Αναζήτηση
Αποτελέσματα 2201-2300 από 2664
Τσί σ'κούται φορεί κι αντρίζ';
(1881)
Ερμηνεία: Επί των προσποιουμένων οτι βαρύνονται να πράξωσι τι, ενώ πράγματι επιθυμούσιν αυτό, εις αποβλέπον εις το ίδιον συμφέρον
Άλλ' τρώγνε και άλλ' λείχνε τα σείλεα τουν
(1881)
Ερμηνεία: Επί περιστάσεως καθ' ήν άλλοι μέν υποφέρουσιν, άλλοι δ' ευθυμούσι
Γιάννης κερνά, Γιάννης πίνει, Γιάννης μεθεί
(1892)
Ερμηνεία: Φέρει εις περίπτωσιν, καθ'ην αυτός ο εκτελών
Από πού και πού;
(1881)
Ερμηνεία: Επί σχέσεων ανθρώπου ξένον μετά τινος, μεθ' ου ουδεμίαν έχει συγγένειαν η φιλίαν
Εγώοι μας! Των απάντρευτω ζωή τηνε παιρνούμε! Κρομμύδια και πασταίς εληαίς, ψωμάκι οντε το βρούμε!
(1893)
Εγώοι μου επιφωνήματα λύπης και κλαθμού συνηθέστερον παρά του Κρήτας
Σ την πίτα πάτησες
(1894)
Ερμηνεία: Δεν επέτυχες
Εμπάτε σκύλ' αλέστε κι αλεστικές μη δίντε
(1893)
Ερμηνεία: Κατά την φυλαττόντων τα εαυτών
Η αποκοπή είναι αποκαή
(1889)
Ερμηνεία: Επί των ζημιουμένων εν τη καλλιέργία ή εν σικοδομή ή άλλους έργοις όταν διδώσι ταύατ δι' αποκοπής
Βατσούνιο να σύρης εις το σπίτι του δεν κολλά
(1880)
Ερμηνεία: Εμπαικτικής επί σταχών, οίτινες ουδένέχουσιν ύφασμα εν τωοίκω των, ώστε να κολλήση η βάτος αλλά τας 4 τοίχους ξηρούς
Θέλει κανείς ν' αγιάση μα δεν αφίνουν οι διαόλοι
(1892)
Ερμηνεία: Δηλοί τον βαθμόν της επιδράσεως της επί κακώ παρακινήσεως
Όπου ο Θεός δε δίνει παιδιά, ο διάβολος δίδει ανεψίδια
(1889)
Ερμηνεία: Διότι ευρίσκει τη διάβολού του
Έφαϊς, ψημένουν πόντικα, κι πίνς νιαρό απ' του προνι;
(1891)
Ερμηνεία: Ερώτησις αστεία προς τους από πρωίας πίνοντας συνεχώς ύδωρ αρκετόν
Κατά πως μολοά, παπαδά μου, η φλάσκα, μηδ' εφέτι Λαμπρή, μηδέ του χρόνου Πάσκα
(1876)
Μηδ' εφέτι Λαμπρή, μηδέ του χρόνου Πάσκα
Από την πόλιν έρκομαι και στη κορφή κανέλλα
(1894)
Επί λόγων, πράξεων ασυνάρτητων
Όσο βαρύν ένας άνθρωπος δε βαραίν ο κόσμος όλος
(1889)
Ερμηνεία: Επί των μεγάλων ανδρών
Τον πήγε αρνόκουρο τον τάδε
(1889)
Εφοβήθη
Αυτός θέλει διάβασμα
(1889)
Χάθη η Πόλ' για βιλόνια
(1894)
Λέγεται εν περιπτώσεσι, καθ' ας θέλομεν να δείξωμεν ότι υπάρχει τι εν αφθονία και επομένως ουδάλως είναι αναγκη να σκεπτώμεθα περί της αντικαταστάσεως
Α δεν αδειάση το πουγγί, το σπίτι δε γιομίζει
(1876)
Ή α δεν αδειάση το πουγγί, το σπίτι δε φουμίζει
Τίναξε τα πέταλά τ'
(1889)
Ερμηνεία: Απεβίωσε
Αντί να στρίξουν οι θύρες, στρίζουν τα παράθυρα
(1882)
Ερμηνεία: Επ' εκείνων οίτινες αδίκης παραπονούνται, σιωπώντων των δικαίων
Άντι να σείου(ν)ται τα πανώφλια, σείου(ν)ται τα κατώφλια
(1896)
Πρός τους μεμψιμοιρούντας εν μικρά ζημία εν ω ούτοι υπερεζημίωσαν άλλους
Απού 'που 'ν' αυτό τ' αυγόν, απ' αυτήν την πέρδικαν
(1896)
Επί ομοίων τοις γονεύσι
(Μ' έχει) πίκα
(1891)
Ερμηνεία: Εχθρός εστί
Πόσα πρόβατα οργιάγεις
(1874)
Πόσα πρόβατα φυλάττεις (ως κύων)
Δεν τόχω για τον ψόφον του γαδάρου, μόν' για τ' ανερκτήματα του κόσμου
(1876)
