Αναζήτηση
Αποτελέσματα 101-200 από 31909
Θώρει γούγιαν κι έπαιρνε παννί, θώρει μάνναν κι έπαιρνε παιδί
(1876)
Θώρει μάνναν = θώρει κύρη
Ο κεχαγιάς αγαπά με. Και ντο λέγ'τσε; Λέλι μ μερ έσνε;
(1874)
Ο δήμαρχος αγαπά με. Και τι σοι λέγει; Αιδοιόν μου που ήσθα;
Το καλόν τ' άλογον το κριθάρ[ε] αθε αρτουεύ
(1881)
Ερμηνεία: Επί φιλοπόνων εργατών ων ο μισθός αυξάνει
Αν έχω γειά 'ς τη γειτονιά θα τελειώσω τη ρ'οκιά
(1894)
Ερμηνεία: Δια τους βραδέως εργαζομένους
Έχει ο καιρός γυρίσματα κ΄οι μήνες εβδομάδες και το δικό σου το κορμί δεν έχει νοστιμάδες
(1894)
Ερμηνεία: Παροιμία σημαίνουσα ότι ελεύσεται πότε ημέρα καθ' ειν θα με ενθυμηθής
Α δε μου πης παπά χεσμένε δε σου λέγω παπά τσερλισμένε
(1889)
Ερμηνεία: Επί των τα ίσα αποδιδόντων
Το ξένον πάντα γλυκύν εν'
(1881)
Συνοδεύεται από κείμενο ....
Ό,τι κόψη το δόντι μου κι' ό,τι βάλ' η ράχη μου
(1876)
Ό,τι κόψη το δόντι του κι' ό,τι βάλ' η ράχη του
Στις δέκα ώρες της νυχτός ποιός έχ' αυγά για κλώσσα
(1889)
Ερμηνεία: Επί των ακαίρως ενεργούντων
Σ΄ σ αποσεσμένα τα λάχανα εγύριξεν
(1886)
Ερμηνεία : Επί αρχαίας φάτνης. Επί των απολαύσεως τινος εκπεσόντνω των πάλιν δε ιες αυτών επανελθόντων. Σουιδ. Ζηνοβ. 111, 50, Ολίγω διαφόρως παρ. Αρσεν. Σελ. 219. Αλλ ημίν παρά τούτους παρ. Δοκεί δηλούν των ακουσία έκπτωσιν, ...
Όλοι ξέρουν ράφτουν γούνες μόνο τα μαλλιά μπουδίζουν
(1889)
Ερμηνεία: Επί των απαιτούντων ιδιαιτέραν δεξιότητα προς εξεργασίαν
Το γενόχτενον αιτ εράευεν, άμα είσεν κιφάς κ' είσεν κι ξέρω
(1881)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Πήρι τα μπαρμπαλά τ'
(1889)
Ερμηνεία: Έφυγε κατησχυμμένος
Εσείς και μεσ' στο τσουκάλιν αν σας βάλουν μαζί, θα πεταχθή ο ένας όξω
(1876)
Τόσον αδιάλλακτοι και ασυμβίβαστοι είσθε
Ο λύκος στην ανεμοζάλη κάνει τη πρέα του
(1893)
Πρέα του = ζημίαν, καταστροφίν
Έχασε τα μάτια και γυρεύει τα φρύδια
(1888)
Ερμηνεία: Επί εκείνων οίτινες την μέν σημαντικήν ζημίαν παρορώσι επί την μικράν δε και ανάξιαν λόγου την προσοχήν αυτών εφιστώσι
Το καθέσιμο τσαι τ' εσκώσιμον αυτ όποιος ου ξέρ, το χρόνο δυο σαλβάρα γραν
(1881)
Ερμηνεία: Επί των απερισκέπτως δαπανώντων και διά τούτο πλείονα του δέοντος ζημιουμένων
Τ' εκεινόν το κεφάλ να δεν κ' εξέρ και πάει η σογ γάμον να δεν τσι νύφες
(1896)
Ερμηνεία: Επί των αναρμοδίως επεμβαινόντων που
Έχασι κι τ' αυγά κι του καλάθ'
(1891)
Ερμηνεία: Φράσις λεγομένη επί των δειλών, οίτινες εν τη πρώτη προσβολή πτοούνται και δεν δύνανται ουδεμίαν ν' αρθρώσωσι λέξιν.
Μια φορά γελειέται η γριά στα σύκα
(1891)
Ερμηνεία: Οτι άπαξ απατηθέντες εις τι του λοίπου προφυλάττονται
Αλί που το χ΄ η κούτρα του και κατεβάζ΄ ψείρες
(1894)
Ερμηνεία : Ο φύσει πουκρός άνθρωπος ανεπίδεκτος εστίν ορθής αγωγής. Οι αρχαίοι έλεγαν : φύσιν πουκράν μεταβαλείν ουράδεον
Ο Θεός αργεί, αμά δεν λησμονεί
(1888)
Ερμηνεία: επί των αδίκων και κακών τιμωρουμένων διά τα έργα αυτών
Εσέν, κορτσόπο μ' λέγ ατο, εσύ νυφίτσ' άκουν α
(1874)
Σοι κόρη λέγω τούτο, συ δε νύμφη άκουσον
Ας με λένα σουμπασίνα κι' ας ψοφώ κι' απέ την πείνα
(1894)
Σημείωση: Σου - μπασής = τουρκική ο επί των υδάτων, ος ην άλλοτε μέγας και πολύς. Σουμπασίνα = η σύζυγός του
Θα κλαίη μάννα για παιδί και το παιδί για μάννα
(1894)
Συνοδεύεται από κείμενο ...
