• Κάλλια γαιδουρόδενε, περί γαιδουρογύρευε 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)
    Πρέπει να λαμβάνη τις εκ προνοίας προφυλακτικά μέτρα δια την περιφρούρησιν και την ασφάλειαν των κτημάτων του
  • Κάλλια για το, παρά πουντο 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)
    Καλύτερον να έχης τα πράγματα σου παρόντα, παρά να είναι απόντα και να ψάχνης να τα βρης
  • Κάλλια λόγια στο χωράφι πέρι μάγγανα στ' αλώνι 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)
    Συνοδεύεται από κείμενο ....
  • Κάλλια να κλάψη το παιδί, τι περ' η μάννα 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)
    Είναι προτιμότερον να περιορίζωμεν το κακόν, έστω και δι' οδυνηρών μέσων παρά να αφίνωμεν να επέρχεται με αληθείς καταστροφάς
  • Κάλλια να σου βγη το μάτι τι πέρι τόνομα 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)
    Η παροιμάι αυτή αυστηρά πως εν τη διατυπώσει της συνιστά εις τον άνθρωπον να προσέχη πολύ εις την διατήρησιν ασπίλου τιμής και υπολήψεως
  • Και παπάς γίνκες Κώστα; Έτσι τόφερε η κατάρα 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)
    Ερμηνεία: Πολύ ευμετάβλητος είναι η τύχη, ενίοτε ο άνθρωπος εξ αδυσωπήτου αναγκης μετέρχεται εν επάγγελμα, εις το οποίον ουδεμίαν διάθεσιν ή κλίσιν είχε, ουΔε το είχε σκεφθή ποτέ
  • Και τα φτωχά τρανεύουνε και τ' αρφανά βαστιούνται, και τάρημα παντρεύονται κι οι χήρες κονομιούνται 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)
    Φρασεολογία παρηγορητική, λεγομένη πολλάκις κι ως μοιρολόγι, καταδεικνύουσα την πρόνοιαν του Παντοδυνάμου Θεού περί των πλασμάτων αυτού και ιδία των αναξιοπαθούντων
  • Καλά είν' τα φαρδομάνικα, μόν' τα φορούν οι δεσποτάδες 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)
    Λέγεται επί εκείνων, οίτινες, ενώ είναι παντελώς φτωχοί και οπωσδήποτε ανίκανοι, επιζητούν δόξες και τιμές και υλικές απολαύσεις των οποίων η πραγματοποίησις καθίσταται αδύνατος
  • Καλές ανταμώσεις 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)
    Όταν κανείς λέγει υπερβολάς ή ζήτάει αδύνατα και ανύπαρκτα πράγματα του λέγομεν την ανωτέρω παροιμίαν οιονεί ταλανίζοντες αυτόν
  • Καλό τυρί σε σύλλινο τομάρι 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)
    Ενίοτε μεγάλαι ψυχικαί αρεταί και πνευματικά προτερήματα του ανθρώπου είναι συνυφασμένα με τα ολεθριότερα αποτελέσματα
  • Κατά μάννα κατά τάτα κατά γυιος 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)
    Πολλάκις τα ελαττώματα και αι κακαί ροπαί των γονέων μεταβιβάζονται κληρονομικώς και εις τα τέκνα των
  • Κατά το μάγουλο και το μπάτσο 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)
    Όλα πρέπει να εκτελώνται με αναλογίαν και σχετικότητα και συμφώνως προ τας περιστάσεις, ν' αποφεύγεται δε η υπερβολή και επί έλαττον και επί μείζων
  • Κατά τον Άγιο και το πεσκέσ' 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)
    Όλα πρέπει να εκτελώνται με αναλογίαν και σχετικότητα και συμφώνως προ τας περιστάσεις, ν' αποφεύγεται δε η υπερβολή και επί έλαττον και επί μείζων
  • Κι η κοσκινού τον άντρα της με τους πραματευτάδες 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)
    Λέγεται όταν μερικοί μεγαλοποιούν εις υπερβολικόν βαθμόν την αξίαν των ευτελών πραγμάτων και παραλληλίζουν ή συγκρίνουν ταύτα προς άλλα ασυγκρίτως ανώτερα
  • Κιοτής πραμματευτής ούτε χάν' ούτε κερδίζει 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)
    Η δειλία και η υπερβολική συντηρητικότης δεν είναι προτέρημα των εμπόρων, οίτινες δια να πλουτίσωσι πρέπει να έχουν δόσιν τόλμης και αποφασιστικότητος
  • Κόντσα κασαπάς Γιάνενα χωριό 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)
    Λέγεται όταν θέλουν να δείξουν την παλαιάν εύκλειαν και ανθηράν κατάστασιν της πόλεως Κονίτσης
  • Κολοκύθια στο πατερό 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)
    Αυτή την φράσιν λέγουν σε έναν που λέγει ασυνάρτητα και ψευδή πράγματα
  • Κουτσοί στραβοί στον Άι – Παντελέημονα 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)
    Λέγεται όταν πολλοί αδιακρίτως έχουν απαιτήσει να καρπωθούν τα αυτά ωφέλη εκ τινος προς τον οποιόν σωρηδόν πρωστρέχουν παρακαλούντες
  • Λάδι βρέχει κάστανα χιονίζει 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)
    Η παροιμία λέγεται επί των οκνηρών και των παντελώς αδιαφορούντων δια τα εαυτών
  • Λογκήσιος κόσμος 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)
    Έτσι λέγονται οι άνθρωποι οι ασχολούμενοι εις αγροτικάς ασχολίας (υλοτόμοι, ποιμένες, βουκόλοι), ως και οι άξεστοι και απολίτιτστοι χωρικοί