Πλοήγηση Παροιμίες ανά Συλλογέα "Αλεξανδρής, Απόστολος"
-
Γαμιέται η κόρη χαίρεται σαν έρτη η γένα κλαίζεται
Αλεξανδρής, Απόστολος (1902) -
Για δαύτο δε κερνούσανε κλησσάταν και λειτουργούσανε
Αλεξανδρής, Απόστολος (1902)Ερμηνεία: Την παροιμίαν είπε ποιμέν τις το πρώτον εισελθών εις εκκλησίαν νομίσας αυτήν καφενείον εκ της συγκεντρώσεως του κόσμου -
Για σένα τα λέου πεθθερά, για να τ' ακούη η νύφη
Αλεξανδρής, Απόστολος (1902) -
Δαχτυλάτοι μου βρώμιο είσαι μόν' είσαι δικό μου
Αλεξανδρής, Απόστολος (1902) -
Δέκα μέτρα κ' ένα κόψε
Αλεξανδρής, Απόστολος (1902) -
Δεν κατεβάζει κάθε ημέρα ο ποταμός γουρούνια
Αλεξανδρής, Απόστολος (1902) -
Δες τη μάννα πάρ' την κόρη
Αλεξανδρής, Απόστολος (1902) -
Δες την ούγια πάρ το πανί
Αλεξανδρής, Απόστολος (1902) -
Δό μ', κυρά μ', τον άντρα σ' και σύ κράτα τον κόπανο
Αλεξανδρής, Απόστολος (1902)Ερμηνεία: Λέγεται και εκείνου όστις αιτείται τι παρά τινος, όστιςέχει άμεσον ανάγκην αυτού. Η παροιμία εγεννήθη ώς εξής: Γυνή τις χήρα ηράτο τούανδρός γειτονίδος αυτής ή φίλης της, καλοφλεγομένη δε υπό τολυ πάθους απετόλμησε ... -
Δράκου δόντι νάχης δε γλυτώνεις
Αλεξανδρής, Απόστολος (1902) -
Δωρεά δούλευjε, δωρεά μην κάθεσαι
Αλεξανδρής, Απόστολος (1902) -
Ε γροικάει να μοιράση δγιό βοδγιούνε άχιουρα
Αλεξανδρής, Απόστολος (1902) -
Έκαμε μια τρούπα μέσα 'ς το νερό
Αλεξανδρής, Απόστολος (1902) -
Έκαμε το λογαριασμό χωρίς τον ξενοδόχο
Αλεξανδρής, Απόστολος (1902) -
Έκαμε τον άνεμο κουβάρι
Αλεξανδρής, Απόστολος (1902) -
Έλα παππού να σου δείξου τ' αμπέλια σου
Αλεξανδρής, Απόστολος (1902)Ερμηνεία: Επί ανθρώπου όστις τα πάντα γνωρίζει εν ω ουδέν γνωρίζει