Αναζήτηση
Αποτελέσματα 1701-1800 από 2664
Γάμαε Θόδωρε κούναε Θανάση
(1889)
Ερμηνεία: Επί των απολαυόντων χαράς τινος ενώ άλλοι κοπιάζουσιν
Άπιαστα πουλιά πενήντα
(1893)
Επί μεγαλοχούντων
Το κοψε λάσπη
(1892)
Ερμηνεία: Επί των φευγόντων δρομαίως
Ξύλον
(1879)
Ερμηνεία: Άχρηστος
Έγινην το ανάστα ο Θεός
(1876)
Απλός άνθρωπος του Θεού
(1876)
Από του Κυρίου Πάσκα
(1876)
Εκ του “Πάσχα Κυρίου Πάσχα”
Η αντιλαβού ναν καλά
(1876)
Αξίζει του παπά τα γένεια
(1876)
Πολύτιμα και ιερά
Τ' αποδιαλεούρια ετιμηθήκανε
(1876)
Τ' αουκάτου πιστός τα ξέρει!
(1876)
Τίπτα δεν είν' ο άνθρωπος
(1876)
Απανοτιαστά γκρεμίζονται
(1876)
Ανταμικιά γυναικ', απόπατος
(1876)
Από μυλωνάς δεσπότης!
(1876)
Από τον Αλή στο Χούσο!
(1876)
Εμείς και εμείς
(1876)
Μόνοι
Αντί ν' αγιάση θα ξεπαγιάση
(1876)
Συνήχ.
Άθρώποι 'μεστεν
(1876)
Ανθρώπινον το αμαρτάνειν . Errare humanum est. Λογισμοί γαρ θνητων πάντει δειλός
Ζαβό όνειρο, ανόητο, δυσάρεστο
(1880)
Φράσις
Από μυλωνάς δεσπότης
(1891)
Αλί στον αποθαμαστούν
(1876)
Αποκοιμημένος, μισαπεθαμένος
(1876)
Ο ετάζων καρδίας και νεφρούς
(1876)
Ο άνθρωπος τα κάνει ούλα
(1876)
Παίρνει καιρόν σαν τον παπά
(1876)
Αγαπημένο ανδρόγυνο, ο Θεός είναι μ' εδαύτους
(1876)
Ζευγάρι ευλογημένο
Οσού απλώνεις 'δες να σωνής
(1876)
Ιδές να πάρης οθ' απλώσης
(1876)
Αντί τσ' μάνα χολήν!
(1876)
Άνοστο στο στόμα, βάρος στο στομάχι
(1876)
Βολίμι
Από τον Άννα στον Καϊάφα!
(1876)
Μακρύ δρόμο κι' ελίο ψωμί
(1876)
Μυθ.
Άρμα Φαραώ και καρδιά μπούφου
(1880)
Αθηναϊκή
Κάνει η κουραμάνα θάμματα
(1880)
Εβγήκε απανωλαδιά
(1889)
Ερμηνεία: Επί των αδίκων παρουσιαζόντων εαυτούς αθώους
Η σπάρσιμο ή βάφτισμα
(1894)
Τα τέκνα ομοιάζουν τους γονείς ή αναδόχους
Στα αγκάθια κάθομαι
(1873)
Είμαι ανήσυχος
Ο αγουροφάγος έφαγε
(1873)
Όπ' ο κόσμος κ' ο Κοσμάς
(1886)
Δεν αξίζει έναν σάκκον άχερα
(1876)
Το αίμα νερό δε γίνεται
(1885)
Απόκτησε η κοπριά φροκάλι
(1880)
Κύπρου
Άνθρωπος, ανθρώπου λύκου
(1880)
Έγινε από δήμαρχος κλητήρας
(1889)
Ώστε να πης κρομμύδι
(1892)
Ερμηνεία: Εν τω άμα
Κόφτει το μαχαίρι του
(1895)
Κοντός ψαλμός αλληλούια
(1873)
Αντρόγυνο τσ' αγίας Παρασκευής
(1889)
Ειρωνικός επί συζύγων προβεβηκότων
Τα κουφά καρύδια δεν τρώγει
(1889)
Ερμηνεία: Επί των μη αποδεχομένων κινούς λόγους
Αλείφθησαν τ' αφαλάγγια
(1891)
Ερμηνεία: Επί των δωροδοκουμένων
Άπλωσε τραχανά
(1889)
Ερμηνεία: Επί των αδιαφορούντων
Το δεσε κόμπο
(1881)
Αν δεν αξίζει, φαγκρίζει
(1873)
Έρει μηδέν ήν, δοκεί τις είναι
Στα βελόνια κάθομαι
(1873)
Είμαι ανήσυχος
Έβαλε το χέρι στον κόρφο του
(1889)
Ερμηνεία: Επί δυστυχούντων
Άρρητα θέματα, κουκιά τηανισμένα
(1893)
Τηανισμένα ή τηγανισμένα
Από τα χθές στα σήμερα
(1880)
Απάτητα χώματα
(1880)
Έχω τραχανά απλωμένο
(1889)
Επί των αδιαφορούντων
Μη μου γίνεσαι κ'νούπι
(1876)
Ερμηνεία: Ως ο κώνωψ περί του ανθρώπου
Μέγας ει Κύριε
(1881)
Άχολον ανdρόγυνον σαν περιστεροζεύγαρον
(1893)
Επί την εν αρμονιά συμβιολυντων συζύγων
Όπ' εμαγέρεψε θα φάγη
(1873)
Λίγα είν' τ' αποδιαλεούρια!
(1876)
Αθθιεί και λουλουδίζει
(1876)
Άνθρωπος του διαβασμάτου
(1876)
Τήρα την ρόκκα σου
(1873)
Αέραν κουρδά
(1874)
Αέραν κουρδά = αέρα καταπίνει
Εξάγαμον ψωμί κι άλας
(1879)
Επί αρχαίας σχέσεως και γνωριμίας
Λοιπόν; Λόγια των γυναικών!
(1876)
Νέττα σκλέττα
(1876)
Σκέττα
Πρύμα πλώρα
(1876)
Επιρρήμ.
Από το μουλάρι στο γάδαρο
(1876)
Από τον Άννα στον Καϊάφα
(1891)
Του βαλεν τα γυαλιά
(1876)
Τον υπερέβη, τον εκαββαλίκεψε