Αναζήτηση
Αποτελέσματα 1301-1400 από 2664
Εξ ανάγκης και νόμου μετάθεσις γίνεται
(1876)
Στίζουν εις το νόμον, κακώς
Σε λιμένει η ζερβή
(1895)
Επί των καθηστερησάντων εις την τράπεζαν
Ο λωλός καλόερος ως του διόξη γίνεται
(1876)
Διόξη = δόξη, φανή
Μεθεί μιά βολά το χρόνο
(1892)
Ερμηνεία: Αντί μεθεί διαρκώς μη αφίνων ευκαιρίαν να ξεμεθύση και μεθύση εκ νέου
Το σκοινίν τρώει και την πέτρα
(1876)
Σταγόνες ύδατος πέτρα κοιλαίνουσιν
Εμπρός πατήρ, υιος δε βλουγάει
(1893)
Ερμηνεία: Ταυτον τω ''Αρχηγω παρόντος, πασ' αρχή παυσάσθω''
Όπου δεν αγροικά γερόντων καθίζει κλαιόντων
(1895)
Ερμηνεία: Φρόνιμοι και πολύτιμοι αι των γερόντων συμβουλαί και υποθήκας ως εμπείρων όντων
Το νερόν και των πέτρα τρυπά
(1876)
Σταγόνες ύδατος πέτρας κοιλαίνουσι
Τση νύχτας τη δουλειά τη γλέπ ημέρα και κλαίει
(1889)
Ερμηνεία: Τα εν νύκτι ορώμενα ως ατελή και ελλειπή εν ημέρα καταγέλαστα εισί
Σαν θέλη η νύφφη κι ο γαμπρός τύφλα να χουν η πεθθερά κι ο πεθθερός
(1895)
Ερμηνεία: Συγκατανευόντων τωνουσιώδη ενδιαφερομένων ουδείς δύναται να τους εμποδίση εις την απόφασίν του και ειδικώς επί συνοικεσίου
Του γονέοι σ' το λόγον ν' ακούς
(1881)
Ερμηνεία: Επί των μη υπακουόντων εις τας συμβουλάς των γονέων και δυστυχούντων.
Άλλοι ψυχομαχούν κι' άλλοι καυλομαχούν
(1894)
Ερμηνεία: Ότι άστατα τα της φύσεως
Θωρώντας η (γ)ειτόνισσα γαμειέτ' η μια της άλλης
(1893)
Ότι επί των κακών συναναστροφών διαφθείρονται τα χρηστά ήθη
Του διάβασε και τα κακά της μοίρας του
(1892)
Ερμηνεία: Προσβλητικώς
Ούτος έσει στη μαύρη θάλασσα καράβι, στη Κω
(1894)
Γυναίκα, στη Ρόδο περιβόλι, να πάη να πιή
Η καλοζωή βαστά το γέρο κι' ο πηλός τον τοίχο
(1895)
Ερμηνεία: Κι' ο πηλός συγκρατή τον τοίχον ούτω και ο άνετος βίος τον γέροντα εν τη ζωή
Το πουλί ν επήραμε τη φωλιά ν' εχέσαμε
(1894)
Ερμηνεία: Επί των περιφρονούντων τους συνεργάτας των μετά την εκτέλεσιν του ποθουμένου αυτών
Πολλοί τον πλούτον εμίσησαν, αλλά την δόξαν ουδείς
(1876)
Ο Σατοβριάν εις το περί Σπάρτης και Λαωνίδα λέγει: Μή καταφρονώμεν λοιπόν την δόξαν, ης ουδέν κτήμα σεμνότερον, πλήν μόνης της αρετής. Πάντων δ' ευτυχέστατος είναι ο αμφοτέρας ταύτας κατέχων. Τοιαύτα οι Σπαρτιάται ηύχοντο, ...
