Αναζήτηση
Αποτελέσματα 301-400 από 17372
Άπο τον Άδη αξαργεί
(1876)
Ετοιμοθάνατος. Γραφές μαζώνη
Στον ατζαμή πάει το ψάρι
(1876)
Δεν έχει μάτια να τον δη
(1876)
Άσπρο χαρτί, μαύρο μελάνι
(1876)
Άτεχνος κακόμοιρος
(1876)
Ασκημοφόρει και μην εργάς
(1876)
Εργώ = ριώ, ρίγος
Αν δεν αστράψη, δεν βροντά
(1876)
Που θ' αρχήσης απ' τη μέσω
(1876)
Άρχος ένας, κι' ως εκεί
(1876)
Μήδ' αρχήν έχει, μηδέ τέλος
(1876)
Άρτος δυνάμεως...
(1876)
Ξύλο άκαρπο
(1874)
Ο μή γεννών τέκνα
Θα ρήξω στ' άστρι
(1879)
Τ' άσπρα κάνουν τ' άσπρα
(1876)
Αρχόντου ορμήνια, θάνατος
(1876)
Άρχοντας, φωτιά και φλόγα
(1876)
Άσκημη μικρή κι όμορφη μεάλη
(1876)
Λογαριασμός αγγασμός
(1874)
Η διεκπεραίωσις (εκρεμών) λογαριασμών αγία
Τό πλύμα κάνει πρίσμα
(1876)
Βλάπτει
Τό πλύμα γεννα πρίσμα
(1876)
Βλάπτει
Σύρτα φέρτα
(1876)
Σαράντα φας, σαράντα πιης, σαράντα μετανώσης
(1876)
Την εορτή των αγίων 40 μαρτύρων, 9 Μαρτίου...
Από μικρόν ως μεγάλο
(1876)
Α' βάση 5, 9, 30, 2, 19...
Των καλών η συντροφιά (κολλιά) παντοτεινό στεφάνι, των κακών η συντροφιά μηδ' ήτο, μεδ' εφάνη
(1876)
"Στυππείον συνηγμένον συναγωγή ανόμων και η συντέλεια αυτών φλόξ πυρός" Σοφ. Σιρ. κα' 9 ώδε το διηγ. των 3 ληστών της Γερμανίας....
Αι σον Άδην κάκαλα γυρεύει
(1874)
Από του Άδου πόσθην αιτεί. Ερμ. Επί των αδυνάτους αιτήσεις ποιουμένων
Ας σο μυτίμ μ έρθεν
(1874)
Εξήλθε των ρινών μου
Ας σογ κοντόν τον άνθρωπον να φογάσαι, όσο εν απάν τη γης, άλλο τόσον εν κι αφ' κάτ' η γης
(1874)
Συνοδεύεται από κείμενο ...
Από κάτ΄ από το δραπάνι είν΄ η πείνα
(1876)
Διότι άκρια του χρόνου και θερισμός, σπάνις σίτου
Εσήν τη γην εσήβα
(1874)
Κατά της γης κατέδυν
Άσπαρτο κι αγέννητο, τ' όνομά του Γιάννης
(1879)
Εκ αννεάρητων
Όποιος ολιγωρεί ν' αρχοντύνη συγερά την εφτωσίαν
(1874)
Ο σπεύδων πλουτείν συγγκράσκει τη πενία (ή πτωχεία)
Το χέρι σ' έβαλες ς σο μελοκούτιν
(1874)
Την χείραν ενέβαλον εις κυτίον μέλιτος
Όλι οι γύφτοι μια σειριά
(1873)
Η αγάπη μάτια δεν έχει
(1873)
Ας σο χαλκόν ατς αφκά μυμύιας διαβαίνουνε υπό την χύτραν αυτής μυίαι διέρχονται
(1874)
Ερμηνεία: Επί των αμελών και οκνηρών γυναικών, αίτινες τιθέμεναι την χύτραν εγκαταλείπουσι του δε πυρός σβυσθέντος μυίαι διέρχονται υπ' αυτήν
Μαλώνομε γειτόνισσα; Και εγώ στα νύχια στέκω
(1879)
Ερμηνεία: Επί φιλερίδων και φιλονείκων
Ας σο στούδιμ μ'΄εν ντο κι' αγαπεύουμαι
(1874)
Εκ του οστού μου το μη αγαπάσθαί με
Όπου δουλεύγει βασιλιά, έχει τιμήν και ρόα
(1876)
Μισθόν
Για έβγα, ήλιε, για να βγής
(1877)
Ερμηνεία: Ειρωνική κατά ασχήμων και δύο ειδών γυναικών, αίτινες νομιζωσιν εαυτάς ωραίας, έχει σε των αρχών εξ' άσματος, όπερ έχει ούτος: Για έβγα ήλιε για να βγώ, για λάμψε για να λάμψω, πολλές καρδιές να κάψω. Εσύ κι αν ...
Αυτά τα λέγουν στο μύλο
(1877)
Ερμηνεία: Επί λόγων μη αρεσκούντων και αναξίων προσοχής
Άσπρ' αν είναι τα μαλλιά μου, μνί δα οι κρίνοι δεν είναι άσπροι!
(1876)
Ερμηνεία: Ως και οι κρίνοι, άσπροι είναι και εκείνοι, άσπρο είν και το τσενταμίνι
Όγοιος τ' άστρα (;) λοαριάζει, νηστικός πάντα πλαγιάζει
(1876)
Άστρα ; ίσως λάθος αντί άσπρα
Ο άνθρωπος κάνει το βιός
(1873)
Μικρός μεν αλλά μαχητής
(1873)
Μη κλαις κεφάλιν ντ έπαθες, κλάψον ντο θια παθάνης
(1874)
Μη κλαίε εξ' οις έπαθες, κλαίαι εφ' οις πείσει
Λωλός άρχος, ως του διώξη
(1876)
Δόξη ως του φανή