Αναζήτηση
Αποτελέσματα 1201-1300 από 1932
Ένας νους κι' αυτός ρουμαίϊκους
(1893)
Ερμηνεία: Επί των επιλησμόνων
Τουν έπιασ' η πουλια
(1893)
Ερμηνεία: Επί των εχόντων κατεστιγμένον το πρόσωπον
Όντε 'πη κανείς πηνώ! Πήδα σαν τον πετεινό! 'Σαν το γέρω Σφακιανό!
(1892)
Ερμηνεία: Απευθύνεται προς τους ζητουντας φαγητον εσπευσμένως
Τρείς κακά τον εις τη χώρα, κ' ήσμιξε τσ' η άδικ' ώρα
(1892)
Ερμηνεία: Φέρεται όταν συγτύχωσιν επί τω αυτώ πρόσωπα κακής φήμης
Πέπων φάτος, ξπέφυκεν πάθος άνευ οίνος ακράτος
(1892)
Δηλαδή, το πεπόνι είναι καλόν με το κρασί
Έπεσε το σγουγκαράκι και τον επλάκωσε
(1892)
Ερμηνεία: Απευθύνεται προς τους μεγαλοποιούντας και την ελάχιστην αδιαθεσίαν
Ο Θεός ετρύπεσεν κ' εφήκε σε
(1881)
Ερμηνεία: προς ανόητον
Το κάστανο άντα εξέβε ας σο κουμούσ' εκλώτσε έφτυσεν α
(1881)
Ερμηνεία: Κουμούσ = το ακανθώδης κέλυφος των καστάνων, Εκλώτσι = εστράφη
Ξού γούρ μου 'φαες τ' άνθια μου
(1892)
Σημείωση: γουρ=ψεύδος. Ερμηνεία: Επί των διαρκώς ενοχλούντων τινά.
Πιρνάει στούν αέρα
(1893)
Ερμηνεία: επί των μη υποβαλλομένων εις δημόσια βάρη, φόρους, κ.λπ.
Εχ' κι ου τοίχους αυτιά
(1893)
Ερμηνεία: Επί κατασκόπων
Εκοιμέθεν η πορδή κ' είδεν σέσμαν όνειρον, κοιμηθείσα η πορδή ενυπνιάσθη σκώρ
(1881)
Ερμηνεία: Επί του διηγουμένου παιδαριώδες όνειρον
Ίντσαν θέλ' το καλό σ ευφτάει σε και κλαίς και ίντσεν θέλ' το κακόσ ευτάει σε και γελάς
(1881)
Ερμηνεία: Ον αγαπά Κύριος παιδεύει
Ο λόγος το λόγο ανοί
(1881)
Ερμηνεία: Επί της ατελεύτη του διαδοχής των περί διαφόρων αντικειμένων λόγων, οις ποιούν οι συνδιαλεγόμενοι
Ν' αφήσουμι του γάμου, να πάμι για πουρνάρια
(1893)
Ερμηνεία: Πρέπει να προτιμώνται τα μη επιδεχόμενα αναβολών έργα των επιδεχομένων
Άθρωπον, τ' όνεμαν ατ όνταν θα εβγαίν', ο κώλος ατ να εβγαίν' καλλίον εν
(1881)
Ερμηνεία: Προτιμότερον είναι να πάσχη τις χωρίς να το γνωρίζωσιν άλλοι, ίνα έχη κακήν φήμην
Βαρέα μη λεγνύντς τσακούνταν τα μέσα σ'
(1881)
Συνοδεύεται από κείμενο ....
