Αναζήτηση
Αποτελέσματα 501-600 από 2664
Έσκασα 'ς τα γέλια
(1893)
Ερμηνεία: Επί υπερβολικού γέλωτος
Γεννάρη μήνα κλάδευγε και λίγος μη κοιτάζης
(1883)
Ερμηνεία: Εννοεί ότι κατάλληλος εποχή δια κλάδευμα είναι ο μήνας Ιανουάριος και μάλιστα προ της πανσελήνου
Ξεκαρδίσθηκα 'ς τα γέλια
(1893)
Ερμηνεία: Επί υπερβολικού γέλωτος
Ξεσκωτίστηκα γελώντας
(1893)
Ερμηνεία: Επί υπερβολικού γέλωτος
Έσκασα γελώντας
(1893)
Ερμηνεία: Επί υπερβολικού γέλωτος
Άσπρ' αν είναι τα μαλλιά μου, μνί δα οι κρίνοι δεν είναι άσπροι!
(1876)
Ερμηνεία: Ως και οι κρίνοι, άσπροι είναι και εκείνοι, άσπρο είν και το τσενταμίνι
Όγοιος τ' άστρα (;) λοαριάζει, νηστικός πάντα πλαγιάζει
(1876)
Άστρα ; ίσως λάθος αντί άσπρα
Άλλοι μεν βουλαί ανθρώπων, άλλα δε Θεός κελεύει
(1893)
Ερμηνεία: Επί των παρά γνωμών γιγνομένων
Καρδία καθαρά, κ' όπου θέλης πάθηε
(1892)
Ερμηνεία: Δυό τινές έκλεπτον τα κανδήλια της εκκλησίας ο εις ανήλθεν επί της αγίας Τραπέζης διά να τα ξεκρεμνά και ο έτερος τα παρελάμβανε. Εν τω μεταξύ συναισθανθείς ο πρώτος το άτοπον του να πατή εις τοιούτο μέρος, ηθέλησε ...
Έχει κι ο Οβρίος σπαθί κι εις το κρούσσος θέ να βγή
(1893)
Κρούσσος = Αρπαγή, πειρατεία. Επί των θρασυδείλων όταν καυχώνται
Αλλοίμονον στου ανdρειωμένον σα το πιάσουν δυό σπασμένοι
(1893)
Ούδ' Ηρακλής προς δυό
Κάθε σκύλος στη γειτονιάν του γαυρίζει
(1893)
Τόπος δίδει το θάρρος του αδυνάτους
Αλλοίμονον οπού πεινά κι ερπίζ' 'απου τη γειτονιάν
(1893)
Επί των ελπιζόντων επί ματαίω
Μικρός μεν αλλά μαχητής
(1873)
Που πλερών' εμπρός, κακά διλεί
(1876)
Ο συλλογεύς φαίνεται πώς αποφεύγει τίς αισχρότερες λέξεις
Από κάτ΄ από το δραπάνι είν΄ η πείνα
(1876)
Διότι άκρια του χρόνου και θερισμός, σπάνις σίτου
Μη κλαις κεφάλιν ντ έπαθες, κλάψον ντο θια παθάνης
(1874)
Μη κλαίε εξ' οις έπαθες, κλαίαι εφ' οις πείσει
Λωλός άρχος, ως του διώξη
(1876)
Δόξη ως του φανή
Μιλεί αλά μπουρνέζικα
(1892)
Οι εν Χανίους εγκατεστημένοι διακόσιοι περί των αιθίοπες, έλκοντες κατά το κλείστον και καταγωγής εκ της σουδανικής αυτής Μπουρντώ, λαλούσι την πάτριαν γλώσσα, ακατάληπτον τοις άλλοις, τα λεγόμενα δυσφιακτίτως και ...
