Αναζήτηση
Αποτελέσματα 1601-1700 από 1932
Βουνό με βουνό δε σμίγιτ', ανθρώπ' σμίγοντι
(1893)
Ερμηνεία: Δυνατόν να λάβωμεν την ανάγκην τινός, διότι ζώμεν εν κοινωνία
Άρον, Άρον, σταύρωσον αυτόν
(1893)
Το γραφικόν τούτο επί του βία χρωμένου
Αδικιά τη γράψ' αφέντη, κ' αδικιά τον του καϋμένου
(1892)
Λέγεται περί των αδίκως καταδιωκομένων
Δεν πάς να 'δής αν έρχωμαι;
(1892)
Ερμηνεία : Απευθύνεται προς τον προσπαθούντα να εξαπατήση τινα περί οφθαλμοφανών αντικειμένων
Είδες μαύρο; μουδέ μαύρο μουδέ γαλανό
(1892)
Ερμηνεία: Εις δηλ. ότι δεν πρέπει να λέγη τις όσα βλέπη
Ας σ΄ ομμάτια κ είδα φως και ας σον κώλον θα ελέπω;
(1881)
Ερμηνεία: Λέγεται υπ' εκείνων όστις ουδεμίαν ωφέλειαν λαμβάνει παρά τίνος αλλά βλάπτεται υπ΄ αυτού παρ΄ ου ελπίζει ολιγώτερον ή παρ' άλλου π.χ μήτηρ όταν οχυμωμένη υπό του τέκνου της λέγει περί αυτού των παροιμιών ταύτων ...
Ατόσον αγαπά τον 'ς σ ομμάτεα τ κι' θέλ να ελέπη άτον
(1881)
Ερμηνεία: Επί εκείνον δι' όν λέγει της ότι αγαπά τινά, εν πράγματι μισεί (,ετ' αστεότητος ή έκφραση). Προς την φράσιν : Δεν μπορώ να τον δω στα μάτια του
Τ' ομμάτεα τ αποίκεν ατόσα
(1881)
Με την λέξιν ατόσα ο λέγων δια του αντίχειρος και λιχανού της ετέρας χειρός σχήμα δακτυλίου, τον οποίον πλησιάζει εις τον έτερον οφθαλμόν και διά του οποίου παρατηρεί
Από τα μμάθια δεν έφεξα κ' από τση κουφάλαις θα φέξω;
(1892)
Σημείωση: Κουφάλα, η οφθαλμική κόγχη
Μαυάζει ΄σαν το χωράφι
(1892)
Ερμηνεία: Φέρεται επί των μελαχροινών λίαν σκοτεινών αντικειμένων εκ της επικρατούσης δυξασίας ότι ο χάρων είναι μαύρος
Θα ρήξουμι τ' αγκίστρ' να ιδούμι τι ψάρια θα πιάσουμι
(1893)
Ερμηνεία: Σημαίνει ότι επιχειρεί τις έργω και αν μεν το κατορθώση, ωφεληθή πολλά ή ολίγα ως δε μη, μηδέν
Κάλλια λόγια στου χουράφ' πέρι μάγγανα στ' αλώνι
(1893)
Ερμηνεία: Εν αρχή πρέπει να γίνη καθαρά συμφωνία προς αποφυγήν ερίδων εν τω τέλει
Χτύπα την κεφαλή σου όπου 'ναι μεγαλύτερο χαράκι
(1892)
Ερμηνεία: Απαιτεί να νουθετή τινά ο μη εισακουνόμενος λέγει την φράσιν ταύτην
Τον έγλυψεν ως το κόκκαλο
(1892)
Ερμηνεία: Επί των κολακειών ή άλλων αθεμίτων μέσων απορροφώντων την περιουσίαν τινός
Τα μυαλά σου και του Ευθυμάκη τα χάπια
(1892)
Σημείωση: Παπαδούλης και Ευθυμάκης ήσαν αμαθείς πρακτικοί ιατροί
Τον έφερε σε κακό μπερεσέ
(1892)
Σημείωση: μπερέ=μώλωψ
Ας όλων τρανός ο γάιδεαρον εν
(1881)
Ερμηνεία: Επί του λέγοντος ότι είναι τρανός τ. ε. μέγας το ανάστημα
Όποιους σκάφτ' τον λάκκον τ' αλνού, πέφτ' ου ίδιους μέσα
(1893)
Ερμηνεία: Λέγονται, ότε τις πειρώμενος να βλάψη άλλον βλάπτεται αυτός