Τα 'παθα 'γώ στο μέγα δρύ, άλλος κανείς να μην τα δη
(1892)
Εις δήλωσιν αναμνήσεως παρωχημένων θλίψεων και βασάνων
Τα 'δες παπά μου 'βλόησε
(1892)
Ερμηνεία: Εις δήλωσιν ότι δεν πρέπει να στηρίζεται επί προσδοκιών αλλά ν' αρνήται εις όσα βλέπη
Τον γνωρίζω σαν τον κάλπικον παρά
(1892)
Κάλπ' = αραβ. = κίβδηλον
Ήρθε ο κόμπος εις το χτένι
(1892)
Ερμηνεία: Εκ μεταφοράς η φράσις εις περίπτωσιν ανεπίδεκτον θεραπείας
Κόψε ξύλου, φκιάσι Γιώργου, κι αν ρουτάς για Γιάνν΄, ότι ξύλου θέλεις κάνει
(1893)
Ερμηνεία: Επί των μωρών, ους συνηθίζουσι ν' αποκαλώσι τω ονόματι του Γιώργου “Γιώργους έγινες;” λέγοντες
Δυό καρπούζια σι μια μασκάλ' δεν παίρνουντι
(1893)
Ερμηνεία: Επί των εις πλείονα του ενός έργου επιδιδομένων
Τάντερά μου εδέσανε κόμπο από τα γέλια
(1892)
Ερμηνεία: Εις δήλωσιν υπερέμτρου γέλωτος, εκ μεταφοράς από του κωλικού των εντέρων
Εκρέμασαν τα γράμματα 'ς την αχλάδα
(1892)
Επί των εγκαταλειπόντων ημιτελείς τας σπουδάς των
Ου γαμπρός νυγιός δε γίνετι κ' η νύφη θυγατέρα
(1893)
Ερμηνεία: Οι φύσει συγγενείς είναι φίλτεροι των εξ' επιγαμίας
Όποιους έχ' τα γένεια, έχ' κι τα χτένια
(1893)
Ερμηνεία: Έκαστος φροντίζει περί των αναγκών του
Ποιό δάχτυλου να κόψς κι να μη σι πουνέση;
(1893)
Ερμηνεία: Τοις γονεύσιν ο θάνατος οιουδήποτε των τέκνων το αυτό άλγος παρέχει
Ποιός είδε διαν' απαλλανό δεσπότ' αγγαστρωμένο, ποιός είδε άσπρο μέρμηγκα κουτσούτγια φορτωμένο
(1891)
Ερμηνεία: Απαλλανό = πρόβατον ή άλλο ζώο έχον νεογνό
Το δέσε στο ψηλό πανί
(1892)
Ερμηνεία: Φέρ. ιδίως επί υποσχέσεως λαμβανομένης υπό σπουδαίαν έποψιν εκ μεταφ. από τιμαλφούς αντικειμένου όπερ τηρεί τις περιτετιλυγμένον εις πολύτιμον ύφασμα
Του διάβασε και τα κακά της μοίρας του
(1892)
Ερμηνεία: Προσβλητικώς
Έχεις γρόσια ; έχεις γλώσσα
(1893)
Ερμηνεία : Επί των χρημάτων το πάν δυναμένων εν τω λέγειν.
Κι' μπρός βαθύ κι' πίσου ρέμα
(1893)
Ερμηνεία: επί τών ευρισκομένων εν μέσω κινδύνων
Όποιους ειν' απ' όξου απ' του χουρό, πουλλά τραγούδια λέει
(1893)
Ερμηνεία: Ο εκτός των πραγμάτων ων πολλά λέγει
Η πουλλή δουλειά τρώει τούν αφέντη
(1893)
Ερμηνεία: Εν μέτρω πρέπει να εργάζηταί τις
