Αναζήτηση
Αποτελέσματα 1101-1200 από 1932
Σαν ου κολους όνταις κλάνη
(1893)
Ερμηνεία: Επί ληρούντος
Ελάδ αν εν, ανοίεται, νερόν τσουρούται
(1881)
Ερμηνεία: Επί φήμης ήτις αληθής μεν ούσα διαδίδεται, ψευδής δε παύει διαδιδομένη
Άλλα λέγν άτον και άλλα φτάει
(1881)
Ερμηνεία: Επί απειθοίς
Τον έπιασαν οι δρίμαις τ' Αυγούστου
(1892)
Ερμηνεία: Αντιστοιχεί προς το αρχαίον: Αστρόβλητος
Μου 'ρχεται σαν να φορώ ανίπλυτη κοιλιά στη μούρη
(1892)
Συνοδεύεται από κείμενο ...
Γάλαν φα και γάλαν πια, γάλαν λούσον τα παιδία
(1881)
Ερμηνεία: Επί μεγάλης αφθονίας γάλακτος (εκ τινος άσματος)
Όπου ακούς πουλλά κιράσια, πάρε μικρό καλάθι
(1893)
Ερμηνεία: Δεν πρέπει να πιστεύη τις τοις πολλά υπισχουμένοις
Μερμήκαν κι γλυν
(1881)
Ερμηνεία: Επί ευσεβούς και δικαίου όστις ουδένα βλάπτει
Αρ αΐκον εν και λέγν άτο τεπούρ
(1881)
Ερμηνεία: Προς τοις μόλις εννοούντας τι (σκωπτικά)
Έβαλεν η αραπτσύα τον πόδα τση στο τσικάλι
(1892)
Ερμηνεία: Λέγεται όταν τσουκνιάση το φαγητόν
Με ξένα φτερά
(1893)
Ερμηνεία: Επί των πραττόντων τι είτε υπέρ εαυτών είτε υπέρ του κοινού δι' αλλοτρίων μέσων
Έρχιτ' η μάϊα μι του ρούγ'
(1893)
Μορμολύκειον εν νηστεία
Κουζουλός παπάς σ' εβάφτιζε και δε σ' εκουτσοκεφάλιζε
(1892)
Ερμηνεία: Ελεεινολογητική φράση επί των λεγόντων άτοπα
Πέρνει μυρωδιά σαν το γάτη
(1892)
Ερμηνεία: Εκ μεταφοράς από των γαλών, εχουσών οξυτάτην την όσφρησιν
Που ξυρίζεσαι;
(1892)
Ερμηνεία: Απευθύνεται προς τον απρεπής συμπεριφερόμενον. Είναι δ' άνθρωπος και ξυρίζεται εις το κουρείον, η ζώον και κείρεται υπό των βοσκών
Εμπρός πατήρ, υιος δε βλουγάει
(1893)
Ερμηνεία: Ταυτον τω ''Αρχηγω παρόντος, πασ' αρχή παυσάσθω''
Η γης πουτές δε λέει ''σιούκου''
(1893)
Ερμηνεία: Επί του οκνούντος να εγερθή
Ή μικρός παντρέψ' ή μικρός καλουηρέψου
(1893)
Ερμηνεία: Εις απολογίαν του λίαν νέον τινα νυμφευθήναι
Το δειξ' απ' του πουδαναρι
(1893)
Ερμηνεία: Απέπεμψε τον αιτήσαντ' αποτόμως
Ας τ' έναν ξύλον ιφτεάρ' πα εβγαίν και σταυρόν πα εβγαίν
(1881)
Ερμηνεία: Επί περιστάσεως καθ' ην εκ δύο τέκνων των αυτών γονέων ή της αυτής πατρίδος ομέν είναι κακός, ο έτερος όμως αγαθός
Την αρσήν το τέλος και την μέσεν κι' ξέρ'
(1881)
Ερμηνεία: Εις τον λέγοντα ότι γινώσκει πράγμα τι ενώ αγνοείται κυριώτερα αυτού μέρη
Πολλοί να σου ζηλέψουνε και λίγοι να σου μοιάσουνε
(1892)
Ερμηνεία: Ειρωνικώς προς τους στερουμένους επιζήλων προσόντων
Έπαθε των παθών του τον τάραχο
(1892)
Ερμηνεία: Φέρεται όταν υφίσταται τις πολλά προς ένα σκοπόν
Η γλώσσα ζωγρό γερτέ τσείται κλαδία ουτσ' 'εσ
(1881)
Ερμηνεία: Επί φλυάρων και φιλοκατηγόρων
Εντώκεν τ' έναν τ' ωβόν κ' εσέγκεν 'ς σ' άλλ απέσ'
(1881)