Φιλιέσαι, κόρη, χαίρεσαι, μα νάρτη η γέννα και να δής
(1876)
Ανέχου πάσχων, δρών γάρ έχαιρες
Ποντικός κουδούνια φόρε και αν τα φορε ποιος τα θωρε;
(1895)
Ερμηνεία: Επί των παρ' αξίαν επαρομένων και των κακών χρήσιν ποιουμένων των αγαθών των
Άνθρωπος που δεν δαρθή, άνθρωπος δεν γίνεται
(1876)
Πηλός μη δαρείς, πίθος ου γίνεται = Ο πηλός αν δεν δαρθή, κέραμος δεν γίνεται
Άλλοι τρίβουν κι' άλλοι τρών
(1877)
Ερμηνεία: Επί των ωφελουμένων διά ξένων κόπων
Ψωμί αφ'σε γιά αύριο, δουλειά μήν αφήνης
(1879)
Επί των επιμελώς και αόκνως πραττόντων
Διαμαντένιε μου καθρέφτη ότι να σε πω σου πρέπει
(1894)
Ερμηνεία: Ειρωνεία επί των ουδεμίαν εχόντων χάριν
Λίγδα στουν παστον τρέχ'
(1892)
Ερμηνεία: Μετά πικρίας λέγεται επί ανελπίστου και ευτυχών κερδών εις τους πλουσίους
Παρά μαύρη καρδιά μαύρον πρόσωπο
(1895)
Ερμηνεία: Επί των ομολογούντων τα κατά τινος εν τη καρδιά των πάθος ή δυσαρέσκειαν
Του κακού τα υστερνά καλά κ' είναι
(1881)
Ερμηνεία: Ο κακός άνθρωπος καταστρέφεται επί τέλους
Ι κιρός πλάει τάχυρου
(1892)
Ερμηνεία: Ο καιρός πωλεί το άχυρον, κατά τας περιστάσεις τα πάντα
Που κρύβγεται στο δαχτύλιν του, όλος φαίνεται
(1876)
Στο ή από πίσω στο
Θα σι πω κατόπι σ' όσα φύλλα κι κλαδιά
(1892)
Ερμηνεία: Εν εναντία περιπτώσει θα σοι είπω όσας ύβρεις και κατηγορίας γνωρίζω
Μη μι λες σπασμέν', να μη σι πω ξεκοιλιασμέν'
(1892)
Ερμηνεία: Επί αμοιβαίων αντεγκλήσεων
Όποιος τρίβει ξέρει, όποιος τρώει δεν ξέρει
(1889)
Ερμηνεία: Επί των ειδότων πόσην αξίαν έχουσι τα χρήματα και επί των απείρων αλογίστος δαπανούντων
Σαν δέρνη ο καδής την μάννα σου, που θα πας να κριθής;
(1876)
Δέρνη = υποδηλούται άσεμνον
Και το νερόν τρυπά των πέτρα
(1876)
Σταγόνες ύδατος πέτρας κοιλαίνουσι
Τ ομμάτια μ επέμναν 'ς σον δρόμον
(1874)
Τα όμματα μου διατελούσιν εστραμμένα προς την οδόν
Ανάποδα, τ' ασκιά στο λάδι
(1892)
Ερμηνεία: Φερ. Όταν λέγη τις όλως το αντίθετον του πραγματικού, ωσεί θα έλεγε να βάλη τους ασκούς εις το έλαιον, αντί το έλαιον εις τους ασκούς
Ασ όλων μάστορας του κετσί ο κώλον εν χωρίς καλούπ κουμπία κσύν
(1881)
Ερμηνεία: Προς τους λέγοντας εαυτόυς εμπείρους εις τι έργον μαστόρους
Του μαναστηρί τα καμώματ αοι καλοέρ' έξερνε
(1881)
Ερμηνεία: Επί των γνωριζόντων τας ενεργείας τινός ένεκα των μετ' αυτών
Βράσον χαλκόν, βράσον ση να δέα βαίν πλάν ο μισεαφέρτς
(1896)
Ειρωνεία
Πάω μάνα μου κ' εγώ ς το γρίπο κ' έχω και καλόγ καπόττο
(1895)
Ερμηνεία: Επί των νομιζόντων οτι και αυτοί κάτι είναι και πράττουσι. Γρίπος μέγα δίκτυον δεόμενων στιβαρών χειρών ίνα ανασυρθή. Επειδή δε ρίπτεται την νύκτα, έκαστος τον πηγαινόντων εις τον γρίπον εφοδιάζεται με ένα καπόττο ...