Δυό λόια στου μπουϊατζή, δώσ' τουν παρά, πάρ' του παννί
(1893)
Ερμηνεία: Διδάσκει την βραχυλογίαν
Δυο γαϊδάροι μάλουναν σε ξένη αχυρώνα
(1893)
Ερμηνεία: Επί των εριζόντων επ' αλλοτρίοις πράγμασιν, ώσπερ ιδίοις
Του μοναστήρ' νά 'νι κάλα κι απέ καλουέρ' όσ' θέλεις
(1893)
Ερμηνεία: Ο οικοδεσπότης αρκεί να ευπορή, υπηρέτας δ' ευρίστει πλείστους
Πασάς απ' την πολ', παπαδιά ουμουλουγάει
(1893)
Ερμηνεία: Επί των προς ειδότας λεγόντων
Εκύλιεν το κουτίν κι ηύρεν το πώμαν
(1881)
Επί των επιτυγχαννόντων ως συντρόφους οοίους των φύσιν και τα ήθη ανθρώπους
Μάτια π' δε φαίνουνται, γλίγουρ' αλησμουνιούντι
(1893)
Ερμηνεία: Επί των λησμονούντων τους απόντας φίλους και συγγενείς
Όλα ποίκεν το μουνίν κ' εφύσησεν και 'ς τα σαχτάρα
(1881)
Πάντα διαπραξάμενον το γυναικείον αιδοίον και εις την αιθάλην εφύσησεν
Του μαναστηρί τα καμώματ αοι καλοέρ' έξερνε
(1881)
Ερμηνεία: Επί των γνωριζόντων τας ενεργείας τινός ένεκα των μετ' αυτών
Επιάσεν απάν ιμ άμον μουνόφτειρα
(1881)
Ερμηνεία: Επί των επιμόνης αιτούντων τι
Ο λύκος ας σα μετρεμένατα τρώει
(1881)
Ερμηνεία: Επί κλεπτών επιτήδειων και αυτά τα επιμελής φυλαττόμενα κλεπτούτων
Ήρθες κι σύ από την Κώ, να μας γυρεύης μερτικό
(1892)
Ερμηνεία: Απευθύνεται προς τον υποβάλλοντα αδικαιολόγητον αξίποιν
Ηύρε το μήνα που θρέφει τς έντεκα
(1892)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Ετρουμπαρίστηκ' ο κόσμος από τη μυρωδιά
(1892)
Σημείωση: Trombare (ιταλική) = κενώ δι' αντλίας
Τ' ο' σημερινόν τή δουλειά σ αύριο μή αφίντς ατο
(1881)
Ερμηνεία: Πρός τους αναβάλλοντας υπόθεσιν τινά, ενώ έχουσι συμφέρον να τελειώσωσι αυτών εγκαίρως
Φάειν ηύρες; Φα. Δουλειάν ηύρες; άφς και φύγ
(1881)
Ερμηνεία: Πρόν τον εντρεπόμενον να τρώγη εις ξένην τράπεζαν (χάριν αστεϊσμού)
Ο Θεόν σκάλας χτίζ, άλλ' ανιβαίννε κι άλλ κατιβαίννε
(1881)
Ερμηνεία: επί του ευμεταβόλου της τύχης
Χρι χρι πάει η ζωή άτουν
(1881)
Ερμηνεία: Επί των εν μεγίστη δυστυχίαν ζώντων και τροφής απορούντων
Η καλή καρδιά φυτεύ' αμπέλι, κ' η κακή το ζερριζώνει
(1879)
Ερμηνεία: Επί ευθύμων και ευδαιμονούντων
Κόρακας κοράκα μάτια δε βγάνει
(1893)
Ερμηνεία: Επί των βοηθούντων αλλήλοις ομοίων
Κουκκιά με την αρίγανη και πιπεριές τουρσού
(1892)
Ερμηνεία: Περιφρονητική έκφρασις εις δήλωσιν ότι τα λεγόμενα εισίν ανάξιαπροσοχής
Κουκκιά έφαϊς κουκκιά μουλογάς
(1893)
Ερμηνεία: Επί των μηδέν ή μικρόν ειδότων
Ατόσον γούλαν έσ'
(1881)
Με την λέξιν ατόσον ο λέγων ποιεί σχήμα κύκλου δια του αντίχειρος και λεχάνου των δύο χειρών. Ερμηνεία: Επί λαιμάργου.