Ερμηνεία: Του μικρόν τι κατόρθωμα ωμέγα διηγούμενον. Σκωπτικός
Από την πείνα γυρεύει μαρεύτα
(1892)
Σημείωση: Merenda = δειλινόν, εκ του merendare = τρώγω το δειλινόν αλλ' η πείνα ετέθη αντί του πτωχός
Ο διάολος έσκισε πολλά παπουτσια ώστε να τσοι σμίξη
(1892)
Ερμηνεία: Φέρεται εις δήλωσιν επιτυχούς συντροφίας
Το 'ριξε σόπρα
(1892)
Ερμηνεία: Φέρεται περί των προσκολωμένων παρά τινι οικογένεια, ιδίως χάριν διασκεδάσεως η εκ πλαγίου συμφέροντος, είτε περί των εγκαταλειπόντων το επάγγελμα αυτών και επιδιδομένων εις ευτυχίας
Βοήθα μου, παπουτσι μου
(1892)
Ερμηνεία: Την φράσιν ταύτην λέγει ο φεύγων δυσαρεστημένος ή εσπευσμένο, οιονεί ξεκιαλούμενος την βοήθειαν των ευδών του διά ν΄απομακρυνθή ταχέως
Μπήκαν μύγις στ' αυτιά
(1893)
Ερμηνεία: Λέγεται ότε τις εγείρεται του ληθάργου
Ερούξεν το ζινίσν αυτ
(1881)
Ερμηνεία: Επί του εις μελαγχολίαν περιπέσοντος
Εμαλεάσεν η γλώσσα τ'
(1881)
Ερμηνεία: Επί του πολλάς διδόντος τινί συμβουλάς και μη δυναμένου να πείση αυτόν
Έσυρα τη γιακά μ'
(1881)
Ερμηνεία: Επί πονηρού ανθρώπου από του οποίου πολλά παθών τις ηλευθερώθη
Έχε γειά ριζούλα μου, στο καλό κορφούλα μου
(1879)
Ερμηνεία: Επί των γεννημάτων αρχιζόντων να αναπτύσονται
Ν' αϊλί που κι ακούει γονιοί λόγον
(1881)
Ερμηνεία: Επί των μη υπακουόντων εις τας συμβουλάς των γονέων και δυστυχούντων.
Hα τ' εμόν καί πού ν τ' εσόν
(1881)
Ερμηνεία: επί γυναικός παρεχούσης εαυτήν εις οιονδήποτε προς συνουσίαν
Ντό έσαν. Καί ντό κ' έσαν
(1881)
Ερμηνεία: τα εξ' αμάξης
Σ ση γλώσσα μ' απάν [τσ]είται
(1881)
Ερμηνεία: Επιλέξεως ην ενθυμείται τις, αλλ' ήτις δεν τω επέρχεται αμέσως εις την γλώσσαν, ίνα την είπη
Μια βολά 'θέλε να πάει ο Οβραίος στο κουμέρκι και του 'λαχε Σαββάτο
(1892)
Ερμηνεία: Διαν αποτυγχάνη τις εις κάποιον επιχείρησιν
Του δώκε την πατσαβουριά
(1892)
Ερμηνεία: Φέρεται συνήθως επί του λαμβάνοντος αρνητικήν απάντησιν εις πρότασιν γάμου και επί πάσης περιπτώσεως εις ένδειξιν αποστροφής ή εκδιώξεις
Αυτά δεν τα παίρνει ο μπακάλης
(1892)
Ερμηνεία: Εις ένδειξιν ότι τα κίβδηλα ή κενα δεν έχουν αποτέλεσμα
Του 'παιξε ένα καγιάρι
(1892)
Καγιάρ = το πελέκωμα το ονύχων των φορτηγών ζώων δι' ειδικής κοπίδος
Του 'παιξε ένα αλάι
(1892)
Αλάι = Σύνταγμα και τελετή
Σέρν' ο Γιάννης τον Γιάννη, η Γιάννενα τον Γιάννη
(1892)
Ερμηνεία: Φέρει όταν ο προσκεκλημένος άγει συν αυτώ και μη προσκεκλημένους
Έφαγε και τση ραβδαίς και τα κρομμύδια
(1892)
Προυτάθη εις εγκληματίαν να εκλέξη μεταξύ των εξής δύο ποινών, τεσσαράκοντα ραβδισμούς ή τεσσαράκοντα κρόμμυα. Ούτος προτίμησε την βρώσιν των κρομμύων, υπολαβών αυτήν ευκολωτέραν, αλλ' αφού έφαγε τα ημίση, μη αντέχοντος ...