Δεν έχει 'ς τον γήλιο μοΐρα
(1894)
Ερμηνεία: Δια τον ατυχεστάτον εν πάσι
Δό μ κυρά μ τον άντρα σου και σύ πάρ τον κόπανο
(1894)
Ερμηνεία: Διά τον ζητούντα παρ' άλλου ό,τι αυτώ απολύτως εστίν αναγκαίον. Λέγουσι δέ ότι κόπανος σημαίνει το βρέφος, όπερ εσπαργανωμένον ομοιάζει πρός κόπανον
Του χωριάτη το σκοινί μονό δεν φτάννει και διπλόμ περισσεύγει
(1895)
Σημ. Διπλό = διπλωμένο, ουχί διπλάστον
Ηύρεν τ' αγγείον να βάλης μέσα ξύδι
(1895)
Ερμηνεία: Προς πειράζοντα και ερεθίζοντα τινά ευρέθιστον
Αυτός το 'χει δίπορτο
(1894)
Ερμηνεία: επί ανθρώπου έχοντος διπλούν καταφύγιον εν ανάγκη
Τ' απόξου τ' αυγού τα μέσα της ελιάς
(1889)
Ερμηνεία: Επί των άγαν φιλαργύρων
Ηύρες τον άγιον ν' άψης το κερί
(1895)
Ερμηνεία: Προς τους δέχοντας να απαντώσι τινά δυσκόλως εξαπατώμενον ή προς θέλουσα να ενοχλήσει και επομένις ενοχλούντα τίνα ον γνωρίζει μη σηκώνουντα χωρατά
Τυφλοί κουτσοί στουν Αγιου Παντελεήμουνα
(1893)
Ερμηνεία: Επί των ενοχλουμένων παρά παντός έχοντος ανάγκην
Χαρά 'ς τα νιάτα σ'
(1891)
Ερμηνεία: Επαινετικώς προς νέους ωραίους και ανδρείους
Μιά ροπή και ταύτα πάντα
(1876)
Ερμηνεία: Μια στιγμή – εξυπακούεται το “Θάνατος διαδέχεται – επικήδ.
Τση νύχτας τα καμώματα τα γλέπ' η μέρα κι γιλάει
(1893)
Ερμηνεία: Τα έργα της νυκτός γίνονται κακώς δια το αμυδρόν του λύχνου φως
Παρακαλετή αγάπη, ύστερα βδελυξινή
(1888)
Ερμηνεία: Επί εκείνων, ους βία αναγκάζομεν να πράξωσι τι
Μονάχος σκάφτ τον λάκκον του
(1892)
Ερμηνεία: Προς τον όλεθρόν του τρέχει, δημιουργεί κακόν μέλλον
Αν εγώ το Γιάννη πάρω, τρία παδιά θα κάνω. Κι άν ο Γιάννης μου πεθάνη τα παιδιά τι θα τα κάνω;
(1889)
Ερμηνεία: Επί ανθρώπων περί μελλόντων ακαίρως φροντιζόντων, τα οποία δεν είναι εν τη εξουσία ημών
Ξένον πόνος όνερον
(1874)
Ξένος (είτε αλλότριος) πόνος εις ευ όναρ
Του πολύ του Κύρι' ελέησου βαρεί κι του Θεού
(1893)
Ερμηνεία: Το συνεχώς παρακαλείν τινα είν' ενοχλητικόν