεία: Αντήλλαξαν δριμείς λόγους
Ντό φτύξω κί λείχω
(1881)
Πέταξ' ου γάιδαρους
(1893)
Ερμηνεία: Επί αδυνάτου
Άκραν κόσμου
(1892)
Ερμηνεία: Δήλωσιν εκπλήξεων δι' ανθρώπων σπανίως αποφασίσαντα να ενεργήση.
Κλέφτει από τσοι δυο στεκάμενους
(1892)
Ερμηνεία: Φέρεται επί των επιτηδείων κλεπτών
Δεν πιάνει τζορμπά
(1892)
Τζορμπά = λέξις τουρκική
Τον έφαε στο καντάρι
(1892)
Ερμηνεία: Μεταφορικώς σημαίνει δολιότητα
Έκοψαν την κλωστή
(1892)
Ερμηνεία: Διέρρηξαν την φιλίαν
Μικρός βάτος, λαγός μεγάλος
(1879)
Μέτρα τας βουκάς
(1881)
Επί του βλέποντας άλλους εσθίοντας αυτού μην εσθίοντας
Λάδι βρέχει, κάστανο χιονίζει
(1879)
Ερμηνεία: Επί των μη κηδομένων παντάπασι
Λόγος εν κι λέγει άτο
(1881)
Εμεγάλωσε ο γάϊδαρός του
(1892)
Ξαναντούκου Γεωργιλά μου
(1892)
Ερμηνεία: Επί ενοχλήσεως και επανάληψιν
Αλλού πε άτα
(1881)
Ερμηνεία: Προς τον προσπαθούντα να απαντήση στα ψευδών λόγων
Έπαθα του ήλιου τα καούδια
(1892)
Ερμηνεία: Εις δήλωσιν μεγάλων περιπετειών
Τα εξ αμάξης του είπε
(1893)
Ερμηνεία: Δηλ. πάσαν ύβριν
Απού δήμαρχους κλητήρας
(1893)
Σύρε τον αραμπά σου
(1892)
Ερμηνεία: Περιφρονητική απομποπή τινος
Έχει τραχανά απλωμένο
(1892)
Ερμηνεία: Εις δήλωσιν αμεριμνησίας
Ανθεί και λουλουδίζει
(1892)
Ερμηνεία : Αημάζει
Αραδίτσα παπαδήτσα
(1892)
Ερμηνεία: Φέρεται προς τους επιδιώκοντας πρωτοκαθεδρίας
Εγύρισ' η βίδα
(1892)
Ερμηνεία: Εις δήλωσιν μανιάς
Επήρε τη βόλτα
(1892)
Κατήντησε μανιακός
Το βαστά
(1892)
Επιμένει
Χωριό και όχι όνομα
(1892)
Ερμηνεία: Καλόν να γίνηται μνεία μόνον της πράξεως ουχί και του δρώντος προσώπου
Τα μπρος τα πίσω
(1892)
Ερμηνεία: Φέρεται επί ταχείας επανακάμψεως ή απισθοδρομήσεως
Το 'ριξε ράμπα
(1892)
Rampa = πλαγίως προς τα άνω
Γραφαίς αναμαζώνει
(1892)
Ερμηνεία: Φέρεται επί των επιθανατίων, ότι δήθεν θα μεταφέρη αυτάς εις τον κάτω κόσμον
Επήρε τ' ανάπλαγα
(1892)
Ερμηνεία: Εις δήλωσιν ότι περιπλανάται τις ασκόπως ένεκα λύπης ή απογνώσεως
Φορεί του μαργιόλου τα ρούχα
(1892)
Masiκolo (ιταλική) = πονηρός
Εξεκούνησ' η μασσέλα του
(1892)
Ερμηνεία: Εις δήλωσιν φιλαργυρίας
Εβγήκι από τη μύτη μου
(1892)
Ερμηνεία: Φέρεται όταν διαδέχηται την ευνοϊκήν περίστασιν δυσμενής
Την έκαμε μπρίκι
(1892)
Ερμηνεία: Έκαμε την κοιλίαν του δοχείον οίνου – εμέθυσε
Ο δεάβολον πολλά
(1881)
Ερμηνεία: Επί ενδεχομένων εμποδίων εις επιχείρησιν τινα
Κακή πόρτα άνοιξε
