Αναζήτηση
Αποτελέσματα 15901-16000 από 17372
Τον Μάρτην το πωρνό ψοφά ο γάδαρος και το μεσημέρι βρωμίζει
(1876)
Ψύχους – ζέστης
Το έξ το μήλον κόκκινον και τ' απέσ σαπεμένον
(1877)
Ερμηνεία: Επί των έξωθεν μεν φαινομένων ωραίων και καλών πραγματικώς δε μη όντων τοιούτων
Τον Μάρτη κάν' εργάτες κι' ας ήναι κι' ακαμάτες
(1876)
Ερμηνεία: Διότι μεγάλαις είναι ημέραις
Τον Μάρτη ξύλα φύλαε, μην κάψης τα παλούκια
(1876)
Ερμηνεία: Άλλως θα κάψης και τους πάλους του σπιτιού του Μάρτη
Ήρτεν ο κόμπος στο χτένι, γη ο κόμπος θα κοπή, γη το χτένι θα σπάση, ένα θα ν' από τα δυο
(1876)
Ερμηνεία: Επί ξηρού ακμής στον Πόντο
Από τα κεραμίδια τόπεσε
(1873)
Ερμηνεία: Επί ανελπίστου ευτυχίας
Χίλιος κόσμος, χίλια λόγια
(1877)
Ερμηνεία: Ότι έκαστος έχει ιδίαν γνώμην και κρίσιν
Α θα φανής με τσ' ομοίους σου, κι όχι με ψόφιαις ψείραις
(1876)
Απεδελτιώθησαν χωριστά αι διαγραφείσαι
Από τα μάτια δεν ήμπλεψα κι΄ από τα φρύδια θα δω;
(1876)
Υποδηλούται, άσεμνον
Η Κωσταντινιά είν' της ολίγα κι ακού τον Κώστα να γκαρίζη
(1876)
Ιαν τοπε τι Κωσταντάκενα ο Κώστας ας φροντίζη. Τι του πες. Ναει τον Κώστα;
Α' δεν τον αποφασιζ' ο κριτής, δεν τον εκρέμα ο μπόγιας
(1876)
Τι σου φταίγει ο μπόγιας, μην του βάργομας του μπόγια
Και τον κουφό καμώνεται, και ρίχτει και τ' αυτί του
(1876)
Και ρίχτει ή μα ρίχτει
Θέλει να κρυφτή μα η τέχνη τον προδίνει
(1876)
Ο πιτήδειος
Αποκρηά χωρίς κρήας, τυρινή χωρίς τυρί, χωρίς ψάρια των Βαγιών, Πάσκα με χωρίς ψητό
(1876)
Κρήας ή κρηαίς
Έχομε και λιες και λίγια έχομε κι' αγριολίδια
(1877)
Επί των ασημάντων ανθρώπων των ζητούντων να αναμιχθώσι μετά των μεγάλων
Μ' είπεν όσα σέρνει η σκούπα
(1874)
Ή μου αρμάθιασε όσα σέρνει το φουρκάλι
Πόσα θωρούν τα μάτια μου κι' ο νους μου τα σκεπάζει
(1876)
Μέρος άσματος ... πόσα θωρούν τα μάτια μου κ' η πληωμένη μου καρδιά κλαέι κι αναστενάζει
Ο μεθυσμένος κι ο δαιμονισμένος είν΄ το ένα
(1876)
Η μέθη μικρ.
Εν ω ευρώ σε, εκεί και κρινώ σε
(1876)
Γραφτό
Τού λείπει ο βασιλεύς
(1874)
Σημείωση: Είναι ελαφρόνους
Το λύκον ετραυαγέλιζαν κ' εκε΄νος έλεεν του πόπα τα αιίδια α κι' αν πάνγε
(1877)
Ερμηνεία: Επί εκείνων οίτινες άλλα διανοούνται και λέγουσι ενώ άλλα συμβουλεύσουσι εις αυτούς
Ο λύκον το μαλλίν ατ αλλάζ και το χούω ατ κι αλλάζ
(1877)
Ερμηνεία: Επί των μοχθηρών των προσποιουμένων ότι γίνονται αγαθοί
Τ' αρνία και τα πρόγατα να κλαίουν που κ' έχουν μάνναν και κύρην
(1874)
Κατ' αίγας αγρίας
Πού κρασί και πού μοσκάτο, και λες, πως πάντα μισομεθυσμένος σκόνεται απ' την τάβλα
(1876)
Και λες ή και λες σου
Που σε κυτταει και δε μιλά το στάλο σου μπάζει
(1876)
Κρυφά σε καταριέται
Πού κρασί από τα χτές, πού α μείνη, εκειό ξινίζει
(1876)
Για τ' αύριο
Είπα 'γω πολλά και σώνει ας λαλήση κι' άλλ' αδόνι
(1876)
Τούτο εν τέλει τοις διστίχοις
Για το κομμάτιν το λαρδί θα πω την κάτταν πεττεριά;
(1876)
Δεν την λέω δα
Είντα να πω, κι' είντα ν' αφήκω!
(1876)
Τι μεν πρώτον τι δ' ύστερον
Πε μου το, να μη σου το πω
(1876)
Ο καιρός περνοδιαβαίνει κι η κακομοιριά 'πομένει
(1876)
Ή κακοσυρτιά