Αναζήτηση
Αποτελέσματα 2001-2100 από 2664
Από την έχερη στο τεμόνι
(1876)
Τον άνοιξα αφ' το βορεια
(1885)
Ήνοιξα το στόμα μου προς τον βορράν, τουτέστι στερούμαι την προς το ζήν
Μη θωρής τον κοπρόσκυλον όταν κυνηγά, μόνο ωσά τ κυνηούσιν
(1893)
Ή ... μόνον ωσά τον κυνηγούσιν
Αν δε σ' αρέση, βάλε τ' αλεύρι σου χώρια
(1879)
Επί των ευαρεστουμένων εν συμβίωσιν
Το παιδί μ' να μη ομοιάγη σε
(1874)
Ερμηνεία: Επί ανθρώπων απεχθείας αξίων
Άνθρωπος είμαι κι εγώ
(1876)
Ευαπάτ. Και έσφαλα. Της ανθρώπινης χειρός τα έργα πάντοτε εισίν μόνω τω Θεώ το αναμάρτητον. Λογισμοί γαρ θνητών πάντει δειλοί και επισφαλείς αι επινόαι αυτών
Άντρα μου περήφανε, γλήγορα θα μ΄ αφήσης χήρα
(1879)
Ερμηνεία: Επί κομπαζόντων
Ας τ' έναν ξύλον ιφτεάρ' πα εβγαίν και σταυρόν πα εβγαίν
(1881)
Ερμηνεία: Επί περιστάσεως καθ' ην εκ δύο τέκνων των αυτών γονέων ή της αυτής πατρίδος ομέν είναι κακός, ο έτερος όμως αγαθός
Είναι γερός ο μύλος του
(1893)
Έχει γερό στομάχι
Καλύτερα είναι το σκεπασμένο τσουκάλι παρά το ξέσκεπο
(1891)
Καλόν είναι πάντοτε να προφυλάτετταί τις
Κάλιασαν τη γάτα πήρι κι την ουρά τς
(1891)
Ερμηνεία: Μόλις προσεκλήθη προσκάλεσε και άλλους
Δεν βλέπει πέρ' από τη μύτη του
(1889)
Ερμηνεία: Επί των αμβλυοπούντων και μη προνοούντων περί των περαιτέρω
Δεν έχω πλειά ποδάρια
(1885)
Ερμηνεία: Εκουράσθην πολύ
Η πονηρή η αλεπου, όταν πιαστή, πιάνετ' από τα τέσσερα
(1879)
Ερμηνεία: Επί πονηρών και δολίων
Δεν παίζομε τον άμπακα
(1893)
Ερμηνεία: Δεν αστεϊζόμεθα
Πότε φύλλα πότε μήλα
(1893)
Επέτασεν ο κουτσουφός κι' επήρε και το ράμμα
(1893)
Ερμηνεία: Επί ανικάνων αποχωρούντον εξ εργασίας
Σκυλίσια ζωή
(1894)
Ερμηνεία: Κυνηδόν ζην, επί των αβίοτον βίον ζώντων: Ιφ'τια σκυλίσια ζωή, ας λείπει
Εκόπαν τα πουδάρια μ'
(1874)
Ερμηνεία: Εξησθένησα και ουχ άπτομαι του εδάφους
Ο φτωχός νίβει τα χέρια του κ' η ποδιά του χαίρεται
(1890)
Ερμηνεία: Οι άποροι ως επί το πλείστον και πτωχοί αδύνατον εστίν να να επεξεργάσωνται τι διότι το βαλάντιον δεν εξαρκεί
Να προσκυνώ σε χαβιαρόζωμον, ποι κείσαι κούστια κούστια
(1874)
Δεν προσκυνείν σε χαβιαρόζωμνο, το πυκτωδώς διακείμενον
Βούδια πουλεί και κάττες αγοράζει
(1874)
Βους πιπράσκων γαλαίς ωνείται
Πόσα πρόβατα οριάεις;
(1874)
Πόσα πρόβατα φυλάττεις;
Ο μικρός ο δόλος πιάνει και πολύ μεγάλο ψάρι
(1889)
Ερμηνεία: Επί των δια μικρών πολλάκις θυσιών μεγάλα ωφελουμένων
Ο Εβραίος όταν ξεπέση τα παλιά τεφτέρια σκαλίζει
(1888)
Λέγεται επί των πτωχευσάντων, οίτινες ανακαλούσι εν τη μνήμη αυτών λογαρισμούς εξιτήλους κινδυνεύοντα γενέσθαι υπό του χρόνου και ουδέν κύρος έχοντας “Η γαρ τέχνας κατεργάζεται”
Ξέρ ο λύκος που ν τ΄ αρνί
(1890)
Ερμηνεία: Επί των μη εχόντων ανάγκην οδηγιών ή επί των μη γιγνώσκόντων πόθεν ωφεληθείνας
Αντά πρίπι δεν έβριχι, κι του Μάη χιόνιζι
(1893)
Ερμηνεία: Επί του παρά καιρόν πράττοντος τι και ούτως ουδεν ωφελούντος
Που του Σταυρού ως τ' άη Νικήτα
(1895)
Ερμηνεία: Επί συντομωτάτης διάρκειας πράξως τινός
Τ' ανταμικό του γουμάρ' του τρώει ου λύκους
(1893)
Ερμηνεία: Πάν κτήμα ανήκον κοινή εις δύο ή πλείονας αμελείται και φθείρεται.
