Αναζήτηση
Αποτελέσματα 1001-1100 από 2664
Κ΄έτσ΄ μουσκημένα κ΄ ετσ΄ βριμένα
(1894)
Ερμηνεία: Και κατά τον ένα και τον άλλον τρόπον ήσαν πάντοτε εντός μεγάλου κινδύνου, ου αδήνατον να αποφύγην
Και το σκύλο του να ιδή άρρωστο κανείς θαν τον πονέση
(1876)
Κ' ένα σκύλο α ιδή κανείς να υποφέρει, του πονεί η ψυχή του
Τσ' αμαρτίες του δέ δίνει
(1889)
Επί λίαν φιλαργύρων
Άτσσαλε και πράτσαλε και γουρνοπαιδεμένε
(1889)
Ερμηνεία: Βαρβαρώτατε
Κατά το γαμπρό και η νύφη
(1873)
Ούλ' οι γύφτοι μια γενιά
(1890)
Κ' εδώ βαθιά κ' ικεί βαθιά καί πού νά πέση νά πνιγή
(1885)
Από παραμύθι
Η γριά σαν το πάθ', βάλλ' και το φορκάλ' πίσ' απ' την πόρτα
(1897)
Δις εξαμαρτείν ούκ ανδρός σοφού. Από παραμύθι
Έπεσαν τ' άστρα τ' ουρανού κι' εφάαν τα οι χοίροι
(1876)
Μη δότε τ' άγια τοις κυσίν
Άτσσαλε και πράτσαλε και γουρνοπαιδεμένε
(1888)
Ερμηνεία: Γουρνοπαιδεμένος = αγενής, ενίοτε χάριν επιτάσεως προσλαμβάνει και τας λέξεις: άτσαλε κ' πράτσαλε = αγενέστατε
Σα σπάση ο αραμπάς, χίλιοι δρόμοι ανοίγουνε
(1888)
Ερμηνεία: Επί των συμβουλευόντων εν ου δέοντι χρόνω
Τα γραμμένα άγραφα δε γίνται
(1883)
Ερμηνεία: Ότ' θα πάθ' γη άθρωπος σαυτό τον κόσμον είναι γραμμένα κ' το βλέφαρο τ'
Αχέρα τα λέει τ' άσπρα, χρόνους θάλω να ιδώ γαλέτα
(1876)
Γαλέτα = γρόσι
Έχει έμπλεμα
(1888)
Τρελός εστί. Τό έμπλεμα σημαίνει παραφροσύνη κατά καιρούς όμως εμφανιζομένη
Τα εργατά σου θα μείνουν
(1888)
Ερμηνεία: Η κακία σου
Σκύλλοι που την ράχην σου
(1895)
Ερμηνεία: Λέγεται προς φαγόντα ερωτώμενον αν καλώς έφαγε και αποκρινόμενον καταφατικώς
Άτυχος φορεί τα ρούχα σου
(1876)
Δηλαδή ο φορών αυτά, άκληρος, άμοιρος
Άφηκε δίαιτα
(1888)
Ερμηνεία: Λέγεται επί θανούντος
Έχ' ο θεός για της αρφανής το(ν) παυτόν
(1893)
Ο θεός προστατεύει τους απροστάτευτους
Είναι κι άσουρος αρνός έχει και πλατέαν ορέαν
(1893)
Επί των καμπορρημονόντων
Η καημένη η αλεπού τα δικά της λεγ' αλλού
(1883)
Ερμηνεία: Εννοεί εκείνους, οίτινες τας εαυτών κακάς πράξεις, λάθη ή σφάλματα ζητούν να αποτρέψουν εις βάρος άλλων
Τ' άσπρα για τες κακές μέρες τ' ανθρώπου
(1889)
Ερμηνεία: Επί των δειναίς περιστάσεσι αξειδούντων των χρημάτων
Ν' αστράψη από του Δαμαλά να σου κάψη τα μυαλά
(1889)
Ερμηνεία: επί των μη ορθών ενεργούντων
Των γερόντων τα παιγνίδια όλο σκόρδα και κρομμύδια
(1882)
Ερμηνεία: Πάντα των γερόντων δεν έχουν ουδεμία χάριν και ηδονή
Ο άτυχος και στα μπαμπάκια γκρεμισθή θα βγάλω το λαιμό του
(1876)
Γκρεμισθή=απάνου
Από το κακό και το χείρο κι από τον Αλή και το Χούσο
(1889)
Ερμηνεία: Επί των περιπιπτόντων εις μείζονα δυστυχήματα είνα θέλουν να αποφύγουν μικρότερα
Αι αρχαί τον άνδρα δείκνυσι
(1873)
Α' δεν ημπουρούσωνε να κάνουν και κακό οι ανθρώποι, ήθελ' α' ναι πάντα σκλάβοι
(1876)
Ή ούλοι σκλάβοι
Και αν επεπίρνιξ ορφανόν τον ύπνον ατ εχάσεν
(1881)
Ερμηνεία: Επί ορφανών ουυδέν αγαθόν δυναμένων να απολαύσωσιν
Εγώ ντ΄είχα επούλησα και άλλα ΄κι αγοράζω
(1874)
Εγώ α είχον επώλησα και άλλα ουκ αγοράζω
Πάει πολύ να χώμε δα και του γαιδάρου μας τα νηάμερα
(1892)
Σημαίνει: Τα νηάμερα μνημόσυνα τελούμενα την εννάτην ημέραν από του θανάτου τινός
Οπόταν ποις με κι αρρωστώ, τ' αρρωστικά σ κι θέλω
(1874)
Όταν παραίτιος γένη της αρρωστίας μου, ουκ αποδέχομαι την νοσηλείαν σου.
Άφησ' ο Γιάννης την κλεψιά κ' επιάσε το ζευγάρι
(1879)
Ερμηνεία: Επί των μεταβαλόντων επάγγελμα
Ασκημέ μου κάτσ' να φάμε κι ομορφέ μου τι να φάμε
(1890)
Επί συζύγων δυσμόρφων μεν πλην αξίων και ευπαρούντων και το εναντίου
Όπου κι' αν πάη τον κώλο μαζί τον παίρνει
(1889)
Ερμηνεία: Επί των συνεχοζόντων τας ποντιρίας την πράξεις και έξεις
Σ' έχω γω στο λαιμό μ'
(1884)
Ας λείψουν τα αρτυσί(δ)ια μου, να ι(δ)ώ τις μα(γ)ειριές σου
(1893)
Αρτιμή = το μη νηστήσιμον
Άδειο σακκί δε στέκει γεμάτο δε μιγάζει
(1889)
Ερμηνεία: Επί κεικόντων και επί μιαν κεκορεσμένων
Η αρκογκιά συνήθειο κ' η τάξη γονικό νε
(1894)
Η αρχοντιά είναι συνήθεια και η τάξη κληρονομική
Έκανι μια τρύπα στο νιρό
(1877)
Έκαμε μια τρύπα 'ς το νερό
(1888)
Η νύχτα γεννά δράκοντα, και η αυγή ολ' άρχοντα
(1889)
Ερμηνεία: Επί των αιφνώς και παρ' ελπίδα εν βραχεί χρόνω γιγνομένων
Ντύσε ορφανό να βρης το μπελά σου
(1889)
Ερμηνεία: Επί αχαρίστων
Ας με λεν Αλημπεΐνα, κι' ας ψοφώ από την πείνα
(1879)
Ερμηνεία: Επί ματαίας ευγενείας και παραγαθίας
Τί μυαλό έχεις, σαν δε βρίσκεις άσπρα
(1876)
Σαν δεν κάνεις