Πλοήγηση ανά Τόπο καταγραφής
Αποτελέσματα 1312-1331 από 1351
-
Του Ρώσου πρέπει τάλογον, του Φράγκου το καράβιν, του Άραβος η κάμηλος, του τουρκου ταγαλίκιν
(1923)Εις την πρώτην παροιμίαν τον τονίζεται ως χαρακτηριστική ιδιότης του τουρκου, το αγαλίκι, να είναι δηλ., ο αφέντης, διά τον οποίον δουλεύουν άλλοι -
Του σχοινιού και του παλουκιού
(1910) -
Του φύγι ένας βλάχος
(1918)Περί του περδομένου. Είναι η παροιμία χαρακτηριστική της προς οτί βλάχους περιφρονήσεως. -
Τού βαρύτιρου σκών τ' αλαφρότερον
(1934) -
Τούρκ'κις δ'λειές παλιαγκουφουλιές
(1923)(Λαογρ. Αρχ. Εκ Μακεδονίας) Με την έκτην παροιμίαν θέλει να δηλώσει ο ελληνικός λαός τι και όταν εργασθή ακόμη ο Τούρκος, ατελής, ψεύτικη θα είναι η δουλειά του. Τα κατασκευάσματα του θα είμαι ιστός αράχνης παλιαγκουφουλιά. -
Τούρκικες δλειές παλιαγκουφουλιές
(1919)Ερμην. Οι δουλειές των Τούρκων διαλύονται ως ιστός αράχνης -
Τούτο ταιριάζ' σα οιμίτ με ρεπάν
(1918) -
Τουν Γιάννη αναφερνάμε κι' ου Γιάνης πίσου απ' τημ πόρτα
(1918)Περί των αφικνουμένων καθ' ην στιγμήν γίνεται περί αυτών ο λόγος -
Τουν έφαγαν τα κόλλυβα
(1910) -
Τράβα με, λαλά, κ' ας κλάιω
(1910) -
Τρέχ' η λίγδα ς τον παστό
(1888) -
Τρέχα λίγδα, 'ς το παστό
(1910)