Θα του μπούμε 'ς τα ρουθούνια
(1880)
Φράση
Από το Καστελλόριζο φάνη το Σινώπι, το γαδαρό μου να χαρής και καλομούρα να 'σαι
(1889)
Ερμηνεία: Επί ασυναρτήτων
Από τη ρόβη στη φακή κι από τη φακή στη ρόβη
(1889)
Ερμηνεία : Aller du grenier a la cure, de la save au grenier
Εις τάβλα που δεν έστρωσες το χέρι μην απλώσεις
(1889)
Ερμηνεία: Επί των οφελόντων ν' απέχωνται της ξένης περιουσίας
Όλα του γάμ' ανάποδα κι ο γάμος μας Τετράδη
(1876)
Ιδέ ημερολ. Φ. Πρίντεζη, άρθρο Ν. Τσιγαρά
Δεν είδε άνοιξη
(1877)
Ερμηνεία: Επί μονίμου δυστυχίας
Πάνω στ βράστη(ν) κολλά το σί(δ)ερον
(1893)
Ερμηνεία: Επί των εγκαιρως και προσφόρως γινομένων
Η μάννα μου κ' η μάννα του σ' ένα ηλιακόν απλώνανε τα ρούχα τους
(1889)
Ερμηνεία: Επί των λεγόντων ότι δήθεν είναι συγγενείς προς τινά
Το 'χει αλεύρ' απλωμένο
(1891)
Ερμηνεία: Επ' αμφώ καθεύει
Δεν αδειάζει να ξύση τ' αυτίν του
(1876)
Δεν ευκαιρεί
Άνοιξι πάλι του ξερό τ'
(1892)
Ερμηνεία : Άνοιξε πάλιν το κακόν του στόμα κ συγχρόνως άρχισε να κλαίει ακαταπαύστως
Από το ράμμα 'ς τη βελόνη
(1889)
Ερμηνεία: Επί συντομωτάτου διαστήματος και ανεπαρκούς εις εκτέλεσιν πράγματος τινός
Του 'ψαλε τα εξ αμάξης
(1880)
Τον στόλισε στα γεμάτα
Άλλα λέγω εγώ τη θειάς μου κι άλλα λέγει αυτή σ' εμένα
(1880)
Ιθάκης
Απανωκούμ ίλο καυκί χαρά φτωχού
(1893)
Απανωκούμ ίλο = υπερπλήρης, Ότι και τα ευτελή τους πτωχούς περιζήτηντα
Κλειδώνω, μανταλώνω τον κλέφτ' αφήνω μέσα
(1882)
Από παραμύθι
Εκοιμέθεν η πορδή κ' είδεν σέσμαν όνειρον, κοιμηθείσα η πορδή ενυπνιάσθη σκώρ
(1881)
Ερμηνεία: Επί του διηγουμένου παιδαριώδες όνειρον
Είναι μάλαμα άνθρωπος
(1893)
Έκλεγε και τα δένδρα μάρινι
(1882)
Από παραμύθι
Τον έφερε στο λογαριασμό
(1892)
Ερμηνεία: Όταν κατορθωθή τις να φέρει τινά εις ομαλήν οδόν
Κάθε πέρυσσι και καλλύτερα κάθε χρόνου και χειρόττερα
(1895)
Ερμηνεία: Επί της επί τα χείρω πορείας
Σα ντρέπεσαι βάλε και μια σίτα στο πρόσωπο για να μη φαίνεσαι
(1893)
Ο Πολίτης γράφει: “Σήτα”
Έλουσεν άτον ας σα νύσα 'ς σην κορφήν
(1881)
Ερμηνεία: Επί ύβρεων τα εξ' αμάξης
και ρήξε με ς τη θάλασσα να πλέκω σαν τζεκούρι
(1873)
Σημείωση: Επί ανοήτων λόγων
Οπίσω ναι τ' απίδια με τες μακριές οργιές
(1883)
Ερμηνεία: Εννοεί την πρωτοϋπανδρευθείσαν, ήτοι νομίζει ότι τέλεια αγαθά απήλαυσεν και δεν σκέπτεται τας συνέπειας οίτινες προκύπτουσι πολλάκις εκ των γάμων
Αν σι γαμήσ' ου κατής που θα πας να κριθής;
(1893)
Ερμηνεία: Ο παθών υπό άρχοντος τίποτε δεν κερδαίνει, εάν ζητήση να δικαιωθή
Τον ξέπλυνα σαν την περιστερού
(1889)
Ερμηνεία: Επί υβρισθέντος
Γαμπρό και νύφη έχασα τα δυο μου μάτια τάχω
(1894)
Ερμηνεία: Ότι τα τέκνα της είναι πάλιν ζώντα και επομένως η λύπη δεν είναι τόσον μεγάλη
Ας σ' εσόν το στόμα και 'ς ση Θεού τ'ωτἰν
(1874)
Από το στόμα σου και 'ς του Θεού τ' αφτί. Επί ευχαρίστου λόγου η ευχής