Πλοήγηση Παροιμίες ανά Συλλογέα "Νίτσος, Νικόλαος"
-
Σ' άντρα με μουστάκια και σε γυναίκα με βυζιά μη χάνης τα λόγια σου
Νίτσος, Νικόλαος (1926)Περί του ότι ενήλικες δεν είνε επιδεκτικοί διορθώσεως δια συμβουλών -
Σ' εγύρευα με το κερί και σ' ηύρα με τον ήλιο
Νίτσος, Νικόλαος (1926)Επί των ανελπίστως συναντώντων τινά, προ πολλού επιμόνως αναζητούμενον, ή επί των επιτυγχανόντων εφετόν τι απροόπτως και ακόπως -
Σ' κώθηκ' από τη γούρα
Νίτσος, Νικόλαος (1931)Λέγεται επί ανθρώπου ασθενήσαντος σοβαρώς και μόλις αρχίσαν αυτός ν' αναρρωννύη. Γούρα εδώ σημαίνει ο τάφος, το μνήμα. Ανάλογος φράσις: Βγήκ' απ' το μνήμα, λεγομένη περί ανθρώπου νοσήσαντος, επιθανατίως και μόλις διασωθέντος. -
Σαμ μου δώκη ο Θεός με το σακκί, θα σου δώκω κι εγώ με το σακκούλι
Νίτσος, Νικόλαος (1926) -
Σαν η κόττα στο στάρι
Νίτσος, Νικόλαος (1926)Περί των ευτυχούντων εν πάσι και των ευρισκομένων εν καταστάσει πληρούση όλας των τας επιθυμίας -
Σαν ο ποντικός στον πάλιουρα
Νίτσος, Νικόλαος (1926)Περί των ευρισκομένων εν εκτάκτως δυσχερεί θέσει -
Σαν τα λάχανα στο κακκάβι
Νίτσος, Νικόλαος (1931)Παροιμιώδης φράσις εν χρήσει δια περιστάσεις περιπλόκους και ακαθορίστους. Μας έκαμαν σαν τα λάχανα στο κακκάβι = Μας έκαναν άνω κάτω ̇ προεκάλεσαν μεταξύ μας έριδας και φιλονεικίας -
Σαν το κολοκύθι στη βίρα
Νίτσος, Νικόλαος (1926)Ερμηνεία: Επί καταστάσεως ασαφούς και ακαθορίστου, μη επιτρεπούσης άμεσον λήψιν αποφάσεως -
Σίντα πιάν' ο θειός τη θειά σου, εσύ τσούλιωνε τ' αυτιά σου
Νίτσος, Νικόλαος (1926)Χυδαιολογική παροιμιώδης φράσις επίτάσσουσα την μή ανάμιξιν ακαίρως εις υποθέσεις ξένας της αρμοδιότητος σου -
Στη μικρή βατιά κοιμάται λαγός
Νίτσος, Νικόλαος (1931)Προς δήλωσιν ότι πολλάκις υπό ταπεινήν και μετριόφρονα εμφάνισιν κρύπτεται αξία σημαντική και όλως ανέλπιστος -
Στων αμαρτωλών τη χώρα το Μαγιάπριλο χιονίζει
Νίτσος, Νικόλαος (1926)Ερμηνεία: Επί των ακαίρως συμβαινουσών ατμοσφαιρικών μεταβολών και μετεωρολογικών επηρειών, βλαπτουσών τα γεωργικά προϊόντα των χωρικών, εις τας αμαρτίας των οποίων αποδίδονται αι θεομηνίαι αύται -
Τα πλούτ' αν παν' εις τα παιδιά, δε φτάνουν εις τ' αγγόνια
Νίτσος, Νικόλαος (1926)Δηλούται διά τής παροιμιώδους αυτής φράσεως η αστασία τών επιγείων αγαθών, ως και αι οικονομικαι μεταπτώσεις, αίτινες πάντως θά συμβώσιν εν εκάστη οικογενεία, μή διατηρουμένου εν αυτή του πλούτου πέραν τής τρίτης γενεάς -
Τετράδη και Παρασκευή τα νύχια σου μη κόψης. Την Κυριακή να μη λουστής, αν θέλης να προκόψης
Νίτσος, Νικόλαος (1926)Ευνόητος ή απαγόρευσις του λουσίματος εν ημέρα Κυριακή δια την αργία. Αλλά διατί η απαγόρευσις της περιποιήσεως των ονύχων κατά Τετάρτην και Παρασκευήν. Ως γνωστόν, ημέρα αποφράς γενικώς θεωρείται η Τρίτη -
Την ημέρα τον μαλώνει και το βράδυ τον μαζώνει
Νίτσος, Νικόλαος (1931)Συνοδεύεται από κείμενο ... -
Της καλομάννας το παιδί Σ' εννιά μήνες περβατεί
Νίτσος, Νικόλαος (1926)Λέγεται περί των ταχέως και κανονικώς αναπτυσσομένων βρεφών ως γεννηθέντων εκ μητρός υγιούς και ευτυχούς -
Τί ξέρει το σκυλί από Τετράδη;
Νίτσος, Νικόλαος (1926)Ερμηνεία: Επί των αφιλοτίμων, των αδιακρίτων και των μη λαμβανόντων διόλου υπ' όψιν των άλλων τα συμφέροντα. Η παροιμία προήλθεν εκ της νηστείας της Τετάρτης, περί ης ο κύων φύσει ουδεμίαν γνώσιν έχει -
Τί σέ λείπει κασιδιάρη; Μαργαριταρένια σκούφια!
Νίτσος, Νικόλαος (1926)Ερμηνεία: Επί τών προβαλλόντων απαιτήσεις καί εχόντων αξιώσεις απροσδιονύσους καί όλως ακαταλλήλους πρός τήν θέσιν καί κατάστασίν των -
Τις παληές τις εικόνες τις βάνουν πίσ' από τις καινούργιες
Νίτσος, Νικόλαος (1926)Περί του ότι εις πολλάς περιστάσεις η νεότης προτιμάται, των γηραλέων εν ήττονι μοίρα τιθεμένων -
Το αβκόν αβκόν τσακκίζει
Νίτσος, Νικόλαος (1926)