(1892)
Ερμηνεία: Αυτή ήρξατο να επιδίδεται εις άτοπα
Το επήρε στο μεζέ
(1892)
Ερμηνεία: Τον ειρωνεύεται
Παπουτσι του
(1892)
Ερμηνεία: Έφυγεν ανεπιστρεπτεί
Τσάρτα – πάτρα
(1892)
Εγώ κ' είμαι τίναν εθάρρεσες
(1881)
Ερμηνεία: πρός τούς ζητούντας να απατήσωσιν
Εκαταστάλαξ' ο νους μου
(1892)
Ερμηνεία: Καθησύχασα
Παίρνει τον νου
(1892)
Ερμηνεία: Εις δήλωσιν εξαισίου κάλλους
Σαν η Σούλτω με την κνά
(1879)
Τον έκαμε παστουρμά
(1892)
Ερμηνεία: Αυτή τον έδειρεν ελεεινώς
Τον έκαμε 'νους παρά
(1892)
Ερμηνεία: Τον εξηυτέλισε
Πολυτεχνας και ερημοσπητάς
(1892)
Ερμηνεία: Φέρεται επί των επιχειρούντων διάφορα επαγγέλματα, αλλά μη ευδοκιμούντων
Πολυτεχνίτης κ' ερημοσπίτης
(1892)
Ερμηνεία: Φέρεται επί των επιχειρούντων διάφορα επαγγέλματα, αλλά μη ευδοκιμούντων
Πάστρα λέρα
(1892)
Ερμηνεία: Φέρεται εις αποδίωξίν τινος
Κομμένο ραμμένο
(1892)
Ερμηνεία: Ωρισμένως
Εδιασκορπίθηκαν σαν τα φασσόφτερα
(1892)
Ερμηνεία: Εις δηλαδή ατάκτου διαλύστως ομίλου
Πίσσα, σκοτείδι, και βγάνει και τυρέα
(1892)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Περπατεί σαν το γάτη
(1892)
Ερμηνεία: Επί των βαδιζόντων ελαφρώς
καιει σαν του παπά τα κρίματα
(1892)
Ερμηνεία: Επί των υπερβολικής ζεόντων φαγητών
Έσκασε σαν το τζίτζικα
(1892)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Ποιεεε και σώπα
(1892)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Πέρα πόδες
(1892)
Εδώ κι' εκεί
Η προίκα είνι πίκρα
(1893)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Η οικονομία φέρει τα πλούτη
(1879)
Ερμηνεία: Επί των οικονομικώς βιούντων
Το σπασε
(1892)
Ερμηνεία: Επί των μεθύσων εις επαναληψιν της διακοπείσης οινοποσίας
Σύρε ξεσύρε
(1892)
Ερμηνεία: Μικρόν κατάμικρόν
Πέτα σαν του βορειά τα νέφη
(1870)
Κόφτει και ρούζει
(1881)
Ερμηνεία: Επί αυθαιρέτων αποφάσεων
Ποπά παιδίν δεαβόλ εγκούν
(1881)
Ερμηνεία: Εις υιόν ιερέως πουκρόν
Σ΄σα εύκαιρα ευρέθεν
(1881)
Μαύρα τα νέφη του βοριά
(1870)
Κακή πραμάτεια
(1892)
Ερμηνεία: Φέρεται επί των ισχνών, ταν φιλασθένων και παντός ευτελούς αντικειμένου, εκ μεταφ. από των εμπορευμάτων καλουμένων πραματειαίς
Εμπήκε στο σβούρο
(1892)
Ερμηνεία: Επί των περιπλεκομένων εις υπόθεσιν τινα ακουσίως
Εσούφρωσε στο χοχλιό του
(1892)
Ερμηνεία: Περιωρίσθη
Αέρα κουπανίζει
(1893)
Ερμηνεία: επί των μάτην κοπιώντων. Ή αυτή και παρ' αρχαίοις “αέρα δέρειν”