Κάμι του καλό κι ρήξ' του στου γιαλό
(1893)
Ερμηνεία: Πρέπει να ποιώμεν το καλόν μη αποβλέποντες εις ανταπόδοσιν
Γρούν' ς' του σακκί
(1893)
Ερμηνεία: Επί αγοράς πράγματος αδοκιμάσθου
Σ' σον ήλεον ίντσαν κ' έκαμεν ουδέ 'ς ευώραν έφαεν
(1881)
Ερμηνεία: Επί των ένεκα ολνηρίας στερουμένων των αναγκαίων. Σημέιωση : Ίντσαν = όστις, Ευώρα = μέρος σκιερόν και ευάρεον
Ο εντροπέας άθρωπου πεινασμένος απομέν'
(1881)
Ερμηνεία: Προς τον εντρεπόμενον να καθίση εις ξένην τράπεζαν
Ποιός έχασεν την εντροπήν και να ευρήης άτο;
(1881)
Προς αναίσχυντον
Ο Θεός τ' άλλτς πλαν και τ΄ άλλτς κλαν
(1881)
Ερμηνεία: επί φτωχών υποφερούντων τα πάνδεινα, ενώ άλλοι απολαύουσι των επιγείων αγαθών
Όλα τα δάχτυλα σ έναν κ' είναι
(1881)
Ερμηνεία: Επί της υπάρξεως καλών ανθρώπων μεταξύ κακών
Έμαθεν η γραία τα σύκα να τρώει και τα συκόφυλλα
(1881)
Ερμηνεία: Επί των αισθανομένων ηδονήν εκ τίνος πράγματος και πάντοτε τοιούτον ζητούντων
Είνας τό κοντόν λέει καί άλλος τό μακρύν
(1881)
Επί μεγάλων αντιλογιών
Η γνώσ' να έτον με τα παράδες όλ' εγόραζαν
(1881)
Ερμηνεία: Προς ανοήτους.
Επήρεν τη γλύκαν άθε
(1881)
Ερμηνεία: Επί των αισθανομένων ηδονήν εκ τίνος πράγματος και πάν τότε τοιούτον
Εσήβαν 'ς σ' έναν 'ς σ' άλλο
(1881)
Ερμηνεία: Επί μεγάλων ενεργειών
Κατά που θωρώ τη φλάσκα μηδ' εφέτος Λαμπρή μηδέ του καιρού Πάσκα
(1892)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Τά κάμανε πλακάκια
(1892)
Σημείωση: Τα πλακάκια χαρτοπαίγνιον παιζόμενον με σκεπαστά χαρτιά ως επιδεκτικόν δολιότητος
Του μαθαίνει τα γράμματα
(1892)
Ερμηνεία: Λέγεται δι εκείνους, οι οποίοι βραδύνουσι να παραδώσιν αντικεόμενόν τι, όπερ ώφειλον να παραδώσιν ενωρίτερον
Κάλια μπουκα μου παρά παιδί μου
(1892)
Ερμηνεία: Φέρεται περί των επιδιωκόντων μόνο το ίδιον συμφέρον
Αν κ ινεανείς ορώτα τον αδερφόμ τον ψεύτεν (κλέφτεν)
(1881)
Ερμηνεία: Επί των επικαλούμενων μάρτυρας ουχ ήττον εαυτών αξιοπίστους
Σ' ση σκοτίαν πέτραν κι σύρω
(1881)
Ερμηνεία: Επί συμβεβηκότος αγνώστου τινί περί ούτος δεν δύναται ν' αποφανθ'η τινα γνώμων
Ελεά να σελ, για μ πεινα
(1881)
Ερμηνεία: Επί φιλαργύρων
Η γυναίκα όνταν λέει άλας και πιπέρ ο κώλος δί κ αν παίρ
(1881)
Ερμηνεία : Επί των πολλών απαιτήσεων της γυναικός
Ντο έβρεξεν ο ουρανόν η γη κ' εδέχτεν;
(1881)
Ερμηνεία: Επί των ως εκ της ταπεινής καταστάσεως την εις πάσας τας διαταγάς και επεπλήξεως των ισχυροτέρων υποκυπτόντων
Ίντεαν εγέντον εγέντον απ' αιτώρα κι απογίνεται
(1881)
Δηλοί ότι το γενόμενον δεν δύναται τις να μεταβάλη
Μ΄έρθες και ασσού έρθες καλώς ώρισες
(1881)
Ερμηνεία: Επί των μη ευχαριστουμένων εκ της επισκέψεως τινός δεχομένων όμως αυτόν κατ΄ανάγκην
Η δουλειά τ εξοπίσ πάει
(1881)
Ερμηνεία: Επί του αποτυγχάνοντος εις επιχείρησιν τινα
Να 'σάν π' έει σε
(1881)
