Πλοήγηση ανά Τόπο καταγραφής
Αποτελέσματα 162-181 από 280
-
Ήλος γένου κι απάνου μου μη λάμπης
(1929)Προς τον κακόν άνθρωπον, παρά του οποίου δεν θέλομεν να δεχθώμεν κανένα καλόν -
Ήτον κι ο χρόνος δίσεχτος κι η νύφη γαστρωμένη
(1940)Για την αποτυχία που έρχεται πάνου ς' άλλη αποτυχία, για το δυστύχημα που έρχεται πάνου ς' άλλο δυστύχημα. -
Θάγμαν κι ανελέτι, γιούδουλον κι ιπρέτι!
(1940)Θαύμα κι ανελέτι (πολύ παράξενο, αξιοθαύμαστο) είδωλο και ιπρέτι (πολύ άσκημο πράμα!). Εκφραστικό του θαυμασμού, για όμορφο ή και για άσκημο πράμα -
Κάθε εμπόδιο σο καλό
(1940)Κάθε εμπόδιο στό καλό (νά 'βγει). Σαν πρόληψη. Άμα εμποδιστείς νά κάνεις τήν τάδε δουλειά σου, μή στενοχωριέσαι, γιατί ίσως νά σού έβγαινε σέ κακό -
Κάλλια σκύλλο από τη Τρύπη παρά φίλο Βρεστενίτη
Υπαινισσόμενοι δήθεν, τον μη ευθύν χαρακτήρα των Βρεσθενιτών. Και η παροιμιώδης αυτή φρ. ανακτέα εις τα τοπικά περιπαίγματα. Είναι ψόγος αποδιδόμενος εις τους κατοίκους και γειτονικών χωριών αφ' ού οι Οινούντιοι λέγουσιν ... -
Κάλλια σκύλλο από τη Τρύπη παρά φίλο Βρεστενίτη
(1943)Ούτω σημειοί ο Κ. Νεστορίδης. Οι Οινούντιοι λέγουσι το ορθότερον -
Κάλλιο κόκκινος α σο θυμό, παρά κίτερνος α ση ζελία
(1940)Κάλλιο κόκκινος απ' το θυμό, παρά κίτρινος από τη ζήλια – Ότι η ζήλεια είναι φοβερό πάθος και βλαβερώτατο -
Κάτιναν 'κι εθέλινε κι εκείνος ελέϊνανε: τ' άρματα μου που να βάλω
(1940)Κάποιον δεν (τον) ηθέλανε (κάπου) κι εκείνος έλεγε: που να βάλω τ' άρματα μου;