Πλοήγηση Παροιμίες ανά Συλλογέα "Παπαχριστοδούλου, Πολύδωρος"
-
Πά νά πάρς τον αγέρα σ'
Παπαχριστοδούλου, ΠολύδωροςΠήγαινε νά περπατήσεις, ν' αναπνεύσεις καθαρό αέρα. Τό λένε στοό οχληρό που θέλουνε νά τόν διώξουν -
Πάει για βάτσουνα
Παπαχριστοδούλου, ΠολύδωροςΠάει στα χαμένα, πάει να χάσει τον καιρό του, γιατί τα βάτσουνα δεν έχουν αξία -
Πάλι γέννησι η κότα μας
Παπαχριστοδούλου, Πολύδωρος -
Πάν σα τις ζουτούλ' ο ένας καταπόδ' στον άλλονα
Παπαχριστοδούλου, ΠολύδωροςΚατά προφορικών ανακοινώσεων του συλλογέως η παροιμία λέγεται επί των κοινώ συνδεδεμένων και αχωρίστων φίλων -
Πάρε μ' όταν με βρής, να μέχ'ς σα με χρειαστής
Παπαχριστοδούλου, ΠολύδωροςΝα είσαι προβλεπτικός και να μη αφίνεις την περίσταση να χάνεται -
Πάρε μ' όταν με ιδείς, όταν με γυρέψεις να με βρεις
Παπαχριστοδούλου, ΠολύδωροςΓια την προνοητικότητα, που πρέπει νάχει ο άνθρωπος -
Πάρτον στο γάμο σου να σου πη “και τη χρόν'”
Παπαχριστοδούλου, ΠολύδωροςΓια κείνους που αντί ευχής δίνουν κατάρα ασυναίσθητα με τα λόγια τους -
Πάρτουν κι στουν γάμου σ', να σι πη: κι του χρόν'
Παπαχριστοδούλου, ΠολύδωροςΓια κείνον, που δε συμπεριφέρεται καλά και δείχνεται ασυμβίβαστος με τα πράγματα -
Πάτσες στην πήττα
Παπαχριστοδούλου, ΠολύδωροςΔηλαδή έφτασες πάνω στο φάγωμα της πήττας που .. φαγώθηκε. Από φιλάργυρο δεν πέρνεις τίποτε, ούτε ο καθένας Δεχεται μ' ευχαρίστηση να σου φανεί χρήσιμος -
Πε κάθε άφτριγια πένα λογιώ καπνός βγαίν'
Παπαχριστοδούλου, ΠολύδωροςΚάθε σπίτι, κάθε οικογένεια έχει τα βασανά της. Ο κάθε άνθρωπος έχει τις σκοτούρες του -
Πε κάτ' πε τάχερο περπατεί
Παπαχριστοδούλου, ΠολύδωροςΓια τους ύπουλους ανθρώπους, που κρυφά και μυστικά κάνουν τη δουλειά τους, δίχως να τους αντιληφθούν οι άλλοι -
Πε κείθε μπιλέ περνα
Παπαχριστοδούλου, ΠολύδωροςΕρμηνεία: Πάει και πιο πέρα, όχι μόνο κάνω μια δουλειά, μα και την περνώ και πιο παρέκει απ' όσο πρέπει. Κείνοι που έχουν αυτοπεποίθηση. -
Πε όπου να τον πιάσ' ς βρωμά
Παπαχριστοδούλου, ΠολύδωροςΓια κείνους που έχουν πολλές ψυχικές κακίες και πληγές -
Πε τη σειρά σ΄ μεγαλύτερο μην πάρ΄ς
Παπαχριστοδούλου, ΠολύδωροςΑπό την κοινωνικιά σου θέση μη ζητάς πιο μεγάλα -
Πε το βελόν' πηγάδ' α νοίξουμ';
Παπαχριστοδούλου, ΠολύδωροςΘέλετε ναγωνιστούμε άδικα; με τα μικρά και ολίγα θα πιτύχουμε -
Πε το κερί σε γυρεύγω
Παπαχριστοδούλου, ΠολύδωροςΣε καταζητώ ψάχνοντας εδώ και κει, όπως τη νύχτα με το κερί -
Πε το παιδί παγίδα μη στήν' ς (ή πιάν'ται στην παγίδα ή σε κλέφ' την παγίδα). Και στο ταξίδ' μαζί τ' μην πιάνεσαι. Σα σπάσ' ταμάξ' ντου κλαίει, σα σπάσ' το δικό σ' γελά
Παπαχριστοδούλου, ΠολύδωροςΣυνοδεύεται από κείμενο... -
Πε το σακκούλ' έρκεται και πε το βελόν' βγαίν'
Παπαχριστοδούλου, ΠολύδωροςΤο κακό εύκολα έρχεται, μα δύσκολα φεύγει -
Πε το σιγανό το ποτάμ' να φοβάσαι
Παπαχριστοδούλου, ΠολύδωροςΓια τους ανθρώπους που υποκρίνονται τον φιλήσυχο και τον ταπεινό, και σε απατουν στην κρίση σου. Χωρίς να σε βάζουν την ανησυχία και την υποψία, σε κάνουν αθόρυβα το κακό