Ήτο ανοιχτός ο ουρανός
(1892)
Σημείωση: Πιστεύεται ότι την εσπέραν της Αναλήψεως του Σωτήρος, ανοίγει ο ουρανός και ό,τι ζητήση τότε έκαστος απολαμβάνει
Ου Θιός να σε φυλάη απού κενούργιουν άρχουντα και πλούσιον διακονάρη
(1893)
Ερμηνεία: Ότι οι νεόπλουτοι είναι σκληροί
Από που ως που η αχλάδα θενα μοιάση τ' απιδιού;
(1885)
Ερμηνεία: Είσαι κατώτερός μου, δεν πρέπει να θεωρείσαι ίσος μου, δεν πρέπει να αναμειγνύεσαι εις το δεινα πράγμα
Και κλέπτης κι απανώτερος
(1889)
Ερμηνεία: Επί των διαμαρτυρομένων ότι ηδικήθισαν εν ω εκείνοι είναι οι δράσται
Κάθε πετεινός 'ς τη κοπριά του κουκκουρίζει
(1894)
Ερμηνεία: Πας τις τη πατρίδι αυτού αρέσκεται
Διές τη μάννα πάρ' τη κόρη
(1890)
Η ζάντρα κοζάντρα
(1876)
Ιστορ. εν Ρωσσία η ες αύριον αναβολή των εν τοις πράγμ. παροιμιώδης – Ξένος τις αγανακτήσας εφόνευσε τον αεί επαναλαμβάνοντα το “κοζαύρα” λεγών: Εφόνευσα την κοζάντραν”
Ούτε μιλώ ούτε λαλώ για να καλοπαντρευτώ
(1889)
Ερμηνεία: Επί των υποκρινομένων φρόνησιν προς επιτυχίαν του σκοπού των
Τα βόλια κάνουν τις δουλειές
(1876)
Που λεν κι οι Χιώτες διαβόντρου γυιέ! Χρήματα ψυχή πέζεται δελοίσι βροτοίσι. Ησίοδος
Το πείσμα κάνει πρήσμα
(1893)
Τι αδιάζισι τόσου καράρ θαν παπαδιά
(1892)
Ερμηνεία: Εύρηται αστεϊσμού χάριν η φράσις
Μαύρη ρόγα μαύρη κάππα
(1889)
Ο ποντικός με κόπο κόβει πολλά σχοινιά
(1889)
Ερμηνεία: Επί των δι' υπομονείς μεγάλα καντορθούντων
Η νύφη μας πότε καματέρεψε; Το Σάββατο το βράδυ
(1894)
Ερμηνεία: Επί οκνηρών
Κί' έχω δόντια γιά το μέλι;
(1889)
Ερμηνεία: επί των κατα βρισκόντων το τυχόν και προσποιουμένων αποχών
Ο διάολος έχει πολλά ποδιά
(1873)
Εσήν τη γην εσήβα
(1874)
Κατά της γης κατέδυν
Γένεια γένεια τρων τα ψάρια και γένεια δεν τα βλέπουν τέλεια
(1889)
Ερμηνεία: “Επί των πλουσίων των απολαμβανόντων ότι αν θέλουσι και επί των στερουμένων των μεγαλυτέρων αγαθών”
Δικό μας είν' και το παννί κι η κόρη που το φαίνει
(1889)
Επί των καυχωμένων δια τα εαυτών
Ά' δεν έχης δουλιά, κάμε του γειτόνου σου
(1876)
Κάμε του γειτόνου σου ή ρώτα σού γειτόνου σου
Ά δεν έχης δουλιά ρώτα το γείτονά σου
(1876)
Ρώτα ή βοηθα. Η κάμε του γείτονά σου
Όποιος μόνος του παινειέται μόνος του κατηγορειέται
(1873)
Παρεμφερής: 14, 29
Πάντα τα πονηρά πουλιά πιάνονται από δυό φτερά
(1891)
Σημείωση: Είληφεν η παγίς τον μυν
Οπού εγεννήθηκε ζουρλός, ποτέ δεν φρονιμαίνει
(1885)
Chi nasce paggo non quarisca mai
Από την ρίζα θ' ανεβή στην κορφή
(1876)
Εκ των γνωστών εις τα άγνωστα