Πλοήγηση Παροιμίες ανά Συλλογέα "Λουκόπουλος, Δημήτριος"
-
Π' βρίσκ' κι φ'λεί τύφλα τ' τα παντρηυτή
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1902) -
Π' γιλάει λάχανα στον κήπο του φυτρώνουν
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1928)Δια τον περιγελώντα τους άλλους δια παθήματα, τα οποία θα τον εύρουν -
Π' γροίκαϊ κούριβι, δεν κουλουκούρζι
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1923)Κουλουχρίζου = κόπτω τα υπό την κοιλίαν και μικρούς έρια του προβάτου -
Π'να φάου του σ'τάρ' σ'!
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1923)Δηλαδή να αποθάνης και να φάγω από το μνημόσυνό σου -
Πάει κείνους ου κιρός πόζουναν τα σκ΄λιά μι τα λουκλαν΄κα
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1923)Ερμηνεία: Δηλαδή παρήλθον οι χρόνοι της ευδαιμονίας -
Πάει κι ου μύλους, πάει κι ου Τάκκας
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1923)Όταν το παν εχάθη, λέγεται αυτή η παροιμία -
Πάει φιρί φιρί να τόβρη κείνο που χαλεύει
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1928)Επί σκανδαλοποιού ούτινος αι πράξεις θα επιφέρουν την συμφοραί του -
Πάμε κι εμείς μαζεύοντα τα πέταλα
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1927)Ερμηνεία: Οι βραδυπορούντες πεζοπόροι οι οποίοι ακολουθούν καβαλλαραίους συντρόφους, που τράβηξαν πολύ μπροστά -
Πάμε στ' καρβουν' το γάμο
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1928)Προς τινα όστις εκαρβουνίσθη, εμουντζουρώθη -
Πάνω λαδιού, μέση κρασιού, πάτο μελιού
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1926)Αυταί αι θέσεις παρέχουν το εξαιρετικόν -
Πάρ' του μύθου, να βρης τ'ν αλήθεια
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1922)Ερμηνεία: Εμβαθύνων εις τον μύθον ευρίσκεις την αλήθειαν