Αυτ' η ασθένεια ούκ έστιν εις θάνατον
(1893)
Ερμηνεία: Επί πράγματος ακινδύνου (γραφικόν)
Ποιόν άγουρον πομπεύουσι; Ούτος από μιάς πομπής ένι
(1898)
Ερμηνεία: Ν. Πολίτου
Έσπασ' η οργή του Θεού τον πόδα τση
(1892)
Ερμηνεία: φέρεται όταν μετά πολλάς προσδοκίας καταρθώθω τι επί τέλους
Δεν ηύρε μηδ' ο παπάς να θάψη
(1892)
Ερμηνεία: Τελείαν καταστροφαί
Δεν είναι κάθε μέρα μπαϊράμι
(1892)
Σημείωση : Μπαϊράμι = χαρά, η μετά το ραμαζάν, ήτοι τον παρά μουσουλμάνοις μήνα των νηστειών, τριήμερος εύρης αυτός ο μετά το ραμαζάν αραβικός μήν. Ερμηνία : Απευθύνεται προς τους αξιούντας να χάνωσι πάντοτε
Για του δεσπότη τ' άλογα ή τα μουλάρια
(1892)
Ερμηνεία: Τοιαύτην απάντησιν λαμβάνει ο αναρμοδίως ερωτών τους διαλεγομένους περί τίνος πρόκειται
Πετά τη σκούφια του για καβγά
(1892)
Ερμηνεία: Λέγεται διά τινός φιλέριδος και προκλητικού ανθρώπου
Ού Θεός αργάει δεν αλησμονάει
(1893)
Ερμηνεία: Ο Θεός είναι δίκαιος και ανταποδώσει εκάστω κατά τα έργα
Τουν έβαλαν στου προυσκέφαλου, θέλ' κι στην τσέργα
(1893)
Ερμηνεία: Επί των μη αρκουμένων τοις παρά τινός εκουσίως παρεχομένοις, αλλ' εγειρούντων παρά λόγον αξιώσεις
Πες μου πως σ' έδειραν κι ξέρου πόσες έφαϊς
(1893)
Ερμηνεία: Επί του πειθομένου ότι τις έπαθε μεγάλην συμφοράν
Ήρθ' ένα κακό; καρτέρ' κι άλλου
(1893)
Ερμηνεία: Επί κακών και δη νόσων αλλεπαλλήλως εσερχομένων
Σαν του λαγού το αίμα
(1892)
Ερμηνεία: Το αίμα του λαγού λαμβάνεται εις παρομοίωσιν θεωρούμενον ως το βαθύτερον ερυθρούν χρώμα
Έλουσεν άτον ας σα νύσα 'ς σην κορφήν
(1881)
Ερμηνεία: Επί ύβρεων τα εξ' αμάξης
Βάρησι του μαχαίρ' στου κόκκαλου
(1893)
Ερμηνεία: Επί εσχάτου κινδύνου εξεγείροντός τινα του ληθάργου
Οκνεάντ΄ ς σ εξάργατα και ς σα παραβραδιάσματα
(1881)
Ερμηνεία: Επί οκνηρών παρακαίρως θελόντων να εργάζονται
Κλαίν οι χήρις, κλαίν κ' οι παντριμένις
(1893)
Ερμηνεία: Επί των ανοικείως μεμψιμοιρούντων
Πάει ν' αγιάσ' κι θα ξεπαγιάση
(1893)
Ερμηνεία: Επί των κινδυνευόντων δια το μη στέργειον τα παρόντα
Τη Παναγίας κ' κάτα εν
(1881)
Ερμηνεία: Επί των θελόντων εις πάντα να προτιμώνται
Φεγγάρ' για κλέψιμου! Χέσι, άντρα μ', κ' έλα μέσα
(1893)
Συνοδεύεται από κείμενο ...
