Αναζήτηση
Αποτελέσματα 1501-1600 από 2664
Όλοι λένε τούτ' εκείνα κι' η αλεπού για κότες κράζει
(1889)
Ερμηνεία: Επί των πονηρών των διανοουμένων πάντοτε το κακόν
Τ' αυγά δεν τ' αλωνίζουνε, αλλά τα τηγανίζουνε
(1889)
Επί των συναρμοζόντων τ' ανάρμοστα
Έπαρε γέρου την βουλή και παιδεμένου, γνώση
(1888)
Ερμηνεία: Ο γέρων είναι επιτήδειος δια συμβουλάς ο δε παιδευμένος δια γνώσεις
Τ' ομμάτεα τ εποίαεν δέκα
(1881)
Ερμηνεία: Επί του σφόδρα επιθυμούντος και παρατηρούντος απ΄ το ασκαρδαμηκτή
Το μειζότερον ατ που κι ακούει αέτσ παθάν
(1881)
Ερμηνεία: Επί παρακονόντων εις συμβουλάς πρεσβυτέρων και εις δυστυχήματα περιπτωτόντων
Βαρειά η καλογερική
(1894)
Ερμηνεία: Δια τους μη δυναμένους εκτελέσαι τι όπερ πρότερον ενόμιζον εύκολον
Καλή ζωή κακή διαθήκη
(1895)
Ερμηνεία: Οι απατηλοί ουδέν αφήνουσι εις τους κληρονόμους των
Τον άεν τίναν έχω τη δόξα ατ εξέρω
(1881)
Ερμηνεία: Προς επαινούντας εαυτούς ως οικείους οίτινες γνωρίζουσι
Δίπλα, Σμαηλάκο μου κ' οι παπίτσαις περνούνε
(1892)
Ερμηνεία: Ένα κυνηγόν, ονόματι Ισμαήλ, μεταβάντα είς κυνηγεσία νησσών, εξαπλωθέντα δ' αμερίμνως ενώ περί ίπτατο σμήνος τοιούτων, επετίμα ο συνοδοιπόρος του διά της φράσ. ταύτης. Φέρεται εκ Μεταφορ. Επί των αταράχων και ...
Μέγας είσαι, πλάτανε, με τα πλατανόφυλλα (σου)
(1876)
Ασεβής παρωδ. του: Μέγας είσαι, Κύριε και θαυμ...
Αργεί ο Θεός, και σκα ο φτωχός
(1896)
Επί των πιεζομένων
Πορδόμυλος γυρίζει πάνω στο σπίτι
(1882)
Ερμηνεία: Ταραχή μεγάλη προξενουμένη υπό ανθρώπων
Ο λύκον εσήβεν 'ς σά πρόγατα, (ν)αϊλί π' είσεν τό έναν
(1874)
Ο λύκος ενέπεσεν εις τά πρόβατα αίλινα τώ έχοντι τό έν. Ερμηνεία: Παροιμία λεγομένη επί πυρκαϊάς επί νόσου επιδημιακή καί εν γένει επόί κινδύνου επικειμένου, ότι μάλιστα φοβούνται οι μέν μή πάν ευπορούντες περί τής απωλείας ...
Απ' άκρη εις άκρη
(1880)
Πανταχόθεν
Όμοιος τον όμοιο
(1873)
Άθθρωπον αποταής και κούλουκα της μάνdρας
(1892)
Αποταή = γενιά, οικογένεια
Το άδικο ουκ ευλογείται
(1876)
Εις τον αιώνα, Άρθρον 7λόφου, 1865 – 1866...
Ίσα με το πάπλωμα σ' άπλωσον τα ποδάρια σ'
(1874)
Ερμηνεία: Παροιμ. Διδάσκοντα μη υπερτείνων τα καθ' ημάς αυτούς Παράλληλος ή των αρχαίων παροιμία : Μη υπέρ τον πόδα έσω το υπόδημα
Κλαίνε τ' αχούρια γι' άλογα γι' αχούρια
(1889)
Συνοδεύεται από κείμενο ...
Και τ' άντερα που 'ναι στην κοιλιά κι εκείνα νοχλημένα είναι
(1889)
Ερμηνεία: Επί ερίδων και διανέξεων αίτινες συμβαίνουσι ως τοις οικειοτάτους
Επί παλάμη
(1889)
Ερμηνεία: Παντελής στέρησιν σημαίνει χρημάτων και χρημάτων. Ως Πόμενε επί παλάμη = απεγυμνώθη
Έχασι κι τ' αυγά κι του καλάθ'
(1891)
Ερμηνεία: Φράσις λεγομένη επί των δειλών, οίτινες εν τη πρώτη προσβολή πτοούνται και δεν δύνανται ουδεμίαν ν' αρθρώσωσι λέξιν.