Ερμηνεία: προς ηλίθιον (ειρωνικώς)
Το σίδερον ζεστον κουπανίεται
(1881)
Ερμηνεία: Δια να κατορθώσι τις έργον τι, πρέπει άμα επιχειρήση αυτώ να επιμένη εις την αποπεράτωσιν του
Σήμερα θάφτουν κι αύριον κλαιν
(1893)
Ερμηνεία: Επί των απερισκέπτως τι πραττοντων και είτα λυπηθηπομένων
Δεν έκαμε λάγιαση
(1892)
Ερμηνεία: Δεν ησύχασε
Σ σα κρυφά του βασιλέα τη μάνναν πιλέ υβρίζνε
(1881)
Ερμηνεία: Επί ύβρεων γινομένων κατά απόντος
Στου κωφού την πόρτα όσου θέλεις βρόντα
(1893)
Ερμηνεία: Επί των μη βουλωμένων να πείθωνται
Λάδ' δεν τρώει, του λαδά σκουτώνει
(1893)
Ερμηνεία: Επί των παραγνωριζόντων την νηστείαν
Χάμαι θωρώ και λέω το
(1892)
Ερμηνεία: Ο λαλών περιφρονητικώς ή υβριστικώς περί τρίτου προσώπου, λέγει την φράσιν ταύτην απευθυνόμενος προς τον συνδιαλεγόμενον, δια να νοηθή καλώς, ότι πρόκειται περί του απόντος τρίτου προσώπου
Αμπελικός και κηπουρός τρείς μήνες η χαρά του
(1891)
Αμπελικός = φύλαξ αμπέλιν όταν έχωσι σταφυλάς, λαμβάνων εις αμοιβήν ποσά τι γλείκους
Του λιθάρ εύκολα του ρήγντς στου πηγάδ' δύσκολα του βγάντς
(1893)
Το κακόν ευκόλως γίγνεται, δυσκόλως δε θεραπεύεται
Έπαθα του λιναριού τα πάθη
(1891)
Ερμηνεία: Διότι ο λίνος απαιτεί πολλάς προπαρασκευάς μέχρις οι καταστή χρήσιμος προς ύφασιν
Πριτς, Μαρτάκι μ', ξιχειμώνιασα τα γιδάκια μου
(1893)
Ερμηνεία: Επί των κακώς φρονούντων ότι παρήλθεν ο κίνδυνος
Σα βρέχ ετσά ποτές του μην ευγιάση
(1892)
Ερμηνεία: όταν έρχηται ως η βροχή αφθόνως η ευτυχία δέεται ο ευτυχών να μη διακοπή αυτή βροχή αιωνίως
Ούμπαν κοτσοί και ούμπαν στραβοί σον άε-Παντελεήμον
(1881)
Ερμηνεία: Επί συρροής παντοδαπών ανθρώπων εις τελετήν τινα
Αφκά κι απομέν
(1881)
Αφκά = κάτω
Τυφλοί κουτσοί στουν Αγιου Παντελεήμουνα
(1893)
Ερμηνεία: Επί των ενοχλουμένων παρά παντός έχοντος ανάγκην
Έπιακα 'ναν κλέφτ', τουν αφήνου, δε μ' αφήνει
(1893)
Ερμηνεία: Επί των ενδεδεμένων ανάγκη
Νηστεύ' ο δούλος του Θεού, γιατί δεν έχει να φάη
(1892)
Ερμηνεία: Φέρεται εις ελεεινογίαν των νηστευόντων κατά τας τεσσαρακοστάς ούχι ευσεβείας ένεκεν άλλ' ελείψει πόρων
Μάρτη δείξο με τσ' έξου στέ σο με
(1881)
Ερμηνεία: Επί της προς το αίθριον μεταβολής της ατμόσφαιρας κατά τον Μάρτιον
Ανάψαν οι ποδιές του
(1892)
Ερμηνεία: Εις ένδειξιν υπερβολικής χαράς, ταυτόσημος της φράσης “Γελούν και τ' αυτιά του”
Δε βρίσκεις την άκρα του
(1892)
Ερμηνεία: Είναι ατελείωτον.Εκ μεταφοράς φέρεται περί εκείνων, είν' αδύνατον να κατανοηθώσιν αι πραγματικάς ιδέας και διαθέσεις.
Όντε θα 'δης τη γκάψα, το γαμπά σου βάστα
(1891)
Γαμπά = μάλλινον επανωφόριον με επίκρανον
Όλον το τέρτι μ' τ' αντρών μ' ο θάνατον
(1881)
Ερμηνεία: Επί των και τα μέγιστα δυστηχήματα ως μικρά θεωρούν των
Δεν το κουράρει
(1892)
Ερμηνεία: Φέρεται εις δήλωσιν μετριότητος, καλλονής ιδίως