Πλοήγηση ανά Τόπο καταγραφής
Αποτελέσματα 936-955 από 1675
-
Ο διάβολον σίλια ποδάρια έσει
(1874)Ερμηνεία: Διδάσκουσα πρόνοιαν και ασφάλειαν εν ταις επιχειρήσεσι προς πρόληψιν δυσαρέστων -
Ο διάβολον σίλια πουδάρια έσει
Ερμηνεία: Πολυμήχανος εστί. Παρ. Δεν εξιστ. Προσοχών εαυτούς και άλλους -
Ο ήλιον εδιαστόλισεν
(1874)Ήρξα το διαλάμοων. Λέγεται μάλιστα όταν συμβή τούτο εν ομιχλώδες ημέρα -
Ο θείος σου είσεν οι κ' η θεία μ επεθυμούνεν άτο
Ο μεν θείος σου είχε το πράγμα, ηδεμή θεία επεθύμει αυτού, ερμηνεία: επί των ζηλούντων τα παρ' άλλους ειν αυτοί στερούνται, σημ. Ο νους της παροιμίας αισχρός -
Ο Θεός 'ς σο ρασίν κιορεί δε [στιβάζ] το σ'ον
(1896)Ερμηνεία: Θεός ανταμείβει έκαστον κατά την αγαθών ή κακών αυτού προαίρεσιν -
Ο Θεός άλλους πλαν και άλλους κλαν
Ερμηνεία: περί άλλων μεν προνοεί απ' άλλων δε αποστρέφει το πρόσωπον -
Ο Θεός άνωθεν ορά
(1886) -
Ο Θεός από πάν ελέπ
(1886) -
Ο Θεός από πάν κι αποφκά ετρύπεσεν κ' εφήκε σε
(1886)Ο Θεός άνωθεν και κάτωθεν τρυπήσας κατέλιπε σε. Επί των εν ουδενί επιτηδείων -
Ο Θεός δι τα φάβατα που κι έσ΄ δόντια να τρώη άτα
(1877)Ο Θεός δίνει τα κουκιά σ' εκέινους που δεν έχουν δόντια -
Ο Θεός πρώτα τερεί το βουνόν και απ' εκεί θέκει το σιόνιν
(1874)Ο Θεός αποβλέψας εις το όρος, έπειτα (κατά τούτο) τιθησι των χιόνα -
Ο κάλτς τον κάλ καραπέτ εκούυζεν
(1918)Ο σκλεπέας τον σκλεπέαν καρκαπούτς λέει. Ο κασσίδης τον κασσίδη κασσιδιάρι εφώναζε, κούζω εκ του αρχαίου κοκκύζω, φωνάζω, λαλώ, προσκαλώ και επί του αλέκτορος φωνώ. Λάλτς αντί κάλης, περσ. ψωραλέος, φαλακρός, καρκαπέτ ...