Αναζήτηση
Αποτελέσματα 801-900 από 2664
Όπου δεν είδε παλάτι είδε φούρνο και θιαμάχτη
(1883)
Εθαύμασε
Τι ασπρόχαρος έρθε τώρα
(1893)
Ασπρόχαρος λέγεται εκείνος που δεν επιφέρει θλίψιν πολλή στους συγγενείς
Χαίρω, μάνα, τον υιό σου κι΄α(δ)ερφή τον α(δ)ερφό σου
(1893)
Επί των αγαλλυομένων εκ υποδοχής οικείων
Άναψε κερί και βρες με
(1891)
Ερμηνεία: Θα φύγω, θα φύγω κρυφά. Π.χ. Αν βαστάξη καμούσον καιρό αυτό το κεσάτι, άναψέ κερί και βρες με
Ας σο μυτίμ μ έρθεν
(1874)
Εξήλθε των ρινών μου
Να τα λες εκεί που βροντά ο μύλος
(1889)
Ερμηνεία: Επί των εννοούντων τας των άλλων πονηρίας
Περί ορέξεως κολοκυθόπιττα
(1889)
Ερμηνεία: Επί ιδιοτροπίας εν τη εκλογή πραγμάτων
Καν το λαγό καλό μη σηκωθή και φύγη
(1894)
Ερμηνεία: Τους εξαπτομένους επί τη προς ωφέλειαν αυτών συμβουλή των άλλων
Η καμήλα δεν κουτσαίν από την τρίχα
(1889)
Ερμηνεία: Επί ζημιών όλως ασημάντων
Τ' άσπρα άστρια κατιβάζουν
(1874)
Τα χρήματα αστέρας καταβιβάζουσι
Το σημερινό μην αφήνεις για αύριο
(1882)
Ερμηνεία: Ου γάρ οίδα τι λέγεται η έπτουσα.
Τον ατσίμπαλον του κάκου τον βλέπεις
(1876)
Ο κλέπτης δυσ... αφύλακτος
Πάει να κάμη τ' άσπρα του ντεφτίλι
(1876)
Ερμηνεία: επίδειξιν
Αρχής καλής κάλλιστον είναι και το τέλος
(1876)
Γρηγορ. Νανζιανζηνός
Έκαμε μιαν τρύπαν 'ς το νερό
(1895)
Γη δέσε με, γη λύσε με
(1876)
Απ' ένα αρνί θά βγάλης δυό τομάρια;
(1880)
Τό αδύνατον, τό ακατόρθωτον. Διά τούς απλείστους, πλεονέκτας
Βάλε κλειδί στη γλώσσα σου και χιόνι στην καρδιά σου και χαλεινό στο πείσμα
(1880)
Ομοία και του Λουκιανού τον δίστιχον
Τα χίλια παγαίνουν κι η κουγκουγδιού απουμένει
(1889)
Ερμηνεία: Τα χίλια γρόσια παγαίνουν και η γυνή μένει
Απ' ένα αρνί θά βγάλης δυό προβιαίς;
(1880)
Τό αδύνατον, τό ακατόρθωτον. Διά τούς απλείστους, πλεονέκτας
Απ' του Νώι τουν κιρό κουβεντιάζς
(1893)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Άσπρος ούλλος μαύρος ούλλος, ούλλοι γάου γάου κάμνουν
(1894)
Ερμηνεία: Λευκοί κύσες μαύροι κύσες όλοι γκάου γκάου κραυγάζουν
Αυτά τα γένεια στον μύλο δεν σπρίσαν
(1876)
Αλλ' εν τω κόσμω, άρα γνωρίζω
Ο φιλάργυρος με το βελόνιν τα συνάζει κι ο άσωτος με το φκυάριν τα ξεμπλάζει
(1876)
Παρεμφερής γυναίκα
Τον αποστειλάτορα μηδέ δέρνουν τον μηδέ βρίζουν τον
(1876)
Και τανάπαλιν
Να 'χαν οι αρχόντο μόνοιασι, αλοίμονον στο κόσμο
(1876)
Να 'χαν οι αρχόντοι μόνοιασι, αλλοίμονον στη φτώχεια
Έκαμε κ' η νοσσίδα φτερά
(1880)
Νοσσίδα = νεοσσίς, πολάκι, μικρό κοττόπουλο
Ο άσωτος είναι κακός, μα είναι κακός για λόγου του
(1876)
Ο σκορποχέρης
Αγάλι' αγάλια φύτευεν ο φτωχός αμπέλι κι' αγάλι' αγάλια γίνεται η αγουρίδα μέλι
(1883)
Όμοιον: Η υπομονή χτίζει πύργον
Ου κόσμους τόχει άργανου κ' ημείς λιανή κουβέντα
(1893)
Ερμηνεία: Επί των κρύφα λεγόντων τι, ενώ είναι πασίγνωστον
Σώσον Κύριε
(1894)
Ερμηνεία: Δι' ανθρώπους κακούς
Πιάσθηκε πέτρα με τ' αυγό
(1885)
Αρχοντιά και τράγια ψώρα
(1880)
Δια τους ψωραλέους, καυχισιάριδες, όπου τους λείπει και το ψωμί
Θαρρεί πως κρατεί τον πάπαν από τα γένεια
(1876)
Υπερήφανος βαστά
Στεφάνωνε κι' αμπάρωνε και βάφτιζε και φεύγα
(1889)
Ερμηνεία: Επί των σ' κονομιούντων τα πράγματα κατά τας περιστάσεις
Το αρσενικό σφαχτό ή του λύκου ή του μαχαιριού
(1889)
Ερμηνεία: Επί των κινδύνων ους διατρέχουσι τα άρρενα και ιδία εν Μάνη
Κίτρινα ψωλιά πάνε τ' άσπρα μου
(1889)
Ερμηνεία: Επί των απατούντων άλλους
Μη κοιτάξης το μήνα στην αρχή
(1889)
Ερμηνεία: Μηδένα προ του τέλους μακάριζε
Όμορφα τ' ασκιά, για τ' είναι από λάδι (ή από προβιές)
(1889)
Όμορφα = πρόσεχε! (;)
Πάει η κάψα με τον Αύγουστο
(1880)
Εις εσέ το Γενεράλη το κατράμι είναι χατίρι, στείλε τ' άσπρα να το πάρεις
(1889)
Ερμηνεία: Επί των ασφαλιζομένων εν τη δοσοληψία από των ισχυρών
Κοντό πουλάρ πάντα πουλάρ
(1893)
Πέντε μήνες ένα κόμπο, ένα μήνα πέντε κόμπ'
(1891)
Συνοδεύεται από κείμενο ...
Αστρικό που μούκανε
(1888)
Ερμηνεία: μέγιστη ζημιά
Α εν αστράψη ε βροντή κι α ε βροντήσ' ε βρέχει
(1893)
Τίποτε δεν γίνεται χωρίς αιτία
Άσπρος γεννιέτ' ο κόρακας και κότσινος μαλλιάζει τσαι μαύρος κατασταίνεται τσαι του τσουρού του μοιάζει
(1895)
Ερμηνεία: Δηλοί ότι η κακή φύσις δεν μεταβάλλεται
Δεν πόμεινε ούτε ποδάρι
(1889)
Ερμηνεία: Επί των εν καιρώ μάχης υποστάντων πανωλεθρίαν και αντιστοιχούσα τη “ουδέ πυρφόρος περιεγεύετο”
Ούτ' άσπρο στο πουγγί, ούτε ντέρτι στην καρδιά
(1889)
Ερμηνεία: Επί των ανοήτων των μη φροντιζούντων περί του γήρατος