Παστρικός σαν τση κόττας τα πόδια
(1892)
Σημείωση: Αλληγορία, καθότι της κόττας τα πόδια είναι πάντοτε λασπωμένα
Εγινήκανε μπερμπελέσι
(1892)
Σημείωση: μπέρ (τουρκική) = επάνω
Εβγήκε φιτύλια από τη μύτη μου
(1892)
Ερμηνεία: Φέρεται όταν διαδέχηται την διασκέδασιν στενοχωρία ή το κέρδος ζημία
Όποιους πειναει, κουμμάτια (παρ' άλλοις φούρνους με καρβέλια) νειρέβιτι
(1893)
Ερμηνεία: Ούτινος επιθυμεί τις, τουτο κατ' όναρ βλέπει
Η σκύλλ' αν δεν ταράξ' την ουρά τς, δεν παν τα σκυλιά κουντά της
(1893)
Ερμηνεία: Ότι δεν προσβάλλεται η ατιμάζεται τις, αν μα αυτός ούτος δω αφορμήν
Ικεί 'π' δε σι σπέρν' μη φυτρώντς
(1893)
Ερμηνεία: Επί πραττοντων τα μη ανήκοντα
Κι του πουλιού του γάλα
(1893)
Ερμηνεία: Επί του χρήσθαι πάντι και δη και δυσευρέτω πράγματι υπέρ τινος, οιον ασθενούς
Ικεί 'π' δε σι σπέρν' φυτρώντς
(1893)
Ερμηνεία: Επί πραττοντων τα μη ανήκοντα
Ή παπάς παπάς ή ζευγίτς ζευγίτς
(1893)
Ερμηνεία: Έκαστος πρέπει να επιδίδηται εις εν έργον
Η γλώσσα (δεν) κλαδία κ' έσ'
(1881)
Ερμηνεία: Επί φλυάρων και φιλοκατηγόρων
Η ψσή τημ ψσήν, όνταν κι θέλ', ποπά πως στεφανώνεις;
(1881)
Σημείωση: Είναι στίχος γνωστού άσματος
Στάζ το δόντιν άτ
(1881)
Ερμηνεία: Επί του λίαν επιθυμούντος πράγμα τι, το οποίον άλλος έχει και δεν δύναται αυτός ν' αποκτήση
Έσπασε κι απ' αλλού
(1892)
Ερμηνεία: Η φράσις φέρεται όταν εις επίμετρον διαφόρων γεγονότων προστηθή αίφνης έτερον απρόσωπον ανελπίστου προελεύσεως
Κρυφός ποπάς κι γίνεται και αν γίνεται πα κι λουτρουά
(1881)
Ερμηνεία: Επί πραγμάτων τα οποία δεν δύναται να κρύπτωνται από των ανθρώπων ως εκ της φύσεως αυτών
Με την πορδήν χαβίτς θα φτάει
(1881)
Ερμηνεία: Εις τους προσπαθούντας δια μικρών θυσιών να επιτύχωσι μεγάλα πράγματα
Σιλ καματεροί και εις διαταγωγός
(1881)
Ερμηνεία: Επί πολλών εργατών διευθυνομένων υφ' ενός και δι αυτό κατά θέλησιν εργαζομένων
Του γονέοι σ' το λόγον ν' ακούς
(1881)
Ερμηνεία: Επί των μη υπακουόντων εις τας συμβουλάς των γονέων και δυστυχούντων.
Οπ εγβαίν τσαι πορπατεί για κάτ ευρίσκ τσαι τρώει για κάτ ευρίσκ τσαι τρώει ατότονα
(1881)
Ερμηνεία: Συμβουλή προς αέργους μένοντας εν τη οικία ενώ όταν γυρίζωσι έξω δύνανται να εύρωσι εργασίαν τινα
Οπέρτς εκάεν το μουνίν κι' οφέτος εξήβεν η τσούχνα
(1881)
Ερμηνεία: Επί των λίαν αργά αναφερομένων αποτελεσμάτων γεγονότος τινος
Ούς ν' απλών' το έναν το ποδάρν ατ τ' άλλο τρώει ο λύκον
(1881)
Ερμηνεία: Επί των βραδέως περιπατουντων
Ούς να σκων το έναν το ποδαρ, τ' άλλο τρώει ο λύκον
(1881)
Ερμηνεία: Επί των βραδέως περιπατουντων
Π' εθέλεσεν κ' επέθανεν τη γην χαράν εποίκεν
(1881)
Ερμηνεία: Επί κακών ανθρώπων αποθνησκόντων
Όπου σαεύ σαεύκεται
(1881)
Ερμηνεία: Τιματαίτη όταν τιμά τους άλλους
Οσημερνός εν και αυριζνός κ εν
(1881)
Ερμηνεία: Επί γερόντων