Αντίς να τρίξ' τ' αμάξι τρίζει ο αμαξολάτης
(1893)
Ερμηνεία: Επί των αδίκης μεμψιμοιρούντων
Αντί να καίει η ελιά, καίεται το μεσόξυλο
(1876)
Μεσές, δρύς
Ό,τι σπείρης, θα θερίσης
(1876)
Σάλια και μύξες
(1886)
Ερμηνεία: Λόγοι ανόητοι, άνευ αξίας
Κάθσε του αγγειό 'ς τη διάβα κι' ανεγέλα τσι διαβάτες
(1893)
Ερμηνεία: Επί των οδνειδιζόντων άλλους δια τα εαυτών ελαττώματα. Πρβλ. Προυτ. π.τ. Πως άν τους υπ' εχθρού ωφελοίτο 13, 7, ανθρώπινου ελάττωμα ονηδίζεις ή επί των νώτων φέρην την νέμεην...
Αυτός δεν είχεν κ' ήκαμε, κι ο άλλος είχεν κ' ήχασε
(1876)
Εισίν οι πλουτίζουσιν, μηδέν έχοντες και εισίν οι ταπεινούντες εαυτούς εν πολλώ πλούτω, παροιμ. Σολομ. Ιγ', 7...
Τά κανε γυαλιά – καρφιά
(1887)
Συγήρισε
Μικρή αφάνα, μεγάλο λαγό βγάζει
(1895)
Αφάνα = βοτάνη ακανθώδης
Γύφτος κτυπά γύφτος ουριάζει
(1891)
Ερμηνεία : Επί βαρβαριζόντων
Από που κι' ως που
(1876)
Αντί του μάνα χολή
(1876)
Δεξά ζερβά
(1876)
Πανταχού
Αποκρεψ' ο καλόγηρος, κουκιά του μαγερεύουν
(1876)
Επάσκασε
Ο οκνός πολλά καλά στερεύεται
(1885)
Ερμηνεία: Εννοεί διά της οκνηρίας του
Την νύχτα κάμνει μέρα
(1892)
Ερμηνεία: Υπερμέτρως εργάζεται
Θέλ' άρατα κι θέματα
(1891)
Από παραμύθι
Ανάστα ο Θεός!
(1876)
Ως κάλαμος υπό ανέμου σαλευόμενος
(1889)
Ερμηνεία: Επί των ασταθών
Λειπ' η ερ' από το ψάρι
(1876)
Από καβάλα πεζός
(1889)
Αλεύρι έχ' απλωμένον
(1889)
Ερμηνεία: Επί αδιαφορίας
Το πιασεν αργό βαρύ
(1876)
Ο καλός άνθρωπος φθονεύεται
(1873)
Από κάτου τ' άχυρο
(1889)
Εν τη παλάμη και ούτω βοήσωμεν
(1879)
Επί των μη πραττόντων αμισθί
Πιρσες πινεσες, μεγάλα ωχιασίματα
(1891)
Πολλαί καυχήσεις, κομπορρημοσύνας
Αλλού πε άτα
(1881)
Ερμηνεία: Προς τον προσπαθούντα να απαντήση στα ψευδών λόγων
Απού δήμαρχους κλητήρας
(1893)
Έχει τραχανά απλωμένο
(1892)
Ερμηνεία: Εις δήλωσιν αμεριμνησίας
Ανθεί και λουλουδίζει
(1892)
Ερμηνεία : Αημάζει
Παν μέτρον άριστον
(1873)
Τουν έκουφταν την πίττα τ'
(1891)
Από παραμύθι
Πότι φύλλα πότι μήλα
(1892)
Ανεμομαζώματα, διαλοσκορπίσματα
(1879)
Επί των αδίκως συναθριζόντων
Κάθέται σαν αποζυμώτρια
(1876)
Κουρασμένη, σιωπηλή
Από το κακό στο χειρότερο
(1876)
Έπλωσε τα τέσσερα
(1881)
Ερμηνεία: Επί αποβιώσαντος (υμβριστικής)
Α δε μάσης, δεν ποτάζεις
(1876)
Ενιά μετρά κ' ένα κόβγει
(1889)
Έπαθε κ' έμαθε
(1880)
Φράσις
Επέθανε κι΄ ακούστηκε
(1891)
Οι αποκριές είναι τρελλές
(1876)
Η γλώσσα είναι πολύστροφος
(1873)
Αν δεν θελώσ΄ δε λαγαρίζει
(1879)
Σαν αποζυμώτρια
(1876)