Πλοήγηση ανά Τόπο καταγραφής
Αποτελέσματα 96-115 από 121
-
Σήκω συ να κάτσω 'γω, σώπα συ, να λέω 'γω, μπαίνει, βγαίνει, καλώς τον αφέdη (πατέρα)
(1920)Συνοδεύεται από κείμενο... -
Σκύλο τρέφεις; Θα σε φάη
(1920)Δηλαδή εκείνον που ευεργετεί κανένας καμμιά φορά τυχαίνει προς κακόν του, δηλ. Αντί ο ευεργετούμενος να χρεωστή χάριν την ευεργεσίαν, πράττει τουναντίον -
Στου κουφού τη bόρτα όσο θέλεις βρόντα
(1920)Του παλαβού όσο θέλεις φώναζέ του, όσο θέλεις δίδασκέ τονε, εκείνος θα είναι πάλι ο ίδιος. Αυτό Λέγεται για ένα γενατατζή, που δε θέλει να υποχωρήση στο γενάτι dου, παρά εξακολουθεί να γενατεύγη (επιμένη) -
Τα παιδιά ας ανατραφούν κι' οι δουλειές ας κρεμαστουν
(1920)Δηλαδή τα παιδιά πρέπει να κοιτάζη κανείς κι' οι δουλειές ας μείνουν και στη μπάdα -
Το γουδί το γουδοχέρι και τυ μπογιατζή ο κόπανος
(1920)Αυτό λέγεται όταν τις επιμένει εις τους λόγους του και δεν θέλει να υποχωρήση εις την ορθήν γνώμην του άλκου. -
Το γύφτο κάνουν βασιλιά κι αυτός γυρεύγει ρείκια
(1920)Ρείκια είναι ξύλα ή καλύτερον κουτσούργια ωρισμένου δένδρου -
Το μεγάλο φίδι τρώει πάντα το μικρό
(1920)Δηλαδή ο ανώτερος είναι πάντα ανώτερος και δεν μπορεί να του κάμη τίποτε ο μικρός. Είναι συνώνυμον του : το μεγαλύτερό σου σκόρδα μη φυτεύης -
Το ξύλο εβγήκε από τη bαράδεισο
(1920)Το να χτυπά τις ένα προς καλόν του δεν είναι κακό, γιατί η μόδα αυτή εβγήκε από τη bαράδεισο -
Το πολύ Κύριελέησον κι ο παπάς το βαργιέται
(1920)Δηλαδή όταν πολλές φορές λέει κανένας κάτι τι γίνεται αηδία -
Το Σαββάτο είναι βοργιάς, Δευτέρα κερατάς
(1920)Δηλαδή, ο σαββατιανός βοργιάς δεν βαστά πολύν καιρόν, παρά πέφτει (ή αλλοιώς μαϊνάρει) μέχρι της Δευτέρας, εάν όμως δεν μαϊνάρει τη Δευτέρα, τότε θα βαστάξη πολύν καιρό -
Το σκοινί το βάνεις μονό και δέ σώνει και το βάνεις διπλό και περισσεύγει
(1920)Δηλαδή θέλεις να κάμης κάτι τι και βαργειέσαι το κάνεις μισό, ημιτελές, κατόπιν όμως χαλά και αναγκάζεσαι να το ξανακάμης γερό -
Το ψάρι βρωμίζει από την gεφαλή dου
(1920)Δηλαδή ο καθένας παθαίνει από τον εαυτόν του ό,τι πάθει -
Το ψάρι βρωμίζει από την gεφαλή του
(1920)