Αναζήτηση
Αποτελέσματα 1601-1700 από 2664
Αντάμα ομιλούμε και χώρι' ακούμε
(1879)
Ερμηνεία: Επί των μη συνεννοουμένων
Άλογα και μουλάρεα
(1881)
Ερμηνεία: Επί ψευδών και ασυναρήτων λόγων
Επανωμαξές με(;)
(1876)
Έχασες με
Αγαπημένο, Θεοβλογημένο ανδρόγυνο
(1876)
Ζευγάρι ευλογημένο
Ανυφαντής και ο γάτος μας!
(1876)
Το πήρ' αποκοπή
(1889)
Ερμηνεία: Επί των τα αυτά διαρκώς λεγόντων
Αντί πέρκας, σκορπιό
(1880)
Φράσις
Εβγήκ' ανοιχτός
(1892)
Επτώχευσεν ειλημμένη εκ των εμπορικών ισολογισμών, οι οποίοι λέγονται ανοικτοί όταν παρουσιάζωσιν αδικαιολόγητον έλλειμα
Κρούει τ' αντσίν
(1895)
Ερμηνεία: Είναι κουτσός
Από κλώτσο σε μπάτσο
(1889)
Ανθεί
(1892)
Ερμηνεία: Εις δήλωσιν μέθης
Το ξέρει κι η κουτσή Μαριά
(1876)
Ο παπάς παπά δε θέλει
(1873)
Μισόσπειρες, μισόφαγες, μισοκονόμα να χης
(1889)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Ίσα βάρκα, ίσα νερά
(1876)
Δηλαδή εξίσωσις τελεία
Αν γευματίση, δεν δειπνά
(1876)
Ντροπίτσα τρώει πετρίτσα
(1873)
Ερμηνεία: Ο εντρεπόμενος μένει νηστικός
Πύρινα δάκρυα
(1888)
Ερμηνεία: Τα μετά βαρέος ψυχ. άλγους συνοδευόμενα
Σκόρδα στου οχτρού μας τα μάτια
(1879)
Ερμηνεία: 'Ως έχων πονηράς οφθαλμούς
Σάλιαρα μπάλιαρα
(1895)
Άρες μάρες κουκουναρες
Απελέκητος εν
(1874)
Άξεστος εστίν. Ερμηνεία: Επ΄θ αναγώγων και αγροίκων
Επήγε κι' ήρθε καβαλάρης
(1889)
Ερμηνεία: Επί των αντί να βελτιωθώσι χείροις γιγνομένων
Άρα κατάρα
(1892)
Έπλωσεν τ' ουράδ'
(1881)
Ερμηνεία: Επί αποβιώσαντος (υμβριστικής)
Για παπάς για ζευγάς
(1873)
Άν ΄ξε καρδιά να φας λάχανα
(1879)
Γιάννης κερνάει Γιάννης πίνει
(1889)
Ερμηνεία: Επί των δι εαυτούς μόνον φροντιζόντων
Άλλα μελετούσαμεν κι' άλλα εμβρόβρασιν
(1893)
Εμβρόβρασιν = επρόλαβαν, μάς εύρον
Είπεν το και το 'καμεν
(1876)
Αυτή ανθίζ' και λουλουδίζ'
(1892)
Ερμηνεία: Κατ' ευφημισμόν δυστυχή, παρακμάζει
Άνθρωπος δυο παραδιώ
(1876)
Από το Σταύρε βοήθει μοι
(1876)
Αξ' αρχής
Από τη σταχτή στα κάρβουνα
(1876)
Από πού και ως πού;
(1880)
Αλευρώνω
(1888)
Το κόστω λάσπη, αποδιδράσκω. Ελέυρωσε
Αλεύριν έχει απλωμένον
(1876)
Αδιαφορεί (εις το σχοινί)
Απολπίστη κ' έζησε
(1876)
Άνθρωπος του ανθρώπου αγκάθι
(1880)
Το φαρμακίν έχ' αντιφάρμακον
(1893)
Ότι εκστον πράγμα έχει και το αντίθετο του
Από πέτρα σε λιθάρι
(1880)
Όμοιας της Ιταλίκης
Αλλήλων τα βάρη βαστάζετε
(1889)
Η καυκησά 'ναι σιχασά
(1876)
Άμον βοϊβότους
(1881)
Ερμηνεία: Επί λίαν ευτραφών και υπερήφανων
Πάσκα χάσκα
(1876)
Ερμηνεία: Επί πενήτων
Πότε φύλλα πότε μήλα
(1879)
Α δεν αδειάσης, δε γιομήζεις
(1876)
Ναν τ' απλώσης να φανούνε
(1876)
Ο άνθρωπος αγιάζει τον τόπο
(1889)
Τραχανά έχει απλωμένον
(1876)
Αδιαφορεί (εις το σχοινί)
Κάμε το με το κολάϊ
(1880)
Σαν τους πετεινούς στα χωριά
(1876)
Ο αναμάρτητος πρώτος βαλέτω
(1889)
Σάτρα πάτρα
(1876)
Γή αυγά, γή πουλιά
(1876)
Παρεμφερή αυγό
Πουλιά κι αυγά
(1876)
Παρεμφερή αυγό
Οσού δε σώνεις, μην απλώνεις
(1876)
Από το Ηρώδη στον Πιλάτο
(1876)
Από το κακό στο χείρο
(1876)
Ο άνθρωπος είναι καλομοίραστος
(1876)
Διότι ολόκληρος πάει όπου θέλει
Άψαστα πουλιά δέκα στο παρά
(1894)
Άπιαστα πουλλιά χίλια στον παρά
(1879)
Ερμηνεία: Επί των επισχνουμένων πλείστα
Από κωπής, εις το βήμα
(1896)
Επί απείρων
'Δώ πάν' οι γιάλλοι
(1891)
Συνοδεύεται από κείμενο ...
Έχω τα αντέτια μου
(1880)
Ζης φρονείς
(1876)
Ώστε να πης αλάτσι
(1892)
Ερμηνεία: Εν τω άμα
Αεν ταφί μυρωδίαν έσ
(1895)