Ο κοντός, γη φωνή γη ψωμί = Vir picolus, (plosus) aut fortis, aut bibidinosus
(1876)
Ο λάσιος ή ισχυρός ή λάγνος
Το κέρδος κι η ζημιά πάν' μαζί
(1876)
Συνοδοιπορούν, συγκατοικούν, συναυλίζονται
Ηύρες φαεί, φάε, ηύρες ξύλο, φύε
(1895)
Αποφευκτέα η κακή ομήγυρις και συνοδιά
Όλοι ξέρουν ράβουν γούνες, μα τα μαλλιά μποδίζουν
(1884)
Συνοδεύεται από κείμενο......
Το καλόν πουλλίν απού τ' αβγόν κελαδεί'
(1881)
Ερμηνεία: Επί παιδίων παρεχόντων και εν αυτή τη μικρά ηλικία των δείγματα του ότι άνδρες ικανοί μέλλουσι να γίνωσι
Μια φορά γελειέται η γριά στα σύκα
(1894)
Ερμηνεία: Οτι άπαξ απατηθέντες εις τι του λοίπου προφυλάττονται
Στις 'κοσιπέντε του Μαρτίου μηδέ σκύλος κούντουρος
(1876)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Έβαλαν του λύκου να φυλάξ' τα πρόβατα
(1893)
Ερμηνεία: Προς του διορίζοντας προς τήρησιν της τάξεως ανθρώπους κακούς
Άλλος κλάν κί άλλος παίρ την χάριν
(1874)
Άλλος πέρδεται, άλλος δ' αμείβεται
Δεν είν' από κείνες τες νύφες που κλάνουν στο γάμο
(1889)
Ερμηνεία: Επί των μη ευκόλως στερουμένων αγαθού τινος
Γίνηκαν δυών άσπρου
(1894)
Εξευτελίσθηκαν
Από του Σταυρού ίσα με τ' Άη Νικήτα έχ' η καλή (κακή) νοικοκυρά σύκα
(1876)
Ειρωνικός, 14/9 – 15/9 ή όλον τον χρόνον...
Βγήκα ασπροπρόσωπος
(1890)
Αυτά τα λεν στο μύλο
(1879)
Ερμηνεία: Επί των ανωφελώς λεγόντων
Γερός (είναι) σαν τ' άλογο τ' Αλεξάνδρου
(1877)
Ερμηνεία: Απάντησις επί ερωτήσεως περί της υγείας ακούντος προσώπου, διαισθάνουσας ότι έχει καλής, ως τον περιοώνυμων Βουκέφαλον
Ντο εν του καμελίν ορθόν να έτον και η γούλα αθε;
(1881)
Ερμηνεία: Επί ελαττώματος εκείνου, όστις ουδέν προτέρημα έχει
Έστραψι και βρόντιοι
(1889)
Ζυάζ' από τις αλαφριές
(1876)
Αλαφροκρατεί
Άνοιξε το κλαδάκι σου
(1889)
Αέρα βγάλλουν οι στεριές
(1876)
Αλάλετον σκαμνίν κι εσ'
(1877)
Αλάλετος = απρόσκλητος
Μάχαιρα δώσης μάχαιρα λάβης
(1873)
Θα ρήξω στ' αστρί
(1875)
Θα μαντέψω ως ο μάγος της Περσίας
Τα κόφτει παχυά!
(1873)
Κομπορρημονεί
Ήβγεν ασπροπρόσωπος
(1876)
Ιστορ.
Αέρα κοπανίζει
(1885)
Αέρα κοπανίζεις = αέρα δέρειν
Αιτία και θάνατος
(1879)
Αυγερινός και Λιτρουπόδι
(1888)
Ανεμομαζώματα, διαβολοσκορπίσματα
(1895)
Σημ. Άλών δε φόρτος όθεν ήλθεν ενδ' έβη
Εβγήκεν ασπροπρόσωπος
(1893)
Ερμηνεία: καθαρός, άνευ ελείμματος
Αρχαί ωδίνων
(1889)
Ερμηνεία: Επί των προμαντευόντων μείζονα δεινά
Τ' αρρώστου χείλη φαίνονται
(1889)
Αυγερινός και Λιτρουπόδι
(1889)
Θέλεις, άρρωστε, τζορβά;
(1889)
Τρώγεις άρρωστε τορπά
(1891)
Ερμηνεία: Επί ευχαριστουμένων εις τα ερωτώμενα