Είνας ποντικός έφαεν τ' αλεύρεα, καί άν ορωτούνε σε, λές οι ποντικοί έφαγαν ατα
(1881)
Ερμηνεία: Επί περιστάσεως καθ' ήν ενός πταίοντος πολλοί επισύρουσι τήν αιτίαν
Μεγάλον ένεαν του σπανού, α κ' ευρέθη το χτέν' ανάτ
(1881)
Ερμηνεία: Επί των μη εχόντων πράγμα τι το οποίον δεν χρειάζεται και δι αυτό ουδόλως περί αυτού φροντιζόντων
Βάλλεν το καρυδόφυλλον και φα των εβδομάδων
(1881)
Ερμηνεία: Επί της καταλυσιμού εβδομάδος , της μετά την εορτήν της Πεντηκοστής μεθ' ήν εβδομάδα άρχεται η νηστεία των Αγίων Αποστόλων
Τη γυναικός τα μαλλιά μακρέα και ο νουν κοντόν
(1881)
Επί ανοήτων γυναικών
Κι θέλ' άτον κι παίρ' άτον κυλίστε άτον ας έρται
(1881)
Ερμηνεία: Επί των προσποιουμένων ότι δεν θέλουσι τι, ενώ πράγματι επιθυμούσι
Η γλώσσα στούδια κ' έχει και στούδια τσακώνει
(1881)
Ερμηνεία: Επί των προξενούντων τοις άλλοις λύπην δια προσβλητικών λόγων
Ηύρες άτο θέλτς και χτουπισμένον
(1881)
Ερμηνεία: Προς τον ανελπίστως αποκτήσαντά τι και επιθυμούν τα αυτό καλύτερον
Ο δρόμος ανοιχτός εν
(1881)
Ερμηνεία: Πρός τον μη υπακούοντα τον και ζητούντα ν' απαλλαχθή (απειλητικώς)
Ήντσαν εβγαίν και πορπατεί για κάτ' ευρήκ και τρώει άτον για κάτ' ευρήκ τρώει
(1881)
Ερμηνεία: Συμβουλή προς μένοντας εν τη οικία ενώ όταν γυρίζωσι έξω δύνανται να εύρωσι εργασίαν τινα
Κάθετουν πομπή 'ς ση Δεβαν κ' ενεθέκνεν τοί δεβάτας
(1881)
Ερμηνεία: Επί των κατηγορούντων άλλους μη βλεπόντων δε ότι αυτοί είναι μάλλον κατηγορητέοι
Μή' νύφη, καθώς ήξερες, καθώς ήυρες
(1893)
Ερμηνεία: Δεν πρέπει να φέρηται τις εν τω οίκω του έτερου ως εν τω εαυτού
Αντά πρίπι δεν έβριχι, κι του Μάη χιόνιζι
(1893)
Ερμηνεία: Επί του παρά καιρόν πράττοντος τι και ούτως ουδεν ωφελούντος
Τί κάντς, γέρου; Κουκκιά σπέρνου
(1893)
Ερμηνεία: Επί των άλλ' αντ' άλλων απεκρινομένου
Επήρε την πετσοπουλα
(1892)
Παρεμφερής χυλόπιτα
Θα δης ποσ' απίδια βάν' ο σάκκος
(1892)
Ερμηνεία: Εκφοβιστική έκφραση
Τ' ανταμικό του γουμάρ' του τρώει ου λύκους
(1893)
Ερμηνεία: Πάν κτήμα ανήκον κοινή εις δύο ή πλείονας αμελείται και φθείρεται.
Δεν μου ιδρώνει ταυτί
(1892)
Ερμηνεία: Το κυριώτερον γνώρισμα ότι εν φορτηγό ζώον εκουράσθη είναι το να ιδρώση εις το αυτί. Η φράσις αυτή του αδιάφορου.
Νηστεύει η δούλους του Θιού, γιατί δεν έχ' να φάη
(1893)
Ερμηνεία: Επί των κατ' αναγκών νηστευόντων
Γόμωσον και ας εν και οξείδ
(1881)
Ερμηνεία: Επί οινοφλύγων
Οι τοίχοι έχουν αυθιά
(1892)
Ερμηνεία : Απαιτείται δηλαδή άκρα προσοχή όταν ομιλή τις, διότι είναι ενδεχόμενον να γνωσθή το λεχθέν ανελπίστως
Όσου 'ν' του σίδηρου ζιστό, δουλέβιτι
(1893)
Ερμηνεία: Εν καιρώ πρέπει να πράττη τις τι
Άνθρωπον ντο λέει κι γίνεται, ο Θεός ντο λέει γίνεται
(1881)
Ερμηνεία: άλλαι μεν βουλαί ανθρώπων, άλλα δε Θεός κελεύει
Ίντεαν εν γραμμένον θα γίνεται
(1881)
Ερμηνεία: Το πεπρωμένον διαφυγείν αδύνατον