Του ξύλου βγήκ' απ΄ τουν παράδεισου
(1893)
Ερμηνεία: Προς υποστήριξη της γνώμης ότι πρέπει να επτολήττη τις τον υιόν
Τα ποδάρεα τ νερόν εκατίβασαν
(1881)
Ερμηνεία: Επί του λίαν κοπτώντος και άνω και κάτω τρέχοντος δι' υπόθεσιν τινα
Να το μουσκάρ τς
(1881)
Προς μουγκρίζονταν ( υβριστική διότι ούτε λέγουσι προβαγελάδα- χτήνων βοώσαν και ζητούσαν το μοσχάριον)
Πάει με το νου του
(1892)
Ερμηνεία: Ενεργεί απερισκέπτως, ίσον με το κουτουρού
Έναν Παρασκευτών εξού κ΄ έν
(1881)
Σημείωση: Εξού και ελλειπής, λειψός επί ανθρώπων ο πριώρης τιχθείς
Ου λογαριασμός του σπιτιού δε βγαίν' στου παζάρι
(1893)
Ερμηνεία: Ο κατ' οίκον υπολογισμός εξελέλχεται ψευδής υπό των πραγμάτων
Ου κάλπικους ου παράς πουτές χάνιτι
(1893)
Ερμηνεία: Επί αχρήστου όντος, όπερ καιπερ αποβαλλόμενον σώζεται
Μι ξένα κόλλυβα
(1893)
Ερμηνεία: Επί των πραττόντων τι είτε υπέρ εαυτών είτε υπέρ του κοινού δι' αλλοτρίων μέσων
Αν σι γαμήσ' ου κατής που θα πας να κριθής;
(1893)
Ερμηνεία: Ο παθών υπό άρχοντος τίποτε δεν κερδαίνει, εάν ζητήση να δικαιωθή
Όνταν κι θέλω να φιλώ σε, ορωτώ σε: το μάγουλο σ' πού καικά εν;
(1881)
Ερμηνεία: Επί εκείνων, οίτινες μη θέλοντες να πράξωσι τι το οποίον προτείνεται εις αυτούς προσποιούνται ότι δεν εννοούσι και ερωτώσιν ίνα λάβωσι δήθεν περισσοτέρας οδηγίας
Ο λύκο άντα κρούει ς σά πρόβατα, άς κλαίει όπ έσ' τό ένα
(1881)
Ερμηνεία: Επί γενικής βλάβης καθ' ήν βλάπτονται μάλλον οι έχοντες ολίγα, ενώ οι πλούσιοι μέρος μικρόν τού πλούτου των αποβάλλουσιν
Ο γάϊδεαρον εξ ψοφά κ' η ζεμία τ έρται απέσ
(1881)
Ερμηνεία: Επί του εν αλλοδαπή θνήσκοντος και τον εν τη πατρίδι οίκον, ον έτρεξε διά του θανάτου του βλάπτοντος
Ο θεού όνταν εδούνεν τη γνώσ' κούπα εκείσουν
(1881)
Ερμηνεία: Προς ανοήτον.
Σ σο κιφάλ' ατ γραμμένον έτου
(1881)
Ερμηνεία: Εις υποστάντα δυστυχήματι
Που δίσκος εν τη ερήμω;
(1881)
Ερμηνεία: Επί ισχυράς αρνήσεως της υπάρξεως πράγματος τινός
Το σ΄έρ ντό εσ΄ κι τρομάζ
(1881)
Επί πλουσίου δίδοντος ελευθέρας τους πτωχούς
Η δουλειά τ γαϊτεάν πάει
(1881)
Ερμηνεία: Επί του επιτυγχάνοντος και κατευοδούντος επιχείρησιν τινά και τ' ανάπαλιν
Ο τσεπρέας τον τσεπρέας καρκαπούτσ λέει
(1881)
Ερμηνεία: Εις τους ονειδίζοντας τοις άλλοις δια τα ελαττώματά των και μη εξεταζόντων ότι και αυτοί τα αυτά ή όμοια ελαττώματα έχουσιν
Όσας είναι από πάνω από τη γη είναι και από κάτω από τη γη
(1892)
Ερμηνεία: Είναι πονηρότερος ή όσον φαίνεται
Όποιους έχ' πουλύ πιπέρ' βάν' κι στα λάχανα
(1893)
Ερμηνεία: Ο έχων πολλά χρήματ' αναλίσκει και εις περιττά και ευτελή
Του μήλ' απουκάτ' απ' τη μηλιά θα πέση
(1893)
Ερμηνεία: Επί των ομοίων τοις γονεύσιν υτέν προς την κακίαν
Επήρε την κάτω βόλτα
(1892)
Ερμηνεία: Επί διαφόρων περιπτώσεων, αλλά κυρίως περί εμπόρων, ήρξατο να καταπίπτη
Δώδεκ' Αποστόλ' ήταν, κάθε ένας τουν πόνου τ' έκλει
(1893)
Ερμηνεία: Ταύτα λέγει ο μη παρηγορούμενος δια την συμφοράν του, ενώ άλλοι μεγαλυτέραν αυτου έπαθον. Ταύτο και παρά Μιχ. Τω Ψελλώ “εκατον Παύλοι απέθανον και ο καθείς τον ίδιον πώλον κλαίγει”
Κακός είνια κι' ο ζόρες
(1892)
Ερμημεία: Αλληγορικώς, αντί του ότι και δια της βίας γίνονται πολλάκης κατορθώματα
Δέ σου δίδω, γρά, ψωμί. Βρέξε μού το στό ζουμί. Δέ σού δίδω σκιασυλιάς! Βρέξε μού το σκιάς καλά!