Ή δεν τόχω για τον ψόφον του γαδάρου, όσον για τ' ανερκτήματα του κόσμου. Κωσταντάρα ναυάγιον Ανάφη
Έντεσ' ο κακός καιρός μ τον ασβολωμένο
(1889)
Ερμηνεία: Επί των κακών των συναντώντων αλλήλους κοντά το ομοίος τον όμοιον. Ανταίνω εκ του αντάω, αορ. Έντεσα , μελ. Θα ντέσω = Εμπλέκομαι
Αναχόρταο μάτι
(1894)
Ερμηνεία: Επί των αδίκων λέγεται
Όπου και αν πάη μαύρα ωβγά ωβγάζει
(1874)
Ερμηνεία: Επί των πανταχού ανικάνων ή κακοήθων φαινομένων
Κόττα πίττα του Γινάρ', κόκουτους τουν Αλουνάρι
(1893)
Ερμηνεία: Επί του καιρού, εν ω εσθίονται ταύτα
Θέλω ν' αγιάσω, μα δε μ' αφήνν διαβόλ'
(1894)
Από παραμύθι
Ο φιδωμένος κοιμάται ο νηστικός δεν κοιμάται
(1889)
Ερμηνεία: Δεινόν η πείνα
Απ' έξω σου γυρεύ του κι' απ' έσου σου δεολεύ του
(1889)
Ερμηνεία: Έκαστος εκτός της οικίας του δέον και είναι αξιοπρεπής
Άραντα και θέματα κουκκιά μαγερεμμένα
(1894)
Ερμηνεία: Επί των ασύνετα λαλούντων
Τ' άλογο δεν κουτσαίν' από τ' αυτί
(1889)
Τ' άλογο ή η καμήλα
Αν εύρεις πόσους σκάρους έχω στον τουβράν, να πάρης εσύ τις τρεις κι' εγιώ τις άλλους τρεις
(1893)
Επί των εξ ευθείας προβαλλόντων
Όπου το βγάλ' η άκρα κι' όπως έρθη πίσω πίσω
(1893)
Επί των απερισκέπτων διενεργούντων
Το ποτάμι τ' ατσιχόλου όλο αξίνες κατεβάζει
(1889)
Ερμηνεία: Επί απροσδοκήτων ατυχημάτων τα οποία δεν συμβαίνουσι πάντοτε
Άρρητα θέματα κουκιά μαγερεμμένα
(1870)
Άρρητ αθέμιτα
Απ' του Μάη ως τα κιράσια
(1889)
Ερμηνεία : Αποτελεί προθεσμίαν τινά και λέγεται εμπαικτικώς επί βραχέων προθεσμιών, διότι ο Μάϊος ουδόλως απέχει από τις καρποφορίες των κερασιών
Από το ράμμα 'ς τη βελόνη
(1894)
Ερμηνεία : Επί συντομωτάτου διαστήματος και ανεπαρκούς εις εκτέλεσιν πράγματος τινός
Απ' τα κάρβουνα στη στάχτη
(1894)
Άνρωπο απέ φυλή και σκύλο απ' τη μάντρα
(1894)
Ερμηνεία: Οτι τα μέγιστα συντελεί η καταγωγή
Μή δίνετε
(1894)
Ερμηνεία: Επί απροφύλακτων και ερήμην πραγμάτων
Έλα και σύ κοπρίτη – που δα την αφήσω 'γώ την Κρήτη!
(1888)
Κοπρίτης= σπουργίτης, στρουθίου. Έκ του κόπρος η αναζητών την τροφήν του εις μέρη πλήρη ακαθαρσιών των αυλών και των στάβλων
Από τον Άνναν στον Καϊάφα
(1876)
Και από τούτου εις το Πραιτώριον
Δεν αξίζει η χολή μου ένα άσπρο
(1876)
Χολή μου (του)
Αντίς να βογγάη το βόϊδ' βογγάει τ' αμάξ
(1895)
Ερμηνεία: Επί των φωνασκούντων οτι αδικούνται εν π' αδικούνται πράγματι, οι σιγώντες
Άντρα φύτευέ μου αμπέλια και λινάρι μη μου σπέρης, τι αν το σπείρης και το βγάλω μεσ' στον κ... θα στο βάλω
(1891)
Επί εσάτης φυγοπονίας και εσάτης θρασύτητος
Δεν το χω για το ψόφο του γαϊδάρου μου όσο για τα ρωτήματα του κόσμου
(1889)
Ερμηνεία: Επί των δυστυχούντων και αναγκαζομένων ν' απαντώσιν εις τας ερωτήσεως όλων
Τ' άδειον τουφέκι φοβερίζει κάλλιο, παρά το γεμάτο
(1876)
Διότι το αγνοεί ο εχθρός
Άνθρωπον από γενιάν και σκύλον από μάντραν
(1876)
Πάρε, ζήτει
Όλα μας είν' ανάποδα κι ο γάμος μας Τετράδη
(1876)
Ιδέ ημερολ. Φ. Πρίντεζη, άρθρο Ν. Τσιγαρά