(1892)
Περί των ζητούντων πολλά, ενώ δεν χορηγούν τα αυτοίς ουδ' ολίγα
Τον έδειρε σαν το μοναστηρικό λινάρι
(1892)
Ερμηνεία: Εις ένδειξιν ότι εδάρη τις ανηλεώς
Είναι για όξ' από 'δώ
(1892)
Ερμηνεία: Κυρίως σημ. Ότι είναι τις διά καλύτερον τόπον του ιδικού μας. Αλλ' επειδή “όξ από δω” λέγεται ο διάβολος σημ. Η φρ. Αλληγορικώς ότι είναι τις αποδιοπομπαίος
Ο σκέπιδας τσουπίζ τσαι χάται
(1881)
Ερμηνεία: Επί οίτινες άμα οι βρύσωσιν κ' ενοχλήσωσιν τινα φεύγουσιν, είνα να μην τιμωρηθώσιν και αυτό τιμωρούσιν αυτοί εαυτοίς δια τηε φυγής, Σημειωση : Σκέπιδας = σφήξ
Κάθετ η πομπή 'ς σο φόρον και γελά τον κόσμον όλον
(1881)
Ερμηνεία: Επί των κατηγορούντων άλλους μη βλεπόντων δε ότι αυτοί είναι μάλλον κατηγορητέοι
Όσον ζω (πάγω) μανθάνω
(1881)
Ερμηνεία: Επί παραδόξων ακουσμάτων εξών γέρων τις μανθάνει τι
Κι παπάς έγινες, Κώστα; Έτσ΄του φιρ' η κατάρα
(1893)
Ερμηνεία: Επί του παρ΄αξίαν ανεχρομένου εις τινα υψηλήν θέσιν
Μ' αγαπάει η πιθιρά μου
(1893)
Ερμηνεία: Επί τους ευρισκόντος τινας εν τη τραπέζη εσθίοντας
Λέει του ήλιου φέξαι μου γή θα σου φέξω
(1892)
Ερμηνεία: Επί εξαισίας καλλόνης
Το 'βγαλε από τον πάτο του γιαλού
(1892)
Ερμηνεία: Επί ανακτήσεως του σχεδόν απωλεσθέντος αντικείμενον
Καβαλλάρης εψούνισε
(1892)
Ερμηνεία: Όταν αγοράσε τις αντικείμενον και εις μεγαλυτέραν της αξίας του τιμής ή κακής ποιότητος, και γενικώς επί των νυμφευομένων δυσειδή γυναίκα
Πολλά πιπέρ όπ έσ' 'ς ση σουρβά πα βάλλ
(1881)
Ερμηνεία: Επί των περιττάς δαπάνας ποιούντων πλουσίων
Ας στο μέγαν το ποτάμι έπαρ νερόν
(1881)
Ερμηνεία: Προτιμότερον να ζητήση τις και λάβη τι παρά ευπορούντος ή παρά πένητα, διότι ούτος θα νομίζη πάντοτε ότι έκαμε μεγάλην ευεργεσίαν και θα έχη περισσότερας απαιτήσεις
Τι σε μέλ΄ εσέν΄, καλέ μου, για το γύρο της ποδιά μου;
(1879)
Ερμηνεία: Ου φροντίς Ιπποκλείδη ...